Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ήταν φθινόπωρο τού ’96 όταν έκανε την επίσημη πρεμιέρα του ένα καθεστώς
που έμελλε να μαγαρίσει το Ελληνικό Ποδόσφαιρο,
αλλά και κατ’ επέκτασιν τον Ελληνικό Αθλητισμό και την Ελληνική Κοινωνία.
Η περιβόητη «Παράγκα» -ήτοι, ένας μηχανισμός απόλυτης διαφθοράς-
συμπυκνωνόταν στην περιβόητη ατάκα τού πατρός Σπάθα
«Μόνο ο Ολυμπιακός. Να κερδάει ο Ολυμπιακός. Τίποτ’ άλλο. Και το Αιγάλεω.
Όλοι οι άλλοι να πά’ να… σπαθωθούνε (sic).»,
οι «ταγμένοι» διαιτητές, αστυνομικοί, δικαστές και πολιτικοί
έσπευδαν να δηλώσουν την πλήρη υποταγή τους στο «Σύστημα»,
οι επόμενες δεκαετίες έβριθαν από απροκάλυπτες αλλοιώσεις αποτελεσμάτων,
η ευρισκόμενη σε (παρα)κρατική ασυλία «Παράγκα»
επρόκοψε και αναβαθμίστηκε σε «Εγκληματική Οργάνωση»
και εν τέλει έφτασε να διεκδικήσει για τον εαυτό της
τον… άκρως τιμητικό και ταπεινό προσδιορισμό «Συμμορία».
Από το φθινόπωρο τού ’96 και εντεύθεν, έλαβαν χώρα εκατοντάδες στημένα παιχνίδια
(θα ήταν χιλιάδες,
αλλά δεν χρειάζεται πάντοτε η διαιτητική παρέμβαση
προκειμένου να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα).
Σε αυτά, λοιπόν, τα σικέ ματς,
υπήρχε πάντοτε διάχυτη στην ατμόσφαιρα η «Οσμή τής Αλλοίωσης»,
καθώς το ήξερες, το έβλεπες, το διαισθανόσουν, το οσφριζόσουν,
πως -ανεξάρτητα από την αντίπαλη ομάδα και από την όποια διακύμανση τού σκορ-
νικητής στη λήξη τής αναμέτρησης θα ήταν ο Ολυμπιακός.
Μπόχα. Δυσωδία.
Οι αγώνες ανέδιναν μία ανυπόφορη μυρωδιά πτωματικής σήψης,
ο «Βασιλιάς των Σπορ» ήταν πια ένα άταφο κουφάρι,
η «Νίκη με κάθε τρόπο» κατέστη πυρηνική πανάκεια για τον ιστορικό σύλλογο,
η κουλτούρα «Κλέβω μέχρι και το παιδί μου στο τάβλι» απέκτησε ντιενεϊκή υπόσταση,
η «Καρδιά τού Πρωταθλητή» ήταν το ωραιοποιητικό εύρημα-αφήγημα
που εισήχθη εσπευσμένα στην «Ποδοσφαιρική Καθομιλουμένη»
ώστε να δικαιολογούνταν τα Αδικαιολόγητα από τούς «Ινστρούχτορες τής Σαπίλας».
Η Χαβούζα αυτο-συστηνόταν ως πανάκριβο άρωμα γαλλικού οίκου,
όμως η «μύτη» μας ήξερε την Αλήθεια.
*** Το βράδυ τής Τετάρτης, στο «Στάδιο Τοξίνης και Χριστοπαναγίας»,
η «μύτη» μας ανεγνώρισε την ίδια ακριβώς μπόχα, την ίδια ακριβώς δυσωδία με «τότε».
Η «Παράγκα», η «Εγκληματική Οργάνωση», η «Συμμορία», ουδέποτε εξέλειψαν,
παρά μόνον καιροφυλακτούν ακροβολισμένες,
ψάχνοντας την κατάλληλη στιγμή και τον κατάλληλο τόπο τής επανεμφάνισης.
Μετά το Ποδόσφαιρο, τώρα ήταν η σειρά τού Μπάσκετ.
ΝΤΡΑΠΗΚΕ ΚΑΙ Η ΝΤΡΟΠΗ.
ΑΗΔΙΑΣΕ ΚΑΙ Η ΑΗΔΙΑ.
Η Πιο Αισχρή Διαιτησία Όλων Των Εποχών.
Η Πιο Αναίσχυντη Διαιτησία Όλων Των Εποχών.
Η Πιο Ανερυθρίαστη-Ερυθρόλευκη Διαιτησία Όλων Των Εποχών.
Βιομηχανία Παραγωγής Βίας.
