Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Είμαι οργισμένος… Είμαι εξοργισμένος…
Από εχθές το βράδυ -μετά τον οδυνηρό αποκλεισμό από τη Μάλμε-
διαπιστώνω ότι παίζει σε λούπα η φράση «Ο Π.Α.Ο.Κ. ήταν άτυχος.»,
διαστρεβλώνοντας πλήρως την Ιστορία και τα Γεγονότα.
Ο Π.Α.Ο.Κ. άτυχος;
Ο Π.Α.Ο.Κ.;
Ο Π.Α.Ο.Κ. που κατέκτησε από θαύμα το Πρωτάθλημα Ελλάδος..;
Ο Π.Α.Ο.Κ. που ανεδείχθη Πρωταθλητής μετά από την αυτοκτονία τής Α.Ε.Κ…;
Ο Π.Α.Ο.Κ. που βρέθηκε να διεκδικεί την είσοδο στους ομίλους τού «Τσάμπιονς Λιγκ»
μετά από μία εκκωφαντική αλληλουχία ευνοϊκών συμπτώσεων..;
Ο Π.Α.Ο.Κ. άτυχος;
Ο Π.Α.Ο.Κ.;
Ο Π.Α.Ο.Κ. που δέχθηκε πρώτος γκολ από τη Μάλμε στο 10ο λεπτό
από θλιβερή ολιγωρία τού ποδοσφαιρικού σκουπιδιού που λέγεται «Σάστρε»
και όμως έφτασε στην ισοφάριση πολύ γρήγορα -ήτοι, στο 21ο λεπτό-
από εκτέλεση φάουλ τού Τάϊσον που δεν ήταν «απ’ ευθείας» αλλά εξελίχθηκε σε «απ’ ευθείας»..;
Ο Π.Α.Ο.Κ. άτυχος;
Ο Π.Α.Ο.Κ.;
Ο Π.Α.Ο.Κ. που προηγήθηκε στο 43ο λεπτό με το διαστημικό σουτ τού Κουλιεράκη,
το οποίο αποτελεί το ωραιότερο γκολ που έχει επιτευχθεί στην «Τούμπα»..;
Ο Π.Α.Ο.Κ. άτυχος;
Ο Π.Α.Ο.Κ.;
Ο Π.Α.Ο.Κ. που -παρ’ ότι ηλιθίως έχασε αμέσως το προβάδισμά του,
καθώς δέχθηκε ξανά γκολ στο 45ο λεπτό
από δεύτερη θλιβερή ολιγωρία τού ποδοσφαιρικού σκουπιδιού που λέγεται «Σάστρε»
κι από ακόλουθο τραγικό λάθος τού Κοτάρσκι-
έκλεισε προηγούμενος το ημίχρονο με υπέροχο γκολ τού Ζίβκοβιτς στις καθυστερήσεις..;
Ο Π.Α.Ο.Κ. άτυχος;
Ο Π.Α.Ο.Κ.;
Για τον ίδιο σύλλογο μιλάμε;
Ε, λοιπόν, να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα..:
Άλλο ο Άτυχος, άλλο ο Ασόβαρος.
Άλλο ο Άτυχος, άλλο ο Γελοίος.
Άλλο ο Άτυχος, άλλο ο Αχάριστος Τυχερός.
Άλλο ο Άτυχος, άλλο ο Τυχερός που κλοτσάει την τύχη του.
Ο Π.Α.Ο.Κ. ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΑΤΥΧΟΣ.
Ο Π.Α.Ο.Κ. -εν αντιθέσει με το μελό αφήγημα που συνοδεύει τον αποκλεισμό-
ΗΤΑΝ ΥΠΕΡ-ΤΥΧΕΡΟΣ (και μάλιστα, εξακολουθητικώς).
Ο Π.Α.Ο.Κ. είναι Χομπίστας Λακτιστής Ευκαιριών.
