Σε ένα ΣΕΦ, όπου η συγκίνηση ήταν διάχυτη και τα μάτια των περισσοτέρων που βρέθηκαν σε αυτό βούρκωσαν, ο Γιώργος Πρίντεζης τιμήθηκε το βράδυ της Παρασκευής από την ΚΑΕ Ολυμπιακός για την προσφορά του στην ομάδα, την οποία υπηρέτησε για περισσότερα από 20 χρόνια.
Το κατάμεστο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας φυσικά σείστηκε όταν ο παλαίμαχος πλέον άσος των Πειραιωτών μπήκε στο παρκέ, γνωρίζοντας την αποθέωση από τον κόσμο της ομάδας, που δεν σταματούσε να φωνάζει το σύνθημα «Γιώργο ψυχάρα, Ολυμπιακάρα».
Στην ερυθρόλευκη γιορτή για τον εμβληματικό αρχηγό των «ερυθρολεύκων», που είχε τίτλο «Α moment to remember», έδωσαν το «παρών» αρκετοί εκλεκτοί προσκεκλημένοι από το χώρο του μπάσκετ και του ελληνικού αθλητισμού, θέλοντας να τιμήσουν τον εμβληματικό αρχηγό των ερυθρολεύκων.
Φυσικά η συγκίνηση κορυφώθηκε όταν η φανέλα με το νούμερο 15, με την οποία αγωνιζόταν ο Γιώργος Πρίντεζης, αποσύρθηκε και πλέον θα έχει τη δική της ξεχωριστή θέση στον «ουρανό» του ΣΕΦ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνη τη στιγμή ο «Πριντ» δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυα χαράς, που είχαν αρχίσει να «πλημμυρίζουν» τα μάτια του.
«Νιώθω ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης όλων των εποχών χάρη στην αγάπη σας»
Ο Γιώργος Πρίντεζης δεν θα μπορούσε να μην πάρει το μικρόφωνο στη μεγάλη του βραδιά και μίλησε φανερά συγκινημένος για τα συναισθήματά του για τον Ολυμπιακό.
Μάλιστα, προσπάθησε να… σπάσει τη συγκίνηση με χιούμορ, λέγοντας αστειευόμενος πως ένιωσε σαν να παρακολουθεί τον επικήδειό του για να αναφέρει στη συνέχεια ότι λόγω της αγάπης που εισπράττει από τον κόσμο νιώθει ως ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης όλων των εποχών».
Αναλυτικά όσα δήλωσε:
«Νιώθω πάρα πολύ τυχερός, νιώθω πως είναι σαν να παρακολουθώ τον επικήδειό μου (σ.σ. γέλια). Αν μπορούμε να το σπάσουμε λιγάκι. Θυμάμαι την πρώτη φορά που πάτησα το παρκέ, 3/8/2000. Στην πρώτη μου προετοιμασία με τον Ρίβερς, με τον Ράτζα, με τον Τόμιτς. Καθόμουν σε μία γωνία και προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω που βρίσκομαι. Ο κόσμος βλέπει ένα δίωρο. Έχω νιώσει πάρα πολύ έντονα συναισθήματα με όλους αυτούς τους ανθρώπους. Μου μένουν μαζί με την αγάπη περισσότερο από τους τίτλους. Για εμένα οι ανθρώπινες σχέσεις μετρούν περισσότερο απ’ όλα. Δεν περίμενα αυτή τη στιγμή, όχι. Πήγαινα στο σχολείο και πανηγύριζα επειδή φορούσα την φανέλα του Ολυμπιακού.
Μεγάλωσα στην γενιά του ’90. Γαλουχήθηκα με εκείνη την φουρνιά, με τον Τόμιτς, τον Τάρπλεϊ, τον Σιγάλα, τον Ιωαννίδη. Μου έμεινε ο συναισθηματισμός και πάντα ήθελα να μένω εδώ. Δεν ήθελα να φύγω. Είμαι τυχερός γιατί συνεργάστηκα με πολλούς προπονητές και παίκτες. Είχαμε παίκτη που δεν θυμάμαι καν το όνομά του, μου έλεγε ο Πρόεδρος “πρέπει να τον πάρουμε”. Ήθελαν να κάνουν την ομάδα πάλι πρώτη. Θυμάμαι την δίψα τους. Θυμάμαι την συνεργασία με τον κόουτς στη Λάρισα, με είχε βοηθήσει πάρα πολύ.
