Με στόχο να προσθέσει στη φανέλα του ακόμα ένα αστέρι, το 6ο, ο Παναθηναϊκός θα αγωνιστεί στο Final-4 της Ευρωλίγκα, που φέτος διεξάγεται στο «Palau Sant Jordi» της Βαρκελώνης. Οι «πράσινοι» θα συμμετάσχουν για 10η φορά στην τελική φάση της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης το τριήμερο 6-8 Μαΐου.
Η γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα πραγματοποιηθεί χωρίς την… οικοδέσποινα, αφού ο Παναθηναϊκός φρόντισε να την αποκλείσει. Οι Καταλανοί της Μπαρτσελόνα, αν και στα πλέι οφ αγωνίστηκαν με πλεονέκτημα έδρας, έχοντας μάλιστα και τον τίτλο των πρωταθλητών Ευρώπης, έμειναν εκτός Final-4, καθώς στη σειρά με τον Παναθηναϊκό βγήκαν ηττημένοι με 3-1 στις νίκες.
Πρώτα η Σιένα
Σε σχέση με τα προηγούμενα Final-4, οι «πράσινοι» δεν διαθέτουν την ομάδα με τη λάμψη του παρελθόντος, όμως με τον αποκλεισμό επί της Μπαρτσελόνα απέδειξαν ότι αυτό δεν παίζει καμία σημασία. Αντιθέτως, θεωρούνται από πολλούς το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση της κούπας, την ώρα που η «Μπάρτσα», αλλά και ο Ολυμπιακός απουσιάζουν.
Την Παρασκευή 6 Μαΐου, στις 19:00, θα γίνει το πρώτο τζάμπολ της διοργάνωσης, με τον Παναθηναϊκό να τίθεται αντιμέτωπος με την ιταλική Σιένα. Οι Ιταλοί, με τον Νίκο Ζήση στο ρόστερ τους, αφού γνώρισαν στο πρώτο ματς των πλέι οφ τη συντριβή από τον Ολυμπιακό με 89-41 στο ΣΕΦ, απάντησαν τρεις φορές στους «ερυθρόλευκους» και… καπάρωσαν το εισιτήριο για τη Βαρκελώνη.
Το πάθημα του Ολυμπιακού μόνο θετικά μπορεί να λειτουργήσει για τον Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς και τους παίκτες, αφού θα μπουν στο παρκέ υποψιασμένοι και συνειδητοποιημένοι σχετικά με τον αντίπαλο. Από την άλλη, η Σιένα του Σιμόνε Πιανιτζιάνι έχει ένα τεράστιο κίνητρο: Την πρώτη πρόκριση σε τελικό στο 4ο Final-4 όπου συμμετέχει.
Ο δεύτερος ημιτελικός
Αμέσως μετά τον ημιτελικό Παναθηναϊκός-Σιένα, στις 22:00, στο παρκέ του «Palau Sant Jordi» θα μπουν η Ρεάλ Μαδρίτης και η Μακάμπι Τελ Αβίβ, με έπαθλο το δεύτερο εισιτήριο για τον μεγάλο τελικό. Η «Βασίλισσα» μετρά τα περισσότερα τρόπαια από κάθε άλλη ομάδα, αφού στη συλλογή της έχει 8, όμως σε Final-4 έχει να αγωνιστεί από το 1996, ενώ η τελευταία της κούπα ήταν έναν χρόνο νωρίτερα, το 1995. Προπονητής πλέον είναι ο Εμανουέλε Μολίν, ο οποίος καλείται να ολοκληρώσει το έργο που άφησε στη μέση ο Έτορε Μεσίνα.
Απέναντι στους Ισπανούς, που, αν και εντός συνόρων, θα παίξουν στο εχθρικό κοινό της Βαρκελώνης, είναι η «ομάδα του λαού». Η Μακάμπι Τελ Αβίβ με τον αναγεννημένο Σοφοκλή Σχορτσιανίτη και τον Ντέιβιντ Μπλατ, πρώην τεχνικό του Άρη, στον πάγκο, έχει κατακτήσει 5 τρόπαια, όσα και ο Παναθηναϊκός, και θέλει να φτάσει και πάλι στον θρίαμβο του 2005 (Μόσχα), αφήνοντας πίσω τις αποτυχημένες προσπάθειες του 2006 και του 2008.
