Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Ελλάδα: Η χώρα που αν δεν είσαι ευνοημένος, αυτομάτως θεωρείσαι «αδικημένος».
«Πώς τολμάνε να μη μ’ ευνοούν; Τι αδικία είν’ αυτή; Οι άλλοι γιατί ευνοούνται;».

Βεβαίως,
ακόμη κι αν η Ελλάδα γινόταν η «Πραγμάτωση τής Ουτοπίας»,
ακόμη κι αν φτάναμε όλοι να είμαστε ευνοημένοι,
πάλι θα υπήρχε τρομακτικό πρόβλημα,
το οποίο θα προέκυπτε από τη «Σύγκριση των Ευνοιών».

Θα σε ξανάβρω
τούς κορνέδες
3 τού Σεπτέμβρη
να πετάς…

Σήμερα είναι τα Γενέθλια τού Νεοέλληνα,
τού Τζάμπα Μάγκα, τού Ψευτόμαγκα, τού Κλάψα,
τού Υστερικού Κορύβαντα, τού Παρτάκια.
Έχουμε τη Δικαιοσύνη που αξίζουμε,
την Πολιτική που αξίζουμε,
την Κοινωνία που αξίζουμε,
το Ποδόσφαιρο που αξίζουμε.
Είμαστε η «Χώρα τής Ρίψης»·
πετάμε στα σύννεφα, πετάμε βλακείες,
πετάμε κορνέδες, πετάμε φωτοβολίδες ευθείας βολής.

*** Άλλο ένα Σαββατοκύριακο που δεν είδαμε να αλλάζει κάτι·
ίσως να είναι και καλύτερα έτσι,
αφού όταν στην Ελλάδα αλλάζει κάτι, συνήθως είναι προς το χειρότερο.
Ο Δημόσιος Διάλογος αναλώνεται για ακόμη μια φορά σε αντεγκλήσεις,
σε οξύτατες διαφωνίες, σε αφορισμούς.
Η φάση με το πέναλτι τού Μάνταλου στο «Αστέρας Τρίπολης-Α.Ε.Κ.»
και οι τραγικές αποφάσεις τού επόπτη Καμπούρη στο «Πανιώνιος-Π.Α.Ο.Κ.»
είναι οι νέες μας αφορμές·
ζούμε στη χώρα όπου η Αφορμή είναι σημαντικότερη από την Αιτία.

*** Να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας από την Α.Ε.Κ..
Η περυσινή πρωταθλήτρια είναι άκρως αντιποδοσφαιρική·
παίζει «ποδόσφαιρο συμφέροντος» και το πράττει με εκνευριστική επιτυχία.
Με σαφώς χειρότερο ρόστερ από Π.Α.Ο.Κ. και Ολυμπιακό,
και όμως σού δίνει την αίσθηση
ότι είναι η ομάδα με τον μεγαλύτερο δείκτη εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας.

Ο Λιβάγια
-τον οποίον, όπως σάς είπα,
αντιπάθησα οριστικώς μετά από όσα έκανε στον αγώνα με τη Βίντι-
ήταν «τύπος και υπογραμμός» στον αγώνα·
είναι εκ’ των ων ουκ άνευ βέβαιο,
ότι κάποιος από την Π.Α.Ε.
(ενδεχομένως και ο ίδιος ο Δημήτρης Μελισσανίδης)
έβαλε στη θέση του τον ταλαντούχο αλλά και ψωνισμένο ποδοσφαιριστή.

Όμως, το μεγάλο κέρδος για την Α.Ε.Κ. έχει ονοματεπώνυμο:
«Μάριος Οικονόμου».
Το παιδί αυτό
έχει μία αξιοθαύμαστη κυνικότητα και έναν ευφυή ρεαλισμό στο παιχνίδι του·
δεν κάνει περιττές ενέργειες,
δεν προσπαθεί να κλέψει τις εντυπώσεις
προβαίνοντας σε ριψοκίνδυνες ενέργειες που δεν προσιδιάζουν σε στόπερ·
αν ο Οικονόμου συνεχίσει έτσι,
θα είναι αναντικατάστατο στέλεχος στην 11άδα τής «Ένωσης».