Τον αγαπάω πάρα πολύ τον Παπανικολάου, είστε τυχεροί που είναι αρχηγός της ομάδας. Σας το λέω με όλη μου την καρδιά. Ο Σπανούλης, ο Μπιλάρας είναι ο αδελφός μου. Είμαι πολύ περήφανος και χαρούμενος, ισχύει ότι με έπρηζε μπασκετικά και εγώ τον απέφευγα, ίσως γι’ αυτό να ταιριάξαμε. Περνούσαμε πάρα πολύ ωραία. Με τον κόουτς Σφαιρόπουλο είχα έρθει πιο κοντά, αγαπάει πάρα πολύ την ομάδα, πετύχαμε πολλά, τρυπούσαμε το ταβάνι μας, πήγαμε σε δύο τελικούς.
Βελτιώθηκα πάρα πολύ μαζί του. Και με τον Τόμιτς, έχουμε περάσει τα πάντα. Τον είχα συμπαίκτη, προπονητή, βοηθό προπονητή, πρόεδρο, πήγαινε και μας έπαιρνε νερά όταν η ομάδα ήταν σε μεταβατικό στάδιο. Αυτός κι αν είναι ψυχάρα. Συγχωρέστε με αν μακρυγορώ. Θα ήμουν χαρούμενος αν ήταν εδώ ο Ντούντα, με πίστεψε και με βοήθησε πάρα πολύ. Πρόσφερε πολλά στον Ολυμπιακό, μακάρι να ήταν μαζί μας τώρα.
Οι κοντινοί μου άνθρωποι ξέρουν τι νιώθω γι’ αυτούς, το γνωρίζουν με πράξεις. Ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε και ήρθατε εδώ, μέσα στη ζέστη. Ευχαριστώ τον Ολυμπιακό γι’ αυτή τη βραδιά που δεν φανταζόμουν ούτε στα πιο τρελά μου όνειρα. Μακάρι να εμπνεύσουμε το κάθε παιδί να μην τα παρατάει ποτέ, να συνεχίζει να δουλεύει. Τα παιδιά μεγαλώνοντας αλλάζουν αρχές, τα θεωρούν πιο δύσκολα και τα παρατούν.
Σε όλες τις δουλειές χρειάζεται περισσότερη πίστη. Να παλεύεις, να επιμένεις και να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό. Εγώ είχα ανθρώπους που με αγαπούσαν, που είναι ακόμα δίπλα μου, που με κρατούσαν προσγειωμένο. Ξεχωριστή μνεία στον μάνατζέρ μου, τον Γιώργο Δημητρόπουλο. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί με τους κοντινούς μου ανθρώπους, πάντα με έναν μαγικό τρόπο με είχαν αφοσιωμένο, ήταν σαν δεύτερος πατέρας μου. Πάντα μετά από πολύ καλά παιχνίδια μου έλεγε ότι δεν ήμουν πολύ καλός. Είχα την οικογένειά μου, αυτόν τον άνθρωπο, την Στελλάρα, στα δύσκολα.
Την Χρύσα, εντάξει… Οι γονείς πρέπει να είναι πάντα εκεί, να στηρίζουν, να λένε τα καλά και τα κακά, με γνώμονα την αγάπη και την λογική και τον σεβασμό. Ο πατέρας μου δεν με έβλεπε σαν μπασκετμπολίστα, αλλά σαν παιδί με το ποδήλατο, το απλό παιδί που ήμουν. Έρχονταν στιγμές που έπρεπε να μιλήσω για νέο συμβόλαιο, μου έλεγαν κάποιοι να σκεφτώ κάτι άλλο, να δω κάτι άλλο, να κοστολογήσω αλλιώς τα πράγματα. Ακολουθούσα το ένστικτό μου, νιώθω ο πιο ακριβοπληρωμένος παίκτης όλων των εποχών χάρη στην αγάπη σας».
Nωρίτερα οι άνθρωποι που ήταν κοντά στον Γιώργο Πρίντεζη στα χρόνια που αγωνίστηκε στον Ολυμπιακό μίλησαν για τον σπουδαίο αυτό μπασκετμπολίστα, αναφέροντας χαρακτηριστικά:
Παναγιώτης Αγγελόπουλος: «Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε την προσφορά του και τιμάμε και τη δική μας ιστορία, την ιστορία του Ολυμπιακού τα τελευταία 15 χρόνια. Για μένα ο Πρίντεζης σημαίνει ψυχή, αφοσίωση, σκληρή δουλειά και διάρκεια στον χρόνο. Έκανε μία μεγάλη καριέρα, ζήσαμε τρομερές στιγμές, Ευρωλίγκες, Πρωταθλήματα, Κύπελλα, δυσκολίες, περάσαμε πολλά μαζί. Πάντα υπάρχει τέλος σε όλου τους αθλητές, του εύχομαι τα καλύτερα και να μείνει για πάντα στον Ολυμπιακό».
