Καθημερινή αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους
*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…
*** Ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος,
υποδυόμενος τον πατέρα τής Τζένης Καρέζη στην ταινία «Δεσποινίς Διευθυντής»,
εισέρχεται ανυποψίαστος στο γραφείο
τη στιγμή που η κόρη του συστήνεται με τα στελέχη τής εταιρείας.
Ο πρώτος, λοιπόν, που τού τείνει χείρα γνωριμίας,
είναι ο Δημήτρης Νικολαΐδης ως «ναύαρχος Γελεβουρδέζος»
(ο οποίος στην εξέλιξη τής ιστορίας μετατρέπεται σε… «ναυαρχούκος»).
Ο διάλογος ανάμεσα στους δύο άντρες είναι ξεκαρδιστικός..:
– (απλώνει το χέρι του στον άρτι αφιχθέντα) Ναύαρχος Γελεβουρδέζος.
– Γελεβουρδέζος; Ναυτικό όνομα, πολύ γνωστό.
– Κάτι κάναμε κι εμείς για το Ναυτικό.
– Δεν μού λέτε·
έναν Γελεβουρδέζο αντιπλοίαρχο που κόλλησε προ ετών ένα καράβι στον Ισθμό,
τι τον έχετε;
– Υπερβολές τού «Κιτρίνου Τύπου».
Ανάμεσα στις πολλές ακόμη, μνημειώδεις ατάκες,
που ξεστομίζει ο «ναύαρχος Γελεβουρδέζος» κατά τη διάρκεια τής ταινίας,
είναι και αυτή που χρησιμοποιεί
όταν το φλερτ του προς τη δεσποινίδα διευθυντή πάει κατά διαόλου..:
«Θα αλλάξω γραμμήν πλεύσεως», λέει με στόμφο.
*** Ε, λοιπόν, ο προερχόμενος από ναυτική οικογένεια,
εφοπλιστής -και μιντιάρχης- Γιάννης Αλαφούζος,
πρέπει να ανακηρυχθεί αυτοδικαίως ως «Ναυαρχούκος»
με όσα έχει κάνει στον Παναθηναϊκό·
αφού αρχικώς εκόλλησε την ομάδα στα βράχια,
εδώ και κάποιο διάστημα προβαίνει σε ριζική αλλαγή
στη γραμμή πλεύσεώς του.
Έτσι,
όχι μόνο ετάχθη στην πρόσφατη τηλεδιάσκεψη τής «Superleague»
κατά τής επανέναρξης τού πρωταθλήματος
(τασσόμενος υπέρ μίας εκ διαμέτρου αντίθετης επιλογής
προς αυτήν που -εν’ μέσω Πανδημίας- υποστηρίζουν εξ’ αρχής και μανιωδώς
ο Βαγγέλης Μαρινάκης και η «Π.Α.Ε. Ολυμπιακός»),
αλλά ήρθε με χθεσινή ανακοίνωσή του να εξαπολύσει και ευθεία επίθεση
προς τον Χείριστο Υφυπουργό Αθλητισμού.
Αφορμή απετέλεσε
η επίσημη πρόθεση που εξεδήλωσε ο Χείριστος Υφυπουργός Αθλητισμού
να επισκεπτόταν σήμερα -συνοδεία επιστημόνων- το προπονητικό κέντρο των «πρασίνων»
και να παρηκολουθούσε μαζί με τούς ειδικούς επιστήμονες
την προπόνηση των ποδοσφαιριστών τού Παναθηναϊκού.
Η απάντηση που εξέδωσε ο «ναυαρχούκος-Αλαφούζος» ήταν σφοδρή
και απολύτως απαξιωτική..:
«…Η υγειονομική επιτροπή που θα συνοδεύει τον Υφυπουργό,
όχι απλώς είναι ευπρόσδεκτη, αλλά η παρουσία της κρίνεται απαραίτητη.
Αντίθετα,
η σοβαρότητα της κατάστασης
δεν προσφέρεται για επικοινωνιακή προβολή από τον Υφυπουργό.
Ας πάει εκεί όπου είναι ευπρόσδεκτος.».
