Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο γιορτάζει την ονομαστική του εορτή με νέο blog στο NBA Greece. Γράφει για τις εμπειρίες του στο ΝΒΑ, για τον Kobe Bryant, το δώρο του Sanders και το All Star Weekend.
«Γεια χαρά σε όλους, να έχετε μία καλή χρονιά με υγεία και να πραγματοποιήσετε όλα σας τα όνειρα. Αν βάλετε κάτι στο μυαλό σας, μπορείτε να το κάνετε πράξη. Όπως έγινε στη δική μου περίπτωση. Περίμενε κανείς να φτάσω μέχρι εδώ; Να είμαι στο ΝΒΑ και να ξεκινάω στη βασική πεντάδα; Όλοι πίστευαν ή σχεδόν όλοι, πως στην πρώτη μου σεζόν στο ΝΒΑ, θα είμαι το παιδί για να κουβαλάω τις πετσέτες, τα νερά και τον πάγο. Αποδέχθηκα την κατάσταση γνωρίζοντας όμως πως υπάρχει αξιοκρατία και ότι με τη σκληρή δουλειά, που ξεκίνησε το Σεπτέμβριο, μόνο καλά πράγματα μπορούν να μου συμβούν.
Αναρωτήθηκα: Είμαι έτοιμος να βοηθήσω; Άρχισα σιγά σιγά να κερδίσω τον σεβασμό μέσα στην ομάδα και ένα ωραίο πρωί, ο coach Larry Drew μ’ ενημέρωσε πως θα ξεκινήσω στη βασική πεντάδα. Ένιωσα πολύ περίεργα. Όμορφα. Διαφορετικά. Δεν μπορώ να εξηγήσω ακριβώς τι αισθάνθηκα. Άρχισα ν’ αναρωτιέμαι: Είμαι έτοιμος για να παίξω βασικός; Θα παίξω καλά; Θα βοηθήσω την ομάδα;
Με βοηθάει το ότι κάθε μέρα μου μιλάει ο coach. Όλοι οι rookies τον βλέπουμε σε καθημερινή βάση, κατ’ ιδίαν για περίπου δέκα λεπτά. Μας ρωτά πώς νιώθουμε μέσα στην ομάδα, τι δεν μας αρέσει και πώς νομίζουμε ότι θα βελτιωθούμε. Είναι πολύ εποικοδομητικές αυτές οι συναντήσεις, όπου μπορείς να ανοιχθείς και να μιλήσεις ελεύθερα.
Είναι ωραίο συναίσθημα ν’ απολαμβάνω της εμπιστοσύνης του κόουτς Drew. Βλέπω στα μάτια του, όταν μου μιλάει, πόσο μ’ εμπιστεύεται. Όλοι στην ομάδα μ’ εμπιστεύονται και θέλουν να βελτιώνομαι παιχνίδι με παιχνίδι.
Ασφαλώς και δεν μου αρέσει καθόλου που οι ήττες μας είναι πολύ περισσότερες από τις νίκες. Είμαι εγωιστής και θέλω να νικάω. Το δώρο μου είναι το ΝΒΑ. Δεν υπάρχει αυτό που ζω.
Οι προηγούμενες μέρες πάντως ήταν πολύ περίεργες για μένα. Εννοώ εκείνες των Χριστουγέννων. Για πρώτη φορά δεν ήμουν με την οικογένειά μου. Η αλήθεια είναι πως ένιωσα αρκετή μοναξιά, μακριά από τους γονείς μου και τ’ αδέρφια μου. To ευχάριστο ήταν πως ήρθε στο Μιλγουόκι ο αδερφός μου ο Θανάσης για πέντε μέρες, κι έτσι έσπασε η μοναξιά, έστω και για λίγο. Αράξαμε στο σπίτι, φάγαμε καλά, είδαμε ταινίες, ακούσαμε μουσική, κάναμε βόλτες με το αυτοκίνητο, αφού πήρα το δίπλωμα οδήγησης και γενικώς ήταν ένα ωραίο διάλειμμα. Ήθελα να πάρω και να στείλω δώρα στους μικρούς αδερφούς μου στην Ελλάδα, στον Κώστα και στον Αλέξανδρο, αλλά θα έκαναν τρεις εβδομάδες να φτάσουν. Οπότε τους έστειλα χρήματα για να πάρουν ό,τι θέλουν. Για μένα το καλύτερο δώρο είναι το ΝΒΑ. Δεν υπάρχει αυτό που ζω. Ακόμα και τώρα μόλις πατάω παρκέ νομίζω ότι δεν είναι πράγματικότητα. Μέχρι πριν επτά μήνες έπαιζα ΕΣΚΑ και Α2 και τώρα στο ΝΒΑ. Αν αυτό δεν είναι δώρο, τότε ποιό είναι;
Δέχθηκα και ένα ακριβό δώρο από τον συμπαίκτη μου, τον Larry Sanders, που μου έδωσε ένα ζευγάρι παπούτσια Gucci. Του είπα ότι δεν έπρεπε να μου δώσει τόσο ακριβό δώρο. Μου απάντησε: «Είσαι ο rookie μου και πρέπει να σε προσέχω». Iσως να με καλοπιάνει για να του πετάω περισσότερες λόμπες! Ολοι οι βετεράνοι στην ομάδα μ’ έχουν αγκαλιάσει. Κι εμένα και τους άλλους rookies. Είμαστε σαν οικογένεια και μου αρέσει αυτό.