*** Η Αυτοκτονία τού Αιώνα. Η ΠΑΟΚτονία τού Αιώνα.
Κάθε φορά που αρχίζει να ξεπροβάλλει η παρθενική συμμετοχή στο «Σαλόνι τής Ευρώπης»,
κάθε μα κάθε φορά ο Π.Α.Ο.Κ. αποδεικνύεται εξοργιστικά ολίγιστος
και πάντα βρίσκει έναν διαφορετικόν τρόπο να παρα(γά)γει Ξενέρωμα.
Η άλλοτε περίφημη ατάκα «Π.Α.Ο.Κ. (είσαι) αφού»,
εκπίπτει πια σε περιβόητο αναμάσημα γραφικότητας
και απολλύει κάθε ψήγμα ποδοσφαιρικής συμπάθειας.
Αν δεν είχα θετική συναισθηματική σύνδεση με τον Π.Α.Ο.Κ.,
αν δεν με ένοιαζε η πρόκριση τού Π.Α.Ο.Κ.,
αν ήμουν απλώς ένας ουδέτερος θεατής,
θα τασσόμουν -βάσει των τεκταινομένων- αναφανδόν υπέρ τής Μάλμε,
αφού η Ουδετερότητα έχει πάντοτε τη ροπή να υποστηρίξει το(ν) Out-Sider,
τον ηττούμενο, τον ευρισκόμενο σε μειονεκτική θέση.
Ο Π.Α.Ο.Κ. διέπραξε απανωτά-εξακολουθητικά-πολλαπλά εγκλήματα
καθ’ όλην τη διάρκεια τού ματς και ιδίως στα κρίσιμα τελευταία λεπτά τής αναμέτρησης.
Όπως, λοιπόν, και στον πρόσφατο επαναληπτικό ημιτελικό τού Κυπέλλου Ελλάδος,
έτσι και τώρα είδαμε να εκτυλλίσεται ενώπιόν μας
η καταστροφική αφέλεια και η παντελής αδυναμία να διατηρηθεί η κατοχή τής μπάλας.
Τότε ήταν ο Παναθηναϊκός, τώρα ήταν η Μάλμε,
και τότε και τώρα ήταν το «Τελευταίο Δευτερόλεπτο».
Το Τελευταίο Δευτερόλεπτο.
Η Κορύφωση τής Αγωνίας.
Η Κορύφωση τού Δράματος.
Η Κορύφωση τής Δικαιοσύνης.
Η Κορυφωση τής Καύλας.
Η Κορύφωση τής Συντριβής.
Το «Τελευταίο Δευτερόλεπτο» υπερέχει έναντι απάντων των άλλων δευτερολέπτων,
καθώς είναι το μοναδικό που δεν ακολουθείται από «Επόμενο Δευτερόλεπτο».
Το «Τελευταίο Δευτερόλεπτο» καταργεί τις Πιθανότητες,
καθώς αυτό, το «Τελευταίο Δευτερόλεπτο», είναι η Ύστατη Πιθανότητα.
Ο Π.Α.Ο.Κ. δεν δικαιούταν εχθές «Επόμενο Δευτερόλεπτο».
*** Η Τραγωδία ήρθε ως Νέμεση για τη Διεκτραγώδηση.
Ο Π.Α.Ο.Κ. δεν περιορίστηκε στη διακωμώδηση τού αθλήματος,
αλλά έφτασε -έστω άθελά του- να μετέρχεται την Ύβρι
και εν τέλει επήλθε η αρμόζουσα τιμωρία για τη στρεβλή νοοτροπία του.
Πάμε να δούμε -με τη συνοδεία σχετικών εικονογραφήσεων-
τη σωρεία διαδοχικών βιασμών που υπέστη η «Ποδοσφαιρική Πνευματικότητα»
στις καθυστερήσεις τής αναμέτρησης (με ορόσημο λήξης το 95΄),
ώστε να συνειδητοποιήσουμε σε απόλυτο βαθμό τι ακριβώς συνέβη…
Στο 90:07 ο παταγωδώς υστερήσας Κοτάρσκι
-μετά από καταδικασμένη σέντρα που φαινομενικώς βρίσκεται στον πλήρη έλεγχό του-
διώχνει την μπάλα με γροθιές αντί να την μπλοκάρει και να αποσυμφορήσει την πίεση.
