Πιο φτωχή είναι από σήμερα η «οικογένεια» της ελληνικής υδατοσφαίρισης, καθώς «έφυγε» σε ηλικία 63 ετών ο Τάκης Μίχαλος.
Ο επί χρόνια ομοσπονδιακός προπονητής στην Εθνική πόλο των Γυναικών μπορεί να μην βγήκε νικητής στη μάχη με την επάρατη νόσο, ωστόσο πρόλαβε να αφήσει το στίγμα του στην ελληνική υδατοσφαίριση.
Μάλιστα ο εκλιπών συνέδεσε το όνομά του με κορυφαίες επιτυχίες της ελληνικής υδατοσφαίρισης, αφού με την εθνική ομάδα μετείχε σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες (1968, 1972) καθώς και ένα παγκόσμιο και ένα ευρωπαϊκό πρωτάθλημα.
Η νεκρώσιμος ακολουθία θα ψάλλει αύριο το απόγευμα (16.00) στο παρεκκλήσι του Αγίου Ανδρέα στο Πανόραμα Βούλας.
Ο Τάκης Μίχαλος γεννήθηκε στις 3 Οκτωβρίου του 1947 και από το 1962 έως το 1975, έπαιξε πόλο (τερματοφύλακας) στον Ολυμπιακό με τον οποίο και κατέκτησε δύο πρωταθλήματα (1969, 1971).
Με την Εθνική ομάδα, μετείχε σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες (1968 Μεξικό, 1972 Μόναχο), ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (1973 Βελιγράδι), ένα Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα (1970 Βαρκελώνη), μία διοργάνωση Μεσογειακών Αγώνων (1975 Αλγέρι). Από το 1979 έως το 1985 ήταν τεχνικός του ΑΝΟ Γλυφάδας με τον οποίο έφτασε τον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας το 1984, στο Ιλίσιο κολυμβητήριο. Την επόμενη περίοδο (1985-86) κάθισε στον πάγκο του Ολυμπιακού.
Το 1986 εντάσσεται, ως περιφερειακός προπονητής στο τιμ των ομοσπονδιακών τεχνικών της – τότε – ΕΚΟΦ (σήμερα ΚΟΕ) και από το 1987 έως το 2002 ήταν συνεργάτης αρχικά του Κούλη Ιωσηφίδη (έως τον Σεπτέμβρη του 1990), μετά του Άντε Νάκιτς (1990-93) και κατόπιν πάλι του Ιωσηφίδη (1995-2002) στην Εθνική ομάδα των Ανδρών.
Με την ιδιότητα του αυτή, ήταν παρών σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες (1992 Βαρκελώνη, 1996 Ατλάντα 6η θέση, 2000 Σίδνεϊ), ενώ «κόπηκε» από την ΕΟΕ το 1988 (Σεούλ), τρία Παγκόσμια Πρωταθλήματα (1991 Περθ, 1998 Περθ, 2001 Φουκουόκα 6η θέση), επτά Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα (1989 Βόννη, 1991 Αθήνα, 1993 Σέφιλντ, 1995 Βιέννη, 1997 Σεβίλλη, 1999 Φλωρεντία 4η θέση, 2001 Βουδαπέστη), τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα (1993 Αθήνα, 1995 Ατλάντα, 1997 Αθήνα ασημένιο μετάλλιο, 1999 Σίδνεϊ) και τέσσερις Μεσογειακούς Αγώνες (1991 Αθήνα χάλκινο μετάλλιο, 1993 Ναρμπόν χάλκινο μετάλλιο, 1997 Μπάρι, 2001 Τύνιδα).
Μάλιστα οδήγησε την Εθνική ομάδα Εφήβων (νυν Νέων Ανδρών) στο χάλκινο μετάλλιο το 1997 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Αβάνα) και στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 1998 (Μπρατισλάβα, 7η θέση), ενώ διετέλεσε ομοσπονδιακός τεχνικός της Εθνικής ομάδας των Γυναικών το 2000 (Προολυμπιακό τουρνουά Παλέρμο, 5η θέση).
Το καλοκαίρι του 2002 αντικατέστησε τον Κούλη Ιωσηφίδη στην Ανδρών (4η θέση Γουόρλντ Λιγκ, Πάτρα, 5η θέση Παγκόσμιο Κύπελλο, Βελιγράδι).
