Call of Cthulu – Review: Η κληρονομιά του Lovecraft

Πληροφορίες

Τίτλος: Call of Cthulu
Πλατφόρμες: PC / PlayStation 4 / Xbox One / Nintendo Switch
Δοκιμάστηκε σε: PlayStation 4
Εταιρεία Ανάπτυξης: Cyanide
Εκδότρια Εταιρεία: Focus Home Interactive
Είδος: Role-playing, Survival horror
Ηλικίες: 18+
Κυκλοφορία: 30 Οκτωβρίου 2018

Οι ιστορίες του H. P. Lovecraft εκπέμπουν μια εξωπραγματική και εφιαλτική γοητεία που έχει εμπνεύσει αμέτρητα δημιουργήματα με το πέρασμα των χρόνων. Από ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, μέχρι βιβλία και βιντεοπαιχνίδια, η μυθοπλασία του Lovecraft έχει δημιουργήσει τη δική της κατηγορία.

Φυσικά, όπως γίνεται με όλα τα έργα που αντλούν την έμπνευσή τους από κάπου, ορισμένα καταφέρνουν να μεταφέρουν και να ενσωματώσουν την ατμόσφαιρα του αρχικού υλικού με επιτυχία και κάποια άλλα όχι και τόσο. Στην προκειμένη, η Cyanide και η Focus Home Interactive βρήκαν τη “μούσα” τους στη σύντομη ιστορία του Lovecraft, The Call of Cthulhu, ενώ παράλληλα στηρίχτηκαν και στο ομώνυμο tabletop παιχνίδι που πρωτοκυκλοφόρησε το 1981, δημιουργώντας ένα ασφυκτικά ατμοσφαιρικό μυστήριο που τιμάει την κληρονομιά του πασίγνωστου συγγραφέα.

Η “διασκευή” του Call of Cthulhu, από τη Cyanide, σαγηνεύει. Πρόκειται για μια περιπέτεια που σφύζει από ατμόσφαιρα και γοητεύει τον παίκτη με ευκολία, μεταφέροντάς τον στο 1924 και στον ρόλο του ντετέκτιβ Edward Pierce. Στην προσπάθειά του να εξιχνιάσει τον θάνατο μιας οικογένειας στο νησί Darkwater, κοντά στη Βοστόνη, ο πρωταγωνιστής θα έρθει αντιμέτωπος με πολύπλοκες συνωμοσίες και μια επικίνδυνη αίρεση, ενώ θα μπλεχτεί στα “δίχτυα” της παράνοιας και διαφόρων κοσμικών δυνάμεων.

Αν όλα αυτά σας ακούγονται υπερβολικά “ποιητικά” ή σαν την περιγραφή ενός βιβλίου, είναι επειδή η Cyanide έχει καταφέρει να μετατρέψει τον μύθο του Cthulhu σε pixels με τεράστια επιτυχία. Η ιστορία του ντετέκτιβ Pierce διαρκεί περίπου 10 ώρες (χωρίζεται σε 14 κεφάλαια), οι οποίες περνάνε με ευκολία, χάρη στον σωστό ρυθμό της πλοκής, αν και η κορύφωσή της (και όλες οι παραλλαγές της) ενδέχεται να μην ικανοποιήσει τους πάντες.

Το Call of Cthulhu δεν κουράζει. Έχει χειμαρρώδη ροή και τη σωστή ισορροπία ανάμεσα στην εξερεύνηση και τη γραμμική πρόοδο, ενώ θα σας ταξιδέψει σε δυσοίωνες και αποπνικτικές τοποθεσίες, τις οποίες πλαισιώνουν οι κατάλληλοι χαρακτήρες. Η Cyanide έχει κάνει εξαιρετική δουλειά σε αυτόν τον τομέα. Έχει δημιουργήσει έναν πιστευτό κόσμο που θα σας απορροφήσει.

