Σαν σήμερα πριν από 21 χρόνια… Η τελευταία φορά που ακούστηκε στη Νέα Φιλαδέλφεια το 1993 το «ποιος, ποιος; Ο Μαύρος, ο θεός!». Το σύνθημα δηλαδή που, όπως ο ίδιος αφηγείται, «με ανέβαζε στον ουρανό στη διάρκεια των αγώνων και μετά έπρεπε να προσγειωθώ ξανά».

Ούτε ψιχάλα δεν είχε πέσει τους προηγούμενους μήνες, αλλά εκείνη τη μέρα έμελλε να ανοίξουν οι ουρανοί… Σημαδιακό, θεώρησαν ορισμένοι. Έκλαιγε και ο… Θεός για το επίσημο «αντίο» του Θωμά Μαύρου στην ποδοσφαιρική ζωή. 

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Εκείνη τη μέρα, πάντως, τα συναισθήματα ήταν μπερδεμένα. Το φιλικό ΑΕΚ – Εθνική Ελλάδας (4-2) προς τιμήν του θα έριχνε τους τίτλους του τέλους. Στο πρώτο ημίχρονο ο Μαύρος αγωνίστηκε με τα κιτρινόμαυρα σκοράροντας δύο φορές, ενώ στο δεύτερο φόρεσε τη φανέλα με το εθνόσημο στέλνοντας ξανά την μπάλα στα δίχτυα. Αυτό το ιδιότυπο χατ τρικ του άξιζε ως φινάλε με τον κόσμο που προσήλθε στο γήπεδο παρά τη δυνατή μπόρα να φωνάζει: «Είμαστε λίγοι, μα αγαπάμε, 12 χρόνια Θωμά δεν τα ξεχνάμε, μα μη σε νοιάζει, και δεν πειράζει, η πρώτη θέση στην καρδιά μας θα σε βάζει».

Πώς να μη συγκινηθεί ο 39χρονος τότε Μαύρος: «Το ποδόσφαιρο είναι τρόπος ζωής και δύσκολα το αποχωρίζεσαι. Αισθανόμουν μεγάλη χαρά και τιμή, αλλά και λυπόμουν από την άλλη επειδή ήταν το τελευταίο μου ματς. Ήμουν μπλεγμένος σε αυτά τα συναισθήματα εκείνη τη βραδιά και κάποιες στιγμές ένιωθα σαν χαμένος. Είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσεις ότι το ποδόσφαιρο έχει παύσει για σένα» θυμάται σήμερα.

Από τον Πανιώνιο στην ΑΕΚ

Ήταν ένα  παγωμένο χειμωνιάτικο απόγευμα. Ο Πανιώνιος παίζει στη Νέα Σμύρνη κόντρα στον Πιερικό. Ο 7χρονος Θωμάς δεν χάνει εντός έδρας παιχνίδι. Ο καιρός δεν είναι καλός και ο πατέρας του αποφασίζει ότι δεν θα πάνε. Τι ήταν να το ακούσει ο Θωμάς. Έγινε επανάσταση. Σηκώθηκε και έφυγε από το σπίτι του στο Παλαιό Φάληρο για να περπατήσει τρία χιλιόμετρα και να φτάσει στο γήπεδο. Κάθισε στην είσοδο, εκεί απ’ όπου θα έμπαιναν τα ινδάλματά του. Το κρύο ήταν τσουχτερό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η ομάδα έφτασε, τον είδε ο τότε αρχηγός, Τάκης Παπουλίδης, και τον ρώτησε πού είναι ο πατέρας του. Ο μικρός απαντά ότι είναι Πανιώνιος, αλλά δεν έχει εισιτήριο για να μπει. Ο Παπουλίδης τον παίρνει στα αποδυτήρια και θέλει να κάνει πλάκα μαζί του. «Θέλεις να παίξουμε κεφαλιές;» τον ρωτά.