Βιασμός τής Δικαιοσύνης και τής Ισονομίας.
Ο τέταρτος τελικός πρωταθλήματος ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Παναθηναϊκό,
έχει ήδη εγγραφεί ανεξίτηλα στη Συλλογική Μνήμη
και θα μνημονεύεται εσαεί ως ανεπανάληπτο προμελετημένο έγκλημα.
Δεκάδες αποφάσεις εις βάρος των φιλοξενουμένων,
δεκάδες αποφάσεις υπέρ των γηπεδούχων,
δεκάδες αποφάσεις που η κάθε μία ξεχωριστά και -πολλώ δε μάλλον- όλες μαζί,
θα μπορούσαν να είχαν κρίνει και αλλοιώσει το αποτέλεσμα τής αναμέτρησης.
Φευ, δεν επρόκειτο για διαιτητική ανικανότητα·
τουναντίον, επρόκειτο για καραμπινάτη διαιτητική ικανότητα
(και οι νοούντες νοήτωσαν).
Η ΣΦΑΓΗ ΤΟΥ ΑΙΩΝΑ.
Στις 12 Ιουνίου 2024 διεπράχθη «Ληστεία μετά (Δολο)φόνου».
Στις 12 Ιουνίου 2024 διεπράχθη απροκάλυπτη αλλοίωση αγώνα,
με απώτερο σκοπό να ανακηρυσσόταν πρωταθλητής Ελλάδος ο Ολυμπιακός.
Ουδείς πρέπει να σταθεί στο τελικό 85-88,
άπαντες οφείλουμε να σταθούμε στα αναρίθμητα αποτρόπαια συμβάντα
που εκτυλίχθηκαν σε πανελλήνια -αλλά και σε διεθνή- μετάδοση
(ειρήσθω εν παρόδω, η τηλεοπτική κάλυψη ήταν έκτρωμα προχειρότητας και μεροληψίας).
Συμπυκνώνοντας τα φρικιαστικά τεκταινόμενα σε μία εικονοπλασία,
θα πω ότι είναι σα να σού βάζει ο επίδοξος ληστής-δολοφόνος το πιστόλι στον κρόταφο,
να πατάει τη σκανδάλη και να παθαίνει εμπλοκή το όπλο.
Ε…, το έγκλημα έχει διαπραχθεί επί τής ουσίας,
ασχέτως αν εσύ παρέμεινες από τύχη ζωντανός.
Ο ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ 2023-2024!!!!!!!!!!!!!
Ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει ήδη το φετινό πρωτάθλημα,
ανεξάρτητα από την κατάληξη που θα έχει ο αποψινός έσχατος τελικός στο «Ο.Α.Κ.Α.».
Ο Παναθηναϊκός επέτυχε την πιο μάγκικη νίκη όλων των εποχών,
ο Παναθηναϊκός διέσυρε την πιο αισχρή διαιτησία όλων των εποχών.
Δείτε το πρόσωπο τού Ναν.
Δείτε τα μάτια τού Ναν.
Δείτε το βλέμμα τού Ναν.
Αυτή είναι μία από τις πιο συγκλονιστικές και συγκινητικές στιγμές
που έχω δει στην πολυδεκαετή αθλητική εμπειρία μου.
Αυτό το ανέκφραστο πρόσωπο, αυτό το -συνάμα- τόσο εκφραστικό πρόσωπο,
αυτά τα ανέκφραστα μάτια, αυτά τα -συνάμα- τόσο εκφραστικά μάτια,
αυτό το ανέκφραστο βλέμμα, αυτό το -συνάμα- τόσο εκφραστικό βλέμμα.
Πόνος. Στωϊκότητα. Οδύνη. Ταλέντο. Υπεροψία. Αποφασιστικότητα.
Ο Αδικημένος και Πληγωμένος Άνθρωπος.
Ο Άνθρωπος που μένει αποσβολωμένος μπροστά στο «Εύρος τής Αδικίας»,
αλλά -παρά τη βαθέως τραυματισμένη ψυχή του- αρνείται να παραδώσει τα όπλα
και ενσαρκώνει την ασύλληπτη ρήση που ενεπνεύσθη κάποτε ο Αλμπέρ Καμί
στο φιλοσοφικό δοκίμιό του περί τού μύθου τού Σίσυφου..:
«Δεν υπάρχει Μοίρα που να μη νικιέται με την Περιφρόνηση.».
Ο Ανυπότακτος Άνθρωπος.
Ο Απαράδοτος Άνθρωπος.
