Ο Αλαφούζος ξευτιλίζει τον Παναθηναϊκό

Καθημερινή αθλητική στήλη,

αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

 

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,

όλων των κομμάτων

και όλων των θρησκειών,

σας χαιρετώ…

 

*** ΣΥΝΔΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ

Στις 16 Σεπτεμβρίου 2019,

την επομένη τής συντριβής τού Παναθηναϊκού από τον Άρη,

έγραφα στο άρθρο μου με τίτλο

«Παναθηναϊκός “Ώρα (τέσσερα-) Μηδέν”»

(https://www.zougla.gr/sports/article/pana8inaikos-ora-tesera–miden): 

 

Η Διοίκηση τού Παναθηναϊκού είναι ένα θεόρατο μηδενικό.

Ο ολυμπιακών πεποιθήσεων μεγαλομέτοχος Γιάννης Αλαφούζος

κινείται μεταξύ εκδίκησης και πολιτικο-οικονομικής ιδιοτέλειας·

από τη μία,

η σαφής τιμωρητική του διάθεση

για το γεγονός ότι ο κόσμος τής ομάδας -στη συντριπτική πλειοψηφία του-

τον μισεί, τον βρίζει και τον έχει οριστικώς απαξιώσει,

από την άλλη,

η επίσης εξόφθαλμη πρόθεσή του

να μειώσει τη χασούρα από την επταετή παρουσία του στο τιμόνι τής «Π.Α.Ε.».

 

Ως εκ’ τούτου, εδώ έχουμε μία απολύτως ζοφερή συνθήκη,

η οποία ορίζει

ότι ακόμη και οι κινήσεις που αποβαίνουν στο (όποιο) καλό τής ομάδας,

στην πραγματικότητα δεν έχουν γίνει για το καλό της·

για τον Αλαφούζο ο Παναθηναϊκός είναι απλώς μία ζημιογόνος εταιρεία του,

με την οποία, μάλιστα, δεν έχει την παραμικρή συναισθηματική σύνδεση.

 

Το υποθετικό ερώτημα που θα θέσω ευθύς αμέσως,

δίνει με εκκωφαντικό τρόπο τις απαντήσεις για τον εν’ λόγω επιχειρηματία..:

Υπάρχει κάποιος που να πιστεύει,

ότι αν ο Αλαφούζος μπορούσε να είχε κέρδος (οικονομικό ή άλλο)

από τον υποβιβασμό τού Παναθηναϊκού,

θα γινόταν ασπίδα τού συλλόγου;

 

Ποιος μπορεί να έχει την ελάχιστη εμπιστοσύνη

σε αυτόν που -άνευ εμφανούς λόγου και εμφανούς αιτίας-

εκήρυξε προ δύο ετών την περιβόητη προσωρινή στάση πληρωμών

και οδήγησε τον Παναθηναϊκό στο χείλος τού υποβιβασμού

και στον ευρωπαϊκό αποκλεισμό;

Θα πρέπει κάποιος να διαθέτει υπομηδενική νοημοσύνη

για να θεωρεί ότι ο Αλαφούζος έσωσε την ομάδα

από την πτώση στην κατώτερη κατηγορία·

το «Δόγμα τού Σοκ» εφήρμοσε, για τούς δικούς του, άδηλους λόγους.

 

*** Μετά από τη σημερινή ξεδιάντροπη φράση τού Αλαφούζου

εν’ μέσω τής κατάθεσής του στη δίκη για τα στημένα παιχνίδια,

δεν υπάρχει πια η παραμικρή αμφιβολία

ότι η κριτική που τού είχα ασκήσει

-όχι μόνο δεν ήταν σκληρή, όχι μόνο δεν ήταν αυστηρή, αλλά εν’ τ’έλει…-

ήταν επιεικέστατη.

 

Ο μεγαλομέτοχος τής «Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός»,

υϊοθετώντας σε απόλυτο βαθμό τη ρητορική τού πάλαι ποτέ κολλητού του,

μετέπειτα μισητού εχθρού του και πλέον ξανά κολλητού του

(βλέπε, Μαρινάκης),

προέβη σε αδιανόητη τοποθέτηση

που πιστοποιεί ότι με αυτόν στο τιμόνι του ο Παναθηναϊκός (θα) είναι όμηρος. 

