Ημέρα μνήμης η σημερινή. Εθνικής ντροπής. Όπως η 28 Οκτωβρίου είναι εθνική γιορτή, η 18 επιβάλλεται να θεσμοθετηθεί για εθνική αυτοκριτική.
Είναι η ημέρα που κερδίζει τις εκλογές του 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου, ίσως ο μέγιστος των αιώνων απατεών. Ο άπαικτος παραμυθάς.
Άτομο πράγματι χαρισματικό. Υψηλής κλάσεως η τέχνη του να μαστουρώνει τον κοσμάκη. Να τον ντοπάρει με πρέζα που ναρκώνονται οι άγγελοι. Ότι η Αλλαγή θα έρθει μόνη της, εξ ουρανού, χωρίς τη συμμετοχή του λαού.
Πονηρόμαγκας ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ δεν καλούσε τους Έλληνες να δουλέψουν, να δημιουργήσουν, να παράξουν. Όχι τέτοια πράγματα, αντιεπικοινωνιακά. Σε κοπρόσκυλα απευθυνόταν, όχι σε πολίτες. Σε αδικημένους, σε μη προνομιούχους, που περίμεναν τον μεσία.
Σα σήμερα πριν 32 χρόνια ένας διακεκριμένος πανεπιστημιακός δάσκαλος, ένας ανεγνωρισμένος επιστήμων, από τζάκι πολιτικό, λατρεύτηκε όχι μόνον από τον απλό κόσμο, αλλά και ό,τι πιο ανήσυχο και επανασταστημένο γέννησε η πολιτικοποιημένη νεολαία της εποχής. Παιδιά παρθένα, καυλωμένα, στρατολογήθηκαν στο ΠΑΣΟΚ για μια Ελλάδα νέα.
Μπουρδελιάρης γεννημένος ο Ανδρέας, όμως ψυχή ρεμπέτη. Ο άνθρωπος μερακλωνόταν με Ρίτα Σακελλαρίου. Το σύμπαν το έγραφε. Κανένας ηθικός φραγμός να σε μπαλαμουτιάσει. Μεθούσε με την κατάκτηση της εξουσίας. Διέφθειρε και τα στελέχη γύρω του και την πολιτική κουλτούρα του κόσμου.
Κώστας Καραμανλής, Αλέξης Τσίπρας, τα μαθητούδια του Ανδρέα Παπανδρέου, γράφει ο apodytiriakias.gr