*** Τόϊνγκκκκκκκκ…
Διαβάζεις και ξαναδιαβάζεις τις συγκεκριμένες διατυπώσεις
και -αν δεν γνωρίζεις ποιος τις εκφράζει-
θεωρείς μετά βεβαιότητος
ότι πρόκειται για την οργισμένη ανακοίνωση φιλάθλων τού Παναθηναϊκού,
τού Π.Α.Ο.Κ., τής Α.Ε.Κ. (και πάει λέγοντας).
Τι τρέχει με τον Αλαφούζο;
Πού οφείλεται αυτή η εκκωφαντική μεταστροφή;
Γιατι αλλάζει γραμμήν πλεύσεως;
Στο μυαλό του δεν είμαι·
όμως καθίσταται σαφές και αδιαμφισβήτητο,
ότι δεν πρόκειται -σε επίπεδο συμπεριφοράς- για το «ίδιο πρόσωπο»
που μέχρι πρότινος ενεφάνιζε επιδεικτική αδράνεια και απάθεια
σε όσα δεινά εταλάνιζαν -και εξακολουθούν να ταλανίζουν- τον Παναθηναϊκό.
Τι συμβαίνει;
Γιατί ο άνθρωπος που είναι σε μεγάλο ποσοστό πρόξενος των δεινών
που ταλαιπωρούν βάναυσα και επί χρόνια τον σύλλογο,
διαφοροποιεί άρδην τη ρότα του;
Πάμε να συνδέσουμε το Παρελθόν με το Παρόν και με το (πιθανολογούμενο) Μέλλον,
ώστε -άνευ συνωμοσιολογικών παρεκτροπών-
να προβούμε σε εικασίες που θα διαθέτουν Λογική και Επιχειρήματα.
*** Όσο γίνεται πιο συμπυκνωμένα,
ο βίος και η πολιτεία τού Αλαφούζου στη διοίκηση τού Παναθηναϊκού
περιγράφεται μέσα από τα ακόλουθα ορόσημα..:
Ο εφοπλιστής και μιντιάρχης
που προέρχεται από οικογένεια με κατατεθειμένη ολυμπιακοφροσύνη,
εμφανίζεται το 2012 ως ο «σωτήρας»
που θα αποτινάξει από τον σύλλογο τα δυσβάστακτα οικονομικά βάρη
που τού εκληροδότησε η περιβόητη Πολυμετοχικότητα.
Η ικανοποιητική δημοφιλία που αρχικώς απολαμβάνει από τον κόσμο τής ομάδας,
οφείλεται στον αντανακλαστικό ιδρυματισμό
που βιώνει ο κάθε ευρισκόμενος σε αδυναμία με τον επίδοξο σωτήρα του,
ενώ εξόχως σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός
ότι ο τηλεοπτικός σταθμός τού Αλαφούζου, ο «Σκάϊ»,
γίνεται -όσον αφορά το Ποδόσφαιρο-
συνώνυμος στην εκστρατεία απαλλαγής τού δημοφιλούς αθλήματος
από την «Εγκληματική Οργάνωση».
Ως εκ τούτου,
οι Παναθηναϊκοί συνασπίζονται γύρω από τον εφοπλιστή και καναλάρχη,
ο οποίος τα βάζει ευθέως και ποικιλοτρόπως
με τον παρασκηνιακώς πανίσχυρο Μαρινάκη,
ενώ συνάπτει πρόσκαιρα «Τριανδρία Αντίστασης και Εξυγίανσης»
μαζί με τον Ιβάν Σαββίδη και τον Δημήτρη Μελισσανίδη.
Σταδιακά, όμως, αρχίζει με γεωμετρική πρόοδο η κατρακύλα.
Ο Αλαφούζος δεν αρκείται να υποπίπτει σε «ποδοσφαιρικά εγκλήματα»
(με κορυφαίο, βεβαίως,
την επιλογή τού τυχάρπαστου «φιδέμπορα» Στραματσόνι
και τα συμπαρομαρτούντα της),
αλλά έρχεται συν τω χρόνω να προσεταιριστεί ξανά τον ορκισμένο εχθρό του
και πάλαι ποτέ φίλο και συνεταίρο του, Βαγγέλη Μαρινάκη.