Πάμε τώρα και στην επίμαχη φάση τού σαββατιάτικου αγώνα.
Ας τη δούμε…

Λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε κάτι..:
Όταν δεν έχουμε να κάνουμε με «καραμπινάτο πέναλτι»,
αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πέναλτι.
Στην προκειμένη περίπτωση, λοιπόν, έχουμε ένα άχαρο πέναλτι.
Ουδεμία εύνοια τής Α.Ε.Κ. σε αυτήν τη φάση. ΤΕΛΟΣ.

Ο Κώτσιρας που εμπλέκεται στη φάση,
είναι ο ίδιος που στην Τούμπα εγλύτωσε τη δεύτερη κίτρινη κάρτα
(και μάλιστα, στο πρώτο ημίχρονο).
Ως εκ’ τούτου,
δεν θα μετατρέψουμε το Ελληνικό Ποδόσφαιρο
σε δέσμιο και απολογητή των αδυναμιών τού κάθε «Κώτσιρα»,
ο οποίος είναι σαφές ότι προσπαθεί να αντιμετωπίσει τούς αντιπάλους του
με τρόπους που συνιστούν παραβάσεις και επισύρουν τιμωρίες.

Τι δουλειά έχει το χέρι τού αμυντικού
να είναι σχεδόν εν’ πλήρη εκτάσει απλωμένο στο σώμα τού αντιπάλου;
Αν ο συγκεκριμένος Κώτσιρας έχει τα πόδια του για να κλαδεύει αντιπάλους,
ας γίνει κηπουρός,
και αν έχει τα χέρια του για να κάνει λαβές σε αντιπάλους,
ας γίνει παλαιστής.
Τόσο απλά, τόσο κοφτά, τόσο ξάστερα.

Βεβαίως,
το τραγικό είναι ότι ο συγκεκριμένος μπακ βρήκε όψιμους υποστηρικτές
στο πρόσωπο όσων έχουν συμφέρον να κατηγορούν
και να διαβάλλουν την Α.Ε.Κ..
Αυτοί έκαναν λόγο για «ανύπαρκτο πέναλτι»·
ούτε καν για «αμφιλεγόμενο»· για «ανύπαρκτο».
Τι θλιβερό να μετατρέπεις την κρίση σου σε πόρνη των συμφερόντων σου…

Φυσικά, πριν ολοκληρώσουμε την αναφορά μας σε αυτό το ματς,
δεν θα παραλείψουμε να πούμε
ότι ο Πόνσε έπρεπε να δει δεύτερη κίτρινη κάρτα στο 40ό λεπτό,
όταν και πατάει τον Ιγκλέσιας.

*** Πάμε και στη δικαιότατη επικράτηση τού Π.Α.Ο.Κ. επί τού Πανιωνίου,
η οποία σκιάστηκε από δύο απαράδεκτες αποφάσεις τού επόπτη Καμπούρη.
Και αν την πρώτη (το οφ-σάϊντ που καταλογίζεται στο τετ-α-τετ τού Πρίγιοβιτς)
θα μπορούσαμε να τη δούμε με επιείκεια…,

…έρχεται η δεύτερη υπόδειξη και ισοπεδώνει την όποια διάθεση ελαστικότητας.
Ο Καμπούρης εζήλωσε τη «δόξα» τού αλήστου -και… ληστρικής- μνήμης Τρύφωνα,
ο οποίος είχε ακυρώσει το γκολ τού Κατσουράνη
στο πιο στημένο παιχνίδι όλων των εποχών,
και επεχείρησε να πετύχει κάτι παρόμοιο.
Ομολογουμένως τα πήγε πολύ καλά
σε αυτήν την απέλπιδα προσπάθειά του να μείνει στην Ιστορία.

(ναι, ναι, καλά καταλάβατε·
ο παίκτης που επισημαίνεται με το βελάκι είναι ο Ακπόμ,
ο οποίος επιτυγχάνει γκολ που ακυρώνεται ως… «οφ-σάϊντ»)

*** Ας φύγουμε όμως από τα Αυτονόητα και ας πάμε στα Επείγοντα.
Σε ένα -κατά τ’ άλλα- ήρεμο παιχνίδι,
από την εξέδρα όπου βρίσκονταν οι οπαδοί τού Π.Α.Ο.Κ.
εκτοξεύθηκε μία φωτοβολίδα ευθείας βολής·
πρόκειται για φωτοβολίδα, η οποία δύναται να προκαλέσει τον θάνατο.

