Εσπευσμένη η επιστροφή στην πατρίδα: από το Βατουτίνκι, όπου έγινε το παιχνίδι με τη Ν. Κορέα, οι παίκτες της Εθνικής Γερμανίας γύρισαν αμέσως στη…
Newsroom
28.06.2018 | 09:56
UPD:28.06.2018, 10:20
Εσπευσμένη η επιστροφή στην πατρίδα: από το Βατουτίνκι, όπου έγινε το παιχνίδι με τη Ν. Κορέα, οι παίκτες της Εθνικής Γερμανίας γύρισαν αμέσως στη βάση τους κοντά στη Μόσχα και, έπειτα από ύπνο λίγων ωρών, αναμένονται νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης στη Φρανκφούρτη. Δεν προμηνύεται θερμή υποδοχή μετά τη χειρότερη εμφάνιση της Nationalmannschaft στην ιστορία του Μουντιάλ.
Δεν προμηνύεται θερμή υποδοχή μετά τη χειρότερη εμφάνιση της Nationalmannschaft στην ιστορία του ΜουντιάλΟ πρόεδρος της γερμανικής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας Ράινχαρντ Γκρίντελ δηλώνει ότι «δεν είναι δουλειά του προέδρου να αναλύσει τον αποκλεισμό της ομάδας», αλλά περιμένει και ο ίδιος εξηγήσεις από την τεχνική ηγεσία. «Θα μας τα εξηγήσουν και θα αποφασίσουμε για τις συνέπειες» επισημαίνει. Ο προπονητής Γιόγκι Λεβ δεν βγάζει τον εαυτό του από το κάδρο των ευθυνών, αλλά δηλώνει μετά την απρόσμενη ήττα από τη Ν. Κορέα: «Θα πρέπει να μιλήσουμε με ηρεμία για το τι θα γίνει από δω και πέρα. Για μένα είναι λίγο νωρίς ακόμη…».
Οι προπονητές της… εξέδρας έχουν ήδη βγάλει τα συμπεράσματά τους. «Έπειτα από αυτό το φιάσκο είναι όλα υπό επανεξέταση, ακόμη και ο Λεβ» γράφει ο σχολιαστής Όλιβερ Χάρτμαν στο Kicker, την «ποδοσφαιρική βίβλο» της Γερμανίας, και υποστηρίζει ότι η χείριστη εμφάνιση απέναντι στη Ν. Κορέα σηματοδοτεί «το λυπηρό τέλος μιας λαμπρής οκταετούς πορείας» για τη γενιά των Μάνουελ Νόιερ, Ζερόμ Μποατένγκ, Ματς Χούμελς, Σάμι Κεντίρα, Μεσούτ Οζίλ, οι οποίοι είχαν αρχίσει μία κοινή πορεία μεγάλων επιτυχιών από το 2009, όταν κατέκτησαν το ευρωπαϊκό πρωτάθλημα νέων.
Από πρώτοι… τελευταίοι
Στα γήπεδα της Ρωσίας η Γερμανία ήθελε να υπερασπιστεί το στέμμα της παγκόσμιας πρωταθλήτριας, οι παίκτες το έλεγαν και το πίστευαν. Άλλωστε, πολλά αντικειμενικά δεδομένα συνηγορούσαν σε κάτι τέτοιο: η ομάδα έκανε «περίπατο» στα προκριματικά του Μουντιάλ, ενώ είχε κατακτήσει πέρυσι, στα ίδια γήπεδα, το Confederation Cup, το οποίο θεωρείται ένα «μικρό Μουντιάλ».
Επιπλέον, κάποιοι παίκτες-«κλειδιά», όπως ο Σάμι Κεντίρα ή ο Γιούλιαν Ντράξλερ, βρίσκονταν σε καλύτερη φυσική κατάσταση από ό,τι πριν από τέσσερα χρόνια στη Βραζιλία, ενώ και ο τραυματισμός του αρχηγού Μάνουελ Νόιερ ξεπεράστηκε την τελευταία στιγμή. Όλα αυτά είχαν δημιουργήσει μεγάλες προσδοκίες. Βέβαια, ουδείς περίμενε ότι η Γερμανία θα «φιλοδωρήσει» και πάλι τη Βραζιλία με επτά γκολ, ούτε όμως και ότι θα τερμάτιζε τελευταία στη φάση των ομίλων, πίσω από Σουηδία, Μεξικό και Ν. Κορέα.
Αλλά, όπως εξηγεί (εκ των υστέρων και αυτή βέβαια…) η λαϊκή εφημερίδα «Bild», οι υπεύθυνοι δεν ήθελαν να δουν την αλήθεια, για την ακρίβεια τις επτά αλήθειες που εξηγούν την αποτυχία στο Μουντιάλ της Ρωσίας. Και αυτές είναι οι εξής, σύμφωνα πάντα με την «Bild»: Η ομάδα ήταν κορεσμένη από επιτυχίες, δεν έδειξε το πάθος και τη θέληση του περασμένου Μουντιάλ. Ο προπονητής Γιόγκι Λεβ δεν έκανε τις καλύτερες επιλογές για την αποστολή. Όλοι παρέβλεψαν το γεγονός ότι από το φθινόπωρο του 2017 η ομάδα δεν έκανε ούτε ένα παιχνίδι της προκοπής. Παράλληλα, υπερτίμησαν κάποιους παίκτες. Δεν υπήρχε ομαδικό πνεύμα, όπως στο Μουντιάλ της Βραζιλίας, ούτε ηγετικές φυσιογνωμίες, όπως οι Λαμ, Σβαϊνστάιγκερ και Μέρτεζακερ πριν από τέσσερα χρόνια. Για την Μπουντεσλίγκα, το γερμανικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, έχει παρέλθει η εποχή της ακμής και μπορεί οι περισσότεροι σύλλογοι να διατηρούν ποδοσφαιρικές ακαδημίες όπου γίνεται σοβαρή δουλειά, αλλά το ίδιο κάνουν πλέον κι άλλες χώρες. Και η έβδομη «αλήθεια» της «Bild» είναι, για να γίνει κατανοητό σε όλους, ότι «αποκλειστήκαμε δίκαια».
Οδηγίες προς… αποκλεισμένους
Παραφωνία στη σημερινή θύελλα κριτικής και αυτοκριτικής φαντάζει η φιλοσοφημένη ανάλυση του Καθολικού Πρακτορείο Ειδήσεων (ΚΝΑ), το οποίο συνιστά σε όλους τους ενδιαφερομένους να μάθουν και να… χάνουν, όταν αυτό φαντάζει αναπόφευκτο: «Πρέπει να βρεθούν ένοχοι λοιπόν. Ει δυνατόν εκείνοι που ήταν μέσα στο γήπεδο και δεν κατάφεραν να εκπληρώσουν τις υψηλές, τις μέγιστες προσδοκίες μας. Δεν γελούσαμε κι εμείς τόσο ηχηρά κάποτε για τους Ιταλούς, τους Τούρκους ή τους Ολλανδούς; Μία ταπεινή παράκληση: ας μάθουμε να χάνουμε με αξιοπρέπεια. Ας μην είμαστε οι έκπτωτοι διδάσκοντες του δυτικού κόσμου. Γιατί γινόμαστε τόσο ευάλωτοι…».