Ο Τσαντλί από αριστερά έκανε το παράλληλο γύρισμα και ο Μενιέ (που επανήλθε μετά την απουσία του λόγω τιμωρίας από τον ημιτελικό με τη Γαλλία) κινήθηκε σαν σέντερ φορ και με κοντινή προβολή νίκησε τον Πίκφορντ. Οι «κόκκινοι διάβολοι» είχαν ακόμη μία καλή ευκαιρία στο 12΄, όμως ο Πίκφορντ εξουδετέρωσε το σουτ του Ντε Μπράιν.
Με το ξεκίνημα του β΄ μέρους ο Σάουθγκεϊτ έριξε στο παιχνίδι τους Ράσφορντ και Λίγκαρντ και ο τελευταίος είχε μία καλή στιγμή με (άστοχο) διαγώνιο σουτ στο 54΄. Δύο λεπτά αργότερα ο Ντε Μπράιν με κάθετη μπαλιά «έκοψε στα δύο» την αγγλική άμυνα, αλλά ο Λουκάκου έχασε το κοντρόλ και μαζί μία ανεπανάληπτη ευκαιρία.
Ο Πίκφορντ σταμάτησε εντυπωσιακά το εξαιρετικό βολέ του Μενιέ στο 79΄, αλλά τρία λεπτά αργότερα τα… βαριά χαρτιά των «κόκκινων διαβόλων» συνεργάστηκαν και «τελείωσαν» το ματς: ασίστ από τον Ντε Μπράιν, άψογο πλασέ του Αζάρ και 2-0 στο 82΄, για να επισφραγίσει την καλύτερη εμφάνιση στην ιστορία του Βελγίου στα Παγκόσμια Κύπελλα. Τώρα, το αν η τρίτη θέση είναι επιτυχία για τη «χρυσή γενιά», είναι ένα άλλο (μεγάλο) ερώτημα…
ΒΕΛΓΙΟ (Ρομπέρτο Μαρτίνεθ): Κουρτουά, Αλντερβάιρελντ, Κομπανί, Βερτόνγκεν, Βίτσελ, Τίλεμανς (78΄ Ντεμπελέ), Μενιέ, Τσαντλί (39΄ λ.τρ. Βερμέλεν), Ντε Μπράιν, Ε. Αζάρ, Λουκάκου (60΄ Μέρτενς)
ΑΓΓΛΙΑ (Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ): Πίκφορντ, Μαγκουάιρ, Στόουνς, Τζόουνς, Ρόουζ (46΄ Λίνγκαρντ), Ντελφ, Ντάιερ, Λόφτους-Τσικ (84΄ Αλι), Τρίπιερ, Κέιν, Στέρλινγκ (46΄ Ράσφορντ)