Η κοιλάδα του Όμο στην Αιθιοπία αποτελεί, για ελάχιστο ακόμη χρόνο, ένα συγκλονιστικό ραντεβού με την φύση και τους ανθρώπους της, που από την εμφάνιση του αυστραλοπίθηκου έως και σήμερα, έχουν χαράξει την Γη αυτή. Το ομώνυμο ποτάμι, αφού οργώσει την κοιλάδα θα εκβάλει κάποια στιγμή στην λίμνη Τουρκάνα, κάπου στα σύνορα με την Κένυα, δίνοντας ζωή σε κάποιο άλλο σημαντικό οικολογικό σύστημα.
Σε αυτήν την γωνιά της Αφρικής όπου κατοικούν οι φυλές της κοιλάδας, διατηρώντας, όσο ακόμη αντέχουν, κάποιες συνήθειες από το βαθύ παρελθόν της Ανατολικής Αφρικής, πήγε για να ρίξει την φωτογραφική ματιά της η Δήμητρα Στασινοπούλου.
Οι φυλές πολύ σύντομα θα μεταφερθούν αλλού, σε κάποια άλλη γωνιά της Αιθιοπίας αφού το υπό κατασκευή φράγμα θα θάψει κάτω από το νερό και λάσπη τις περιοχές διαβίωσης αυτών των ανθρώπων.
Η ζωή εκεί κάτω δεν είναι εύκολη. Είναι βάναυση, αδυσώπητη, καμιά φορά χαρούμενη, συχνά αβίωτη και ως προς την καθημερινότητα απλά μία συνεχής προσπάθεια επιβίωσης απέναντι στα στοιχειά της φύσης και βέβαια απέναντι στο σκληρότερο από αυτά τα στοιχειά που είναι ο άνθρωπος.
Όλα εξηγούνται «ανθρωπολογικά». Και η συμπεριφορά των αντρών προς τις γυναίκες που είναι κατά κανόνα ανυπόφορη έως και βάρβαρη. Εξηγούνται οι ταυρομαχίες ή καλύτερα τα ταυροκαθάψια, τα ήθη που ακούγονται ακόμη και βάρβαρα στα εφησυχασμένα (;) αυτιά μας, λες και ξεχάσαμε τις βαρβαρότητες αιώνων της «χριστιανικής μας ηθικής». Λάσπη, βροχή, σκόνη, κροκόδειλοι, φτώχια, πολλές φορές πείνα, αλλά και χαμόγελο και χοροί και γιορτές και συνήθειες. Οι γυναίκες και οι άντρες χαρακώνονται, μολύνουν τις πληγές τους ώστε να επουλωθούν ανώμαλα και αυτή η συνήθεια αποτελεί δείγμα ομορφιάς. Οι άντρες θα καταβροχθίσουν το σφάγιο και αφού γλύψουν τα κόκαλα θα τα πετάξουν στα παιδιά για να τα γευτούν(;). Στις γυναίκες τίποτε. Και όμως όλα εξηγούνται «ανθρωπολογικά».
Το AIDS δεν υπάρχει στην κοιλάδα του Όμο. Είναι η απομόνωση που προφύλαξε τους ανθρώπους από αυτήν την σύγχρονη κατάρα και μάλιστα σε μία χώρα με τους υψηλότερους δείκτες μόλυνσης από αυτήν την αρρώστια.
Η Δήμητρα Στασινοπούλου πήγε εκεί με τον φωτογραφικό της φακό, ξενύχτησε από την βροχή, περπάτησε στα λασπονέρια, φοβήθηκε τα ερπετά αλλά έφερε πίσω μαζί της μία μαρτυρία.
Πατήστε πάνω στις εικόνες για να δείτε το μοναδικό φωτορεπορτάζ, διά φακού Δήμητρας Στασινοπούλου:
