Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Εχθές η στήλη ήταν αφιερωμένη στον Στέφανο Τσιτσιπά
και αυτός ήταν ο λόγος που δεν αναφέρθηκα
σε οποιοδήποτε άλλο γεγονός τού Σαββατοκύριακου•
κυρίως,
δεν ήθελα να εμπλέξω
αυτόν τον ταλαντούχο πιτσιρικά και την κρυστάλλινη επιτυχία του,
με τον ζόφο τού ελληνικού ποδοσφαίρου.
Σήμερα, όμως, θα καταπιαστώ με ένα εξαιρετικά ευαίσθητο θέμα,
το οποίο θα προσεγγίσω με τον δέοντα σεβασμό.
Οι αποδοκιμασίες ήταν πολλές την Κυριακή
στο στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης»•
παρά το επιβλητικό 4-0 επί τού Παναιτωλικού,
οι οπαδοί τού Ολυμπιακού έδειξαν με τα πανό και τα συνθήματά τους
ότι δεν συγχωρούν τη φετινή οικτρή εικόνα τής αγαπημένης τους ομάδας.
Χαρακτηριστική τού κλίματος είναι η εικόνα που βλέπετε…
«Παίκτες ανάξιοι για τον Ολυμπιακό,
λάθος που σάς φέραμε να παίξετε εδώ»,
«Αλλιώς ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό»,
«Παίκτες, είστε για κλοτσιές,
είστε εδώ για διακοπές».
Ως εδώ ουδέν το παράξενο
(αν και η φράση «Παίκτες, είστε για κλοτσιές»
δεν μπορούμε να πούμε ότι αποπνέει υγιή μηνύματα,
αλλά ας τη θεωρήσουμε σχηματική και όχι κυριολεκτική).
Το σημαντικό θέμα έγκειται
σε μία από τις φανατισμένες επωδούς
που ακούστηκαν από τούς οπαδούς τού Ολυμπιακού:
«Θρύλε, θυμήσου,
πρωταθλητή σε θέλουνε ακόμα κι οι νεκροί σου».
Εδώ, λοιπόν, θα θέσουμε το δάχτυλο επί τον τύπον των ήλων…
Ο συγκεκριμένος στίχος έχει ως αφετηρία του την τραγωδία τής «Θύρας 7»•
εκεί όπου στις 8-2-1981 έχασαν τη ζωή τους 21 άνθρωποι.
Ως εκ τούτου,
μιλάμε για ένα σύνθημα που είχε ως αφετηρία του μία διαφορετική εποχή,
που έφερε μέσα του
την ουσιαστική συναισθηματική φόρτιση ολόκληρου τού συλλόγου
και που απετέλεσε πηγή άντλησης δύναμης
όταν ο Ολυμπιακός εβίωνε την πιο δύσκολη περίοδο τής ιστορίας του•
την προσδιοριζόμενη με τη φράση «Πέτρινα Χρόνια».
Έτσι κι αλλιώς,
η Επίκληση των Νεκρών αποτελεί εξ ορισμού μία εξαιρετικά λεπτή υπόθεση• ως εκ τούτου,
αποτελεί ύψιστη ασέβεια και ιταμή καπηλεία
να χρίζουμε ανθρώπους που έχουν φύγει από τη ζωή
ως πρεσβευτές τής εκάστοτε επιθυμίας μας
και τής καθημερινής μας φαγούρας.
Έτσι,
άθελά τους οι οπαδοί τού Ολυμπιακού
συνδέουν μία αληθινή τραγωδία με μία κακοπαιγμένη κωμωδία.
Αν θεωρήσουμε ότι υπάρχει μετά θάνατον ζωή
και πως οι άνθρωποι που αποδημούν
μετατρέπονται σε μεταφυσικές υπάρξεις,
συνιστά άφθαστη ηλιθιότητα
να εμπλέκουμε τούς νεκρούς μας με τούς άμπαλους και τούς μισθοφόρους
που φέρνει ο (κάθε) Μαρινάκης•
είναι Μέγιστη Ύβρις
να βαφτίζουμε τούς νεκρούς μας ως εκπροσώπους τής απληστίας μας•
με 19 στα 21 τελευταία πρωταθλήματα,
μόλις διαπιστώνουμε ότι χάθηκε η ευκαιρία για το «20 στα 22»,
ας προστρέξουμε στο ιερό σύνθημά μας:
«Θρύλε, θυμήσου,
πρωταθλητή σε θέλουνε ακόμα κι οι νεκροί σου».