Ο Κέντρικ Ναν, αυτός ο απόμακρος, εσωστρεφής, ολιγόλογος και σχεδόν αγέλαστος τύπος,
είναι ο τελευταίος που περιμένεις να σού φέρει δάκρυα στα μάτια,
αλλά το καταφέρνει ανεπιδιώκτως και αφήνει ανεξίτηλο στίγμα στο συναίσθημά μας.
Ο «Νέλσον Μαντέλα» τού Μπάσκετ!
Το βράδυ τής Τετάρτης εμφανίστηκε ενώπιόν μας
το ίδιο «Σύστημα» που έδιωξε τον Τζιμπρίλ Σισέ απ’ την Ελλάδα.
Τα τσιράκια τού Λιόλιου -όπως, βεβαίως και πρωτίστως, κι ο εντολοδότης τους-
είχαν ως άμεση στόχευση να δώσουν το πρωτάθλημα στον Ολυμπιακό
και ως έμμεση στόχευση να διώξουν τούς παιχταράδες από τον Παναθηναϊκό.
Το μήνυμα που -καθ’ όλην τη διάρκεια τού ματς-
έστελναν στυγνά κι απεγνωσμένα προς τούς Πρωταθλητές Ευρώπης,
ήταν μία απροκάλυπτη ειδοποίηση ματαιοπονίας·
ο «σπάθειος αντίλαλος» έπρεπε πάση θυσία και πάση αιματοχυσία
να έβρισκε τη μακάβρια εκπλήρωσή του:
«Μόνο ο Ολυμπιακός. Να κερδάει ο Ολυμπιακός. Τίποτ’ άλλο.».
Εκεί, λοιπόν, εν όσω διαπράττονταν τα απανωτά διαιτητικά εγκλήματα,
επήλθε μία σοκαριστική και ανατριχιαστική συνειδητοποίηση
που διεπέρασε τούς αθλητές τού Ο.Σ.Φ.Π. αλλά και τούς θεατές τού αγώνα.
Ήταν τόσο κατάφωρη και πνιγηρή η αδικία εις βάρος τού Π.Α.Ο.
(η αποπνικτική ατμόσφαιρα που υπήρχε στο γήπεδο
λόγω τής φραγκοφονιάδικης απουσίας κλιματισμού,
ωχριούσε μπροστά στα ασφυκτικά «δύο μέτρα και δύο σταθμά»),
ώστε έφτασε να προκαλέσει το απόλυτο ξενέρωμα
στους παίκτες τού Ολυμπιακού και στην πλειονότητα των φιλάθλων του.
Ο Παναθηναϊκός υφίστατο το «Μήνυμα τής Ματαιοπονίας»,
ο Ολυμπιακός κατακλύσθηκε από το «Μήνυμα τής Ματαιότητας».
«Όχι, δεν αξίζουμε να πάρουμε αυτήν τη νίκη,
όχι, δεν αξίζουμε να πάρουμε μία νίκη και -συνεπαγωγικώς- ένα πρωτάθλημα,
που θα είναι συνώνυμα με την “Απόλυτη Ξευτίλα”.».
Οι πολλές χαμένες βολές και τα πολλά χαμένα ελεύθερα τρίποντα
δεν ήταν μεν μία εκούσια προσφορά στους αντιπάλους,
όμως πιστοποιούσαν τις εσωτερικές διεργασίες
που αναπτύσσονταν εκείνες τις κρίσιμες στιγμές μπροστά στη «σφαγή».
Ουδόλως τυχαία, λοιπόν,
συνέβη το ανεπανάληπτο γεγονός στα Χρονικά τού Παγκοσμίου Μπάσκετ,
να έχουν αδειάσει καθίσματα και να έχουν φύγει πολλοί φίλαθλοι,
ενώ το ματς ήταν θρίλερ κι ένα σουτ μπορούσε ανά πάσα στιγμή να ήλλαζε τον ρουν τού αγώνα
(ανάλογο φαινόμενο είχαμε να αντικρίσουμε
από τον αλήστου μνήμης ποδοσφαιρικό τελικό Κυπέλλου τού 2013,
ανάμεσα στον Ολυμπιακό και στον Αστέρα Τρίπολης).
Και μετά..;
Μετά τη λήξη τής αναμέτρησης,
χιλιάδες οι διαδικτυακές αναρτήσεις των οπαδών τού Ολυμπιακού,
όπου ήταν κοινός τόπος η «Αναγνώριση τού Αντιπάλου»,
αλλά και η ομολογία ότι υπήρξε κατάφωρη αδικία εις βάρος τού Παναθηναϊκού.
Τα τσιράκια τού Λιόλιου -και βεβαίως, ο ίδιος ο Λιόλιος-
παρήγαγαν άθελά τους αυτήν την υπέροχη «Συνθήκη Υγείας»
και ταυτοχρόνως απεκάλυψαν την πραγματική προπονητική υπόσταση τού Μπαρτζώκα.