Αξίζει να αναφέρουμε ότι, ύστερα από παράκληση της ομάδας του Ισραήλ προς τους διοργανωτές, ο τελικός θα διεξαχθεί πιο νωρίς, στις 17:30 την Κυριακή (8/5), λόγω της επετείου «Yom Hazikaron». Για τον ίδιο λόγο, ο μικρός τελικός θα αρχίσει στις 14:30.
Τα «πράσινα» ραντεβού
Από το 2005 στη Μόσχα και μετά, χρόνο παρά χρόνο ο Παναθηναϊκός δίνει το «παρών» σε Final-4, μετρώντας τέσσερις συμμετοχές, το 2005, το 2007, το 2009 και το 2011. Παράλληλα, στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου έχει ανέβει πέντε φορές σε εννέα παρουσίες, ρεκόρ που από το 1988 και μετά δεν έχει πετύχει καμία άλλη ομάδα. Η Μακάμπι μετρά 3 κατακτήσεις σε 10 συμμετοχές.
Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε έξι συμμετοχές στον τελικό ο Παναθηναϊκός έχει κατακτήσει τη βαρύτιμη κούπα πέντε φορές, μετρώντας μόλις μία ήττα το 2001, όταν για το πρωτάθλημα της Σουπρολίγκα (έχει χωριστεί η Ευρωλίγκα και η Σουπρολίγκα) είχε χάσει από τη Μακάμπι. Οι Ισραηλινοί, μάλιστα, μαζί με τον Ολυμπιακό το 1994 και το 1995, είναι οι μόνες ομάδες που έχουν θέσει νοκ-άουτ το «τριφύλλι» σε ημιτελικό. Αυτό είχε γίνει το 2005 στη Μόσχα, όταν η Μακάμπι είχε στεφθεί πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Με… σφραγίδα Ομπράντοβιτς
«Κλειδί» στην αυτοκρατορία του Παναθηναϊκού, τόσο σε ελληνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, έχει παίξει αναμφίβολα ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ο Σέρβος μπορεί να υπερηφανεύεται για τα τέσσερα από τα πέντε αστέρια της φανέλας του Παναθηναϊκού. Αυτά του 2000, του 2002, του 2007 και του 2009.
Μάλιστα, ο «Ζοτς» έχει συνολικά επτά κούπες στη συλλογή του και πλέον έχει μία ευκαιρία να διευρύνει τη συλλογή του. Πίσω του τέσσερις προπονητές έχουν καταφέρει να πανηγυρίσουν με τις ομάδες τους την κατάκτηση τεσσάρων τίτλων στην καριέρα τους.
Ακόμη ένα στοιχείο άξιο αναφοράς είναι ότι ο Γκαστόνε, ο οποίος βρίσκεται εδώ και δώδεκα χρόνια στην τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, δεν έχει ηττηθεί ποτέ σε τελικό Ευρωλίγκα, αφού το 2001 η ήττα του Παναθηναϊκού από τη Μακάμπι σημειώθηκε στον τελικό της Σουπρολίγκα!
Μικρά-μικρά
-Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης θα συμμετάσχει για πρώτη φορά σε Final-4 χωρίς την ιδιότητα του παίκτη.
-Ο μακροβιότερος ξένος στην ιστορία του ελληνικού πρωταθλήματος, Μάικ Μπατίστ, έχει την ευκαιρία να γίνει ο τρίτος Αμερικανός που έχει κατακτήσει τρία τρόπαια Ευρωλίγκα με την ίδια ομάδα. Ανάλογα ρεκόρ έχουν πετύχει οι Μπομπ Μορς με τη Βαρέζε και Άντονι Πάρκερ με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ.
-Ο Μπατίστ, που βρίσκεται σε ηλικία 33 ετών, ήταν φέτος πρώτος σκόρερ, ριμπάουντερ και μπλοκέρ του Παναθηναϊκού στην Ευρωλίγκα. Μάλιστα, ψηφίστηκε στους υποψήφιους για την καλύτερη πεντάδα της Ευρωλίγκα, μαζί με τον αρχηγό του Παναθηναϊκού, Δημήτρη Διαμαντίδη.
