Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Από πού θέλετε ν’ αρχίσω; Ήρθε η ώρα να μιλήσω…
Βιώσαμε ένα άκρως ενδιαφέρον και πολύπτυχο ποδοσφαιρικό Σαββατοκύριακο,
που τα είχε όλα·
και πάνω απ’ όλα υπήρξε Υγεία
(μοναδική σκιά σε αυτό το φωτεινό πλαίσιο
αποτελεί το επίκτητο πρόβλημα υγείας τού Λόπες·
ο σοβαρός τραυματισμός του στην αναμέτρηση Ο.Φ.Η.-Α.Ε.Κ.).

*** Θα ξεκινήσω με τη χρονική σειρά των γεγονότων τού διημέρου…

*** Τι Ομάδα είναι αυτός ο Παναθηναϊκός..!
Μα τι Ομάδα..!
Ο φετινός Παναθηναϊκός είναι Ομάδα σε Βαθμό Συγκίνησης!

Είμαι βαθιά εντυπωσιασμένος από το γεγονός
ότι το πιο νεανικό ρόστερ τής κατηγορίας παίζει «Ποδόσφαιρο Κυριαρχίας»!

Οι πιτσιρικάδες με το «τριφύλλι» στο στήθος,
δεν περιμένουν τη Νίκη να έρθει να τούς συναντήσει
(και ως γνωστόν, όταν κάθεσαι και περιμένεις τη Νίκη,
θα σε επισκεφθεί η Ήττα).
Αντιθέτως, τα παιδιά τού Δώνη είναι κυνηγοί, τη διεκδικούν τη Νίκη,
τη στήνουν κάτω από το σπίτι της, τής κάνουν καντάδες,
τής κάνουν, όμως, άμα λάχει,
και τον ερωτικό τσαμπουκά που εξάπτει το Πάθος.

Με τον Π.Α.Σ. Γιάννενα, ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ,
αλλά το έβλεπες, ήταν διάχυτο ως αίσθηση,
ότι δεν υπήρξε στιγμή
που να επέρασε από το μυαλό των ποδοσφαιριστών του
η σκέψη τής ήττας και εν’ γένει τού αποτυχημένου αποτελέσματος.
Και πράγματι, ουδείς παραξενεύθηκε από το τελικό 2-1.

Μιλάμε λοιπόν, για πορεία πρωταθλητισμού,
η οποία εκθέτει σε ανεπανάληπτο βαθμό
όλα αυτά τα γυρολογικά μισθοφορίδια τύπου Στραματσόνι, Γουακάσο
(και των λοιπών συγγενών τους).

Τώρα,
ποιος από τούς τρεις
θεωρητικώς επικρατέστερους διεκδικητές τού φετινού τίτλου,
δύναται να ισχυριστεί
ότι οι αναμετρήσεις με τον Παναθηναϊκό δεν θα είναι «ντέρμπι»;
Η ομάδα που στο ξεκίνημα τής σεζόν
ήταν εκ’ των μεγάλων φαβορί για υποβιβασμό,
ξάφνου αναδεικνύεται σε απόλυτο ρυθμιστή τού πρωταθλήματος
(ενώ δεν αποκλείεται να αρχίσουν σιγά-σιγά να αχνοφαίνονται
και κάποιες ταπεινές βλέψεις για κατάκτηση τής κορυφής).

Όπως και να ’χει, όποια κι αν είναι η κατάληξη,
τα πράσινα πιτσιρίκια υμνούν με την παρουσία τους
τον Μέγα Καβαφικό Στίχο από την «Ιθάκη»:
«Σημασία έχει το Ταξίδι, όχι ο Προορισμός».

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Πανάθα,
να εύχεσαι να ’ναι μακρύς ο δρόμος…

*** Η Α.Ε.Κ. επανήλθε στις νίκες·
μετά το χαμένο ντέρμπι με τον Π.Α.Ο.Κ.,
η «Ένωση» αντεπεξήλθε ψυχολογικά
και πήρε με πειστικό τρόπο τούς τρεις βαθμούς μέσα σε δύσκολη έδρα.

