Σε μία συγκλονιστική εξομολόγηση για τα δύσκολα παιδικά του χρόνια προχώρησε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, λίγες ώρες πριν τη συμμετοχή του στο 67ο All Star Game του ΝΒΑ.
Ο Έλληνας αστέρας των Μιλγουόκι Μπακς άνοιξε την καρδιά του στο ESPN τονίζοντας μεταξυ άλλων ότι δεν θα ξεχάσει από που ξεκίνησε και ότι πουλούσε πράγματα στον δρόμο για να ζήσει και να βοηθήσει την οικογένειά του, πριν ανατείλει το μπασκετικό του άστρο στην άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
Για το παρελθόν του: «Δεν μπορείς ποτέ να ξεχάσεις από πού ξεκίνησες. Ξέρω ότι θα πάνε έξω και πρόκειται να τα πουλήσουν, αλλά είχα συνηθίσει να είμαι το μικρό παιδί που πουλούσε πράγματα στον δρόμο. Μεγαλώνοντας και περνώντας όσα πέρασα, κατάλαβα πόσο δύσκολη ήταν η ζωή για μένα και την οικογένειά μου. Θα μείνω για πάντα ταπεινός. Ακόμη και τώρα, δεν έχει σημασία αν θα πάρω συμβόλαιο 100 εκατομμυρίων από τη NIKE, γιατί έτσι μεγάλωσα δεν αλλάζω.
Ήμουν μικρός. Πουλούσα πράγματα από τότε που με θυμάμαι, 6 ή 7 ετών. Ήμουν εκεί για να βοηθώ τους γονείς μου να πουλήσουν ρολόγια, γυαλιά, CD, DVD. Οτιδήποτε μπορούσαμε. Το έκανα μέχρι τα 17. Το έκανα επειδή έπρεπε. Δεν υπήρχε επιλογή. Αν δεν πουλούσαμε, δεν θα είχαμε φαγητό. Δεν ήταν εύκολο και δεν είναι πολύ μακρινό. Είναι πριν από 6 χρόνια, δεν είναι εύκολο να το ξεχάσω. Αλλά αυτές οι στιγμές ήταν όμορφες. Το να ξεπερνάς τις δυσκολίες και βλέπεις την οικογένειά σου να είναι καλά τώρα, είναι απιστευτο. Θυμάμαι αυτές τις στιγμές και είμαι χαρούμενος που τις ξεπέρασα».
Για τον θάνατο του πατέρα του: «Είναι δύσκολο για μένα και την οικογένειά μου. Οσο περνά ο καιρός, θα γίνεται κάπως πιο εύκολο. Ο πατέρας μου όμως θα είναι πάντα στην καρδιά μου, θα είναι στο παρκέ, στις εξέδρες να με βλέπει. Είναι πάντα μαζί μου και το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να στηρίζω την μητέρα και την οικογένειά μου. Να είμαι ηγέτης και να βεβαιώνομαι ότι ο μικρός αδερφός μου τα πάει καλά στο σχολείο».
Για το όνειρο του: «Όσο το Μιλγουόκι συνεχίσει να κάνει σωστές κινήσεις και μέχρι να γίνουμε διεκδικητές του τίτλου, δεν πρόκειται να πάω πουθενά. Αυτό είναι το σπίτι μου. Το μόνο που ξέρω είναι η αφοσίωση και ελπίζω να βοηθήσω τον οργανισμό να φέρει χαρά στον κόσμο και στην πόλη με ένα πρωτάθλημα».
Για τους λόγους που παίζει μπάσκετ: «Στο τέλος της ημέρας, πρέπει να θυμάμαι ποιος είμαι. Ποιος είναι ο λόγος που παίζω μπάσκετ; Το κάνω γιατί το αγαπώ, για την οικογένειά μου. Δεν το κάνω για τα χρήματα και τη δόξα, αλλά επειδή το αγαπώ και το απολαμβάνει η οικογένειά μου».
Eπιμέλεια: Μπάμπης Παπαφιλιππάκης
