Χιλιάδες οπαδοί του Κόμπι Μπράιαντ συγκεντρώθηκαν στο «Staples Center» του Λος Άντζελες, προκειμένου να αποτίσουν φόρο τιμής στον αστέρα του ΝΒΑ και την κόρη του Τζιάνα, περίπου ένα μήνα μετά τον τραγικό θάνατό τους από συντριβή του ελικοπτέρου που τους μετέφερε, σκορπίζοντας παγκόσμια θλίψη. Τίτλος της τελετής είναι ο «Εορτασμός της Ζωής», με τους Λος Άντζελες Λέικερς να τιμούν τον παίκτη που φόρεσε για 20 χρόνια τη φανέλα τους.Στην τελετή οι περισσότεροι θαυμαστές του «Black Mamba» ήταν ντυμένοι με τη μωβ και χρυσή μπλούζα των Λέικερς, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που δεν κατάφεραν να βρουν ένα από τα περιζήτητα εισιτήρια της τελετής, μένοντας εκτός του κλειστού.
«Θαύμαζα τον Κόμπι για πολύ καιρό. Είναι τόσο λυπηρό, ειδικά για τα παιδιά, αλλά πραγματικά έχει ενώσει όλη την πόλη», δήλωσε ο Μπουμπακάρ Ντράμε, ο οποίος βρισκόταν έξω από το χώρο και σχεδίαζε να παρακολουθήσει την τελετή από την τηλεόραση.
Αφιερώματα στον Μπράιαντ εμφανίστηκαν σε όλη την πόλη, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τους αριθμούς του 8 και 24 που «έντυσαν» τα αστικά λεωφορεία, τα οποία έφεραν πινακίδες «RIP Kobe».
Καθηλωτική στο λόγο της η σύζυγος του Κόμπι Μπράιαντ, Βανέσα, έκανε ακόμη πιο βαρύ το ήδη φορτισμένο κλίμα στο «Staples Center».
«Σας ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ, σημαίνει πολλά για εμάς. Η υποστήριξη που έχουμε νιώσει, είναι τόσο σημαντική. Σας ευχαριστώ για τις προσευχές ας. Θέλω να μιλήσω για τον Κόμπι και την Τζίτζι», είπε αρχικά και συνέχισε:
«Θα ξεκινήσω με τη μικρή μου. Πάντα με φιλά το βράδυ και το πρωί. Εφυγε για το σχολείο χωρίς να με αποχαιρετήσει. Της έστειλα μήνυμα και μου είπε ότι με φίλησε αλλά δεν ήθελε να με ξυπνήσει. Ήταν το κορίτσι του μπαμπά, αλλά δεν άφηνε ποτέ τη μαμά της. Ήταν από τους καλύτερους φίλους μου. Ήθελε να χαμογελούν όλοι. Τον Αύγουστο έφτιαξε μια υπέροχη τούρτα για τα γενέθλια του μπαμπά της. Της άρεσε να βλέπει μαγειρικά σόου και αγώνες ΝΒΑ με τον μπαμπά της. Ήταν πολύ ανταγωνιστική όπως ο μπαμπάς της. Το χαμόγελο ήταν πάντα στο πρόσωπό της. Ο Κόμπι έλεγε ότι είχε την δική μου φωτιά. Μάθαινε όλους τους στίχους των τραγουδιών, ήταν το μυστικό της ταλέντο. Της άρεσε ο αθλητισμός, ήταν εξαιρετική χορεύτρια επίσης.
Είχε αυτοπεποίθηση, αλλά δεν ήταν αλαζόνας. Ήταν πολύ γλυκιά, ήθελε την οικογένειά της μαζί. Πάντα ενδιαφερόταν για τους γύρω της. Ήταν έξυπνη. Ήξερε ισπανικά. Είχε άψογους βαθμούς και ήταν πρόεδρος στο σχολείο της. Μας έκανε όλους περήφανους και ακόμη μας κάνει. Ήταν πάντα ο εαυτός της, ήταν ηγέτης, ήταν δάσκαλος. Έδινε τις καλύτερες αγκαλιές και φιλιά, με αγκάλιαζε τόσο δυνατά. Ήταν λες και με κατάπινε. Μου λείπει τόσο πολύ. Είχε τόση ενέργεια, δεν μπορούσα να την ανταγωνιστώ σε αυτό. Μου λείπει να βλέπω το όμορφο πρόσωπό της. Ήξερα πάντα ότι θα κάνει το σωστό.