Ατυχώς, εκείνο το ματς-πρόκριση με τη Βίντι,
λες και άφησε στην ομάδα μία «κατάρα»·
οι δύο παίκτες που δέχθηκαν τις ανόητες κόκκινες κάρτες,
ο Λιβάγια και ο Λόπες,
βιώνουν πολύ δύσκολη περίοδο.
Και αν για τον Λιβάγια το θέμα αφορά μόνο στο αγωνιστικό ντεφορμάρισμα
και στην -εξ’ αυτού- πεσμένη ψυχολογία του,
ο Λόπες καλείται πλέον να αντιμετωπίσει τη ρήξη πρόσθιου χιαστού
και την εξάμηνη, αναγκαστική αποχή του από τη δράση.

Για το ρόστερ τής Α.Ε.Κ.
και για την ορθότητα τής επιλογής
να ακολουθηθεί μία συντηρητική οικονομική πολιτική
στο πρόσφατο μεταγραφικό «παζάρι»,
έχουν ειπωθεί πολλά.
Όμως,
ο Δημήτρης Μελισσανίδης προέβη αμέσως μετά τον αγώνα τής Κρήτης
σε μία εξαιρετική και άκρως αξιέπαινη κίνηση,
δίνοντας εντολή για άμεση ανανέωση συμβολαίου τού Λόπες.

Ναι,
τέτοιες ενέργειες ανασύρουν το Ελληνικό Ποδόσφαιρο
από τον 20ετή βούρκο του
και τού προσδίδουν την καθαρ(ι)ότητα
που επιθυμεί διακαώς κάθε άνθρωπος ο οποίος απεχθάνεται τον Μακιαβελισμό.

*** Πάμε τώρα στο ντέρμπι…

Ο Π.Α.Ο.Κ. επέτυχε μία νίκη που εν’ δυνάμει μετράει για… 7 βαθμούς·
εκτός από τα αυταπόδεικτο «εξάβαθμο»
(το οποίο προσμετρά μαζί την νίκη τού ενός και την ήττα τού άλλου),
μην παραβλέπουμε και το γεγονός,
ότι αν στον δεύτερο γύρο ο «Δικέφαλος τού Βορρά» δεν ηττηθεί στην «Τούμπα»,
θα υπερτερεί σε ενδεχόμενη ισοβαθμία.

Τι συνέβη όμως στην αναμέτρηση..;
Πώς φτάσαμε στο «0-1»;

Ο Ολυμπιακός κατέβηκε στον αγώνα
με μία επικαλυμμένη αίσθηση ηττοπάθειας.
Και εξηγούμαι…

Μού έμοιαζε σαν απονενοημένο διάβημα,
να βλέπω τον Ολυμπιακό να πιέζει πάρα πολύ ψηλά στο πρώτο 15λεπτο·
μιλάμε για μία ομάδα που σε όλα τα ματς καταρρέει μετά το 60΄,
μιλάμε για ομάδα η οποία εμφανίζει σαφέστατα δείγματα
μίας -όπως έχω ξαναγράψει- ανεξήγητης κούρασης,
που έχει πάρει δύο νίκες στις καθυστερήσεις
(με Αστέρα Τρίπολης και Πανιώνιο)
λόγω τής τύχης και τής προσωπικής ποιότητας κάποιων παιχτών της.

Αφού λοιπόν το «απονενοημένο διάβημα» δεν στέφθηκε με επιτυχία,
αφού οι «ερυθρόλευκοι» δεν κατέφεραν -παρ’ ότι είχαν τις ευκαιρίες-
να σκοράρουν στο ξεκίνημα τού αγώνα και να πάρουν ψυχολογική ώθηση,
μετά το 20λεπτο παρέδωσαν γη και ύδωρ στους αντιπάλους τους.

Ο Π.Α.Ο.Κ. κυκλοφορούσε με τεράστια άνεση τη μπάλα
και έφτανε πανεύκολα έξω από την περιοχή τού Ολυμπιακού·
και αν οι ποδοσφαιριστές του
δεν ήταν τόσο δειλοί στο «ένας εναντίον ενός»,
αν διέθεταν τη στοιχειώδη ευστροφία
και (αν) αξιοποιούσαν τα μεγάλα κενά τής άμυνας των γηπεδούχων
(είτε με κάθετες πάσες,
είτε με μπαλιές στην πλάτη τής άμυνας),
θα μπορούσαν να έχουν δώσει διαστάσεις στο σκορ.

