Δεν είναι τόσο η ήττα – αποκλεισμός στο γήπεδο Φυλής που ενοχλεί εδώ και μερικές ώρες τους φίλους της ΑΕΚ, όσο το κλίμα και τα όσα απίστευτα ακολούθησαν τον αγώνα. Κατ’ αρχήν, η ΑΕΚ έχει και στο μακρινό παρελθόν αποκλειστεί από ομάδες χαμηλού βεληνεκούς, όπως Λαμία, Μηχανιώνα κλπ, αλλά δεν κινδύνευσε με διάλυση.
Όπως και ο Θρασύβουλος, μπορεί να μην έχει φανεί ως τώρα στο πρωτάθλημα Β’ Εθνικής, όμως πέρυσι είχε αποκλείσει Λάρισα και ΠΑΟΚ, χάνοντας στα ημιτελικά από τον «Θρύλο» του Πειραιά. Συνεπώς ουδείς έχει δικαίωμα να τα βάλει μετωπικά με τους παίκτες (τους οποίους κάποιος υπεύθυνος διάλεξε και εμπιστεύτηκε…). Αλλωστε, και δοκάρια σημάδεψαν, και τετ α τετ έχασαν.
Στην ΑΕΚ, ό,τι συμβαίνει αυτές τις ώρες παραπέμπει σε «θέατρο παραλόγου». Ο Μπάγιεβιτς στοχοποιεί πέντε ποδοσφαιριστές (δηλώνοντας ότι «πρέπει να φύγουν»…) όμως δεν έκανε το ίδιο όταν η ομάδα του νικούσε την Μπενφίκα, μία από τις πλέον φορμαρισμένες ομάδες στην Ευρώπη.
Να δεχτεί κάποιος ότι το κλίμα στο αποδυτήριο της ΑΕΚ δεν είναι το καταλληλότερο για να εργαστεί ένας προπονητής. Όμως, γιατί ο Ντούσκο δεν ξεκαθάρισε την κατάσταση όταν διαπίστωσε κρούσματα απειθαρχίας από Τζεμπούρ, Σκόκο κλπ., και διέγνωσε ότι ήταν πιθανό να του στραπατσάρουν την ομάδα;
Κάποια «μισόλογα» που «παίχτηκαν» ήδη από ραδιόφωνα με την μορφή παρασκηνίου, ότι ενδεχομένως ορισμένοι δεν θέλουν την προκοπή της ομάδας, επειδή δεν γουστάρουν προηγούμενους διοικητικούς παράγοντες, κρίνονται αστεία. Γιατί, απλά, δεν είναι δυνατόν να πιστεύει κανείς σε… «φαντάσματα» που έχουν τραπεί σε φυγή. Αραγε διαθέτει ακόμη δύναμη – και πόση – ο Ντέμης στην ΑΕΚ;
Οσο το συντομότερο ξεκαθαρίσει η κατάσταση σε αποδυτήριο και διοίκηση, τόσο το καλύτερο για την ιστορική ΑΕΚ, που ήδη βρίσκεται 11 βαθμούς κάτω από την κορυφή του πρωταθλήματος και εκτός «16» του Κυπέλλου. Δηλαδή εκτός μιας διοργάνωσης που χωρίς Ολυμπιακό, ίσως αποτελούσε την μεγάλη ευκαιρία για να επαναλάβει την έξοδό της στην Ευρώπη.
Μην ξεχνάμε, πλησιάζουν οι αγώνες με Μπενφίκα και Εβερτον, και βέβαια με τους «εμιγκρέδες» του Μπόρισοφ, που έδειξαν μαχητικότητα στο Μινσκ, όταν φάνηκε ότι θα έχαναν καθαρά τον αγώνα.
Αν μέχρι τότε έχει αλλάξει το ιδιοκτησιακό καθεστώς (με τον «Θείο απ’ το Σικάγο»), τόσο το καλύτερο για όλους τους πιστούς θιασώτες του ιστορικού σωματείου.