Μία πολύ όμορφη στιγμή για μένα ήταν όταν ταξιδέψαμε στο Los Angeles για να παίξουμε με τους Lakers. Δυστυχώς δεν έπαιξε ο Kobe Bryant που ξανατραυματίστηκε. Από την ώρα που πάτησα πόδι στο Staples Center, έψαχνα με τα μάτια μου να τον βρω. Ήθελα να δω πώς είναι από κοντά. Πόσο ψηλός είναι, τις κινήσεις του. Μιλάμε για έναν από τους κορυφαίους παίκτες όλων των εποχών. Όταν ξεκίνησε το ματς, σε κάποια διακοπή του, τον είδα στον πάγκο των Lakers. Είχε αυτό το δολοφονικό βλέμμα, κι ας καθόταν στον πάγκο με πολιτικά. Έχω κι εγώ τέτοιο βλέμμα! Πλάκα σας κάνω!
Δεν πρόλαβα να δω κάποιον διάσημο στο γήπεδο, αλλά παραλίγο να τραυματιστώ σοβαρά. Λίγο πριν τελειώσει το ματς, κι ενώ σηκώθηκα για ένα ριμπάουντ μου έκανε σκαμνάκι ο Williams των Lakers. Έπεσα πολύ άτσαλα στο παρκέ. Όλοι με ρώταγαν αν είμαι ΟΚ. Πόνεσα πάρα πολύ και προσπάθησα να μην το δείξω. Στον πάγκο ήρθε ο κόουτς Drew και με ρώτησε: «Θα σουτάρεις εσύ τις βολές ή να στείλω κάποιον άλλον μέσα; Του απάντησα: Ε ναι εγώ θα τις σουτάρω. Ποιος άλλος;».
Μου άρεσε γενικά στο Los Angeles. Ήταν ένα διάλειμμα από τον βαρύ χειμώνα στο Μιλγουόκι. Μέναμε σε ξενοδοχείο στην Marina Del Rey, έξω από το L.A.. Ήμουν συνεχώς με κοντομάνικο την ημέρα κι έκανα βόλτες μ’ ένα ποδήλατο που νοίκιασα. Ήταν να έρθει μαζί μου και ο Sanders, αλλά τελικά ήταν απασχολημένος, αφού είχε έρθει η οικογένεια μαζί του. Γενικά μου αρέσει σε κάθε πόλη που είμαι να βγαίνω έξω από το ξενοδοχείο και να περπατάω. Χωρίς συγκεκριμένο προορισμό. Ξέρω πως ανά πάσα στιγμή μπορώ να καλέσω ένα ταξί και να με φέρει πίσω στο ξενοδοχείο. Μου αρέσει να περιπλανιέμαι, γιατί αλλιώς δεν περνά η μέρα, όταν παίζουμε εκτός έδρας. Μετά την πρωινή προπόνηση, έχω μία ολόκληρη μέρα στη διάθεσή μου. Αφού φάω και μου κάνουν μασάζ, για να μην είμαι πιασμένος, βγαίνω για βόλτα. Συνήθως μόνος μου. Άλλεςφορές έρχεται μαζί και ο Nate Wolters, ο άλλος rookie, με τον οποίο κάνω πολλή παρέα και κάθομαι στο αεροπλάνο μαζί του, πίσω πίσω.
Μου κάνει εντύπωση όλος ο θόρυβος που γίνεται στην Ελλάδα γύρω από τ’ όνομά μου. Δεν το περίμενα. Παρακολουθώ μέσω του NBA Greece τα όσα γράφονται για μένα, αλλά και διαβάζω τα μηνύματα και τα σχόλια στο προφίλ μου στο Facebook. Νιώθω όμορφα αλλά κι άβολα, αφού δεν είμαι μαθημένος στο να τραβώ την προσοχή του κόσμου. Ελπίζω η παρουσία μου εδώ ν’ αποτελέσει κίνητρο και γι’ άλλους Έλληνες παίκτες και να έρθουν στο ΝΒΑ. Ελπίζω ο επόμενος να είναι ο αδερφός μου ο Θανάσης και μετά τα μικρότερα αδέρφια μου, ο Κώστας και ο Αλέξανδρος! Θα έχει πλάκα. Υπάρχουν παιδιά που μπορούν να παίξουν εδώ, όπως ο Χαραλαμπόπουλος. Το πιστεύω.
Αυτό που ανυπομονώ είναι να έρθει ο Φεβρουάριος και να παίξω στο Rookie Challenge. Να είμαι ο πρώτος Έλληνας που θα έχει συμμετοχή στο All Star Weekend του ΝΒΑ. Απ’ όσο ξέρω θα είμαι στο παιχνίδι. Ελπίζω να ξεκινήσω και βασικός. Μακάρι να έρθει και ο Nate Wolters, ο συμπαίκτης μου.
Το κρύο εδώ είναι ανυπόφορο. Για κανέναν λόγο δεν κυκλοφορώ πεζός. Θα παγώσω. Πολύ χιόνι!
Και πάλι καλή χρονιά σε όλους!
Να είστε καλά και να παρακολουθείτε τους Bucks»!
Γιάννης
