Στρατηγοί και σαχλαμάρες, οι άνθρωποι ήταν γεράκια. Έπιαναν πουλιά και επιταγές στον αέρα!.. Μετά τις μοίραζαν σε επτά μέρη, για να θολώσουν τα νερά, φώναζαν και τους φίλους τους από την ξεχασμένη επανάσταση του ΄75 κι άρχιζε το φαγοπότι. Όταν η τηλεοπτική ζούγκλα ,κατά την διάρκεια δημοσιογραφικής έρευνας, άνοιγε τους μαύρους λογαριασμούς του ταμείου στο ΠΑΣΟΚ, άλλοι έπιασαν αμέσως το μήνυμα, ορισμένοι- εκείνοι που γνώριζαν σφύριξαν αδιάφορα και οι περισσότεροι αθώοι και ανυποψίαστοι, μας κοίταξαν περίεργα αδυνατώντας να πιστέψουν όσα αποκαλύπταμε. Ναι αθώοι, γιατί αθώος σήμερα είναι ο μαλάκας, που ενώ του δείχνεις τι συμβαίνει, εκείνος συνεχίζει να ζει μέσα στο όνειρο της Ελλάδας που ανήκει στους έλληνες και τα υπόλοιπα ’’εμφυλιοπολεμικά’’ συνθήματα. Αθώος είναι ο πολίτης της καθημερινότητας που ζει το δικό του Γολγοθά με λογαριασμούς χωρίς μίζες. Αθώος δεν είναι ο Γιωργάκης που συμμετείχε στις κυβερνήσεις Σημίτη και επομένως μοιράζεται ως συγκυβερνών και συνυπεύθυνος το πολιτικό κόστος που ανέκυψε. Αθώος δεν είναι ο Κωστάκης, ο οποίος ως κυβερνών φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης για τα τρωκτικά που υπουργοποίησε και φωτογραφίζονται τώρα στους λογαριασμούς της Siemens!..
Αθώος δεν είναι κανένας από τους πολιτικούς αρχηγούς των κυβερνητικών κομμάτων, ο οποίος αναλαμβάνοντας το κόμμα δέχτηκε να παραλάβει ταυτόχρονα και το ελλειμματικό του ταμείο, χωρίς να στείλει τους πολιτικούς λωποδύτες στην δικαιοσύνη.
Εάν με τόση ευκολία έβαλαν χέρι σε δημόσιο χρήμα, φανταστείτε πως συμπεριφέρθηκαν μπροστά από τα ταμεία των οικονομικά ισχυρών…
Δυστυχώς, αυτή η φουρνιά των πολιτικών δε βρήκε κανέναν να την σταματήσει. Αντίθετα, συναντήθηκε με ανόητους , υπερφίαλους και ανεύθυνους ακαδημαϊκούς, οι οποίοι εν ονόματι της μιας κακώς εννοούμενης δημοκρατίας, προκειμένου να ικανοποιήσουν την απύθμενη φιλοδοξία τους, συνέδραμαν δια της ατιμωρησίας( ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής) και της ασυλίας (νόμος περί ευθύνης υπουργών) στην δημιουργία του πολιτικού βόθρου τον οποίο ακόμα κι όταν δε βλέπουμε αντιλαμβανόμαστε από την μυρωδιά…
Αυτοί λοιπόν οι πνευματικοί ταγοί φέρουν την κύρια ευθύνη, για τον τυποκτόνο νόμο, για την έντεχνη νομικά μετατροπή των ανεξαρτήτων αρχών που μόνον ανεξάρτητες δεν υπήρξαν, από μηχανισμό προστασίας των πολιτών σε εργαλείο προστασίας των πολιτικών τους νταβατζήδων. Για τη μετατροπή του ραδιοτηλεοπτικού συμβουλίου σε μηχανισμό λογοκρισίας, για την διαστροφή της αρχής προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα σε ασπίδα προστασίας των απανταχού διεστραμμένων.
Για αυτά και πολλά άλλα, που είναι περισσότερο από σίγουρο ότι θα τους καταλογίσει ο ιστορικός του μέλλοντος.
Για την ένοχη σιωπή τους και την εγκληματική τους συμμετοχή!..
