Ο Αθλητάμπουρας

Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Έφτασε η ώρα να αναλύσω
σε τι είδους χαρακτήρα με παραπέμπει φυσιογνωμικά ο Φορτούνης.
Πριν προβώ στην κοινωνική-ηθογραφική ανάπτυξη τού θέματος,
ας έχουμε μπροστά μας και την έκφρασή του,
τη στιγμή που -έχοντας μόλις πετύχει ένα εκπληκτικό γκολ-
απευθύνεται προς τον κόσμο τής Α.Ε.Κ.
(και συγκεκριμένα,
προς το σημείο που είθισται να φιλοξενεί
τη «μαθητική εξέδρα» τής «Ένωσης»)
και έμπλεος χυδαιότητας ξεστομίζει τη φράση «Εγώ σάς γαμάω.».

Ο ποδοσφαιριστής τού Ολυμπιακού απέδειξε χθες,
γιατί δεν έγινε και δεν πρόκειται να γίνει μεγάλος παίκτης·
θα παραμείνει εσαεί καθηλωμένος στη θλιβερά στρεβλή νοοτροπία του,
η οποία τού ορίζει
ότι είναι προτιμότερο να βουτάς για να πάρεις φάουλ ή πέναλτι,
παρά να σέβεσαι το ταλέντο σου.

Ακριβώς αυτή η νεοελληνική αντίληψη
οδηγεί τον Φορτούνη να διασύρει το ταλέντο του και τις ικανότητές του.
Στο κρίσιμο ντέρμπι με την Α.Ε.Κ. σκοράρει με εξαιρετικό τεχνικό σουτ
και το πρώτο -και μοναδικό- μέλημά του
είναι να συστηθεί ως «Επιβήτορας τής Αντίπαλης Εξέδρας».

Δεν είμαι αφοριστικός προς τη Χυδαιότητα,
αρκεί αυτή να έχει σοβαρό λόγο για να εκδηλωθεί.
Αν η κερκίδα τής Α.Ε.Κ. έβριζε εν’ χορώ τον Φορτούνη ή την οικογένειά του,
θα τον δικαιολογούσα και δεν θα στεκόμουν στην αντίδρασή του.

Όμως, κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε·
ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής
είναι τόσο απαξιωμένος στη συνείδηση των αντίπαλων οπαδών
(λόγω τής -ποδοσφαιρικώς επαμφοτερίζουσας- συμπεριφοράς του),
που σπανίως τον βάζουν στο στόμα τους για να τον βρίσουν ομαδικώς.

Έφτασε λοιπόν η στιγμή για να προσεγγίσω φυσιογνωμικά αυτόν τον παίκτη.

Πάντα, όταν κοιτώ το πρόσωπό του,
μεταφέρομαι σε κάποιο απόμακρο χωριό τής ελληνικής επαρχίας,
στη δεκαετία τού ’50.

Ο Φορτούνης με παραπέμπει σε νεαρό χωριάτη,
που εγκλωβισμένος στο στενό πλαίσιο τής ζωής
που τού έχει επιβληθεί από το περιβάλλον στο οποίο γεννήθηκε και εμεγάλωσε,
ταλανίζεται από αφόρητη πλήξη,
την οποία προσπαθεί να καταπολεμήσει στο καφενείο
ή στην ταβέρνα τού χωριού.

Χωρίς την παραμικρή ελπίδα αστικοποίησης
(την οποία αστικοποίηση ούτως ή άλλως τρέμει,
διότι στην πόλη θα αισθανόταν έξω από τα νερά του
και θα επάθαινε ασφυξία),
ο νεαρός χωριάτης περιμένει πώς και πώς να φτάσει το καλοκαίρι,
να έρθουν από την πόλη κάποιοι «ξένοι» επισκέπτες
και αυτός να τούς κουτσομπολεύει κοιτάζοντάς τους με μισό μάτι,
αλλά και επιδεικνύοντας απέναντί τους την αλαζονεία τού ντόπιου.

Όσο για τη χθεσινή, χυδαία ενέργεια τού Φορτούνη,
έχει επίσης την ανάλογη εικονοπλασία της.
Όπως το συνηθίζει,
ο νεαρός χωριάτης μεθάει σε κάποιο πανηγύρι
και θεωρεί ότι με το μεθύσι αποκτά απαλλαγή
από την ευθύνη των πράξεών του·
πλακώνεται, λοιπόν, δι’ ασήμαντον αφορμήν, με άλλους παρευρισκόμενους,
θεωρώντας ότι ο Άνδρας αποδεικνύει την υπόστασή του
κάνοντας αναίτιους και θλιβερούς τσαμπουκάδες.
Αυτό έκανε ο Φορτούνης χθες·
γι’ αυτό θα παραμείνει εσαεί ένας «μικροαστός τού Ποδοσφαίρου».