-Ο Δημήτρης Διαμαντίδης αναδείχτηκε για έκτη φορά κορυφαίος αμυντικός της διοργάνωσης.
-Οι εμφανίσεις του Νικ Καλάθη τον τελευταίο μήνα έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην επίτευξη της πρόκρισης του Παναθηναϊκού.
-Απέναντι στην πρώην ομάδα του, τη Σιένα, θα αγωνιστεί ο Ρομέιν Σάτο.
Το γήπεδο του Final-4 «Palau Sant Jordi»
Η φετινή γιορτή του ευρωπαϊκού μπάσκετ θα διεξαχθεί στο «Palau Sant Jordi», τη φυσική έδρα της Μπαρτσελόνα, όπου οι τέσσερις μονομάχοι, Ρεάλ Μαδρίτης, Σιένα, Μακάμπι Τελ Αβίβ και Παναθηναϊκός, θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους, στοχεύοντας να φτάσουν μέχρι το τέλος και να κατακτήσουν το πολυπόθητο τρόπαιο. Στο παρελθόν, το ίδιο γήπεδο έχει φιλοξενήσει τρεις φορές την τελική φάση της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης.
Το 1998, η Κίντερ Μπολόνια στέφθηκε πρωταθλήτρια στο λιμάνι της Καταλονίας, επικρατώντας 58-44 της ΑΕΚ στον τελικό. Η Κίντερ κατέκτησε το τρόπαιο για πρώτη φορά, ενώ οι 44 πόντοι της Ένωσης είναι το χειρότερο ρεκόρ πόντων σε τελικό στη διοργάνωση μέχρι σήμερα.
Πέντε χρόνια μετά, το 2003, η Μπαρτσελόνα κατάφερε να σπάσει την… κατάρα των τελικών και να κατακτήσει το τρόπαιο μέσα στο σπίτι της, έχοντας πέντε αποτυχημένες προσπάθειες στο παρελθόν. Στον τελικό επικράτησε 76-65 της Μπενετόν Τρεβίζο, χάρη σε 20 πόντους του Ντέγιαν Μποντιρόγκα, που αναδείχθηκε και MVP του Final-4.
Για πρώτη φορά, τελικός του Κυπέλλου Ευρώπης διοργανώθηκε στο γήπεδο της Βαρκελώνης το 1969, ανάμεσα στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Οι Ρώσοι έφτασαν στη νίκη με το σκορ στο 103-99, ύστερα από δύο παρατάσεις. Οι 37 πόντοι του Βλάντιμιρ Αντρέεφ για τους νικητές έχουν μείνει στην ιστορία, ενώ ο Αρντενάκ Αλατσατσάν έγινε ο πρώτος άνθρωπος που κατέκτησε τον τίτλο της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, ως παίκτης και ως προπονητής.
Στο ίδιο γήπεδο έχει διεξαχθεί το τουρνουά McDonald΄s του 1990. Τότε οι Νιού Γιόρκ Νικς επικράτησαν στην παράταση της Σκαβολίνι Πέζαρο και στη συνέχεια πήραν τη νίκη, κερδίζοντας και τη Γιουγκοπλάστικα. Επίσης, το 1997, στο συγκεκριμένο γήπεδο διεξήχθη η τελική φάση του Ευρωμπάσκετ.
Τέλος, στις 6 Οκτωβρίου του 2006, η Μπαρτσελόνα πανηγύρισε στην έδρα της μία ιστορική νίκη, καθώς επικράτησε 104-99 των Φιλαδέλφεια 76ερς, στο πλαίσιο του τουρνουά μπάσκετ «ΝΒΑ Europe Live». Οι «μπλαουγκράνα», με την επιτυχία τους αυτή, έγιναν η δεύτερη ευρωπαϊκή ομάδα στην ιστορία του μπάσκετ που νικούσε σύλλογο από το ΝΒΑ, μετά την Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Νίκη επί των πρωταθλητών ΝΒΑ, Λος Άντζελες Λέικερς, στο πλαίσιο και πάλι του του «NBA Europe Live», πέτυχε η Μπαρτσελόνα στο «Palau Sant Jordi» και στις 8 Οκτωβρίου του 2010, όταν επικράτησε με 92-88.
