Ο Γιώργος Μπαρτζώκας μίλησε για τον Ολυμπιακό σε ιστοσελίδα της Βραζιλίας και παρομοίασε τους «ερυθρόλευκους» με θρησκεία. Όπως τόνισε, έφθασε με την ομάδα που αγαπά από παιδί στην κορυφή της Ευρώπης και ανέφερε ότι η μισή Ελλάδα υποστηρίζει τους Πειραιώτες!
Η συνέντευξη του Μπαρτζώκα στην ιστοσελίδα uol.com.br:
– Έπειτα από αυτόν τον τίτλο, τον πρώτο της σεζόν, μπορείτε να θεωρήσετε τον Ολυμπιακό πρωταθλητή κόσμου στο μπάσκετ;
«Δεν ξέρω εάν είμαστε πρωταθλητές κόσμου, όμως πιστεύω ότι αυτός ο αγώνας μεταξύ των δύο ηπείρων του μπάσκετ με τη δημιουργία αυτής της διοργάνωσης είναι πολύ θετικός. Είναι πολύ σημαντική διοργάνωση και αυτό το ταξίδι είναι κάτι που θα θυμόμαστε για πάντα. Η Πινιέιρος είχε πολύ οργανωμένο και μεθοδικό παιχνίδι. Η διαφορά ήταν ο λογαριασμός στην τράπεζα. Η Πινιέιρος είχε για πολύ καιρό 7 παίκτες στην ομάδα».
– Προτού μιλήσουμε για τον Ολυμπιακό, τι σας έρχεται στο μυαλό όταν μιλάμε για τη Βραζιλία;
«Κοιτάξτε, είμαι οπαδός του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Ξέρω ότι υπάρχει περίοδος ανάπτυξης εδώ, για την κόντρα Φλα-Φλου (σ.σ.: Φλαμένγκο – Φλουμινένσε) και ότι στον Ολυμπιακό έχουν αγωνιστεί οι Ριβάλντο και Ζιοβάνι, δύο σπουδαίοι παίκτες. Εκτός ποδοσφαίρου, ο Όσκαρ Σμιντ και ο Μαρσέλ ντε Σόουζα είναι οι πλέον αναγνωρίσιμοι που έχουν παίξει στο ΝΒΑ, όπως και ο Μαρσέλο Χουέρτας της Μπαρτσελόνα. Θυμάμαι καλά τα παιχνίδια του 1990 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, όπου ο Όσκαρ και ο Παναγιώτης Γιαννάκης, του οποίου αργότερα ήμουν βοηθός, έδωσαν απίστευτες μάχες. Δεν θυμάμαι τους αριθμούς τους, αλλά ήταν ένα σόου των δύο, κάτι πραγματικά αξέχαστο».
– Ήταν αδύνατον να μην προσέξουμε την επιμονή σας στην προπόνηση για συνεχή πικ εν ρολ στην επίθεση;
«Ήταν τόσο προφανές, έτσι; Είναι ο τρόπος που μου αρέσει να παίζω, ναι. Αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Μπορώ να παίξω έτσι καλά αυτό το σύστημα με αυτήν την ομάδα, επειδή τα πίβοτ μου είναι γρήγορα και μπορούν να κάνουν παγίδες στην κορυφή της γραμμής και να πάρουμε την μπάλα κάτω από την μπασκέτα μετά. Επιπροσθέτως, είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι δεν είναι πάντοτε δυνατό να παίξεις καλά, αφού η άμυνα δείχνει τον τρόπο επίθεσης. Γενικά είσαι σωστός. Μου αρέσει να αξιοποιώ τα πικ εν ρολ που ανέφερες, επειδή δίνουν μεγάλες πιθανότητες στους παίκτες μου για να σκοράρουν και σχεδόν πάντα αναστατώνουν την άμυνα».
– Ας μιλήσουμε λίγο για εσάς, έναν νέο τεχνικό, 48 ετών, με καλά αποτελέσματα και στην πρώτη του σεζόν σε έναν μεγάλο σύλλογο κέρδισε την Ευρωλίγκα. Στην προπόνηση, κρίνοντας από όσα είδα, μοιάζετε αυστηρός και σκληρός με την ομάδα.
«Όχι τόσο νεαρός, αλλά εντάξει. Εάν δουλεύεις στο υψηλότερο επίπεδο, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Πρέπει να εστιάσεις ψηλά, να είσαι πάντοτε συγκεντρωμένος σε υψηλό επίπεδο. Όλοι εδώ είναι επαγγελματίες και αξίζουν αυτή τη συμπεριφορά. Από τον μικρότερο μέχρι τον μεγαλύτερο. Δεν υπάρχει διαφορετικό επίπεδο αντίδρασης από κανέναν εδώ, μπορώ να σε διαβεβαιώσω. Στην προπόνηση βελτιωνόμαστε και, παρότι έχουμε ένα πολύ νεανικό ρόστερ και λιγότερες επενδύσεις σε σχέση με άλλες ομάδες στην Ευρώπη, κερδίσαμε την Ευρωλίγκα πέρυσι».