Στο 92:24 ο Μουργκ κινείται για να εκτελέσει κόρνερ που έχει κερδίσει η ομάδα του.
Έχουν υπάρξει αναρίθμητα ματς,
που ξοδεύεται ο εναπομείναντας χρόνος μέσω των νόμιμων σεσημασμένων μεθόδων,
αλλά εδώ δεν επρόκειτο για τέτοιαν περίπτωση.
Το κόρνερ εκτελείται στο 92:37, αμυνόμενος τής Μάλμε διώχνει στα τυφλά,
όμως, αρχικώς ο Καμαρά και αμέσως μετά ο Σβαμπ,
βάζουν την μπάλα στην πλευρά τής κοσμοσυρροής,
αντί να εκμεταλλευθούν το αχανές άδειο κομμάτι τού γηπέδου
και να κινηθούν -προσωρινώς ανενόχλητοι- προς τα εκεί
ή να δώσουν μία σίγουρη πάσα προς την άμυνά τους
(πάσα που θα έκανε τούς αντίπαλους ποδοσφαιριστές να τρέχουν και να μη φτάνουν).
Στο 92:48 ο Σβαμπ ξεφορτώνεται το «βάρος»
με γέμισμα προς την περιοχή τής σουηδικής ομάδας,
η λανθασμένη απόκρουση ενός αμυνόμενου προσφέρει την μπάλα στον Ντεσπόντοφ
κι αυτός -ενώ έχει όλην την αριστερή πλευρά άδεια-
φεύγει προς τα δεξιά και σουτάρει αμέσως πάνω σε πόδια,
αντί να κάνει επέλαση ή να πάει προς το κόρνερ
και (να προσπαθήσει) να διατηρήσει την πλεονεκτική θέση του.
Ο Κοτάρσκι εκτελεί ελεύθερο βολέ μετά από επιθετικό φάουλ,
στο 94:20 η μπάλα βρίσκεται ακόμη στον αέρα,
όλα δείχνουν να έχουν τελειώσει…
Όμως, η τυφλή ουρανομήκης απομάκρυνση ενός αντίπαλου αμυνόμενου,
εξελίσσεται εν τέλει σε… ασίστ.
Το ποδοσφαιρικό σκουπίδι που λέγεται «Σάστρε»,
αποτυγχάνει στο 94:24 να διώξει την μπάλα με κεφαλιά,
παρ’ ότι είχε την απόλυτη ευχέρεια υπολογισμού τής πορείας τής μπάλας.
Στο 94:30 η μπάλα βρίσκεται στην κατοχή αντίπαλου επιτιθέμενου
(σε ακίνδυνο σημείο λίγο μετά το κέντρο και δίπλα στη γραμμή τού πλάγιου άουτ)
και ο Ντεσπόντοφ που βρίσκεται πίσω του
-αντί να τρέξει με παράλληλη και ελαφρώς διαγώνια κατεύθυνση,
ώστε να καλύψει τον χώρο και να τού κλείσει την πρόσβαση προς την εστία-
προσπαθεί να τον μαρκάρει σωματικώς, κατευθυνόμενος ευθεία στα νώτα του.
Αποτυγχάνει και συνεπαγωγικώς χάνει τον αντίπαλο.
Στο 94:33 ο επιτιθέμενος επελαύνει
και το ποδοσφαιρικό σκουπίδι που λέγεται «Σάστρε» κάνει βήματα προς τα πίσω
(όπως κάνουν όλοι οι τσουρουκάδες αμυντικοί ανά την Υφήλιο),
αντί να τού κλείσει πλήρως το πεδίο με τη βοήθεια τού σπεύδοντος Σβαμπ.