Ναι μεν είπε ότι ο Ολυμπιακός ευνοούταν τις προηγούμενες δεκαετίες

-πώς θα ημπορούσε, άλλωστε,

να αποφύγει αυτήν την πανθομολογούμενη παραδοχή-

όμως στη συνέχεια,

σε ερώτηση τού εισαγγελέως αν τώρα έχει αλλάξει η κατάσταση,

ο Αλαφούζος εθέλησε να κρυφτεί αλλά η ολυμπιακοφροσύνη δεν τον άφησε:

«Ναι,

τα ίδια πράγματα έχουν συμβεί σε βάρος του Ολυμπιακού από άλλη ομάδα.».

 

Απίστευτο και συνάμα πιστευτό.

Ο άνθρωπος που κάποιοι αφελέστατοι (για να μην πω «ανόητοι»),

πιστεύουν ότι θα οδηγήσει τον Παναθηναϊκό ξανά στην κορυφή,

κάνει μία κατάπτυστη και εξαιρετικά επικίνδυνη δήλωση

με την οποία εντέχνως θυματοποιεί τον Ολυμπιακό, 

προκειμένου να περάσει στο δικαστήριο την αίσθηση ότι

«Συμβαίνουν αυτά.

Άλλοτε συμβαίνουν υπέρ μίας ομάδας, άλλοτε υπέρ άλλης (και πάει λέγοντας).».

 

Είναι βέβαιο ότι η συγκεκριμένη κατάθεση τού Αλαφούζου

θα μπει στο πάνθεον των ιστορικών φράσεων

τού -ούτως ή άλλως- σάπιου ελληνικού ποδοσφαίρου

και θα μνημονεύεται ως ένα ακόμη ατράνταχτο επιχείρημα εναντίον τού εφοπλιστή  

που μετέτρεψε τον Παναθηναϊκό σε γραφείο Τύπου τής «Νέας Δημοκρατίας»

και σε πολυτελές παράρτημα τού Ο.Σ.Φ.Π.·

διόλου τυχαίο το γεγονός, ότι μετά τον Πανιώνιο και τον Άρη,

ο Π.Α.Ο. αποτελεί τα τελευταία χρόνια

το σύνηθες δρομολόγιο ποδοσφαιρικών απομειναριών τού Ολυμπιακού

όπως ο Αυλωνίτης, ο Βέργος, ο Κολοβός κ.ά.

(υπάρχει έστω και ένας γνώστης των επικρατουσών συνθηκών,

που να πιστεύει ότι οι εν’ λόγω μεταγραφές έγιναν

χωρίς να περάσουν από την έγκριση τού Μαρινάκη;). 

 

*** Εν’ κατακλείδι,

ο Αλαφούζος -χωρίς να κρατάει καν τα προσχήματα-

απεδείχθη για πολλοστή φορά

ως ο «Δούρειος Ίππος» που αλώνει καθημερινά την Ιστορία τού Παναθηναϊκού

και θα κρατάει εσαεί σε κατάσταση διασωλήνωσης τον σύλλογο

ώστε να συντηρεί την εντύπωση ότι είναι «σωτήρας» του.  

Αν, μάλιστα, έρθει και κάνα κυπελλάκι τα επόμενα χρόνια,

ποιος τον πιάνει τον ερυθρόφρονα ιδιοκτήτη τής πράσινης Π.Α.Ε.·

υπάρχει ο αμνήμων λαουτζίκος

που είναι πάντα έτοιμος να μετατρέψει το πένθος του σε πανηγύρι

και να σηκώσει στους ώμους του αυτούς που τον οδήγησαν στο πένθος.

 

Σάς φαίνεται υπερβολικό;

Κι όμως, είναι η σκληρή πραγματικότητα,

η οποία πιστοποιείται με αδιάψευστο τρόπο

από την πρόσφατη πολιτική πραγματικότητα τής χώρας μας.