– Και πώς είναι τώρα τα πράγματα στον Ολυμπιακό έπειτα από χρονιές με μικρότερες απαιτήσεις;
«Ο Ολυμπιακός είναι μία θρησκεία, είναι ένας παραδοσιακός οργανισμός στην Ελλάδα, με περίπου 50% των φιλάθλων της χώρας. Δεν γνωρίζω εάν ο κόσμος εδώ (στη Βραζιλία) το αντιλαμβάνεται αυτό, αλλά υπάρχει μεγάλη πίεση για το μπάσκετ. Υπάρχουν εφημερίδες, τηλεοράσεις, ιστοσελίδες που καλύπτουν την ομάδα και πολλές φορές πρέπει να προσέχω στις δηλώσεις μου να μην υπερβαίνω το μέτρο. Είμαστε η πιο δημοφιλής ομάδα, ο Ολυμπιακός είναι σχεδόν θρησκεία στην Ελλάδα. Είναι η πιο δημοφιλής ομάδα στη χώρα. Ποια είναι η πιο δημοφιλής ομάδα στη Βραζιλία;».
– Θα έλεγα η δική μου, η Φλουμινένσε, αλλά δεν είναι αλήθεια.
«Ναι, αυτό, η Φλουμινένσε ή η Φλαμένγκο. Είναι το ίδιο. Έχουμε ιστορία στο ποδόσφαιρο, στο βόλεϊ επίσης. Ήμουν Ολυμπιακός από παιδί και μπορείς να φανταστείς πόσο υπερήφανος είμαι που ανέλαβα την ομάδα μπάσκετ. Είναι ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα».
– Το κατάλαβα. Είστε στην ομάδα της καρδιάς σας, στην ομάδα των παιδικών χρόνων και γίνατε ο πρώτος Έλληνας που κατέκτησε την Ευρωλίγκα. Ποιο ήταν το συναίσθημα;
«Απερίγραπτο, αλλά είχαμε πολύ μεγάλη ψυχική δύναμη. Η ομάδα είναι πειθαρχημένη, γνωρίζει τι πρέπει να κάνει και όλοι σέβονται τις μεθόδους μου. Είχα πρόταση να φύγω από τον Ολυμπιακό, αλλά αισθάνομαι πολύ καλά στον σύλλογο, όπως καταλαβαίνεις, όπου μοιράζομαι την ίδια φιλοσοφία. Είναι κάτι που πιστεύω όχι μόνο στον αθλητισμό, αλλά και στη ζωή».
– Και πόσο δύσκολο ήταν να γίνετε ένας προπονητής μεγάλης ομάδας ύστερα από λίγες σεζόν σε μικρές ομάδες;
«Όχι, όχι. Δύσκολο, όχι. Ήταν πιο εύκολο, επειδή έχεις πολύ καλούς ανθρώπους γύρω σου -οι βοηθοί, οι βετεράνοι. Η πίεση είναι τεράστια, αλλά η ομάδα που είναι στο πλευρό σου είναι πολύ καλή και βοηθάει. Αυτό που αυξάνεται είναι η πίεση. Υπάρχουν 10.000.000 Έλληνες και οι μισοί μας υποστηρίζουν, το ίδιο και τα ΜΜΕ. Τότε το αντιλαμβάνεσαι».
– Για την αγωνιστική φιλοσοφία, πρόσεξα ότι σας αρέσει να χρησιμοποιείτε 9, 10 μέχρι και 11 παίκτες ανά αγώνα, όπως στην περασμένη Ευρωλίγκα. Είναι κάτι στο οποίο πιστεύετε;
«Το μπάσκετ είναι συλλογικό και σου δίνει τη δυνατότητα να κερδίσεις ένα παιχνίδι μόνο έτσι. Εάν ο Μάικλ Τζόρνταν θα μπορούσε να κατακτήσει μόνος του πρωταθλήματα, θα ήμασταν εδώ; Εάν έχουμε 9-10 παίκτες σε θέση να λειτουργήσουν, γιατί να μην τους χρησιμοποιήσουμε; Η ερώτηση, για μένα, είναι έχεις μία ξεκούραστη ομάδα στον βαθμό του δυνατού, ώστε να αμύνεται και να επιτίθεται με μεγαλύτερη ένταση, ταχύτητα και δύναμη. Το μπάσκετ, τώρα περισσότερο από ποτέ, είναι ένα ομαδικό παιχνίδι και δεν νικάνε μόνο 5 αθλητές. Είναι σημαντικό να έχεις αυτό στο μυαλό για να κερδίσεις, στην επίθεση να έχουν όλοι ευκαιρία να σκοράρουν και στην άμυνα να μαρκάρουν όλοι. Το άθλημα είναι αλτρουιστικό, υποστηρικτικό και όλοι πρέπει να επιτίθενται και να αμύνονται. Είναι η ουσία του αθλήματος και προσπαθώ να το μεταφέρω στην ομάδα μου».
– Τέλος, υπάρχει μέθοδος που μελετάτε; Βιβλία, σεμινάρια;
«Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι να βλέπω βίντεο της ομάδας μου και των αντιπάλων και να βλέπω προπονήσεις και παιχνίδια μικρότερων κατηγοριών, όπου μπορώ να συζητήσω με τους προπονητές. Εκεί μπορείς να δεις νέες κινήσεις και φάσεις που μπορούν να μεταφερθούν στη μεγάλη κατηγορία. Το πιο σημαντικό πράγμα είναι να είσαι πάντα ανοιχτός σε καινοτομίες. Δεν μου αρέσει να δίνω συμβολές, γιατί αυτό είναι πολύ προσωπικό, αλλά μπορώ να πω αυτό: αγάπα το παιχνίδι και αφοσιωθούν στον βαθμό του δυνατού, ώστε να βελτιώνεσαι κάθε μέρα».
Επιμέλεια: Ανδρέας Αθανασούλης