Έκαναν 65 κεφαλιές, χωρίς να πέσει κάτω η μπάλα. «Να πας να πεις στον πατέρα σου να σου πάρει μια στολή ποδοσφαιρική του Πανιωνίου και κάθε Κυριακή θα βγαίνεις μαζί με την ομάδα, μαζί με μένα δηλαδή, ως γούρι, μασκότ» του λέει ο Παπουλίδης. Ήταν η πρώτη επαφή του Μαύρου με αποδυτήρια ομάδας. Πρώτα ήταν η μασκότ, το 1968 γίνεται μέλος της εφηβικής ομάδας του Πανιωνίου και δύο χρόνια μετά είναι πια επαγγελματίας. Ντεμπούτο με τους Νεοσμυρνιώτες στην Α’ Εθνική τον Σεπτέμβριο του 1970 στη νίκη με 2-1 επί της Προοδευτικής. Το 1974 ο τότε προπονητής της ΑΕΚ Φράντισεκ Φάντροκ ζητάει από τον Λουκά Μπάρλο να πάρει τον Μαύρο. Το είπε και έγινε, δύο χρόνια αργότερα

Έγινε το σύμβολο της «Ένωσης» τις δεκαετίες του 1970 και του 1980, έγινε ο «Θεός» της.
Στην ΑΕΚ πάντως εκτός από λατρεία ο Μαύρος είχε εισπράξει και αχαριστία. Ήταν το 1987 όταν αποχώρησε με εισήγηση του τότε προπονητή Νίκου Αλέφαντου, η οποία έγινε αποδεκτή από τον ιδιοκτήτη Ανδρέα Ζαφειρόπουλο. «Από τότε δεν έχω ξαναμιλήσει μαζί τους ποτέ. Δεν ήταν μόνο ότι μου έδειξαν την έξοδο. Ειπώθηκε ότι είμαι τελειωμένος ποδοσφαιρικά, αλλά τα 51 γκολ με τον Πανιώνιο την επόμενη τριετία τούς διέψευσαν» επισημαίνει ο Μαύρος, ο οποίος αναδείχτηκε για τέταρτη φορά στην καριέρα του πρώτος σκόρερ της Α’ Εθνικής τη σεζόν 1989-90 σε ηλικία 36 ετών! 22 γκολ σε 33 αγώνες κατέγραψε τότε στο ενεργητικό του με τα κυανέρυθρα. Συγγνώμη, πάντως, από τον Αλέφαντο ή τον Ζαφειρόπουλο δεν άκουσε ποτέ…

«Η ΑΕΚ για μένα είναι η γυναίκα μου, που είμαι ερωτευμένος μαζί της και ο Πανιώνιος η μάνα μου» έχει δηλώσει ο Θωμάς Μαύρος για να περιγράψει τη σχέση του με τους δύο συλλόγους που υπηρέτησε στην καριέρα του.

Από το 1970, όταν συστήθηκε στην Α’ Εθνική με τα «κυανέρυθρα», μέχρι το 1991 (και πάλι ως Νεοσμυρνιώτης) κατάφερε να σκοράρει 260 φορές σε 501 εμφανίσεις στην Α’ Εθνική, δημιουργώντας ένα ακατάρριπτο μέχρι και σήμερα ρεκόρ παραγωγικότητας. Τέσσερις φορές αναδείχθηκε τοπ σκόρερ του πρωταθλήματος (1978, 1979, 1985 με την ΑΕΚ και 1990 με τον Πανιώνιο), κατέκτησε το αργυρό ευρωπαϊκό παπούτσι το 1978, στέφθηκε δύο φορές Πρωταθλητής Ελλάδας (1978, 1979) και ισάριθμες Κυπελλούχος (1978, 1983).

Ανέβηκε τις βαθμίδες στα κλιμάκια της Εθνικής ομάδας και η κορύφωση της διαδρομής του με το εθνόσημο ήταν η συμμετοχή στο Κύπελλο Εθνών της Ιταλίας το 1980 (στο πρώτο δηλαδή Euro της γαλανόλευκης), αγωνιζόμενος βασικός και στα τρία παιχνίδια. Συνολικά μέτρησε 36 αγώνες και 12 γκολ με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα των ανδρών από τις 16 Φεβρουαρίου 1972 μέχρι τις 11 Απριλίου 1984. Έπαιξε, δηλαδή, για τελευταία φορά με την Εθνική (αν δεν συνυπολογιστεί το αποχαιρετιστήριο φιλικό του 1993) σε ηλικία 30 ετών.

Επιμέλεια: Κατερίνα Νινιού
Πηγή:goal

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης