Ο Ολυμπιακός πήρε μια πρώτη γεύση ενόψει του αγώνα πρωταθλήματος που χρωστάει στην Τούμπα, όμως είναι σχεδόν βέβαιο πως, όταν φτάσει η ώρα, ο Βαλβέρδε δε θα εμπιστευτεί τον ανέτοιμο (;) Μήτρογλου, το «καλαμπούρι» με το όνομα Όσκαρ στην επίθεση ή τον Τοροσίδη σε ρόλο κεντρικού χαφ! Νομίζω πως η ομάδα του Πειραιά ηττήθηκε δίκαια από τον ΠΑΟΚ σε αναμέτρηση που διήρκεσε –ουσιαστικά- ως το 46’ και που κρίθηκε χάρη σε αριστουργηματικό γκολ του (ήρεμου αυτή τη φορά) Κονσεϊσάο, με τρόπο που εξέθεσε για τα καλά τον Νικοπολίδη. Πρέπει να κρατήσουμε μόνο το πρώτο ημίχρονο, διότι στο δεύτερο μέρος, η φανερή κόπωση και η «αναρχία» στο παιγνίδι των δύο ομάδων δεν άφησε κανένα περιθώριο για μπάλα επιπέδου.
Ωστόσο, το ματς διέθετε άγρια ομορφιά, θυμίζοντας παλιές καλές μέρες που η ένταση και το πάθος της εξέδρας «ωθούσε» την ομάδα της Θεσσαλονίκης για τα καλά. Μόνο που αυτή τη φορά, η ώθηση διέθετε και αρκετή προσπάθεια δολιοφθοράς. Άραγε, πότε θα αναλάβει δράση η ηγεσία του ποδοσφαίρου (ΕΠΟ ή Σούπερ Λιγκ) ώστε να σταματήσει η γελοία στόχευση των αντιπάλων με βαρβάτα λέιζερ; Όπως έχουμε αντιληφθεί, αυτή η ανοησία παίρνει διαστάσεις επιδημίας.
Η ρεβάνς έχει προγραμματιστεί για τις 4 Μαρτίου και δε θέλει πολύ να ξαναδούμε διαιτητή τον Κερκυραίο Τάσο Κάκο. Ήταν τόσο σχολαστικός και δε δίστασε να γεμίσει το μπλοκάκι του με ονόματα και αριθμούς παικτών, αφού κιτρίνισε σχεδόν τους «μισούς» παίκτες. Το ότι (την κάρτα) γλίτωσε ο νεαρός Άγγλος Ματ Ντάρμπισαϊρ, οφείλεται στο γεγονός ότι δεν μπήκε ποτέ σε κάποια φάση με δύναμη, για την ακρίβεια δεν κατάφερε να δείξει το παραμικρό, αλλά μην τον αδικούμε. Σεφτέ στην Τούμπα για έναν 22χρονο αποτελεί ισχυρό άλλοθι. Μακάρι να δείξει στοιχεία ικανά να τον καθιερώσουν σε μια ομάδα πρωταθλητισμού, και στην οποία κυριαρχεί το λόμπι των Λατίνων.
Χωρίς το άγχος του πρωταθλήματος, ο «ταπεινός» Πανσερραϊκός έπαιξε στα ίσα τον «ιλουστρασιόν» Παναθηναϊκό και αν το σύστημα με τους δύο αγώνες (που βέβαια υπερασπίζει τις μεγάλες ομάδες…) δεν ίσχυε, ίσως ο αγώνας ήταν συναρπαστικός. Με εντυπωσίασε το ταλέντο και το πείσμα κάποιων ντόπιων νεαρών, τους οποίους το ποδοσφαιρόφιλο κοινό δεν έχει συχνά την ευκαιρία να «μετρήσει» στο τερέν: Βοσκόπουλος, Παπάζογλου, Σιάκκας, Ανάκογλου, Γκούρτσας, όλοι Ελληνόπουλα και μαζί τους ένας νεαρός (;) Γκανέζος ονόματι Αμπουμπακάρι. Καταπληκτικός μέσος με το ένα πόδι σε αμυντικά καθήκοντα και το άλλο στα επιθετικά. Έβλεπες αυτόν το σβέλτο μαχητή και αντίπαλο του Σιμάο και σκεφτόσουν πως αυτά τα παιδιά υπεράσπιζαν λάθος ομάδες…
Εν πάση περιπτώσει, ο Παναθηναϊκός έχει πλέον τον πρώτο λόγο στην υπόθεση πρόκριση, αλλά μη θεωρηθεί ότι «θα σαρώσει» αυτή την ομάδα που είδαμε. Για να «σ α ρ ώ σ ε ι» (και να δικαιώσει τον πρόεδρο Νίκο Πατέρα) θα χρειαστεί ακόμη πολλή δουλειά… Και βέβαια, ο καινούργιος Πολωνός αμυντικός με το περίεργο όνομα «Γιαγκούμπ» στη φανέλα, ν’ αποδειχτεί χρήσιμος, ώστε να ξεκουράζει τον Γκούμα (ή το Σαριέγκι).