Αντ’ αυτού, έβλεπες τον Μπίσεσβαρ να είναι τραγικά νωθρός,
τον Πρίγιοβιτς να είναι εξαφανισμένος,
τον Πέλκα να είναι λίγος, τον Βιεϊρίνια να είναι θλιβερός.
Και όχι μόνο αυτό,
αλλά οι παίκτες τού Π.Α.Ο.Κ. έδειχναν να επιδίδονται
σε έναν άδηλο και άτυπο διαγωνισμό ηλιθιότητας,
προσφέροντας αφειδώς και απρόκλητα στον Ολυμπιακό
τον μοναδικό τρόπο με τον οποίον μπορούσε να γίνει απειλητικός..:
Τις στημένες φάσεις.

Πηγαίναν’ κι έρχονταν τα αχρείαστα φάουλ,
οι μάχες στο ψηλό παιχνίδι χάνονταν από την άμυνα τού «Δικεφάλου»,
αλλά τα αχρείαστα φάουλ δεν είχαν σταματημό.
Όλα αυτά μέχρι το 49ο λεπτό…

Ο Π.Α.Ο.Κ. ήταν πασιφανέστατα σε κάκιστη μέρα
και επειδή αδυνατούσε να λύσει τον «Γόρδιο Δεσμό» του,
είπε να βάλει ένα χεράκι ο Ολυμπιακός
(για την ακρίβεια, ένα… ποδαράκι).

Στη μοναδική καλή του στιγμή στο παιχνίδι,
ο Μπίσεσβαρ έβγαλε μία έξοχη μπαλιά στον Βιεϊρίνια,
ο οποίος μπήκε ανενόχλητος στην «ερυθρόλευκη» περιοχή.
Η σέντρα που επεχείρησε ήταν χείριστη,
αλλά ο Γιαννιώτης προέβη στο πρώτο ήμισυ τής τεράστιας γκέλας,
έχασε τη μπάλα μέσα από την αγκαλιά του
και ήρθε ο Βούκοβιτς να την καρφώσει στα δίχτυα
επιτυγχάνοντας ένα από τα πιο γελοία αυτογκόλ
στην Ιστορία τού Ποδοσφαίρου.

Κι εκεί που,
με δεδομένα τα -έτσι κι αλλιώς- τεράστια κενά τής άμυνας τού Ολυμπιακού,
τα πράγματα ήταν ιδανικά για να αξιοποιήσει ο Π.Α.Ο.Κ. τούς κενούς χώρους,
μαζεύτηκε στην περιοχή του
και έδωσε την ευκαιρία στον Ποντένσε να κάνει πάρτι.

Μία ομάδα την έκανε γιο-γιο ένας παίκτης·
εξαιρετικές πλαγιοκοπήσεις, υπέροχες κάθετες μπαλιές, έξοχες διεισδύσεις.
Αν ο Ποντένσε λείψει -για τον οποιονδήποτε λόγο- από την ομάδα,
ο φετινός Ολυμπιακός θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος.
Σάς το υπογράφω.

Ο Λουτσέσκου έκανε μεν σωστές αλλαγές
(βγάζοντας τούς υστερήσαντες Πέλκα, Λημνιό, Βιεϊρίνια),
αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να μάθει την ομάδα του
να αμύνεται σωστά στα άκρα της,
αλλά και τούς μέσους του να καλύπτουν τα κενά
όταν ο αντίπαλος δημιουργεί υπεραριθμία σε κάποιο κομμάτι τού γηπέδου.

Η άμυνα τού Π.Α.Ο.Κ. ήταν ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ΄, ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ.
Θέλετε να θυμηθούμε τι έγινε με τη Σπαρτάκ Μόσχας;
Θέλετε να θυμηθούμε τι έγινε με τη Μπενφίκα;
Θέλετε να θυμηθούμε τι έγινε με την Τσέλσι;
Ιδίως τα πλάγια μπακ τού Π.Α.Ο.Κ. έχουν διαρκώς την τάση
να μαρκάρουν με τα μάτια μέχρι να φτάσεις στη γραμμή τής περιοχής·
αποτέλεσμα αυτής τής ανετίλας τους,
ήταν να χάσει πάμπολλες κλασικές ευκαιρίες ο Ολυμπιακός.