Γιώργος Αγγελόπουλος: «Είμαστε εδώ για να τιμήσουμε έναν από τους μεγαλύτερους αθλητές στην ιστορία του Ολυμπιακού. Το καλάθι στην Κωνσταντινούπολη το 2012 άλλαξε την ιστορία του Ολυμπιακού. Ήταν ό,τι καλύτερο για όλους μας. Έκανα την κούρσα, νόμιζα είχε τελείωσε το παιχνίδι. Από τότε αλλάξαν όλα, άλλαξε η ιστορία του Ολυμπιακού και οι ζωές όλων μας.
Δεν είναι η μόνη στιγμή που ζήσαμε. Δε θα ξεχάσω το τρίποντο με την Μπαρτσελόνα το 2015 και αυτό δείχνει ότι ο αθλητισμός δεν είναι τίτλοι, είναι οι στιγμές, η προσπάθεια. Τέλος, μία μεγάλη στιγμή είναι το τρίποντο του Βασίλη μέσα στο ΟΑΚΑ το 2016. Τη στιγμή που πήρε την μπάλα ο Βασίλης, ήμασταν στον πάγκο με τον Γιώργο, περιμέναμε να δούμε τι θα γίνει. Πριν λίγες μέρες είχε χάσει τον πατέρα του και έγινε αυτό που περιμέναμε».
Γιώργος Μπαρτζώκας: «Ευχαριστώ όσους είναι απόψε εδώ, σε αυτή τη μεγάλη ημέρα, για να τιμήσουν τον Γιώργο και τον Θρύλο. Είναι μεγάλη ημέρα για τον Θρύλο μας, που τιμάει τέτοιους αθλητές στα 100 χρόνια από την ίδρυση του Ολυμπιακού μας. Δεν έχει σημασία τι αθλητική δυνατότητα, τι δεξιότητες έχει, το πιο σημαντικό είναι ο χαρακτήρας. Για να έχεις διάρκεια 15 χρόνων, για να φοράς αυτή την τόσο δύσκολη και βαριά φανέλα του Θρύλου, σημαίνει ότι είσαι ένας ξεχωριστός άνθρωπος. Τον μεγάλο σεβασμό μου και την αγάπη μου. Το “Γιώργο ψυχάρα Ολυμπιακάρα” είναι φτιαγμένο ακριβώς γι’ αυτόν τον άνθρωπο».
Βασίλης Σπανούλης: «Συγχαρητήρια στους προέδρους που τιμούν την ιστορία του συλλόγου, συγχαρητήρια στον κόσμο που γέμισε το γήπεδο για τον Γιώργο. Γι’ αυτόν μπορώ να μιλάω άπειρες ώρες και μέρες, έχουμε ζήσει τόσα πολλά για δέκα χρόνια. Είναι πολύ τυχερός που έβαλε το καλάθι στην Κωνσταντινούπολη, γιατί αλλιώς δεν θα ξανάπαιρνε πάσα από εμένα. Μπράβο Γιώργο, μας έσωσες!
Ήξερε να ηγηθεί με τον δικό του τρόπο. Ήταν ένα ξεχωριστό ταίρι για εμένα. Είχαμε ξεχωριστή σχέση λόγω του εξαιρετικού του χαρακτήρα. Αυτά που έχουμε περάσει με τον Γιώργο θα τα κρατήσω για πάντα στην καρδιά μου. Είμαι ευλογημένος γι’ αυτά που πετύχαμε, αλλά ακόμη περισσότερο για τις στενοχώριες που περάσαμε, τον έχω πρήξει. Του αξίζει κάθε διάκριση, είναι ευλογημένος, είναι εκπληκτικός άνθρωπος και παίκτης».
Κώστας Παπανικολάου: «Ο Γιώργος είναι ξεχωριστό κεφάλαιο στη ζωή μου, όχι στην καριέρα μου. Μου έδειξε τον δρόμο σε πολλά πράγματα, τα περισσότερα για τη ζωή, όχι για το μπάσκετ. Είναι άνθρωπος αληθινός, με καρδιά τόσο μεγάλη.
Θέλει ανθρώπους, φίλους, για να μοιράζεται αυτό που έχει στην καρδιά του, γιατί είναι τόσο μεγάλο που καλύπτει και Καραϊσκάκη και ΣΕΦ. Δεν θα άλλαζα τίποτα στον Πρίντεζη παρά μόνο το… μαλλί του. Σε ευχαριστώ για τα όσα μου έχεις προσφέρει, τα οποία δεν μετριούνται».