Ο σχεδιασμός του γηπέδου έγινε από τον Ιάπωνα αρχιτέκτονα Αράτα Ισοζάκι και άνοιξε τις πύλες του για το κοινό το 1990. Η χωρητικότητά του είναι 17.000 για το μπάσκετ, 16.500 για το χάντμπολ και 24.000 για διάφορες μουσικές εκδηλώσεις.
Επίλεκτο σώμα για την ασφάλεια
Η αστυνομία της Καταλονίας έχει επιστρατεύσει 850 άνδρες της επίλεκτης ομάδας «Mossos», για να διαφυλάξει την τάξη και να εγγυηθεί την ασφάλεια των 18.000 αθλητών, παραγόντων, φιλάθλων και δημοσιογράφων, που θα πλαισιώσουν τη γιορτή στο τριήμερο του Final-4.
Πριν από την έναρξη, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά τους αγώνες της τελικής φάσης της Ευρωλίγκας, θα βρίσκεται σε επιφυλακή και η ιατρική μονάδα εκτάκτων περιστατικών της Βαρκελώνης.
Ελληνική «σφυρίχτρα» στο Final-4
Εκτός από τον Παναθηναϊκό, τον Ζήση της Σιένα και τον Σχορτσιανίτη της Μακάμπι Τελ Αβίβ, την Ελλάδα στο Final-4 της Βαρκελώνης θα εκπροσωπήσει και o διαιτητής Χρήστος Χριστοδούλου. Ο Έλληνας ρέφερι επελέγη για δεύτερη συνεχή χρονιά ανάμεσα σε «σφυρίχτρες» από οκτώ διαφορετικές χώρες, με κύριο χαρακτηριστικό την εμπειρία από τελικούς και Final-4.
Οι διαιτητές είναι οι: Ματέι Μπολτάουζερ (Σλοβενία), Χρήστος Χριστοδούλου (ΕΛΛΑΔΑ), Λουίτζι Λαμόνικα (Ιταλία), Ρόμπερτ Λοτερμόσερ (Γερμανία), Χουάν Κάρλος Μιτχάνα (Ισπανία), Ζόραν Σουτούλοβιτς (Μαυροβούνιο), Έντι Βιατόρ (Γαλλία), Γκρεγκόρζ Ζιεμπλίτσκι (Πολωνία).
-Λαμόνικα και Μιτχάνα θα βρεθούν σε Final-4 για τρίτη φορά, ενώ οι δυο τους είχαν «σφυρίξει» στον τελικό της Ευρωλίγκας του 2007. Ο Ιταλός είχε βρεθεί και στο Final-4 του 2002, ενώ ο Μιτχάνα σε αυτό του 2004.
-Ο Μπολτάουζερ, όπως και ο Χριστοδούλου, θα πραγματοποιήσουν τη δεύτερη παρουσία τους σε Final-4, ενώ ο Βιατόρ είχε βρεθεί σε αυτό της Αθήνας το 2007.
Αποδεκτό το αίτημα της Μακάμπι
Η φετινή διοργάνωση έχει μία ιδιαιτερότητα, αφού η Μακάμπι Τελ Αβίβ αιτήθηκε αλλαγή ώρας, σε περίπτωση πρόκρισής της στον τελικό της Ευρωλίγκα, καθώς η ημερομηνία συμπίπτει με το «Yom Hazikaron», την ημέρα μνήμης για τους πεσόντες στρατιώτες και τα θύματα τρομοκρατικών ενεργειών στο Ισραήλ.
Το αίτημα έγινε δεκτό από τη διοργανώτρια αρχή και έτσι ο τελικός και ο «μικρός τελικός» της Κυριακής (8 Μαΐου) θα διεξαχθούν σε ώρες… ασυνήθιστες.
Ο νόμος στο Ισραήλ δεν επιτρέπει τη συμμετοχή σε οποιαδήποτε αθλητική δραστηριότητα μετά τις 20:00 και έτσι, ύστερα από ανακοίνωση της Ευρωλίγκα, το τζάμπολ του τελικού θα δοθεί στις 17:30 ώρα Ελλάδας, ενώ στις 14:30 θα διεξαχθεί ο «μικρός τελικός».
