Οπλισμένος γερά από τους δώδεκα τίτλους (στα 16 χρόνια παρουσίας του στην ηγεσία του Ολυμπιακού), αλλά και «ταμπουρωμένος» πίσω από τα εκατομμύρια υποστηρικτών της πειραϊκής ομάδας, ο «ερυθρός» ηγέτης, Σωκράτης Κόκκαλης, έφερε σε πέρας μεγαλειώδη συνέντευξη, από αυτές που θεωρούνται εφ’ όλης της ύλης. Μόνο που αρκετά από τα βέλη του περιείχαν δηλητήριο για το δημοσιογραφικό κλάδο (χώρισε στα… τρία τους εκπροσώπους του!), για τον Παναθηναϊκό και το φουκαρά το Βαλβέρδε.
Βεβαίως, δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Σωκράτης Κόκκαλης επιτέθηκε με σκληρό τρόπο εναντίον εκείνων που δεν ενεργούν με βάση τα γούστα και τις επιθυμίες του. Μα είναι δυνατόν δημοσιογράφοι να μη σέβονται τον Ολυμπιακό, όταν –καμιά φορά- πλησιάζουν την αλήθεια ή κάνοντας δίκαιη κριτική; Ο Σωκράτης Κόκκαλης επιβεβαίωσε το βασικό του ελάττωμα ως δυναμικός άνδρας των επιχειρήσεων και της δράσης: συνέχισε να ανακαλύπτει εχθρούς εκεί όπου δεν υπάρχουν. Το ότι δεν το αντιλαμβάνεται (ή κάνει πως δεν το αντιλαμβάνεται) είναι προφανώς ελιγμός και… πολιτική.
Επί της ουσίας τώρα: θα υποχρεωθεί να υπερασπιστεί πολύ σκληρά την επιλογή του στο πρόσωπο του άπειρου Γεωργιανού, Τιμούρ Κετσπάγια, με δεδομένη την επιθυμία των οπαδών να μείνει ο Ισπανός Ερνέστο στου Ρέντη. Ήδη, ο πρόεδρος φρόντισε να κολακέψει για τα καλά το… πόπολο, ευχαριστώντας, σχεδόν, για τη δεύτερη θέση στον πίνακα του… φερ πλέι (στέλνοντας θερμό χαιρετισμό στο νικητή Εργοτέλη, «φιλικό σωματείο» όπως δήλωσε, προφανώς για να πικάρει τον ταλαιπωρημένο από αυτή την ομάδα μεγάλο αντίπαλο…).
Όσο για την αύξηση κεφαλαίου που ήδη διαφημίζεται από φιλικά και μη έντυπα, αποτελεί τη μοναδική έξυπνη κίνηση του Σωκράτη Κόκκαλη. Ο ίδιος χρειάζεται το χρήμα των εθελοντών μετόχων και θα το επιτύχει. Βλέπετε, ο Ολυμπιακός έχει να ανταποδώσει αίγλη και επιτυχίες στις εγχώριες κατακτήσεις, όπου είναι το αφεντικό. Το αν τα καταφέρει στην Ευρώπη είναι μια άλλη υπόθεση, τόσο δύσκολη, που απαγορεύει οποιαδήποτε πρόβλεψη.