Οι δύο ενώνονται εις «Νέαν Δημοκρατίαν» μίαν,
οι αποκαλυπτικές εκπομπές πάνε περίπατο,
ο Παναθηναϊκός μετατρέπεται με χυδαία απροσχημάτιστο τρόπο
σε «Γραφείο Τύπου» τής τότε Αξιωματικής Αντιπολίτευσης
(ποιος μπορεί να ξεχάσει, επί παραδείγματι,
το δελτίο Τύπου με το οποίο ο Αλαφούζος είχε εξαπολύσει επίθεση κατά τού «ΣΥ.ΡΙΖ.Α.»
στις 27 Αυγούστου 2017,
αμέσως μετά από την εντός έδρας «λευκή» ισοπαλία τού Παναθηναϊκού με τον Λεβαδειακό·
σε ένα ματς όπου το «τριφύλλι» είχε τραγική απόδοση
και είχε κινδυνεύσει με διασυρμό,
ο Αλαφούζος επέρριπτε την ευθύνη για την εικόνα τής ομάδας στον… Τσίπρα).
Οι ψίθυροι που ούτως ή άλλως ακούγονταν
από την πρώτη στιγμή τής εμφάνισής του στο διοικητικό τιμόνι τής «Π.Α.Ε. Παναθηναϊκός»,
εξελίσσονταν πλέον σε υπερηχητικές κραυγές..:
«Ο Αλαφούζος είναι “μπροστινός”.».
«Ο Αλαφούζος βρίσκεται σε διατεταγμένη υπηρεσία,
προκειμένου να ολοκληρώσει την καταστροφή τού Παναθηναϊκού.».
«Ο Αλαφούζος είναι “γαύρος”.».
«Ο Αλαφούζος είναι κολλητός τού Μαρινάκη.».
«Αλαφούζο, σήκω και φύγε.».
Ο «επίδοξος σωτήρας» προσδιοριζόταν τώρα ως «μπροστινός» και «καταστροφέας».
Ο Κόσμος τού Παναθηναϊκού έσερνε στον Αλαφούζο τα εξ αμάξης.
Αφορισμοί, εξορκισμοί, βρισιές, χυδαιότητες,
όλα σε ημερήσια διάταξη.
Ο Αλαφούζος ήταν πια «persona non grata» για τον Παναθηναϊκό.
Αντί, λοιπόν,
με τη συμπεριφορά του να φροντίζει να διαψεύδει όσα τού καταμαρτυρούνταν,
ο «ναυαρχούκος-Αλαφούζος» οδηγούσε με πάσα επισημότητα την ομάδα στα βράχια.
Εφαρμόζοντας το δόγμα που σε συνθήκες «Φαρ-Ουέστ»
συμπυκνώνεται στη φράση «Μαστίγιο και Καρότο»,
ενώ η συνέχειά του έχει περιγραφθεί έξοχα
από τη συγγραφέα και ακτιβίστρια Ναόμι Κλάϊν
με τον όρο «Σοκ και Δέος»,
ο Αλαφούζος οδηγεί εσκεμμένα τον Παναθηναϊκό στο χείλος τού υποβιβασμού
και σε 3ετή αποκλεισμό από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις για χρέη προς ποδοσφαιριστές.
Ο Π.Α.Ο. μπαίνει σε ένα ιδιότυπο «Μνημόνιο»,
όπου τα ψυχολογικά χαρακτηριστικά υπερβαίνουν τα οικονομικά μεγέθη.
Και, όταν κάποια στιγμή εμφανίζεται ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος,
αποφασισμένος -μέσα από επιχειρηματικές συνέργειές του- να βοηθήσει
προκειμένου να βγει ο Παναθηναϊκός από τη βαθύτατη κρίση,
τσουπ, σκά(ε)ι από το πουθενά εκείνος ο γελοίος λιγούρης Ταϊλανδός νταραβεριτζής,
ο οποίος συστήνεται από την «επικοινωνία» τού Αλαφούζου
ως ο «Μάγος με τα Δώρα» (ήτοι, με τα Εκατομμύρια).
Φυσικά, όπως είχα επισημάνει τότε,
προσέχοντας τις λεπτομέρειες και τις σημειολογίες
(και δεν ήμουν ο μόνος που το είχα πράξει),
ένας άνθρωπος που είναι πραγματικά διατεθειμένος να επενδύσει εκατομμύρια
δεν φωτογραφίζεται σαν την έρμη καλαμιά στον κάμπο,
σε μία καφετεριούλα τής παραλιακής·
πόσω μάλλον,
όταν οι «αποκλειστικές φωτογραφίες» ανήκαν’ σε «μέσο»
που πρόσκειται φανατικά στον Μαρινάκη και τη «Νέα Δημοκρατία».
