Ο Αθλητάμπουρας

Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Σήμερα το θέμα μας είναι η Γαυροποίηση τού Ελληνικού Αθλητισμού.
Και όπως αντιλαμβάνεστε,
όποιο φαινόμενο πλήττει τον Αθλητισμό,
πλήττει αναμφιβόλως και την Κοινωνία.

Στην Ελλάδα (όπως και στις περισσότερες χώρες παγκοσμίως),
το Ποδόσφαιρο ορίζει τον Αθλητισμό.
Έχουμε δηλαδή ένα παράδοξο, σύμφωνα με το οποίο,
το Σύνολο ορίζεται από το Υποσύνολο.
Για να δούμε λοιπόν τι συμβαίνει…

*** Οι μίζεροι «επιστήμονες» τής δεκαετίας τού ’90
που εισέβαλλαν στον αγωνιστικό χώρο τού «Γεώργιος Καραϊσκάκης»
και κυνηγούσαν τούς παίκτες τού Αθηναϊκού,
αντικαταστάθηκαν από τούς πολυτελείς μαχαιροβγάλτες τής Ριζούπολης
που τρυπούσαν με φαλτσέτες τη φυσούνα
και τρομοκρατούσαν τούς παίκτες τού Παναθηναϊκού.

Τα «πέτρινα χρόνια» τού Ολυμπιακού επί Κοσκωτά, Σαλιαρέλη, Μπανασάκη,
αντικαταστάθηκαν από τη βίαια παντοκρατορία επί Κόκκαλη
με όλα τα συμπαρομαρτούντα της•
σφαγιαστικές διαιτησίες, ατιμωρησία, υψηλότατες πολιτικές διασυνδέσεις,
αμετροέπεια, ασέβεια, δυσ αγωνίζεσθαι, προκλητικότητα, ειρωνεία,
επιδεικτικότητα, νεοπλουτισμός.

Ήταν κι η εποχή τέτοια•
είχε φτάσει ο καιρός
που ο Νεοέλληνας Κτηνοβάτης αποκτούσε το δικαίωμα στην Αστικοποίηση
και αυτή η μετάλλαξη συντελούνταν με τρομακτικούς τρόπους
σε όλους τούς τομείς τού δημόσιου και ιδιωτικού βίου•
ανεξάρτητα από ομάδες και οπαδικές πεποιθήσεις,
ήταν μοιραίο ότι ο Νεοπλουτισμός θα έπληττε και το Ποδόσφαιρο.

Όπως ήταν φυσικό,
το φαινόμενο βρήκε πρόσφορο έδαφος
σε ένα μεγάλο σωματείο με λαϊκές καταβολές•
ο Λαός πέφτει πάντα εκ των έσω,
αρκεί να τον δελεάσεις και να τού φουσκώσεις τα μυαλά.

Στην Ελληνική Γλώσσα υπάρχουν δυσφημισμένες και διαφημισμένες έννοιες•
για λόγους που άπτονται τής Ετυμολογίας αλλά και τής χρήσης των λέξεων,
δυσφημισμένες είναι ο Αλήτης, η Έπαρση, το Έρμαιο
και πολλές ακόμη ων ουκ έστιν αριθμός.
Απ’ την άλλη, η πλέον διαφημισμένη και χαϊδεμένη είναι ο Λαός.

Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει κάποιον στούρνο, χαμηλόστροφο,
αμόρφωτο, ακαλλιέργητο, αγροίκο, άξεστο,
να επικαλύπτει όλα του τα ελαττώματα
μέσα από τον αυτοπροσδιορισμό «Είμαι λαϊκό παιδί».
Τι ακριβώς είν’ αυτό;
Είναι Αυτο-Λαϊκισμός.
Ο Αυτισμός τής Λαϊκότητας είναι ο Λαϊκισμός.
Όσους βλέπουμε και ακούμε να επιδίδονται στον Λαϊκισμό
μέσω τής Πολιτικής και των Μ.Μ.Ε.,
τι κάνουν επί τής ουσίας;
Γίνονται Αντίλαλοι τού Νάρκισσου Λαού.