Ένας πραγματικά «Μεγάλος Παίκτης»,
όταν έχει πετύχει ένα εκπληκτικό γκολ,
αφήνει το γκολ του να μιλήσει.
Ρίχνεις και ένα ειρωνικό βλέμμα στην εξέδρα,
την κοιτάζεις σιωπηλός χωρίς να λες το παραμικρό,
και αναγκάζεις ακόμη και όσους σε μισούν να σε σέβονται.

Πώς έχει πανηγυρίσει ο Ρονάλντο τα γκολ που έχει πετύχει
στο «Απόλυτο Ντέρμπι τού Παγκοσμίου Ποδοσφαίρου»,
το «Ρεάλ-Μπαρτσελόνα»;
Το «Εγώ σάς γαμάω…» είναι ζωγραφισμένο στο βλέμμα του
και αντανακλάται από κάθε πόρο τής ύπαρξής του.
Αλλά δεν το λέει· το αφήνει να αιωρείται, να υπονοείται.
Γι’ αυτό ο Ρονάλντο είναι «Παγκόσμιος Σούπερ-Σταρ»
και ο Φορτούνης είναι ο μεθυσμένος τσαμπουκαλής τού πανηγυριού.

Η ισοφάριση τού Μπακασέτα στο 90ό λεπτό
ήταν η σημειολογική ταφόπλακα τής φορτούνειας ψευτομαγκιάς.
Και εξετέθη βρίζοντας,
και το γκολ του δεν έδωσε εν’ τέλει τη νίκη στην ομάδα του·
το λες και «Θεία Δίκη», το λες και «Νέμεση».

*** Στο αγωνιστικό κομμάτι,
αυτή η ισοπαλία είναι για τον Ολυμπιακό μία βαρύτατη ψυχολογική ήττα.
Η «τύχη-βουνό» που είχαν οι «ερυθρόλευκοι»
στα ματς με Μπέρνλι (εκτός), με Αστέρα Τρίπολης και με Πανιώνιο,
τούς εγκατέλειψε στα ντέρμπι με Π.Α.Ο.Κ. και Α.Ε.Κ..

Την προηγούμενη εβδομάδα, ήττα από τον Π.Α.Ο.Κ. με γελοίο αυτογκόλ.
Χθες, ισοπαλία με την ελλιπέστατη Α.Ε.Κ.·
παρ’ ότι ο Ολυμπιακός βρέθηκε μπροστά στο σκορ,
δεν εμπόρεσε να κρατήσει το -υπέρ του- αποτέλεσμα.
Και όχι μόνο δέχθηκε την ισοφάριση στο 90΄,
αλλά κυριολεκτικώς στο τελευταίο δευτερόλεπτο τού αγώνα
ο Φετφατζίδης έχασε τεράστια ευκαιρία για να κάνει το 1-2.

Γεννήτορας τής ευκαιρίας ο μέγας Ποντένσε,
ο οποίος έκανε μία συγκλονιστική κούρσα 50 μέτρων,
παίρνοντας το «ριμπάουντ»
μετά από τραγική εκτέλεση φάουλ των παικτών τής «Ένωσης».

Αμέσως μετά το ματς Ο.Σ.Φ.Π.-Π.Α.Ο.Κ. έγραφα αυτό…

Με επιβεβαιώνουν διαρκώς·
και ο Ποντένσε, και ο Ολυμπιακός.

*** Πάμε να μιλήσουμε και για τη χθεσινή Α.Ε.Κ.,
που, όπως πάει το πράγμα,
τα αρχικά της θα φτάσουν να σημαίνουν «Απουσίες Ελλείψεις Κάρτες».
Οι τραυματισμοί και οι κομβικής σημασίας κάρτες
ορίζουν τη φετινή παρουσία τής ομάδας,
αλλά καθώς φαίνεται ο «Δικέφαλος» είναι και… εφτάψυχος.

