Ελεύθεροι. Μόνοι και μαζί, σφυρίζουν ένα τραγούδι, χορεύουν, αναπνέουν, χέζουν, κατουρούν, στην ίδια τρύπα της αλήθειας που εμείς τους δώσαμε να ζουν…
Και τους κοιτάζουμε απορημένοι, μέσα από τον μεγάλο μας υπόνομο με το θολό τζάμι,να στέκουν όμορφοι πίσω από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες τους,
ελεύθεροι…