Και το ερώτημα είναι..: Ήταν άτυχος ο Ολυμπιακός;
Αν δούμε το θέμα επί τής ουσίας,
η απάντηση είναι ότι, όχι, δεν ήταν τόσο άτυχος όσο φαινόταν στον αγώνα.
Ο Ολυμπιακός ήταν εξαιρετικά αγχωμένος·
το έβλεπες αυτό
στα πολλά σουτ απόγνωσης που επεχείρησαν από τα 30 μέτρα οι παίκτες του,
ενώ είχαν πολύ καλύτερες επιλογές στη διάθεσή τους.
Εν’ κατακλείδι, ο Ο.Σ.Φ.Π. είναι σαφώς καλύτερη ομάδα από πέρυσι,
αλλά σαφώς χειρότερη ομάδα από αυτό που νομίζει ότι είναι φέτος.

Όσο για τον Π.Α.Ο.Κ.,
τη νίκη την οφείλει στον Αλέξανδρο Πασχαλάκη·
ο τερματοφύλακας που κατά το τελευταίο διάστημα
έχει συζητηθεί -με αρνητικό πρόσημο- όσο ουδείς άλλος,
εχθές έσωσε την ομάδα του
και έβαλε μία παρακαταθήκη σοβαρότητας για τον ίδιον και για τον σύλλογο.

*** Κλείνω με δύο φάσεις,
που κατά την προσωπική μου άποψη στιγμάτισαν το ντέρμπι…

69ο λεπτό
Ο Ελβετός επόπτης δηλώνει με τον πλέον αδιαμφισβήτητο τρόπο
ότι είναι ο χαμένος γυιος τής «Παράγκας»
και υποδεικνύει σε θέση οφ-σάϊντ τον Πρίγιοβιτς.
Tragic.

97ο λεπτό
Όλος ο Ολυμπιακός έχει περάσει μπροστά,
σε μία ύστατη προσπάθεια να ισοφαρίσει.
Ο Κάνιας κλέβει τη μπάλα και ξεχύνεται στην αντεπίθεση·
οι παίκτες τού Π.Α.Ο.Κ. βγαίνουν 3 εναντίον ενός·
το γκολ μοιάζει εύκολο, αρκεί να γίνει η σωστή πάσα.
Και ποια είναι εν’ προκειμένω η σωστή πάσα;
Απλά, η μπάλα πρέπει να πάει δεξιά, στον Ζαμπά,
ο οποίος θα βγει τετ-α-τετ και θα έχει δύο επιλογές:
είτε να πλασάρει ο ίδιος,
είτε να πασάρει σε κενή εστία στον Πρίγιοβιτς,
που αναπόφευκτα θα έχει ακολουθήσει τη φάση από την αριστερή πλευρά.
Όμως, ο Κάνιας τροφοδοτεί με κάκιστο τρόπο τον Πρίγιοβιτς,
αυτός κλείνεται, το σίγουρο γκολ χάνεται.

Αυτό το λάθος το αναφέρω και τού δίνω ιδιαίτερη έκταση,
διότι μαρτυρά λανθασμένη ποδοσφαιρική αντίληψη
και τραγική ανάλυση των παραμέτρων εκ’ μέρους τού Κάνιας.
Είναι από τις φάσεις,
που αν ήμουν προπονητής θα έβαζα τον ποδοσφαιριστή σε λίστα καρατόμησης.

Το Καθαρό Μυαλό και η Σπιρτάδα προσθέτουν γκολ σε μία ομάδα·
η Ξεπέτα και η Κατάρρευση Υπό το Βάρος τής Ευθύνης
αφαιρούν γκολ από μία ομάδα
(και συνεπαγωγικώς,
τα προσθέτουν -είτε αντανακλαστικά, είτε κυριολεκτικά- στον αντίπαλο).

Αυτά για σήμερα…


Απόφθεγμα Ημέρας:
Το Μυαλό είναι η Μαγκιά τής Φύσης!

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Το «Πανό τής Χρονιάς» στον αγώνα Απόλλων Σμύρνης-Πανιώνιος
* Το πανό των «No Politica» τής «Θύρας 7» για τον Αλέξη Τσίπρα και τον Πάνο Καμμένο
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!

*** Αύριο πάλι…

Ο Αθλητάμπουρας