Εδώ έχουμε άνοα άτομα,
τα οποία αναπαράγουν άκριτα λέξεις
χωρίς να αντιλαμβάνονται τι επί τής ουσίας είναι αυτό που ξεστομίζουν.
Το κομβικό σημείο είναι το ποσοτικό επίρρημα «ακόμα»•
σαφώς και δεν έχει την έννοια τού συμπληρώματος,
σαφώς και χρησιμοποιείται στην πρόταση με σκοπό να προσδώσει έμφαση•
όμως,
δεν πρέπει να παραβλέψουμε ότι δηλώνει και απελπισία και αγανάκτηση.
Αν, λοιπόν,
κάποιοι οπαδοί τού Ολυμπιακού αισθάνονται απελπισία και αγανάκτηση
μετά από 19 στα 22 τελευταία πρωταθλήματα,
σημαίνει ότι τούς έχει νεκρωθεί κάθε κύτταρο ταπεινότητας
και πλέον φλερτάρουν εντονότατα με τη Λοβοτομή
(για να μην πω ότι την έχουν ήδη υπερβεί).
*** Ανακεφαλαιώνοντας…
Οι Νεκροί δεν πρέπει κατ’ ελάχιστον να γίνονται κομμάτια
στο παζλ μίας προσωπικής ή μαζικής προπαγάνδας.
Είναι όνειδος για τη μνήμη των ανθρώπων που έχουν φύγει από τη ζωή,
να ρίχνονται στο μίξερ μαζί με τις βουτιές τού Φορτούνη,
με τα δήθεν κλάματα τού Μποτία,
με την επίδειξη των γεννητικών οργάνων τού Μιραλάς
και με όλα αυτά τα θλιβερά φαινόμενα
που επωάστηκαν και τροφοδοτήθηκαν
στα χρόνια τής επίπλαστης παντοκρατορίας.
Συνελόντι ειπείν,
ο Ολυμπιακός οφείλει να επαναπροσδιοριστεί
απέναντι στην ίδια του την ιστορία
και όχι να τη μετατρέπει σε φτηνιάρικο τσιτάτο.
*** Και κάτι τελευταίο…
Αναμφίβολα το περί ου ο λόγος σύνθημα
δεν περιορίζει την αναφορά του στο τραγικό συμβάν τού ’81,
αλλά συμπεριλαμβάνει κάθε άνθρωπο που αγάπησε τον Ολυμπιακό
και πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή.
Θέλω, λοιπόν, να απευθυνθώ στη «Θύρα 7»,
στη «θύρα», δηλαδή,
που τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ορμητήριο μίας δράκας ναζιστών
και με σλόγκαν το ψευδεπίγραφο «No Politica»
αλλοιώνει μέρα με τη μέρα τον πυρήνα τής λαϊκότητας
που φέρει εκ γενετής ο Ολυμπιακός.
Ερωτώ: Όταν η «Θύρα 7» βροντοφωνάζει το σύνθημα
«Θρύλε, θυμήσου,
πρωταθλητή σε θέλουνε ακόμα κι οι νεκροί σου»,
συμπεριλαμβάνει στους νεκρούς τού Θρύλου
τον δεδηλωμένο οπαδό του, τον Παύλο Φύσσα;
Ξέρω ότι για τούς Αριστερούς και εν γένει τούς δημοκράτες τής «Θύρας 7»
το ερώτημα που έθεσα ξύνει πληγές,
όπως επίσης γνωρίζω τι θα απαντήσουν τα ναζιστικά ούγκανα.
Οπότε, συνεννοηθήκαμε άπαντες.
Απόφθεγμα Ημέρας:
Κάνε σύνθημα τής ζωής σου τη ζωή σου!
ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ
* Όσα θα γίνουν στο αποψινό ματς Ρεάλ-Μπάγερν
* Ό,τι άλλο θέλουμε…
* Και ό,τι άλλο ήθελε προκύψει…
*** Γυρίστε ανάποδα την κλεψύδρα• ξεκινάει η αντίστροφη μέτρηση!
Αύριο πάλι…
Ο Αθλητάμπουρας