Στο 94:34 ο Σβαμπ κόβει τον επιτιθέμενο,
αλλά η μπάλα πηγαίνει στον επανακάμψαντα Ντεσπόντοφ
που -κατά πώς απεδείχθη- ήθελε να πάρει πίσω το αίμα του για την προηγούμενη ντρίμπλα.
Αντί, λοιπόν, να κρατήσει την κατοχή και αναποφεύκτως να κερδίσει φάουλ ή πλάγιο
(αφού δεν υπήρχαν άλλοι αντίπαλοι δίπλα του, ώστε να εκινδύνευε με απώλεια τής μπάλας),
κάνει -άκουσον, άκουσον- τακουνάκι, προκειμένου να τη δώσει ξανά στον Σβαμπ,
με συνέπεια να τρακάρουν μεταξύ τους και να μπλέξουν τα μπούτια τους.
Ο επιτιθέμενος κλέβει την μπάλα,
ο Ντεσπόντοφ -πάλι εγωκεντρικά πράττοντας- παραχωρεί παντελώς αχρείαστο φάουλ,
η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει…
Το «Κερασάκι στην Τούρτα τής Εγκληματικής Αφέλειας» έρχεται στην εκπνοή.
Ο Τρόμος έχει απλωθεί μέσα στην περιοχή τού Π.Α.Ο.Κ.,
η Μάλμε βλέπει τούς πανικόβλητους αντιπάλους και αναθαρρεί,
το φάουλ εκτελείται,
ο Κοτάρσκι και η άμυνα αποτυγχάνουν εις διπλούν να τελειώσουν τη φάση,
το κακό τριτώνει όταν ο Καμαρά διώχνει πάνω σε επιτιθέμενο.
η μπάλα εξοστρακίζεται, ο καταρρέων Κοτάρσκι αδυνατεί να την αποκρούσει,
το γκολ είναι γεγονός, η Πρόκριση έχει τελεσιδικήσει κι ας επίκειται παράταση.
Μετά από τόσα καταγεγραμμένα και ενδελεχώς εντοπισμένα εγκλήματα,
υπάρχει ακόμη κάποιος που να πιστεύει ότι εχθές ο Π.Α.Ο.Κ. ήταν άτυχος;
Εδώ μιλάμε για το «Απόλυτο Ποδοσφαιρικό Αίσχος».
Εδώ μιλάμε για αυτοκτονία που δεν προκαλεί καν τον Σεβασμό.
Εδώ μιλάμε για αυτοκτονία που επιφέρει την Ασέβεια.
Ο Π.Α.Ο.Κ. επέδειξε νοοτροπία και ψυχολογία μικρής ομάδας.
Χωρίς ίχνος αυτοπεποίθησης και αυτοσυγκέντρωσης,
χωρίς ίχνος δυνατότητας για πνευματική διαχείριση,
με λανθασμένες αλλαγές τού Λουτσέσκου
και με ανυπαρξία θετικής επιρροής κι αφύπνισης προς τούς παίκτες του,
ο Αποκλεισμός ήρθε ως «Απόδοση Δικαιοσύνης».
Έγκλημα και Τιμωρία.
Η Τιμωρία τής Ποδοσφαιρικής Μειονεξίας.
Η Τιμωρία τής Ποδοσφαιρικής Ηλιθιότητας.
Ναι, όταν προδιαγράφεται μία μεγάλη πρόκριση είναι θεμιτή η Ανυπομονησία,
αρκεί να μη μετατρέπεται σε… «Πάρκινσον».
Η πρεμούρα τού Π.Α.Ο.Κ. κατήντησε τρεμούλα.
Όταν θέλεις να κυλήσει πιο γρήγορα ο Χρόνος,
ο ασφαλέστερος τρόπος για να διατηρήσεις τα κεκτημένα σου
είναι να μεταφέρεις -κατά το μείζον δυνατόν- το παιχνίδι επάνω σου.
Εν προκειμένω, λοιπόν, το κομβικό σημείο ήταν η «Κατοχή Μπάλας».
