Χωρίς πρόεδρο τον Θεμιστοκλή Νικολαΐδη, λοιπόν, θα ταξιδέψει η ΑΕΚ στην Ξάνθη, αφού πενήντα μήνες μετά τις δυναμικές ημέρες του Αυγούστου του 2004, ο Ντέμης το δήλωσε «και δεν είναι από αυτούς που μετανιώνουν»: αποχωρεί! Για κάποια αθλητικά φύλλα που ζητούσαν επίμονα την παραίτησή του, αλλά και για την πλειοψηφία του δυναμικού Συνδέσμου «Ορίτζιναλ», η κίνηση του νεαρού προέδρου δεν αποτέλεσε έκπληξη.
Μάλιστα, κάποιοι σκληροπυρηνικοί οπαδοί μάλλον ‘ανακουφίστηκαν’, αφού ποτέ δεν συγχώρησαν στον Νικολαΐδη τη συνεργασία του με την Αστυνομία, κατά τις πρώτες μέρες της θητείας του. Όπως θυμάστε, τότε είχε «δώσει» ονόματα ταραξιών, εισπράττοντας τον θερμό χαιρετισμό των Μέσων, αλλά διχάζοντας την εξέδρα της ομάδας του.
Ο Ντέμης, κατά τη γνώμη μου, πέτυχε κάποια πράγματα (βασικά τη ρύθμιση με τα χρέη μέσω του άρθρου 44 του Κράτους), θα μπορούσε να επιτύχει περισσότερα ( προώθηση έργου νέου γηπέδου – συνεργασία με Μελισσανίδη ), όμως το χαμηλό του προφίλ και ο εγωισμός του – αντίστοιχα – δεν τον άφησαν. Επί ημερών του, η ΑΕΚ – για τους αντικειμενικούς παρατηρητές – κέρδισε (πέρυσι) τον τίτλο, αλλά τα «κόλπα» της Σούπερ Λιγκ σε συνεργασία με την ΕΠΟ την έστειλαν στην τρίτη θέση (με εκείνη τη γελοία διαδικασία των πλέι οφ).
Τότε, το ανάστημά του δεν το είδε κανείς στην ΑΕΚ να ορθώνεται. Ακολούθησαν τα αστεία αποτελέσματα στα προκριματικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ, αλλά και κάποιες βιαστικές μεταγραφές που “άδειασαν” το ταμείο. Κι’ όμως, ο Ντέμης αυτή την ώρα θα ήταν λάθος να χαρακτηριστεί δειλός. Η αποχώρησή του από την ηγεσία μάλλον θα βοηθήσει την ΑΕΚ. Αν δεν συμβεί κάτι τέτοιο τις επόμενες εβδομάδες, έ, δεν θα είναι έξω από τα μελλούμενα να δούμε «ένα τίγρη στη μηχανή της» (και «πρίγκιπα» στην άκρη του πάγκου με το ωραίο κοστούμι και τη γνωστή κλασική γραβατίτσα…)