Η καταθλιπτική ατμόσφαιρα της εποχής και τα προβλήματα που υπήρχαν, οι καχύποπτοι κάτοικοι του νησιού, οι δεισιδαιμονίες, οι ίντριγκες και τα παράξενα είναι μόνο μερικές από τις λεπτομέρειες που κάνουν το παιχνίδι τόσο ενδιαφέρον. Κάθε χαρακτήρας έχει τα δικά του μυστικά και κίνητρα και μπορείτε να επιλέξετε αν θα τους εμπιστευτείτε ή αν θα ψάξετε να βρείτε την αλήθεια μόνοι σας.

Οι επιλογές σας έχουν ιδιαίτερη σημασία, καθώς η ψυχική υγεία του πρωταγωνιστή (sanity), αλλά και η εξέλιξη της ιστορίας, εξαρτώνται από αυτές. Το πώς θα επιλέξετε να περιγράψετε κάτι που είδατε (και θα δείτε πολλά παράξενα) ή αν θα αποδεχθείτε κάτι που σας λένε, είναι μερικά από τα πράγματα που πρέπει να προσέχετε.

Στον κόσμο του παιχνιδιού θα βρείτε διάσπαρτα διάφορα έγγραφα και βιβλία (documents) και εκτός του ότι εμπλουτίζουν την ιστορία, μερικά από αυτά θεωρούνται “απαγορευμένα” και επιβαρύνουν την ψυχική υγεία του Pierce, αφού εμπλέκονται με τον αποκρυφισμό και το υπερφυσικό. Φυσικά, εφόσον μιλάμε για ένα βιντεοπαιχνίδι, τα παραπάνω documents αποτελούν και collectibles, όπως και ορισμένα άλλα αντικείμενα.

Σε μεγάλο βαθμό, το Call of Cthulhu οφείλει το εξαιρετικό του immersion στην οπτική του πρώτου προσώπου. Όλα είναι πιο άμεσα. Το οπτικό πεδίο σας περιορίζεται, που σημαίνει ότι δεν μπορείτε να δείτε πίσω από τον πρωταγωνιστή (όσο και να το θέλατε… ή να μην το θέλατε, καμιά φορά) και οι ήχοι γύρω σας έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα. Η Cyanide μπορεί να νιώθει περήφανη, γιατί αν και υπάρχουν πιο τρομακτικοί τίτλοι επιβίωσης, ο δικός της είναι από τους πιο ατμοσφαιρικούς.

Η πλειονότητα των περιοχών είναι σκοτεινή και για να τις εξερευνήσετε θα χρησιμοποιείτε έναν αναπτήρα, που δεν τελειώνει ποτέ, αλλά σβήνει ανά διαστήματα και ένα φανάρι, το οποίο, μόλις τελειώσει το λάδι, σβήνει. Ο αναπτήρας φωτίζει σε μικρότερες αποστάσεις, οπότε η σωστή διαχείριση είναι σημαντική.

Εκμεταλλευόμενη το επάγγελμα του πρωταγωνιστή, η Cyanide εμπλουτίζει την εξερεύνηση στον semi-open κόσμο του παιχνιδιού με σύντομες έρευνες, τις οποίες ονομάζει reconstructions και υλοποιεί με πολύ ωραίο τρόπο. Στα reconstructions, βρίσκετε διάφορα αντικείμενα μέσα στον χώρο που βοηθάνε τον Pierce να δημιουργήσει μια εικόνα του τι συνέβη.

Η Cyanide έχει πετύχει την ιδανική ισορροπία ώστε να μην επαναλαμβάνεται. Υπάρχουν σημεία με stealth, που πρέπει να προσπεράσετε τους εχθρούς για να φτάσετε στον στόχο σας, υπάρχουν γρίφοι, οι οποίοι δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητικοί, αλλά είναι έξυπνοι και ικανοποιητικοί στην επίλυση και υπάρχουν και τα RPG στοιχεία. Ίσως να βρείτε την AI των εχθρών υπερβολικά “έξυπνη”, καθώς προσπαθείτε να τους προσπεράσετε, αλλά τα σημεία που χρειάζεται κάτι τέτοιο δεν είναι πολλά.

