«Ο χρόνος είναι ο καλύτερος γιατρός» λένε, ωστόσο δεν θα μπορέσει ποτέ να σβήσει τον πόνο που προκάλεσε στην «οικογένεια» της Λίβερπουλ η αποφράδα μέρα της 15ης Απριλίου 1989, όταν 96 φίλαθλοί της βρήκαν τραγικό θάνατο στην «τραγωδία» του Χίλσμπορο.
Σαν σήμερα, πριν από είκοσι χρόνια, το «Χίλσμπορο» είχε φορέσει τα… καλά του, καθώς φιλοξενούσε τον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας ανάμεσα στη μεγάλη Λίβερπουλ και τη Νότιγχαμ Φόρεστ.
Είκοσι λεπτά πριν την έναρξη της συγκεκριμένης αναμέτρησης, έξω από το γήπεδο υπήρχαν περίπου 10.000 οπαδοί των «ρεντς», οι οποίοι είχαν φτάσει καθυστερημένα και περίμεναν να δουν την αγαπημένη τους ομάδα. Ποιος να το φανταζόταν, όμως, ότι η αγάπη για την ομάδα τους θα τους στερούσε την ίδια τους τη ζωή.
Στο πλήθος που περίμενε να μπει μέσα στον αγωνιστικό χώρο υπήρχαν και εκατοντάδες οπαδοί που δεν είχαν εισιτήρια. Όταν ο διαιτητής σφύριξε για πρώτη φορά στον αγώνα, η κατάσταση έξω από το γήπεδο είχε φτάσει στο απροχώρητο.
Οι άνθρωποι της ασφαλείας του γηπέδου έκαναν τότε το μεγάλο λάθος: άνοιξαν για λίγο τις πόρτες για να αποτρέψουν την είσοδο σε έναν φίλαθλο που δεν είχε εισιτήριο.
Περίπου είκοσι οπαδοί πρόλαβαν και πέρασαν το άνοιγμα της εισόδου. Κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να ανοίξουν διάπλατα οι πόρτες και περίπου πέντε χιλιάδες οπαδοί να μπουν στη δυτική εξέδρα μέσα, ποδοπατώντας ο ένας τον άλλον.
Οι φίλαθλοι που ήταν πιο πίσω μοιραία έσπρωχναν τους μπροστινούς τους πάνω στα προστατευτικά κάγκελα.
Ενόσω ο αγώνας είχε διακοπεί, υπό το φόβο εισόδου οπαδών στον αγωνιστικό χώρο, ο τοίχος της εξέδρας πέφτει και στο Χίλσμπορο επικρατεί πανικός.
Άλλοι οπαδοί πεθαίνουν γρήγορα από ασφυξία, άλλοι από χτυπήματα, ενώ άλλοι βρίσκονται πεσμένοι, όντες τραυματίες.
Οι φωνές και τα συνθήματα που ακούγονταν πριν στις εξέδρες μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έδωσαν την θέση τους στις κραυγές και στις σειρήνες των 44 ασθενοφόρων που έφτασαν μετά το συμβάν.
Ήταν ήδη όμως αργά… 96 άνθρωποι, μεταξύ αυτών και ο ξάδερφος του νυν αρχηγού της Λίβερπουλ, Στίβεν Τζέραρντ, ο οποίος ήταν μόλις 10 ετών, έχασαν τόσο άδικα τη ζωή τους.
Όπως ακριβώς συνέβη και στο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» στην τραγωδία της Θύρας 7.