Λοιπόν,
οφείλουμε να προσεγγίσουμε το θέμα
και στις δύο παραμέτρους που το διέπουν.
Ποια είναι η «Συλλογική Ευθύνη» και ποια είναι η «Ατομική Ευθύνη»;

Κατά την προσωπική μου άποψη,
είναι λάθος να πληρώνει ένας σύλλογος
τα καμώματα τού μεμονωμένου βλακός που κρύβεται μέσα στη Μάζα
και τη χρησιμοποιεί ως ορμητήριο έκφρασης τής θρασυδειλίας του.
Άλλο είναι να έχεις μία ομάδα που συστηματικώς υποδαυλίζει τη Βία
και άλλο να βρίσκεται ένας βλαξ που προβαίνει σε μία εγκληματική ενέργεια.

Συνελόντι ειπείν, στην προκειμένη περίπτωση ο Π.Α.Ο.Κ. ουδόλως ευθύνεται,
αλλά οφείλει η Πολιτεία να αυστηροποιήσει το πλαίσιο
και κάθε δολοφόνος βλαξ να οδηγείται πάραυτα στη φυλακή.
«Δεν θέλω να ζήσεις πίσω από τα κάγκελα,
όμως αν συλληφθείς από κάμερες (ή, με οποιονδήποτε άλλον τρόπο)
να πετάς “φωτοβολίδα θανάτου”,
εσύ θα είσαι αυτός που θα έχει επιλέξει τη ζωή πίσω απ’ τα κάγκελα.».
Ωμά και Αδιαπραγμάτευτα.

Το Κράτος οφείλει επιτέλους να προστατεύσει την Κοινωνία και τον Πολίτη.
Δεν προσφέρονται όλα τα θέματα για ζυμώσεις·
υπάρχουν περιπτώσεις που η Δικαιοσύνη πρέπει να λειτουργεί με το πνεύμα της,
άλλες που πρέπει να λειτουργεί με το γράμμα της,
και περιπτώσεις σαν αυτήν για την οποία συζητάμε,
όπου η Δικαιοσύνη πρέπει να λειτουργεί με τον πέλεκυ της.

*** Κλείνω με δύο πολύ ωραίες εικόνες
από την ελληνική ποδοσφαιρική δραστηριότητα τού Σαββατοκύριακου.

Η πρώτη έρχεται από τα πιτσιρίκια τού Παναθηναϊκού,
που για ακόμη μία εβδομάδα
προσέφεραν ένα χαμόγελο ελπίδας σε κάθε υγιή φίλαθλο.
Εδώ βλέπουμε τον 18χρονο Δημήτρη Εμμανουηλίδη
να έχει μόλις πετύχει το 2-1 εις βάρος τής Λαμίας
και να έχει τρέξει να αγκαλιάσει τον «μπαμπά» του.

Ναι, ο Γιώργος Δώνης αποτελεί πατρική μορφή για όλα αυτά τα παιδιά,
που σηκώνουν επάξια το Τεράστιο Βάρος τής Φανέλας τού Παναθηναϊκού.

Πάμε και στην επόμενη πολύ όμορφη εικόνα,
η οποία είναι και ασυνήθιστη
(εξ’ ου και ξαφνιάζει ευχάριστα).
Ο Άρης έχει επιστρέψει στη «Super League» με δύο νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια
και ο προπονητής του, ο Πάκο Ερέρα, κάνει δηλώσεις στην κάμερα.
Δίπλα του στο πλάνο είναι ένας τύπος που τον έχει αγκαλιάσει·
«Κάποιος περιχαρής φίλαθλος θα είναι…», σκεφτόμαστε.

Και όμως, δεν είναι απλώς ένας «περιχαρής φίλαθλος»,
αλλά είναι ο διερμηνέας τού προπονητή τού Άρη.

Πραγματικά, ένα υπέροχο στιγμιότυπο,
το οποίο έρχεται να συνδυαστεί συγκινητικά με τα «πράσινα» πιτσιρίκια·
δεν έχουν μόνο τα παιδιά το δικαίωμα στην Παιδικότητα!


Απόφθεμα Ημέρας:
Αρκεί ένα λουλούδι για να σκοτώσεις τον Πόλεμο!

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Γιατί ο Μαρινάκης βάζει φέτος λεφτά στον Ολυμπιακό;
* Τι σημαίνει η μυστική συνάντηση Σαββίδη-Μαρινάκη;
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα· ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!

*** Αύριο πάλι…

Ο Αθλητάμπουρας