Στα χρόνια τού Κόκκαλη, λοιπόν,
ο Ολυμπιακός εξεδήλωσε όλα τα ζοφερά στοιχεία τού Νεόπλουτου Λαού.
Είχε φτάσει το πλήρωμα τού χρόνου,
που ο Λαός τού Ολυμπιακού θα εκδικιόταν
για τη φτώχια των πέτρινων χρόνων.
Έτσι ενόμιζε.
Διότι,
στην πραγματικότητα μετατρεπόταν αργά αλλά σταθερά σε Υβρίδιο Λαού.

Ποιος μπορεί να ξεχάσει την περιβόητη φράση τού Κόκκαλη
«Αυτούς τούς οπαδούς έχουμε,
και ούτε μπορούμε, αλλά ούτε και θέλουμε να τούς αλλάξουμε.».
Μιλάμε για χαρισματικό λαϊκισμό, για υπέρτατο χάιδεμα αφτιών.
Έχει κάποιος την εντύπωση ότι ο τότε παντοκράτορας Κόκκαλης
δεν διέθετε τη δύναμη να αλλάξει -με το καλό ή με το ζόρι-
μερικές εκατοντάδες χαμίνια;
Αστεία πράγματα.
Απλά,
το συμφέρον τού Κόκκαλη ήταν να εδιαιώνιζε εκείνην τη μαζική υστερία.
Και το έπραξε απολύτως πετυχημένα.

Μετά ήρθε ο Μαρινάκης και ολοκλήρωσε το έργο τού προκατόχου του.
Οι μέθοδοι γινόντουσαν ολοένα και πιο σκληροπυρηνικές•
ο Λαός τού Ολυμπιακού είχε μετατραπεί πλέον,
οριστικά και αμετάκλητα,
σε ένα ναρκισσιστικό ιδεολόγημα.
Παιδεία ανύπαρκτη, αλλοιωμένο «DN.A.»,
και μία ομάδα που απαρνιόταν την ιστορία της και τις καταβολές της•
οι αλαλαγμοί για την κατάκτηση των στημένων τίτλων
ήταν μία πρώτης τάξεως προκάλυψη
για την εγκαθίδρυση των ναζιστών στους κόλπους τού συλλόγου.

Η σαθρή νοοτροπία τής -πάση θυσία και με οποιοδήποτε μέσο- νίκης,
οι παρωπίδες,
η πασιφανής αδυναμία διαπίστωσης τού Εμφανούς
ή η εσκεμμένη παράκαμψη και αποσιώπησή του,
η άκριτη υιοθέτηση ακόμη και τής πιο εξόφθαλμης προπαγάνδας,
η μακιαβελική αντίληψη περί Ψέματος και Αλήθειας,
όλα συμπυκνώθηκαν για τούς φιλάθλους των άλλων μεγάλων ομάδων
στον προσδιορισμό «γαύρος».

Ο «γαύρος» είχε πάψει να αποτελεί απλώς έναν ποδοσφαιρικό περιπαιγμό
και μία προσφώνηση με την οποία απευθυνόμασταν στον κολλητό μας•
πλέον, ο «γαύρος» ήταν η Ενσάρκωση τού Λούμπεν•
ήταν η Νεόπλουτη Κατάρα.
Πλέον, η λέξη «γαύρος» είχε μετατραπεί σε Ακραία Βρισιά.
 

*** Από πέρυσι
που ο Ολυμπιακός έχασε τις προσβάσεις του στα κέντρα αποφάσεων
και το «50-50» κάνει «ξανά» τα εμβρυακά του βήματα
στο ημιθανές Ελληνικό Ποδόσφαιρο,
θα επερίμενε κάποιος ότι θα υπήρχε και εκτόνωση των παθών•
όμως,
τα 20 χρόνια Σαπίλας και Εγκληματικότητας
έχουν αφήσει ανεξίτηλα τα σημάδια τους στον Φίλαθλο Κόσμο•
20 χρόνια παραγωγής Μισαλλοδοξίας και Καχυποψίας
είναι τεράστιο χρονικό διάστημα,
που θα ταλαιπωρεί με τα κατάλοιπά του τις επόμενες γενιές.