Δεν θα την δούμε να πηγαίνει στο λύκειο, δεν θα έχουμε την ευκαιρία να την μάθουμε να οδηγεί. Δεν θα μπορώ να της πω πόσο όμορφη είναι, σε μια βροχερή μέρα. Η Τζιάνα θα γινόταν μια υπέροχη μητέρα. Θα γινόταν η καλύτερη παίκτρια στο WNBA, θα έκανε τεράστια διαφορά για το γυναικείο μπάσκετ. Είχε κίνητρο. Είμαι τόσο περήφανη για εκείνη. Είχε τόσα πολλά να προσφέρει σε αυτόν τον κόσμο. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εκείνη. Σε αγαπάμε τόσο πολύ. Μου λείπετε τόσο πολύ, κάθε μέρα.
Ο Κόμπι ήταν γνωστός ως ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής στο παρκέ. Τον έβλεπα σαν σελέμπριτι, όχι μόνο ως παίκτη του μπάσκετ. Ήταν υπέροχος πατέρας. Ήταν δικός μου. Ήταν τα πάντα για εμένα. Γνωριστήκαμε στα 17,5 μας. Ήμουν η πρώτη του κοπέλα, ήταν ο καλύτερος φίλος μου. Ήταν ο καλύτερος. Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια όσα νιώθω για εκείνον. Θα έκανε τα πάντα για εμένα. Δεν έχω ιδέα πως άξιζα έναν τέτοιο άνδρα. Ήταν χαρισματικός, ρομαντικός. Ήταν ο ρομαντικός του ζευγαριού.
Ελπίζαμε ότι θα γεράσουμε μαζί, αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο, φτιάξαμε μια όμορφη οικογένεια. Λίγες εβδομάδες πριν φύγει, μου έλεγε ότι ήθελε να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί. Δεν προλάβανε να το κάνουμε. Ο Κόμπι ήθελε να ταξιδέψουμε όλο τον κόσμο μαζί. Ήθελε να είναι ο πιο κουλ παππούς. Ο Κόμπι ήταν ο MVP για τις κόρες του, πάντα τους έλεγε πόσο όμορφες και έξυπνες είναι. Τους έλεγε να προχωρήσουν μπροστά. Μια φορά καθυστέρησε να πάρει τις κόρες μας από το σχολείο. Του εξήγησα ότι δεν είχα αργήσει ποτέ. Την επόμενη φορά πήγε 80 λεπτά νωρίτερα.
Τους τραγούδαγε αστεία τραγούδια για να γελάσουν. Κατάφερνε να τις κοιμίσει σε λίγα λεπτά. Είχαν μαραθώνιους ταινιών. Δεν του άρεσε όταν αργούσα στα παιχνίδια του, ανησυχούσε αν δεν με έβλεπε στη θέση μου, ρωτούσε που βρίσκομαι στο πρώτο timeout. Του άρεσε να είναι ο προπονητής της Τζιάνα. Του άρεσε να βλέπει την Νατάλια να παίζει βόλεϊ.
Ήθελε να εμπνεύσει τις επόμενες γενιές. Ήταν αυτός ο τύπος άνδρα. Ήταν τόσο εύκολο να τον αγαπήσεις. Ήταν και οι δυο τους χαρούμενοι, είχαν τόση περιπέτεια μέσα τους. Δεν μπορούσαν να είναι ο ένας χωρίς τον άλλο. Έπρεπε να πάνε μαζί στον παράδεισο. Μωρό μου, να προσέχεις την Τζίτζι. Σας αγαπάμε και μας λείπετε. Αναπαυθείτε εν ειρήνη και θα τα πούμε μια μέρα. Θα σας αγαπάμε για πάντα».