Οι σοβαρές ομάδες ξέρουν πως -όταν διαθέτουν προβάδισμα-
πρέπει στα τελευταία λεπτά να έχουν την κατοχή τής μπάλας
ώστε να κλειδώσουν το θετικό αποτέλεσμα
(αυτονοήτως, δεν πρόκειται για «κατοχή δημιουργίας-δημιουργικότητας»,
αλλά για «κατοχή καταστροφής-καταστροφικότητας»,
που συνεπαγωγικώς οδηγεί σε «σβήσιμο τού παιχνιδιού»).
Το ματς πιθανότατα θα είχε διαφορετική έκβαση
αν στο 57ο λεπτό δινόταν το καραμπινάτο πέναλτι που έγινε στον Κουλιεράκη,
με λαβή που θα την εζήλευε και ο χάλκινος ολυμπιονίκης μας, ο Νταουρέν Κουρουγκλίεφ
(όσο για το φάουλ που -υποτίθεται- γίνεται στον Σβαμπ,
στο ξεκίνημα τής φάσης που αποφέρει το προκριτήριο γκολ τής Μάλμε στην παράταση,
είναι στην πραγματικότητα μία ανεπαίσθητη επαφή που συνοδεύεται από μπόλικο «θέατρο»
κι από ξεχειλίζουσα επιθυμία να ακουστεί το επιδιωκόμενο σφύριγμα·
ούτε στο «Πρωτάθλημα Πορσελάνης» θα σφυριζόταν παράβαση σε αυτήν τη φάση).
Όμως, όσο κι αν ο Π.Α.Ο.Κ. έχει κάθε δίκιο να διαμαρτύρεται για το… ακαταλόγιστο πέναλτι,
οι ποδοσφαιριστές του επέδειξαν το Ακαταλόγιστο στις καθυστερήσεις τής αναμέτρησης,
κάνοντας παλαβά πράγματα και αντιμετωπίζοντας την Μπάλα ωσάν «Κατάρα».
Έτσι, αντί να την κρατούσαν δική τους,
αντί να αυξάνανε έτι περαιτέρω το άγχος και τον εκνευρισμό των αντιπάλων τους,
αντί να τούς τροφοδοτούσαν τη σπασμωδικότητα,
πουλούσαν πανεύκολα την κατοχή και παραχωρούσαν γενναιόδωρα «στημένες φάσεις».
Και είδαμε το αποτέλεσμα…
*** Εγκλήματα επί Εγκλημάτων.
Εγκλήματα ο Λουτσέσκου,
εγκλήματα αυτό το ποδοσφαιρικό σκουπίδι που λέγεται «Σάστρε»,
εγκλήματα ο Κοτάρσκι,
εγκλήματα ο Ντεσπόντοφ,
εγκλήματα ο Καμαρά.
Ο Π.Α.Ο.Κ. παρήγαγε περισσότερα εγκλήματα από όσα μπορούσε να καταναλώσει η τύχη του.
Ο Π.Α.Ο.Κ. έκανε την τύχη του να απηυδύσει,
την έκανε εχθρό του, την έκανε σύμμαχο τής Μάλμε.
Η Τύχη, η Προσωποποιημένη και συνάμα Απρόσωπη Θεά,
είδε κι απόειδε προσπαθώντας να δώσει την πρόκριση στον Π.Α.Ο.Κ.,
και στο τέλος τού εγύρισε μεγαλοπρεπώς την πλάτη.
Σέξι είναι η Τύχη, αλλά ουδείς κατέφερε να την απολαύσει με θέα την πλάτη της.
…
Μνημειώδης Αποκλεισμός.
Ετούτος ο αποκλεισμός θα μνημονεύεται εσαεί ως μέγιστο πάθημα
και έχει ήδη στιγματίσει ανεξίτηλα την Ιστορία τού Π.Α.Ο.Κ.,
ενώ ουδόλως αποκλείεται να επηρεάσει συνολικώς τη φετινή πορεία τής ομάδας.
Ύβρις, Σάστρε, Νέμεσις, Μάλμε.
Ο Αθλητάμπουρας
