Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Αρχικώς ήμουν υπέρμαχός του·
με το συγκεκριμένο πρόσωπο στο προπονητικό πόστο,
ο -μέχρι πρότινος, ψυχορραγών και αντιτηλεοπτικός- Παναθηναϊκός
έδειχνε άμα τω ξεκινήματι τής σεζόν 2022-2023
ότι γινόταν ξανά μία ομάδα που περιποιούσε τιμή στην Ιστορία
και ερχόταν να επαναφέρει το δέον ειδικό βάρος στην Πράσινη Φανέλα.
Οι δέκα συνεχόμενες νίκες μετέτρεπαν το Φθινόπωρο σε «Καλοκαίρι»,
η βαθμολογική διαφορά από τούς ανταγωνιστές ολοένα και αυξανόταν,
η σοβαρότητα και η ευγένεια που εκπέμπονταν στις δηλώσεις
επέτειναν έτι περαιτέρω την αισιοδοξία, τον ενθουσιασμό και το πανηγυρικό κλίμα,
άπαντες οι οιωνοί ετάσσοντο με το «Τριφύλλι».
Ο Σύλλογος που έχει ως σήμα-κατατεθέν και ως τυχερόν αριθμό το «13»,
θα έσπαγε επιτέλους την πολυετή κακοδαιμονία με τον πιο σημειολογικόν τρόπο
και θα έπαιρνε το πρωτάθλημα μετά από 13 χρόνια.
Μέγιστη Πλάνη (ατυχώς). Προσωρινή Μέγιστη Πλάνη (ευτυχώς).
Μετά το τέλος τού πρώτου γύρου,
ο Παναθηναϊκός είχε -θεωρητικώς- απόσταση ασφαλείας από τούς διώκτες του,
αφού η Α.Ε.Κ. υπολειπόταν κατά 8 βαθμούς και οι Π.Α.Ο.Κ.-Ολυμπιακός κατά 12 βαθμούς.
Ουδέποτε είχε χαθεί τίτλος όταν ο πρωτοπόρος διέθετε τέτοιο προβάδισμα.
Η προγραμματισμένη -ελέω Μουντιάλ- πρόωρη διακοπή τού πρωταθλήματος
από τις 14 Νοεμβρίου έως τις 21 Δεκεμβρίου,
ήταν ακόμα μία αβάντα που επεφύλασσε η Τύχη στον Π.Α.Ο.,
καθώς αυτό το διάστημα ήταν το ιδανικό χρονικό περιθώριο
προκειμένου να γίνονταν οι κατάλληλες ζυμώσεις
και να καλύπτονταν τα κενά που υπήρχαν στο ρόστερ
λόγω των προκυψάντων σοβαρών τραυματισμών
αλλά και των συνολικών ελλείψεων που υπήρχαν από το ζοφερό παρελθόν.
Όμως, η χειμερινή περιοδεία στην Κύπρο και η εικόνα περιφερόμενου θιάσου,
ήταν ο πρώτος κώδων κινδύνου
και η εκκωφαντική προ-αναγγελία για ό,τι θα αντικρίζαμε στη συνέχεια.
Απανωτές βαθμολογικές απώλειες από τούς ουραγούς,
σχεδόν ανύπαρκτη ενίσχυση στη μεταγραφική περίοδο τού Ιανουαρίου,
αδυναμία νικών στα ντέρμπι και εν γένει στα κρίσιμα ματς,
το «Βατερλό» επλησίαζε με ιλιγγιώδη ταχύτητα,
κάθε γνώστης τού αθλήματος αντιλαμβανόταν ποια θα ήταν η κατάληξη,
οι πλάνες διαλύονταν, οι αυταπάτες διαλύονταν,
η Ικανότητα αποδεικνυόταν «Συγκυρία»,
η Σοβαρότητα αποδεικνυόταν «Μιζέρια»,
η Ευγένεια αποδεικνυόταν «Γλοιωδία».
Εν τέλει, το διακαώς πολυπόθητο πρωτάθλημα απωλέσθη,
ο Παναθηναϊκός δεν ημπόρεσε να τιμήσει τη «Σημειολογία τού 13»,
τουναντίον -οποία ειρωνεία- η Α.Ε.Κ. κατέκτησε το 13ο πρωτάθλημα τής ιστορίας της.
Η αρχική εκτίμηση που έτρεφα προς το εν λόγω πρόσωπο,
είχε ήδη εξαφανιστεί κατά τη διάρκεια τού δεύτερου γύρου και των «Play-Offs»
και τώρα -βάσει των τεκταινομένων- εξελισσόταν σε Απέχθεια.
