Ο Αθλητάμπουρας

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Ξεκινώ τη μέρα μας με φιλοσοφικό ερώτημα,
ώστε να δοκιμάσω τα αντανακλαστικά σας
(σα να σάς χτυπάω με σφυράκι το γόνατο):
Ποιο είναι το πιο ύπουλο συναίσθημα;

Θα βοηθήσω λίγο…
Αυτό το συναίσθημα έχει πολύ καλό όνομα στην αγορά,
είναι «μούρη» στην πιάτσα.

Τι έγινε, βρήκατε κάτι; Πάει το μυαλό σας κάπου;

Λοιπόν, ξεφουρνίζω την απάντηση…

Το πιο ύπουλο συναίσθημα είναι ο Ενθουσιασμός.
Και είναι ύπουλος ο Ενθουσιασμός,
ακριβώς λόγω τού γεγονότος ότι έχει αναιτίως καλή φήμη•

είναι ένας πρόωρος εκσπερματιστής με φήμη επιβήτορα.

*** Χθες σάς είχα προαναγγείλει
ότι θα μιλούσαμε σήμερα για τον Παναθηναϊκό
και -όσο κι αν δεν το αντιλαμβάνεστε- ήδη γι’ αυτόν μιλάμε.
Με όσα έχουν βιώσει οι βάζελοι τα τελευταία χρόνια,
με απατεώνες πάσης μορφής και ιδιότητας να λυμαίνονται την ομάδα,
και με μία διαρκή εντύπωση
ότι πίσω από κάθε δεινό κρύβεται η εκδικητική «οικογένεια»
που έχει βαλθεί να πάρει το αίμα της πίσω μετά από το συλλαλητήριο τού ’08,
πού κουράγιο και διάθεση για ενθουσιασμό;

Η Συνωμοτικότητα και η Δεύτερη Σκέψη σκοτώνουν τον Ενθουσιασμό.
Δύο είναι τα όπλα τού Ενθουσιασμού: ο Αυθορμητισμός και η Ανεμελιά.
Πού να τα βρουν αυτά οι Παναθηναϊκοί
όταν για πρώτη φορά στη ζωή τους και στη ζωή τού συλλόγου
εμφανίστηκε το φάντασμα τού υποβιβασμού
και μάλιστα χωρίς σεντόνι
(και ως γνωστόν,
φάντασμα χωρίς σεντόνι, αμάξι χωρίς τιμόνι•
άσχετο αυτό που είπα, αλλά έτσι βγήκε η ομοιοκαταληξία• τι να κάνουμε…).

*** Καθώς φαίνεται ο Παναθηναϊκός θα σωθεί•
μετά τη χθεσινή συνάντηση τού Αλαφούζου με τον «Πα-Πιε»
(τον Παϊρόζ Πιεγκμπονσάντ, δηλαδή),
και με όσα ήδη διαρρέονται από την πλευρά τού μεγαλομετόχου τής Π.Α.Ε.,
η υπόθεση θα έχει σύντομα αίσιο τέλος.

Όμως,
έχει ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο αντιδρούσε εδώ και καιρό
ο κόσμος τής ομάδας.
Το σενάριο δεν ήθελε και πολύ για να στηθεί•
όλα υπήρχαν ήδη στο μυαλό, με τη μορφή τής δηλητηριασμένης σκέψης.
«Ο Ταϊλανδός είναι μπροστινός τού Αλαφούζου
και ο Αλαφούζος είναι μπροστινός τής οικογένειας…».

Αυτή ήταν η προσέγγιση τού θέματος
και έτσι παρακάμπτονταν δύο βασικότατα στοιχεία
που συνέτειναν ότι εδώ είχαμε να κάνουμε με μία διαφορετική περίπτωση•
ο «Πα-Πιε» δεν ήταν ένας ουρανοκατέβατος απένταρος ψευτο-σεΐχης•
διέθετε σεβαστή διεθνή προϋπηρεσία
και μάλιστα η κορυφαία στιγμή του
ήταν η καταλυτική και απολύτως επιτυχημένη αλλαγή
τού ιδιοκτησιακού καθεστώτος στη Μάντσεστερ Σίτι•
συνάμα, αφ’ ότου άρχισαν οι επαφές τού Αλαφούζου με τον «Πα-Πιε»,
αρχίσαν’ και οι εξοφλήσεις παικτών.
Τυχαίο; Ούτε κατά διάνοια.

Βεβαίως, μέχρι να ολοκληρωθεί το «deal»,
οι θεωρίες συνωμοσίας θα συνεχίσουν την ένδοξη καριέρα τους•
πίσω κι από τούς Άραβες τής Μάντσεστερ Σίτι κρύβεται η «οικογένεια»,
οι εξοφλήσεις των παικτών είναι το καρότο
που έπεται τού προηγούμενου μαστιγώματος
και προηγείται τού επόμενου.

Φίλοι βάζελοι, ένα έχω να σάς πω..:
Η ομάδα σας σώθηκε και μην το πείτε ούτε τού Νίκου Παππά.
Ο Παναθηναϊκός είναι τυχερός διότι έπεσε σε εποχή σωτηρίας•
εν’ αντιθέσει με την Α.Ε.Κ. που τής είχε λάχει εποχή ασωτίας.
Η ανάκαμψη θα αργήσει λίγο,
αλλά θα έρθει πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι αναμενόταν.
Και κυρίως,
η «Βίβλος» τού συλλόγου θα συνεχίσει να έχει μόνον πράσινες σελίδες,
χωρίς να υπάρχει ανάμεσα τους μία μαύρη.