Ο θλιβερός Μπαρτζώκας υπέστη ολοκληρωτικό διασυρμό
και οι ηχηρές φωνές αμφισβήτησης που υψώνονται από τον κόσμο τής ομάδας,
αποτελούν δυσοίωνη προ-αναγγελία για το άμεσο μέλλον.
Ο θλιβερός Μπαρτζώκας ετήρησε εκκωφαντική και ένοχη σιγή
όταν στον πρώτο τελικό οι βολές ήταν μακράν υπέρ του (10-26),
ο θλιβερός Μπαρτζώκας ετήρησε εκκωφαντική και ένοχη σιγή
όταν στον δεύτερο τελικό οι βολές ήταν μακράν υπέρ του (31-13),
ο θλιβερός Μπαρτζώκας προέβη σε εκκκωφαντικό κλαψούρισμα
όταν στον τρίτο τελικό οι βολές ήταν εις βάρος του (25-15),
ο θλιβερός Μπαρτζώκας ετήρησε εκκωφαντική και ένοχη σιγή
όταν στον τέταρτο τελικό οι βολές ήταν μακράν υπέρ του (35-17).
Ο θλιβερός Μπαρτζώκας
που -αν είχε έλθει η αποτρόπαιη νίκη,
είναι εκ των ων ουκ άνευ βέβαιο ότι θα εμφανιζόταν με τη σεσημασμένη ξιπασιά του
και θα μετερχόταν αφηγήματα τού στυλ «Κατακτήσαμε και τούς τρεις εγχώριους τίτλους.»
και «Ο Π.Α.Ο. πήρε την “Ευρωλίγκα” επειδή ήταν τυχερός που δεν έπαιξε με τον Ολυμπιακό.»-
δεν βρήκε το σθένος να κάνει ουσιαστική αυτοκριτική μετά το ματς
και έφτασε στο σημείο να αναφέρει ως «λάθος» του
ότι δεν είχε προετοιμάσει ψυχολογικά και πνευματικά την ομάδα
για τις αναρτήσεις και για τις ανακοινώσεις που εκπορεύθηκαν
από την «Κ.Α.Ε. Παναθηναϊκός» και από τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο.
Ο «προπονηταράς» που κατέρρευσε από φόβο
και επέταξε στα σκουπίδια την «τσιμεντωμένη» νίκη-πρωτάθλημα,
ο «προπονηταράς» που έριξε βαθύν ύπνο στον πάγκο
και έχασε το «άχαστο ματς» με την τραγική διαχείρισή του,
ο «προπονηταράς» που γίνεται μάγκας στην Ελλάδα
μόνον όταν υπάρχουν ο Λιόλιος και τα τσιράκια του,
ο «προπονηταράς» που γίνεται μάγκας στην Ελλάδα
μόνον όταν ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε κατάσταση ημιθάνειας,
ο «προπονηταράς» που γίνεται μάγκας στην Ευρώπη
μόνον όταν υπήρχε-υπάρχουν ο Μπερτομέου και τα εναπομείναντα τσιράκια του,
ε, λοιπόν, αυτός ο «προπονηταράς» που σκούζει για τις (δήθεν) αδικίες εναντίον του,
πήγε να πάρει το πιο κάλπικο πρωτάθλημα όλων των εποχών
κι είχε γαντζωθεί με νύχια και με δόντια
στη σανίδα σωτηρίας που λέγεται «(Ταγμένη) Διαιτησία»
(οι «35-17» βολές τού συγκεκριμένου ματς κι οι «107-65» βολές συνολικώς,
θα είναι εσαεί ο κόλαφός του και η αποστόμωσή του).
…
Τώρα πια, και οι τυφλοί είδαν…
Τώρα πια, άπαντες γνωρίζουν τι εστίν «Μπαρτζώκας».
Τώρα πια, άπαντες γνωρίζουν και τι εισίν «Αγγελόπουλοι».
«Προπονηταράς». «Θρυλικοί Μάγκες». «Καλά Παιδιά».
Και από κάπου στο βάθος,
ξεπροβάλλουν η «Παράγκα», η «Εγκληματική Οργάνωση», η «Συμμορία».
Τώρα πια, και οι τυφλοί είδαν…
Διότι, οι τυφλοί δεν διαθέτουν μεν το αγαθό που λέγεται «Όραση»,
όμως διαθέτουν τον πολύτιμο κώδωνα κινδύνου που λέγεται «Όσφρηση».
Μπόχα-Δυσωδία-… (η ομοιοκαταληκτική συνέχεια, δική σας).
Ο Αθλητάμπουρας