Το πρόγραμμα του Final-4 (6-8 Μαΐου)
Ημιτελικοί 6 Μαΐου
Παναθηναϊκός-Σιένα (Ιταλία) 19:00
Μακάμπι Τελ Αβίβ (Ισραήλ)-Ρεάλ Μαδρίτης (Ισπανία) 22:00
«Μικρός τελικός» 8 Μαΐου 14:30
Τελικός 8 Μαΐου 17:30
Τα οκτώ Final-4 του Παναθηναϊκού
Ο Παναθηναϊκός έχει παίξει μέχρι σήμερα σε οκτώ Final-4 στην κορυφαία ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση, ενώ έχει και μία συμμετοχή στην τελική φάση της Σουπρολίγκα, το 2001.
Τα Final-4
Final-4 1994 (Τελ Αβίβ)
Για πρώτη φορά, ο Παναθηναϊκός έπαιξε απέναντι στον «αιώνιο» αντίπαλο Ολυμπιακό και ύστερα από έναν συγκλονιστικό αγώνα, έχασε από τους «ερυθρόλευκους» και αγωνίστηκε στον μικρό τελικό της διοργάνωσης. Εκεί επικράτησε 100-83 της Μπαρτσελόνα του Αΐτο Γκαρθία Ρενέσες.
Ημιτελικός (19/4/1994): Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 72-77
Γήπεδο: Γιάντ Ελιάου (νυν Νόκια Αρίνα)
Διαιτητές: Μαϊλαμπιού (Γαλλία) – Κατσάρο (Ιταλία)
Παναθηναϊκός (Κώστας Πολίτης): Αλβέρτης 2, Γκάλης 8, Παταβούκας 7, Οικονόμου 3, Βολκόφ 32, Βράνκοβιτς 11, Γεωργικόπουλος 3, Μυριούνης 6.
Ολυμπιακός (Γιάννης Ιωαννίδης): Μπακατσιάς, Σιγάλας 15, Σταμάτης, Πάσπαλι 22, Φασούλας 13, Τόμιτς 6, Τάρλατς, Τάρπλεϊ 21.
«Μικρός τελικός» (21/4/1994) Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 100-83
Γήπεδο: Γιάντ Ελιάου (νυν Νόκια Αρίνα)
Διαιτητές: Ράντιτς (Κροατία), Μαϊλαμπιού (Γαλλία)
Παναθηναϊκός (Κώστας Πολίτης): Γκάλης 30, Βολκόφ 29, Βράνκοβιτς 14, Αλβέρτης 9, Μυριούνης 8, Γεωργικόπουλος 6, Οικονόμου 2, Χρυσανθόπουλος 2, Παταβούκας, Παπαγιάννης.
Μπαρτσελόνα (Αΐτο Γκαρθία Ρενέσες): Ρόμπερτς 19, Μάσενμπεργκ 18, Σαν Επιφάνιο 16, Μοντέρο 11, Αντρέ 10, Κρέσπο 7, Χιμένεθ, Γκαλιλέα 2, Ντίεθ, Αλεμάνι, Φουέντες.
Final-4 1995 (Σαραγόσα)
Ο Παναθηναϊκός πέρασε για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν στο Final-4, όμως και πάλι δεν μπορεί να περάσει το εμπόδιο του Ολυμπιακού. Έτσι, υποχρεώνεται να παίξει ξανά στον «μικρό» τελικό. Μετά τη νίκη τους με 91-77 επί της Λιμόζ του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς, πήρε και πάλι την τρίτη θέση.
Ημιτελικός (11/4/1995): Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός 52-58
Γήπεδο: Πρενθίπε Φελίπε
Διαιτητές: Ζιχ (Πολωνία) – Μπραζάουσκας (Λιθουανία)
Παναθηναϊκός (Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου): Αλβέρτης 3, Γεωργικόπουλος, Παταβούκας 2, Οικονόμου 12, Πάσπαλι 17, Γιαννάκης 3, Βράνκοβιτς 12, Παπαγιάννης, Πετσάρσκι 3, Μυριούνης.