Οι οπαδοί τής Α.Ε.Κ., τού Π.Α.Ο.Κ., τού Παναθηναϊκού
(πιτσιρικάδες στην πλειοψηφία τους),
αλληλοβρίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης
και στις πλατφόρμες των δημοσιογραφικών ιστοσελίδων,
αποκαλώντας ο ένας τον άλλον με το ολυμπιακό παρατσούκλι.
Οι «κίτρινοι γαύροι», οι «γαύροι τού Βορρά», οι «πράσινοι γαύροι».

Αν δεχθούμε
ότι ο Ολυμπιακός είναι μία αξιοσέβαστη μεγάλη ομάδα,
αν δεχθούμε ότι οι φίλαθλοί του, οι οπαδοί του,
είναι νοήμονες και έντιμοι άνθρωποι,
θα πρέπει να αισθάνονται βαθύτατα προσβεβλημένοι
από τη «Γαυροποίηση τού Ελληνικού Αθλητισμού».
Αν δεχθούμε
ότι ο Ολυμπιακός είναι μία πρώην αξιοσέβαστη και πρώην μεγάλη ομάδα,
αν δεχθούμε ότι οι φίλαθλοί του, οι οπαδοί του,
είναι ανόητοι και άτιμοι άνθρωποι,
θα αισθάνονται βαθύτατα υπερήφανοι
που και όλοι οι υπόλοιποι οπαδοί είναι πλέον «γαύροι»•
έστω κι αν αυτό επιτυγχάνεται μέσω τής Ύβρεως.

*** Η Ώρα τής Κρίσεως έφτασε για τον Ολυμπιακό.
Ο καθαγιασμός που επέφεραν οι τίτλοι θα εκλείψει.
Εποχή ήταν και επέρασε.
Πώς θα αντιδράσει άραγε ο οργανισμός τού Ολυμπιακού
στη Συνειδητοποίηση τού Πεπερασμένου;
Σε κάθε τεράστια αλλαγή τού σώματος,
είναι απαράκαμπτο φυσικό αξίωμα ότι ο οργανισμός αντιδράει βίαια.
Εκεί λοιπόν ο Λαός μετατρέπεται σε αυτό που συνήθως είναι: σε Μάζα.
Εκεί είναι που επέρχεται μία αλλοπρόσαλλη κάθαρση
μέσα από τη διαδικασία «Όποιον πάρει ο Χάρος».

Ο δρόμος που έχει πλέον να διανύσει ο Ολυμπιακός
είναι μακρύς και εξαιρετικά ανηφορικός.
Δεν είναι Πρόβλεψη, δεν είναι Εκτίμηση, είναι Μοίρα.

Και -τι παράδοξο- ο Ολυμπιακός πρέπει να παρακαλάει
μην τυχόν οι ενδυναμωμένοι αντίπαλοί του
τον αντιμετωπίσουν σαν «γαύροι».
Διότι αν συμβεί κάτι τέτοιο,
η Γαυροποίηση τού Ελληνικού Αθλητισμού
θα έχει σκοτώσει τον ίδιο της τον Δημιουργό.

Και οι νοούντες νοήτωσαν…

Απόφθεγμα Ημέρας:
Ο Πρωταθλητής φαίνεται στην Ήττα.

ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* «Λάζαρε, γαύρο έξω».
Τι σημαίνει και τι θα σημάνει
η επικείμενη μεταγραφή τού Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου στον Ολυμπιακό
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…

*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα• ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
Αύριο πάλι…

Ο Αθλητάμπουρας