Σήμερα συμπληρώνονται 53 χρόνια από τον θάνατο του Γιώργου Μόσχου και η ΚΑΕ ΑΕΚ έδωσε στη δημοσιότητα το σημείωμα που έστειλε λίγο πριν το θάνατό του στους γονείς του από το Λονδίνο, όπου βρισκόταν για να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες.
Ο διεθνής πλέι μέικερ, ο οποίος έπασχε από καρκίνο στους λεμφαδένες, άφησε την τελευταία του πνοή στις 28 Δεκεμβρίου του 1966, σε ηλικία μόλις 29 ετών, έχοντας προλάβει να γράψει το όνομά του στην ιστορία της «Ένωσης».
Κατέκτησε τέσσερα πρωταθλήματα Ελλάδας (1963, 1964, 1965, 1966) με τον «Δικέφαλο» και έστρωσε τον… δρόμο για την κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων του 1968, με τους συμπαίκτες του να του αφιερώνουν δύο χρόνια μετά τον θάνατό του τον ευρωπαϊκό θρίαμβο της 4ης Απριλίου του 1968.
Παράλληλα, ο σύλλογος έδωσε το όνομα «Γιώργος Μόσχος» στο κλειστό γήπεδο που κατασκευάστηκε δίπλα από το «Νίκος Γκούμας» και το οποίο από το 1989 αποτέλεσε έδρα της ομάδας (σ.σ. κατεδαφίστηκε μαζί με το ποδοσφαιρικό γήπεδο το 2003).
Η σχετική ανακοίνωση της ΚΑΕ ΑΕΚ, η οποία φέρει τον τίτλο «ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Το σημείωμα – σοκ του Γιώργου Μόσχου», έχει ως εξής:
«Η ιστορία του συγκλονίζει εδώ και 53 χρόνια τη διεθνή αθλητική κοινότητα.
Το μαρτυρικό τέλος του «αποτυπώθηκε» στην ταινία-έπος «1968» με τέτοιο τρόπο, χάρη στη μαεστρία του Τάσου Μπουλμέτη, που δεκάδες χιλιάδες θεατές ανά την υφήλιο, ακόμη δακρύζουν στη σκέψη και μόνο της σοκαριστικής στιγμής, που ο κινηματογραφικός Γιώργος Μόσχος (Aχιλλέας Σκεύης) αποκαλύπτει στους συμπαίκτες του και πρωτίστως στον εμβρόντητο αρχηγό Γιώργο Αμερικάνο (Αλέξανδρο Αμερικάνο), την καταραμένη αρρώστια, που του σακάτεψε τα σωθικά.
Ήταν στο ημίχρονο του ημιτελικού του Φάιναλ Φορ του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με τη Σλάβια Πράγας, στο “Palazzeto Lido Sport” του Μιλάνου, στις 30 Μαρτίου 1966, εκείνη η σπαρακτική αποκάλυψη του ανδρός, και κατόπιν το σφιχταγκάλιασμα των παικτών της μετέπειτα «Βασίλισσας».
Η αναπαράσταση αυτή στο φιλμ παραγωγής Μάκη Αγγελόπουλου, στην ταινία της ζωής μας, καθήλωσε τους πάντες, μας συγκινεί ακόμα, μας αφυπνίζει, μας οδηγεί…
Προπονητές, αθλητές, δημοσιογράφοι βάφτισαν τον Γιώργο Μόσχο «λιοντάρι». Τον βάφτισαν «γίγαντα». Κι ας ήταν μικροκαμωμένος. Τον βάφτισαν έτσι για την ευψυχία, για τη λεβεντοσύνη του. Και επειδή τα έβαλε στα ίσα και με το Χάρο.
Με τον ίδιο δυναμισμό, που τόνωνε το ηθικό των συμπαικτών του στους αγώνες. Με την ίδια καλώς εννοούμενη «μαγκιά», που τα έβαζε ακόμη και με ψηλότερους αντιπάλους του στα γήπεδα, και τρύπωνε στη ρακέτα δίχως φόβο. Μέχρι, που νικήθηκε.
Και «έφυγε» υπερήφανος. Και ρωμαλέος. Όμορφος στην όψη και στην ψυχή. Άλλη μια τρανή απόδειξη της τόλμης, που τον διέκρινε, το συγκλονιστικό σημείωμα, που έστειλε στους γονείς του λίγο πριν το μεγάλο «ταξίδι» προς την αιωνιότητα, κι ενώ βρισκόταν στο Λονδίνο, όπου υποβαλλόταν σε χημειοθεραπείες.
Το σημείωμα αυτό, 53 χρόνια μετά, μάς το εμπιστεύτηκε η κόρη του, η Μαρία Μόσχου, και την ευχαριστούμε.
Τι έγραφε το σημείωμα, το οποίο σας «καταθέτουμε» αυτούσιο:
«Χρόνια πολλά και να ήσαστε και χωρίς εμένα αγαπημένοι. Τα παιδιά μεγαλώνουν και φεύγουν από ένα σπίτι. Αυτό που μένει είναι η αγάπη αυτών που το άνοιξαν».
Ανατριχίλα…
Ο άφοβος… Ο ήρωας των σερί πρωταθλημάτων της μεγάλης ΑΕΚ της Δεκαετίας του ΄60, έφυγε από τη ζωή στις 28 Δεκεμβρίου του 1966, σε ηλικία μόλις 29 ετών, εννέα μήνες μετά τους αγώνες της Ιταλίας, όπου σύμπασα η αθλητική Ελλάδα έμαθε για το μακάβριο μυστικό της ασθένειας.
Οι συμπαίκτες του έπαιξαν και για εκείνον στο Καλλιμάρμαρο, την 4η Απριλίου του 1968, και του αφιέρωσαν την επική επιτυχία της κατάκτησης του Κυπέλλου Κυπελλούχων.
53 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την εκδημία του…
Γιώργος Μόσχος. Αθάνατος!».
