Αέρα κοπανιστό πουλάει ένα κόμμα. Τίποτα το χειροπιαστό. Υποσχέσεις, ελπίδες που κάποια στιγμή τις είπαν και «δεσμεύσεις». Κάτι άλλο; Το κατάστημα δεν έχει τίποτα άλλο. Άδειο μύδι.
Φοβερό. Να επιχορηγεί ο κοσμάκης ένα μαγαζί για να αγοράσει απ’ αυτό τη μαστούρα του «Θα». Είναι το μοναδικό ναρκωτικό με σταθερή χρηματιστηριακή αξία από την εποχή του Περικλέους. Το «Θα» των κομματικών συμμοριών, όχι των εγκληματικών οργανώσεων. Η σούπερ μαϊμού ντόπα.
Κι ακριβώς επειδή το κόμμα, ιδιαίτερα το αριστερό, το λαϊκό, το κάργα πολιτικοποιημένο, δεν έχει πραμάτεια άλλη από το «Θα», το ρίχνει στην αλητεία. Στην πολιτική αλητεία. Χωρίς όρια. Χωρίς προσχήματα.
Ένα κάθαρμα, που τυχαίνει να ήταν οργανωμένος στη Χρυσή Αυγή, σκότωσε κάποιον Παύλο Φύσσα. Λέω «κάποιον» και δεν δείχνω ασέβεια στη μνήμη του αδικοχαμένου παλληκαριού διότι δεν ήταν γνωστός, δεν ήταν επώνυμος.
Γιατί αυτή η καπηλεία της δολοφονίας από τα καπηλιά των κομμάτων; Επειδή δεν έχουν να εμπορευθούν κάτι χρήσιμο στο κοινωνικό σύνολο, γι’ αυτό καπηλεύονται και νεκρούς. Λαμπράκης, Πετρούλας, Τεμπονέρας. Και σήμερα στο πακέτο και Φύσσας.
Η 17 Νοέμβρη πλησίασε. Η ημέρα του Πολυτεχνείου. Ημέρα της κονόμας των κομμάτων και ό,τι αρπάξουμε. Τις κρατικές επιχορηγήσεις τις έχουν εξασφαλισμένες.
ΛΑΜΠΡΑΚΗΣ, Πετρούλας, Τεμπονέρας, όμως γιατί ξεχάσανε τον Αλέξη Γρηγορόπουλο, γράφει ο apodytiriakias.gr
