Ο Αναστασιάδης ήταν συγκάτοικος με τον Νικολουτσόπουλο κατά τη διάρκεια των σπουδών τους στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Είναι απ’ ό,τι φαίνεται η μοναδική αλήθεια που μπόρεσα να μάθω, από τον μονίμως πάσχοντα λόγω απροσδιόριστου ιδεασμού δικηγόρο. Κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων για την υπόθεση Ζαχόπουλου επικαλέστηκαν αμφότεροι ψυχολογικά προβλήματα.
Πάνω στο ρέκβιεμ της αξιοπρέπειάς τους εμφανίστηκε ο πανταχού παρών και τα πάντα εκ…πληρών Κακαουνάκης. Αυτός για τον οποίο ο Ζουράρις είχε ξεστομίσει το ανεπανάληπτο: «ο κρητικός όταν ξεπέφτει λέγεται Κακαουνάκης»!..
Δεν είναι τυχαίο ότι τις τελευταίες ημέρες επιτίθενται και με βρίζουν εν χορώ.
Αυτού του είδους οι επιθέσεις, όταν αναλογίζομαι πόσο δυσχερής θα ήταν η θέση μου, εάν χρειαζόταν να με υπερασπιστούν κουρέλια της αξιοπρέπειας, ομολογώ ότι με καθιστούν ιδιαίτερα ευτυχή…
Κανονικά θα έπρεπε να εύχονται και οι τρεις να μη συναντηθούν ποτέ οι δρόμοι μας στην ξηρά, τον αέρα και την θάλασσα.
Εύχομαι προς το παρόν, να μη χρειαστεί να συναντήσω στο διάβα μου ποτέ πλέον πλάσματα, που ο δημιουργός σε στιγμές ατυχούς έμπνευσης έφτιαξε από τόσο σκάρτα υλικά.
Το καλοκαιράκι συνεχίζεται…