 

Ο Αλαφούζος, όντας μύστης τής Επικοινωνίας,

γνωρίζει σε απόλυτο βαθμό την «Ψυχολογία τής Μάζας»

και ξέρει πώς να κατευθύνει το λούμπεν τμήμα τής κοινωνίας

μέσα από τα media που διαθέτει·

έτσι, διόλου τυχαίο είναι,

ότι συνήργησε σε απόλυτο βαθμό και άκρως επιτυχημένα

στην επανακατάληψη τής Εξουσίας από μία πολιτική δράκα

που είχε ρίξει την Ελλάδα στα βράχια και την είχε βυθίσει σε πολυετή Εθνική Κρίση.

 

Συνελόντι ειπείν,

όσο υπάρχουν υπομηδενικής νοημοσύνης πολίτες

που πιστεύουν ότι «Δεν ψηφίζουμε με βάση το Ποδόσφαιρο.»,

όσο υπάρχουν υπομηδενικής νοημοσύνης πολίτες

που πιστεύουν ότι οι πράξεις και οι μεθοδεύσεις τού Μαρινάκη αφορούν το Ποδόσφαιρο

και δεν έχουν βαθύτατες κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις,

όσο υπάρχουν, λοιπόν, αυτά τα όντα,

θα διατηρείται ζωντανή η πιθανότητα να δούμε στο μέλλον τον Αλαφούζο

να μεταφέρεται αποθεούμενος στους ώμους Παναθηναϊκών

(το λέω σχηματικά και σουρεαλιστικά,

διότι ευτυχώς ο Παναθηναϊκός -όπως και η Α.Ε.Κ. και ο Π.Α.Ο.Κ.-

δεν έχει παράδοση και πλειοψηφική ροπή στην Ηλιθιότητα).

 

*** Κλείνοντας,

να επισημάνω την αοριστία στην επίμαχη θλιβερή διατύπωση τού Αλαφούζου·

ο οποίος δεν είχε καν τη στοιχειώδη μαγκιά τής κατονομασίας

και γι’ αυτό κατέφυγε στη «φωτογράφιση».

Καθώς φαίνεται,

το θράσος του εξαντλήθηκε στην εξωτερίκευση τής καταγέλαστης πεποίθησής του

ότι αδικείται ο Ολυμπιακός τού Μαρινάκη,

οπότε στη συνέχεια είχε έρθει η σειρά τής Δειλίας..:

Ο Ολυμπιακός αδικείται από «άλλη ομάδα»,

είπε ο… ανήρ, αποφεύγοντας επιμελώς να αναφέρει τον Π.Α.Ο.Κ.

(χώρια που αν αναλύσουμε τον προσδιορισμό «η άλλη»,

υφέρπει μέσα του και μία σαφής διάθεση υποτίμησης)

 

Όμως, επειδή δεν θέλω να είμαι άδικος (sic),

θα πιστώσω στον Αλαφούζο

ότι τουλάχιστον παραδέχθηκε πως τα προηγούμενα χρόνια ευνοούταν ο Ολυμπιακός.

 

Κατόπιν τούτων,

ναι μεν -με την κατάθεσή του στη δίκη για τα στημένα παιχνίδια-

κατέστη αδιαμφισβήτητο ότι ο Αλαφούζος ξευτιλίζει τον Παναθηναϊκό,

αλλά είναι ο αντικειμενικός ιδιοκτήτης που ψάχνει ο Ολυμπιακός.

 

Ο Αλαφούζος είναι ο Χείριστος στην Ιστορία τού Παναθηναϊκού,

αλλά θα ήταν ο Κάλλιστος για την Ιστορία τού Ολυμπιακού.

Αυτό περιμένει από το φθινόπωρο τού ’96 να ακούσει όλη η Ελλάδα

από το στόμα ενός ιδιοκτήτη τού Ο.Σ.Φ.Π.:

«Ο Ολυμπιακός ευνοούταν επί 20 χρόνια.».

Γιάννη Αλαφούζο, σήμερα έγραψες ιστορία…

 

Ο Αθλητάμπουρας