Η ενσωμάτωση RPG χαρακτηριστικών είναι κάτι που βλέπουμε όλο και πιο συχνά στα παιχνίδια που βασίζονται στις επιλογές σας τώρα τελευταία και το Call of Cthulhu δεν αποτελεί εξαίρεση. Όπως προαναφέραμε, οι επιλογές σας καθορίζουν (έως ένα σημείο) την εξέλιξη της ιστορίας, όμως κάποιες από αυτές εξαρτώνται από το πώς θα διαμορφώσετε τις ικανότητες του πρωταγωνιστή.

Το skill tree του Pierce σάς επιτρέπει να επενδύσετε στις ερευνητικές ικανότητές του, στην ψυχολογία, στη σωματική δύναμη, στη δυνατότητα να χειραγωγείτε τους άλλους χαρακτήρες λεκτικά και στον εντοπισμό κρυμμένων αντικειμένων. Χρησιμοποιώντας τους πόντους που σας δίνονται, αναπτύσσετε τις ικανότητες του πρωταγωνιστή, τις οποίες έπειτα αξιοποιείτε είτε σε συζητήσεις, είτε στην έρευνά σας. Κάποιες επιλογές δεν είναι διαθέσιμες, εκτός αν έχετε φτάσει την απαιτούμενη ικανότητα στο επίπεδο που πρέπει, ενώ έχουμε και τις ιατρικές γνώσεις, αλλά και τις γνώσεις σχετικά με τον μυστικισμό, οι οποίες επεκτείνονται μόνο μέσω συγκεκριμένων βιβλίων.

Τεχνικά, το Call of Cthulhu δεν είναι το πιο άρτιο παιχνίδι που θα συναντήσετε. Κατά την ενασχόλησή μας μαζί του, συναντήσαμε αρκετά προβλήματα. Είδαμε glitches, με αντικείμενα να εξαφανίζονται στιγμιαία και μέτριο lip sync, που παρόλα αυτά, συνοδεύεται από ποιοτικό voice acting.

Σε γενικές γραμμές, τα animations των χαρακτήρων θα μπορούσαν να είναι καλύτερα. Υπάρχουν στιγμές που οι χαρακτήρες είναι υπερβολικά άκαμπτοι, ενώ τα πρόσωπά τους είναι υπερβολικά εκφραστικά, ή που ένας χαρακτήρας σπρώχνει κάποιον άλλον, αλλά η δράση και η αντίδραση δεν έχουν την ένταση που θα έπρεπε. Αντίθετα, τα ηχητικά εφέ βρίσκονται σε πιο υψηλό επίπεδο και σε συνδυασμό με το σκοτεινό soundtrack, παίζουν σημαντικό ρόλο στην ατμόσφαιρα που επικρατεί.

Συμπέρασμα

Το Call of Cthulhu είναι μια γνήσια Lovecraft εμπειρία που θα εκτιμήσει κάθε λάτρης του πασίγνωστου συγγραφέα. Η Cyanide κατάφερε να δημιουργήσει μια ιστορία μυστηρίου που εκπέμπει την ίδια εξωπραγματική και εφιαλτική γοητεία με το πρωτότυπο, ενώ παράλληλα φέρει τα δικά της ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά.

Αν και περιέχει αρκετές τεχνικές ατέλειες και ο επίλογος του ενδέχεται να μην ικανοποιήσει τους πάντες, πρόκειται για ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά παιχνίδια του είδους, το οποίο διατηρεί μια ισορροπία ανάμεσα στη semi – open εξερεύνηση και τη γραμμική πρόοδο.

Βαθμολογία:  8/10