Η «Σφραγίδα τής Απέχθειας» μπαίνει μετά πάσης επισημότητος στις 24 Μαΐου 2023.
…
Έχουν περάσει μόλις δέκα ημέρες αφ’ ότου η «Ένωση» έχει σηκώσει την «Κούπα»,
έχουν περάσει μόλις δέκα ημέρες αφ’ ότου έχει ολοκληρωθεί η παταγώδης αποτυχία τού Π.Α.Ο.
και ο θλιβερός προπονητίσκος εκκρίνει την τοξική γεροντίλα του,
κάνοντάς μας να σφαλίσουμε ερμητικά τις μύτες μας από τη δυσοσμία:
ο Παναθηναϊκός ανακοινώνει την επιστροφή τού Κάρλος Ζέκα.
Ναι, μετά από το τεράστιο κάζο τής απώλειας τού πρωταθλήματος,
ναι, μετά από ένα πρωτάθλημα που χάθηκε ενώ υπήρχε προβάδισμα οκτώ βαθμών,
ο θλιβερός-μίζερος-γηραλέος-ψωραλέος προπονητίσκος
επέλεξε ως ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ έναν υπό συνταξιοδότηση ποδοσφαιριστή
που σύντομα θα έκλεινε τα 35 του χρόνια
και ερχόταν από δύο απανωτές ρήξεις χιαστού (Οκτώβριος ’21 και Οκτώβριος ’22).
Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο;
Έχω ήδη γράψει επανειλημμένως -και θα ξαναγράψω εν ευθέτω χρόνω-
για τα ανοσιουργήματα που έχει διαπράξει ο «Εγκληματίας τής Προπονητικής»
και για την πολυπτύχως αποτρόπαια κληρονομιά που άφησε πίσω του,
όμως ουδέν δύναται να περιγράψει παραστατικότερα την αναξιότητά του.
Αυτός ο αποκρουστικός «ψείρας», αυτός ο παταγωδώς αποτυχημένος «ξεψαχνιστής»,
αυτός ο (δήθεν) εκλεκτικός και (δήθεν) ψαγμένος κόουτς,
αυτός που βρέθηκε να έχει στα χέρια του σίγουρο πρωτάθλημα λόγω συμπτώσεων,
αυτός που έχασε σίγουρο πρωτάθλημα λόγω επιλογών,
προέβη στην απυθμένως θρασεία κατάντια να πάρει ως ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ τον Ζέκα.
Δεν απαιτείται να είσαι «Επαΐων τού Ποδοσφαίρου»
ώστε να αντιληφθείς το μέγεθος τού ατοπήματος και να προβλέψεις τις επιπτώσεις του.
Ο Αλαφούζος έπρεπε να είχε ξεκουμπίσει τον θλιβερό προπονητίσκο από τότε,
όμως τού έδωσε γενναιόδωρη πίστωση χρόνου και είδαμε τ’ αποτελέσματα.
Η «Αύρα τής Μιζέριας», η «Αύρα τής Γεροντίλας», η «Αύρα τής Αποτυχίας»,
αυτή η αύρα που αναδίνει μπόχα και δυσωδία,
αυτή η όζουσα αύρα που ανατινάζει την όσφρησή μας
όταν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από αρωματικές ωραιοποιήσεις,
πλανάται πάνω από την Ομάδα και προκαλεί πλείστες όσες παρενέργειες.
Απόλυτη ευθύνη φέρει ο θλιβερός προπονητίσκος,
ουδεμία ευθύνη φέρει ο Κάρλος Ζέκα.
Ο Ζέκα κάνει ό,τι μπορεί,
αλλά ετούτο το «ό,τι μπορεί» δεν κάνει για τον Παναθηναϊκό.
Ο Ζέκα είναι απλώς -και βεβαίως, άθελά του- το νομοτελειακό εκτελεστικό όργανο
που πραγματώνει την αφόρητη κακομοιριά τού «Τοτέμ τής Δεκάρας».
Στις 14 Ιανουαρίου ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει εκτός έδρας την Α.Ε.Κ.
και μέχρι τις καθυστερήσεις τού αγώνα προηγείται με 1-2
(σκορ με το οποίο ρεφάρει την πρότερη ήττα στη «Λεωφόρο»
και έτσι αποκαθιστά την ισορροπία σε περίπτωση τελικής ισοβαθμίας).
