Όταν η ομάδα κερδίζει, ο Λουκάκου είναι ο «Βέλγος γκολτζής» για τα ΜΜΕ. Όταν η ομάδα ηττάται, τότε ο Λουκάκου προσδιορίζεται διαφορετικά. Είναι παίκτης της εθνικής ομάδας του Βελγίου με καταγωγή από το Κονγκό.
Όμως, οι εθνικές ομάδες των ευρωπαϊκών χωρών στο Μουντιάλ, με μία εξαίρεση αυτή της Ισλανδίας, έχουν κτίσει τον βασικό τους κορμό πάνω στους παίκτες «μετανάστες», πρώτης ή δεύτερης γενιάς αν έχουν πολιτογραφηθεί Ευρωπαίοι (Γάλλοι, Βέλγοι, Ελβετοί κ.λπ.) ή ως εργαζόμενοι μετανάστες που πρόσφατα έχουν φθάσει στην Ευρώπη από τις χώρες καταγωγής τους.
Το διάγραμμα που ακολουθεί και είναι απολύτως επίσημο, αφού αποτελεί μέρος έρευνας του ΟΟΣΑ, είναι αποκαλυπτικό.
Η ομάδα της Γαλλίας αποτελείται κατά 78,3% από μετανάστες, όταν το ποσοστό αυτής της πληθυσμιακής κατηγορίας στη Γαλλία είναι της τάξεως του 6,8%. Η εθνική ομάδα της κατά τα άλλα «εσωστρεφούς» ως προς τα οικονομικά και τα κοινωνικά ζητήματα Ελβετίας απαρτίζεται κατά 65,2% από μετανάστες. Το εντυπωσιακό είναι πως το 24% του πληθυσμού της Ελβετίας είναι ξένοι gastarbeiter. Πλειοψηφική και η παρουσία μεταναστών στην Εθνική του Βελγίου, πολύ μεγάλη στην Εθνική της Γερμανίας, σχεδόν οι μισοί στην Εθνική της Γηραιάς Αλβιώνος.
Μια ματιά στην ενδεκάδα της Ελβετίας είναι αρκετή. Ο παρατηρητής κάποια στιγμή διερωτάται αν η ομάδα αυτή εκπροσωπεί την Πρώην Ομόσπονδη Γιουγκοσλαβία ή απλώς την ελίτ των ομάδων Αλβανίας και Κοσσυφοπεδίου με μία ενισχυμένη δόση από τη Βοσνία (ο μουσουλμάνος προφανώς Σεφέροβιτς, όπως προκύπτει από το όνομά του, ή ο Γκαβράνοβιτς, ο οποίος μπορεί να είναι ορθόδοξος ή καθολικός).
Για τη Γαλλία δεν το συζητάμε. Είναι προφανές πως το σύνθημα «Aller les Bleus» θα μπορούσε άνετα να συνδυαστεί με το «allez l’ Afrique» που αφορά στη γαλλόφωνη ζώνη των Υποσαχάριων περιοχών αυτής της ηπείρου. Ωστόσο, οι ψηφοφόροι της Μαρίν Λεπέν καθώς και η ίδια στραβομουτσουνιάζουν όταν ο Μπαμπέ με δρασκελιές γαζέλας από τη σαβάνα παίρνει την μπάλα από τη μικρή του περιοχή και φθάνει στα αντίπαλα γκολπόστ για να περάσει και τον τερματοφύλακα. Υποκρισία; Προφανώς.
Οι «Πετεινοί», όπως και οι «Κόκκινοι διάβολοι», δεν θα ήταν τίποτε υπό τις παρούσες ποδοσφαιρικές συνθήκες χωρίς τους «μετανάστες», νυν ή πρώην ή ακόμη και επόμενους. Η οικονομία του Football είναι αμείλικτη. Η πραγματικότητα επίσης.
Μόνον οι υποκριτικές ευρωπαϊκές εξουσίες και τα ΜΜΕ κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν παίζοντας το χαρτί της ξενοφοβίας, που τόσο πουλάει στα τηλεοπτικά πάνελ των χωρών τους. Και μία υποσημείωση. Προ καιρού ο πρόεδρος του γερμανικού ΣΕΒ -πιο επίσημο δεν γίνεται- ζήτησε άμεσα 5,2 εκατομμύρια επιπλέον εργαζομένους για να ισορροπήσει η εσωτερική αγορά εργασίας της χώρας του. Η Άνγκελα Μέρκελ, υπάκουη, δέχτηκε στη Γερμανία 1,2 εκατ. πρόσφυγες, κυρίως από τη Συρία, και από αυτούς «κράτησε» όλους εκείνους που διέθεταν δεξιότητες. Τώρα στη Γερμανία η Μέρκελ είναι το «μαύρο πρόβατο». Στήνουν και «κλειστά» Hot Spots στα σύνορα. Υποκρισία; Βεβαίως.