Γιώργος Σφαιρόπουλος: Ο Γιώργος έβαλε το τρίποντο με την Μπαρτσελόνα, αλλά η πιο δυνατή στιγμή μας είναι άλλη. Έχουμε αποσυρθεί στο ξενοδοχείο τον Ιούνιο του 2016, πριν από τους τελικούς και 7 το πρωί χτυπάει το σταθερό. Κατάλαβα ότι κάτι κακό είχε γίνει. Ο γιατρός της ομάδας μου ανακοίνωσε ότι έφυγε ο πατέρας του Γιώργου. Με ρώτησε αν έπρεπε να έρθει η μητέρα του να του το ανακοινώσει και είπα ασφαλώς ότι έπρεπε να έρθει.
Ήρθε η μητέρα του, τους άφησα να μιλήσουν και μετά κατέβηκα, μίλησα μαζί τους. Ήταν δύσκολες στιγμές. Και τότε του είπα ότι επειδή είχαμε τον πρώτο τελικό, πως εκείνος θα αποφάσιζε αν θα παίξει. Του είπα να το σκεφτεί και μετά από την πρωινή προπόνηση ήρθε και μου είπε “κόουτς θα παίξω”.
Αυτό δείχνει το μεγαλείο της ψυχής του. Τότε βγήκε το “Γιώργο ψυχάρα Ολυμπιακάρα”. Εκείνο το βράδυ όλο το γήπεδο φώναζε αυτό το σύνθημα. Έπαιξε για να βοηθήσει την ομάδα. Χάσαμε το πρώτο ματς, κάναμε μπρέικ και πήραμε το πρωτάθλημα με το τρίποντο του Βασίλη. Αυτή ήταν η πιο δυνατή στιγμή μου με τον Γιώργο».
Μίλαν Τόμιτς: «Τα ρεκόρ είναι για να σπάνε και είναι χαρά μου που το έκανε ο Γιώργος. Είναι παράδειγμα για τα νέα παιδιά, πως πρέπει να δουλεύουν, να μην τα παρατάνε. Συνεργαστήκαμε ως συμπαίκτες και μετά άλλα 20 χρόνια.
Τον έχουν αμφισβητήσει πολλές φορές αλλά δεν το έβαλε ποτέ κάτω. Είσαι παράδειγμα για τα νέα παιδιά και πρέπει να ακολουθήσουν όλοι τον δρόμο σου. Μας είπε στη Βουλγαρία ότι θα μας κάνει μήνυση γιατί τον πειράζαμε λίγο παραπάνω».
Σοφοκλής Σχορτσανίτης: «Είμαι υπερήφανος που είχα την ευκαιρία να είμαι συναθλητής του Γιώργου Πρίντεζη. Από 15 χρόνων ήμασταν μαζί στις εθνικές ομάδες και χαίρομαι πολύ για εκείνον».
Θοδωρής Παπαλουκάς: «Τεράστιος παίκτης αλλά και τεράστιος άνθρωπος. Πέρασε πολλά και σε προσωπικό επίπεδο και κάθε φορά έβγαινε πιο δυνατός από τις δυσκολίες. Ήταν η χαρά των συμπαικτών του. Αξίζει όλο αυτό και να το απολαύσει».
Πέρο Άντιτς: «Υπάρχουν ιστορίες που δεν μπορώ να σας πω. Είναι για τα αποδυτήρια. Είμαι υπερήφανος που ήμουν συμπαίκτης του και που στην προπόνηση αντιμετώπιζα έναν από τους καλύτερους παίκτες στη θέση του».
Ο Γιώργος Πρίντεζης αποτελεί ένας από τους πιο εμβληματικούς παίκτες που έχουν φορέσει τη φανέλα του Ολυμπιακού, στον οποίο πέρασε σχεδόν όλη τη μπασκετική του καριέρα.
Συνολικά αγωνίστηκε με τον δαφνοστεφανωμένο έφηβο στο στήθος σε 817 αγώνες και πέτυχε 7.719 πόντους, κατακτώντας με την αγαπημένη του ομάδα δύο τίτλους Euroleague, τέσσερα πρωταθλήματα Ελλάδας, δυο Κύπελλα Ελλάδας και ένα διηπειρωτικό.
Το μεγαλύτερο highlight της σπουδαίας καριέρας του ήταν φυσικά το αλήστου μνήμης «πεταχτάρι» στον τελικό της Euroleague κόντρα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας, το 2012 στην Κωνσταντινούπολη, το οποίο χάρισε το βαρύτιμο τρόπαιο στην ομάδα του Πειραιά.
Επιμέλεια: Μπάμπης Παπαφιλιππάκης
