Ο τελικός είχε τελειώσει. Η ΑΕΚ είχε κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδος και οι παίκτες της πανηγύριζαν στον αγωνιστικό χώρο τη νέα τους επιτυχία.
Την ώρα εκείνη ο μικρός Γιάννης μαζί με τον πατέρα του Κωστή Παπαστεφανάκη, είχαν προσεγγίσει τον πάγκο του ΠΑΟΚ προκειμένου σε μία πολύ δύσκολη ομολογουμένως στιγμή ο Γιαννάκης να συναντήσει από κοντά τα ινδάλματά του.
Τα πρόσωπα των παικτών του Ραζβάν Λουτσέσκου, άλλαξαν. Ο μικρός Γιαννάκης με την παρουσία και τα λόγια του τους είχε κάνει να ξεχάσουν για λίγο τον χαμένο τελικό. «Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Τάκης Μπαλτάκος, κανόνισε να μπούμε στον αγωνιστικό χώρο μετά τη λήξη του αγώνα και έτσι πραγματοποιήθηκε το μεγάλο μου όνειρο να γνωρίσω τους παίκτες του ΠΑΟΚ και ειδικά τον Γιάννη Κωνσταντέλια που είναι ο αγαπημένος μου και αυτή τη στιγμή φοράω και τη φανέλα του. Γνωρίζω πως για όλους ήταν μια δύσκολη στιγμή μετά από έναν χαμένο τίτλο, όμως για μένα ήταν κάτι το ξεχωριστό. Κανείς τους δεν μου χάλασε το χατίρι να βγούμε μια φωτογραφία και να αλλάξουμε μερικές κουβέντες», είπε.
Στη συνέχεια ο μικρός φίλος του ΠΑΟΚ ξετύλιξε το κουβάρι της ιστορίας για το πως βρέθηκε στον τελικό, παρά το γεγονός πως το παιχνίδι διεξήχθη κεκλεισμένων των θυρών. «Είχαμε μία εκδήλωση μπάσκετ που είχε διοργανώσει ο Δήμος Δελφών μαζί με την Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας και πήρα το θάρρος να μιλήσω με τον Περιφερειάρχη που ήταν εκεί και του ζήτησα προσκλήσεις για τον τελικό κυπέλλου. Κατευθείαν μετά από λίγες ώρες, πήρε τηλέφωνο την οικογένειά μου και είπε ότι θα μπορέσω να βρεθώ στο γήπεδο».
Το ταξίδι του μέχρι και την άφιξή τους στον Βόλο για τον ίδιο ήταν ίσως από τις καλύτερες στιγμές: «Ανυπομονούσα να φτάσουμε στο γήπεδο. Σκεφτόμουν πως θα είμαι από τους ελάχιστους τυχερούς που θα παρακολουθήσω από κοντά το παιχνίδι και λαχταρούσα για τη στιγμή που θα ξεκινούσε ο αγώνας».
Στη συνέχεια των όσων είπε στο SDNA ο Γιάννης Παπαστεφανάκης, αποκάλυψε και το πως αφότου βρέθηκε με τους παίκτες του ΠΑΟΚ, ήταν στο επίκεντρο των πανηγυρισμών της ΑΕΚ. «Πήγα προς το μέρος των παικτών της ΑΕΚ με ένα σκοπό. Να ζητήσω μια φανέλα για τον αδερφό μου που είναι ΑΕΚ. Ήθελα να του κάνω ένα δώρο επειδή δεν μπορούσε να είναι στον αγωνιστικό χώρο και μου ζήτησε να του φέρω τη φανέλα του Ρότα. Τελικά πήρα δύο φανέλες, ενώ όλοι οι παίκτες της ΑΕΚ ήρθαν στο μέρος μου και μου έσφιγγαν το χέρι. Ήταν από τις καλύτερες στιγμές της ζωής μου», ανέφερε.
Kαταλήγοντας, ο μικρός Γιαννάκης είπε: «Εγώ με τον πατέρα μου χθες φύγαμε νικητές χθες από το γήπεδο, διότι πριν την έναρξη του αγώνα σηκώσουμε το Κύπελλο. Το ποδόσφαιρο είναι μία γιορτή και μακάρι να εκλείψουν τα φαινόμενα της βίας. Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου όσα έζησα χθες στο Πανθεσσαλικό».
Πηγή: sdna.gr