Όμως, τα προβλήματα δεν κρύβονται·
προς τιμήν του ο Ουζουνίδης είπε χθες δύο μεγάλες αλήθειες…

Η πρώτη αφορούσε στην προπονητική του ματιά
και πιστοποιεί το ποδοσφαιρικό του ένστικτο.
Συγκεκριμένα,
στη φάση που οδήγησε στην τεράστια ευκαιρία τού Φετφατζίδη,
η Α.Ε.Κ. έχει κερδίσει φάουλ λίγο μετά το κέντρο τού γηπέδου
και στον άξονα τής άμυνας τού Ολυμπιακού.
Έως εκείνη τη στιγμή,
οι παίκτες της έχουν χρησιμοποιήσει την ηλίθια, ανούσια και άσκοπη κομπίνα
στα κόρνερς και στα φάουλς,
εκτελώντας τα με πάσα και όχι απ’ ευθείας.
Ε, λοιπόν,
στη μοναδική περίπτωση
όπου πράγματι έπρεπε το φάουλ να εκτελεστεί με πάσα στα πλάγια,
υπήρξε μία σέντρα τής συμφοράς
που έβγαλε σε -παρ’ ολίγον «θανατηφόρα»- αντεπίθεση τον Ολυμπιακό.
Έξαλλος ο Ουζουνίδης,
στάθηκε -στις δηλώσεις του- σε αυτήν τη φάση,
χαρακτηρίζοντας την επιλογή των παικτών του ως «ανόητη» και «χαζή»·
και είχε απόλυτο δίκιο.

Η δεύτερη μεγάλη αλήθεια τού προπονητή τής Α.Ε.Κ. ήρθε,
όταν αυτός ερωτήθηκε
για τούς συχνούς τραυματισμούς που αντιμετωπίζει η ομάδα.
«Υπάρχουν θεματάκια, τα γνωρίζουμε και θα τα λύσουμε εσωτερικώς…»,
είπε με νόημα,
παραδεχόμενος με ηχηρή διακριτικότητα
ότι πολλές από τις απουσίες που προκύπτουν στην «Ένωση»
αποτελούν προϊόντα ανεπαρκούς επιστημονικής υποστήριξης.

Κατά τα λοιπά, οφείλω εύφημο μνεία και στον Μπογέ,
ο οποίος συμπεριελήφθη στην αποστολή τής Α.Ε.Κ. ως η ύστατη λύση ανάγκης
και αναδείχθηκε σε κλειδί τής ανατροπής.
Όπως επίσης, πρέπει να πω και μία θετική κουβέντα για τον Έρικ Μοράν,
που ομοίως επιστρατεύθηκε αναγκαστικά,
αλλά -παρά το γεγονός ότι βρίσκεται υπ’ ατμόν από την ομάδα-
επανηγύρισε έξαλλα το γκολ τής ισοφάρισης
στρεφόμενος με αγάπη προς τον κόσμο.

*** Επιμύθιο:
Το χθεσινό ντέρμπι είναι ο ορισμός τής γνωστής φράσης
με το μισογεμάτο και με το μισοάδειο ποτήρι.
Η Α.Ε.Κ. πήρε «ισοπαλία σαν νίκη»
και ο Ολυμπιακός πήρε «ισοπαλία σαν ήττα».
Τρανό απαθανάτισμα αυτής τής σουρεαλιστικής συνθήκης,
αποτελεί η εικόνα των παικτών και των δύο ομάδων
αμέσως μετά το χαμένο τετ-α-τετ τού Φετφατζίδη:
Πιάνουν τα κεφάλια τους…
(τιμής ένεκεν, στον κύκλο ο αποκαμωμένος και απογοητευμένος Ποντένσε)

Καταπληκτικό στιγμιότυπο·
οι μεν πιάνουν τα κεφάλια τους, στη χειρονακτική εκδοχή τού «Τι χάσαμε»,
και οι δε, στην αντίστοιχη εκδοχή τού «Τι γλυτώσαμε»!

Α.Ε.Κ.-Ολυμπιακός 1-1. Σημειώσατε «1»!

Απόφθεγμα Ημέρας:
Αν σε εγκαταλείψει η τύχη σου, μόνο τυχαίο δεν είναι.

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Με ξένους διαιτητές, «3 στα 3» ο Π.Α.Ο.Κ., «0 στα 2» ο Ολυμπιακός.
Τυχαίο;
* Με ξένους διαιτητές και «V.A.R.»
πόσα πρωταθλήματα θα είχε κατακτήσει ο Ολυμπιακός στην 20ετία τής κυριαρχίας του;
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!

*** Αύριο πάλι…

Ο Αθλητάμπουρας