*** Και φτάνουμε στο Σήμερα που θα μάς συνδέσει με το (πιθανολογούμενο) Αύριο…
Ο Αλαφούζος δεν είναι κάνας βλαξ που θα απεμπολήσει τα συμφέροντά του
ή θα δεχθεί να έχει ολοκληρωτική ζημία σε μία επιχείρηση
μόνο και μόνο για να ικανοποιήσει το γινάτι του.
Προσωπικώς θεωρώ ότι αυτό που ήδη έκανε στον Παναθηναϊκό
είναι -έτσι κι αλλιώς- μία εκκωφαντική και ασυγχώρητη προστυχιά,
και ούτε αμφιβάλλω πως θα εδίσταζε να είχε ρίξει κατηγορία τον σύλλογο
αν τού το επέτασσαν (ή, ακόμη-ακόμη, τού το επέβαλλαν) οι άδηλοι υπολογισμοί του.
Όμως,
για λόγους που ο ίδιος ξέρει και εμείς δυνάμεθα να εικάσουμε, δεν το έκανε
(είτε δεν ετόλμησε να κουβαλάει ισοβίως αυτό το πολυσύνθετο βάρος,
είτε δεν το ήθελε στην πραγματικότητα,
είτε εστάθμισε ότι τα αρνητικά επίχειρα θα ήταν πολύ μεγαλύτερα από τα θετικά
για τον ίδιον και για το κόμμα που -όπως και ο Μαρινάκης- προμοτάρει χωρίς προσχήματα).
Επίσης,
ακριβώς επειδή ο Αλαφούζος είναι ένας ευφυής άνθρωπος
που γνωρίζει άριστα
-μέσω και τής πολυδεκαετούς ενασχόλησής του με τα «Media»-
την «Ψυχολογία τής Μάζας» και τη «Μνήμη τής Μάζας»,
ξέρει ότι ακόμη και η πιο μεγαλοπρεπής κωλοτούμπα
γίνεται προϊόν κοινού μηρυκασμού αν σερβιριστεί με τον κατάλληλο τρόπο
(τρανό παράδειγμα και υπέρτατη προσωποποίηση αυτής τής συλλογικής λειτουργίας
αποτελεί ο Αχιλλέας Μπέος·
θυμηθείτε με ποιον ήταν κολλητός,
θυμηθείτε σε ποιους ήταν αρεστός,
θυμηθείτε με ποιαν ομάδα είχε νταραβέρια,
θυμηθείτε τι έλεγε αμέσως μετά τη λήξη τού πιο στημένου ντέρμπι όλων των εποχών
και κατεγράφη στις νομίμως υποκλαπείσες συνομιλίες τής «Ε.Υ.Π.»,
και δείτε με ποιον είναι τώρα εχθρός,
δείτε σε ποιους δεν είναι τώρα αρεστός,
δείτε για ποιαν ομάδα αποτελεί τώρα… «κόκκινο πανί»,
δείτε τι λέει δημοσίως για αυτά που κάποτε έλεγε ιδιωτικώς).
Ως εκ τούτων,
ο Αλαφούζος είναι -κατά την προσωπική μου άποψη- σαφές
ότι ορέγεται να διαδραματίσει πρωτεύοντα ρόλο
στην περίπτωση που το φλέγον γηπεδικό ζήτημα τού Παναθηναϊκού έχει αίσια κατάληξη·
το μαρτυρούν οι απανωτές «Αυξήσεις Μετοχικού Κεφαλαίου»
που κάνει κατά το τελευταίο διάστημα,
ενώ οφείλουμε να σημειώσουμε επίσης
ότι ουδέποτε εξεδήλωσε ουσιαστική και διάφανη διάθεση αποχώρησης.
Είτε μόνος του, λοιπόν, είτε σε σύμπραξη με τον Δημήτρη Γιαννακόπουλο,
άνετα θα έβλεπε τη συνέχιση τής διοικητικής διαδρομής του στην «Π.Α.Ε.»