Εκεί, λοιπόν,
εμφανίζεται η «ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ» που έσπευσε να κάνει ο θλιβερός προπονητίσκος
και προκαλεί τεράστια ζημιά στις υψηλές βλέψεις τής ομάδας,
παραχωρώντας ανόητο πέναλτι και προσφέροντας στους γηπεδούχους την ισοφάριση.
Στις 18 Αυγούστου -ήτοι, στην πρεμιέρα τού φετινού πρωταθλήματος-
ο Παναθηναϊκός αντιμετωπίζει εντός έδρας τον Αστέρα Τρίπολης
και δυσκολεύεται ιδιαιτέρως να διασπάσει την αντίπαλη άμυνα.
Εκεί, λοιπόν,
εμφανίζεται η «ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ» που έσπευσε να κάνει ο θλιβερός προπονητίσκος
και προκαλεί ξανά τεράστια ζημιά στις υψηλές βλέψεις τής ομάδας
(πόσω μάλλον, στην εξαιρετικώς ευμετάβλητη ψυχολογία που έχει ο Π.Α.Ο.),
παραχωρώντας φάουλ που επισύρει κόκκινη κάρτα
και αποφέρει το νικητήριο γκολ των φιλοξενούμενων.
Για ακόμα μία φορά,
τα εκατομμύρια που διαθέτει τα τελευταία χρόνια ο Αλαφούζος για μεταγραφές,
υπονομεύονται και μπαίνουν σε κατάσταση εξαΰλωσης
από μία εξωφρενικώς μίζερη επιλογή που έκανε ο θλιβερός προπονητίσκος
κι από την αδυναμία τού πλήρους ξεριζώματος των παρακαταθηκών του.
Και βεβαίως, η Δυστοπία ολοκληρώνεται από τούς πενθούντες θιασώτες του.
Οι ψυχωσικοί πανίβλακες «ταλΙΒΑΝ»
-όπως συνηθίζουν σε κάθε δύσκολη στιγμή
και σε κάθε αποτυχημένο αποτέλεσμα των μετέπειτα προπονητών τής ομάδας-
επιδόθηκαν στο καθιερωμένο αηδιαστικό μοιρολόϊ τους,
το οποίο περιλαμβάνει δακρύβρεχτες αναφορές και φωτογραφίες τού «τοτέμ» τους,
συνεπαγωγικούς αφορισμούς και απαξιώσεις για τον νυν τεχνικό,
τετριμμένα συνωμοσιολογικά αναθέματα για τον Αλαφούζο,
και -άκουσον, άκουσον (για να κυριολεκτήσω: διάβασον, διάβασον)-
ακατάσχετες ύβρεις προς τον Ζέκα.
Μιλάμε για ψυχασθενικά ούγκανα που μαγαρίζουν κάθε θετική προσπάθεια
και αποτελούν καταστροφική τροχοπέδη για τον Σύλλογο
διότι μπαίνουν εμπόδιο σε οποιανδήποτε ευοίωνη προ-οπτική.
Αυτά τα ψυχασθενικά ούγκανα καθυβρίζουν σκαιότατα τον 36χρονο ποδοσφαιριστή,
παραβλέποντας συνειδητά και αδιαφορώντας πλήρως για το γεγονός
ότι τον επανέφερε πέρυσι στην ομάδα -και μάλιστα, ως ΠΡΩΤΗ ΜΕΤΑΓΡΑΦΗ-
ο λατρεμένος τους προπονητίσκος.
Δείξε μου τούς θαυμαστές σου, να σού πω ποιος είσαι…
Επιμύθιο:
Η Απέχθεια είναι το Επιμύθιο.
Απέχθεια για κάθε ατάλαντο ον που χαίρει ασυλίας και αποθέωσης.
Απέχθεια για κάθε ηλίθιο ον που έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Απέχθεια για κάθε θλιβερό ον που πρεσβεύει και διαδίδει τη Μιζέρια,
την Τοξικότητα, τη Γεροντίλα, την Ηττοπάθεια, την Κακομοιριά.
Απέχθεια για τούς «Χομπίστες τού Πένθους» και για τις νεκρολογίες τους.
Απέχθεια για τον υπερεκτιμημένο προπονητίσκο με τη διαβρωτική κληρονομιά του
και -κυρίως- απέραντη απέχθεια για τούς ψυχωσικούς κι εμμονικούς οπαδούς του.
Οι «ταλΙΒΑΝ» είναι η «Σαπίλα τού Παναθηναϊκού».
ΞΕΚΟΥΜΠΙΔΙΑ.
Ο Αθλητάμπουρας
