Σχεδόν… πανηγυρική δημοσιότητα δόθηκε στο γεγονός ότι τα εισιτήρια που διατέθηκαν για τα ματς της 9ης αγωνιστικής, έσπασαν ένα ρεκόρ που στοίχειωνε από το μακρινό 1992! Πράγματι, σε εκείνο το πρωτάθλημα, ρεκόρ πωλήσεων αγωνιστικής είχε αγγίξει τα 92 χιλιάδες εισιτήρια, ενώ το περασμένο Σαββατοκύριακο (με αφορμή βεβαίως το ντέρμπι ΠΑΟ – Ολυμπιακού) ο αριθμός θεωρείται μαγικός για τα ελληνικά δεδομένα: 93.867!
Ωστόσο, το ζητούμενο δεν είναι το… ρεκόρ, αλλά με ποιον τρόπο θα διατηρηθεί το ενδιαφέρον των φιλάθλων – πελατών σε αυτά τα επίπεδα. Δυστυχώς, πράξεις βίας δεν έχουν εξαφανιστεί (ας θυμηθούμε τις φωτιές στην τάφρο του ΟΑΚΑ, κάποιες αλητείες σε επαρχιακά γήπεδα κλπ.), γεγονός που κάνει τον πολύ κόσμο να διστάζει να μπει στο γήπεδο.
Παράλληλα, οι ηγέτες των ομάδων (γνωστοί και ως… επενδυτές ΠΑΕ!) ποτέ δεν είδαν με κοινωνική ματιά την αξιότιμη πελατεία τους (ο μόνος, ο οποίος τόλμησε να ρίξει τις τιμές βάζοντας “δεκάρικο” γενική είσοδο ήταν ο Αντώνης Ρέμος σε αγώνα του Ηρακλή αλλά το αποτέλεσμα της ιδέας του ήταν μάλλον μελαγχολικό).
Εννοείται ότι το ακριβό εισιτήριο ήταν και παραμένει μέρος της τροχοπέδης της ανάπτυξης του πρωταθλήματος. Αίφνης, η ΠΑΕ Ξάνθη (δηλαδή ο επιχειρηματίας Πανόπουλος) αποφάσισε να κυκλοφορήσουν (και) πανάκριβα εισιτήρια για τον σημαντικό αγώνα με την ΑΕΚ στα Πηγάδια. Φυσικά οι κερκίδες ήταν “μισογεμάτες”. Κάτι αντίστοιχο δεν θα τολμούσε ποτέ να το εφαρμόσει (για παράδειγμα) ο πρόεδρος της Σαραγόσα ή της Μπιλμπάο στις αναμετρήσεις τους με την Μπαρτσελόνα, ενώ και οι Καταλανοί (που διαθέτουν μαζί με τη Ρεάλ το εμπορικότερο και ελκυστικότερο προϊόν στο πρωτάθλημα Ισπανίας) κατά μέσο όρο τροφοδοτούν τα γκισέ, με εισιτήρια μέσης τιμής 19 ευρώ.
Λοιπόν;