(μάλιστα,
η πιθανή σύμπραξη με τον -αδιαμφισβήτητης Παναθηναϊκοφροσύνης- Γιαννακόπουλο,
θα ημπορούσε να αποτελέσει για τον Αλαφούζο
μία πρώτης τάξεως «κολυμβήθρα τού Σιλωάμ»).
Υπ’ αυτό το πλαίσιο σκέψης και στρατηγικής,
βρίσκουν λογική εξήγηση οι (σχεδόν) κατά μέτωπον επιθέσεις
που εξαπολύει τις τελευταίες ημέρες ο Αλαφούζος.
Με θεμιτό «πρόσχημα» τη Δημόσια Υγεία,
διαχωρίζει εμφανώς τη θέση του από τον Βαγγέλη Μαρινάκη
και από τον Χείριστο Υφυπουργό Αθλητισμού·
έτσι, ΚΑΙ αναμορφώνει το προσωπικό προφίλ του,
υπερασπιζόμενος το Μέγιστο Αγαθό που είναι η Υγεία,
ΚΑΙ θέτει εαυτόν απέναντι σε δύο -προβληματικής βιωσιμότητας- παράγοντες·
ο μεν Μαρινάκης έχει τις πολυάριθμες εμπλοκές του με τη Δικαιοσύνη,
στις οποίες ήρθε προσφάτως να προστεθεί
η εισήγηση-βόμβα για ισόβιον αποκλεισμό του από το Ποδόσφαιρο
και υποβιβασμό τού Ολυμπιακού,
ο δε Χείριστος Υφυπουργός Αθλητισμού είναι πολιτικώς «καμμένο χαρτί»
που αργά ή γρήγορα θα περιέλθει σε περιθωριοποίηση και αδράνεια.
Διόλου τυχαίο ότι η χθεσινή ανακοίνωση εναντίον του
-όσο κι αν τον απεχθάνομαι,
και γι’ αυτό ουδέποτε αναφέρω σε τούτην εδώ τη στήλη το ονοματεπώνυμό του-
είναι τραβηγμένη από τα μαλλιά·
λέτε ο Αλαφούζος που λιβανίζει ολημερίς και ολονυχτίς από τα «μέσα» του την κυβέρνηση,
να τα έβαζε έτσι ωμά με ένα στέλεχός της
επειδή αυτό επρόκειτο να προβεί σε μικρής έκτασης επικοινωνιακή φιγούρα;
Αστεία πράγματα.
Απλά,
εδώ πρόκειται για μία στυγνή εφαρμογή τής αρχαίας παροιμίας
«Δρυός πεσούσης, πας ανήρ ξυλεύεται…».
Δύο δρύες που γέρνουν επικίνδυνα
και ένας -ποδοσφαιρικά- «ξυλοκόπος» που καραδοκεί για τα περαιτέρω…
*** Συνελόντι ειπείν,
στην παρούσα συγκυρία έχουμε «Win–Win Situation» για τον Αλαφούζο·
ό,τι ήταν να χάσει, το έχει ήδη χάσει
(είτε με τα αθώα λάθη του,
είτε με τις διαπλοκές του και με τις μεθοδεύσεις του).
Ο Γιάννης Αλαφούζος επιδίδεται αναμφιβόλως σε ένα «Restart»,
όπου κεντρικός σύμμαχός του είναι η «Κοντή Μνήμη».
Μία βόλτα στα «Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης» και στα forums
όπου εκφράζουν τις γνώμες και απόψεις τους οι φίλαθλοι κι οι οπαδοί τού Παναθηναϊκού,
αρκεί για να αντιληφθείτε ότι αν
-εκτός από το «I.Q.» («Δείκτης Νοημοσύνης»)
και το «E.Q.» («Συναισθηματική Νοημοσύνη»)-
υπήρχε και «M.Q.»
(«Memory Quotient»· ήτοι… «Μνημική Νοημοσύνη», «Νοημοσύνη τής Μνήμης»),
αυτός ο δείκτης θα ήταν ο χαμηλότερος στην κλίμακα τής Ανθρώπινης Μετρησιμότητας.
*** Κλείνω με χιούμορ, απευθύνοντάς σας μίαν προτροπή..:
Το σημερινό άρθρο ΝΑ ΤΟ ΘΥΜΑΣΤΕ!
Ο Αθλητάμπουρας