Ολυμπιακός (Γιάννης Ιωαννίδης): Μπακατσιάς 1, Σιγάλας 10, Σταμάτης, Καμπούρης, Τζόνσον 27, Νάκιτς, Φασούλας 6, Τόμιτς 5, Τάρλατς 5, Βολκόφ 4.
«Μικρός τελικός» (13/4/1995): Παναθηναϊκός-Λιμόζ 91-77
Γήπεδο: Πρενθίπε Φελίπε
Διαιτητές: Κατσάρο (Ιταλία), Μπραζάουσκας (Λιθουανία)
Παναθηναϊκός (Ευθύμης Κιουμορτζόγλου): Αλβέρτης 29, Βράνκοβιτς 19, Παταβούκας 17, Πάσπαλι 15, Πετσάρσκι 6, Μυριούνης 5, Γεωργικόπουλος, Οικονόμου, Παπαγιάννης.
Λιμόζ (Μπόζινταρ Μάλκοβιτς): Γιάνγκ 24, Κέμπτον 14, Ντακουρί 10, Φορτέ 8, Μ’Μπαϊα 6, Ανταμς 6, Μπιλμπά 5, Σι 4, Κρουά, Βερόβ.
Final-4 1996 (Παρίσι)
Το πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο κατέκτησε ο Παναθηναϊκός στο Παρίσι. Στον ημιτελικό οι «πράσινοι» επικράτησαν 81-71 της ΤΣΣΚΑ Μόσχας και στον τελικό τέθηκαν αντιμέτωποι με την Μπαρτσελόνα του Αΐτο Γκαρθία Ρενέσες. Το ματς κρίθηκε στα 4’’ στη φάση με τον Βράνκοβιτς, ο οποίος με μία μεγαλοπρεπή τάπα στον Μοντέρο, κράτησε το τελικό 67-66 για τους «πράσινους».
Ημιτελικός (9/4/1996): Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 81-71
Γήπεδο: Παλέ ντε Μπερσί
Διαιτητές: Ρεμς (Σλοβενία), Ντοριζόν (Γαλλία)
Παναθηναϊκός (Μπόζινταρ Μάλκοβιτς): Ουίλκινς 35, Αλβέρτης 13, Βράνκοβιτς 8, Οικονόμου 8, Κόρφας 8, Σταυρακόπουλος 7, Βουρτζούμης 2, Γιαννάκης, Πετσάρσκι, Μυριούνης.
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Στάνισλαβ Ερέμιν): Καράσεφ 23, Νουόσου 12, Βέτρα 8, Πανόφ 7, Κουντέλιν 7, Κισούριν 7, Κορνέεφ 4, Μοργκούνοφ 3, Κουράσεφ.
Τελικός (11/4/1996): Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα 67-66
Γήπεδο: Παλέ ντε Μπερσί
Διαιτητές: Βιρόβνικ (Ισραήλ), Ντοριζόν (Γαλλία)
Παναθηναϊκός (Μπόζινταρ Μάλκοβιτς): Αλβέρτης 17, Βράνκοβιτς, Οικονόμου 10, Κόρφας 4, Σταυρακόπουλος 9, Βουρτζούμης 2, Γιαννάκης 9, Ουίλκινς 16.
Μπαρτσελόνα (Αϊτο Γκαρθία Ρενέσες): Γκαλιλέα 10, Φερνάντεθ 15, Καρνισόβας 23, Χιμένεθ 9, Γκόντφρεντ 9, Μοντέρο, Ντίεθ, Μπος, Φεραν.
Final-4 2000 (Θεσσαλονίκη)
Ήρθε και το δεύτερο στη Θεσσαλονίκη. Στον ημιτελικό οι «πράσινοι» κέρδισαν 81-71 την Εφές Πίλσεν και στον τελικό επικράτησαν 73-67 της Μακάμπι Τελ Αβίβ του Γκέρσον. Κορυφαίος του τελικού και MVP της διοργάνωσης αναδείχθηκε ο Ζέλικο Ρέμπρατσα, ο οποίος με 20 πόντους οδήγησε τον Παναθηναϊκό στη νίκη με 73-67.
Ημιτελικός (18/4/2000): Παναθηναϊκός-Εφές Πίλσεν 81-71
Γήπεδο: Πυλαία
Διαιτητές: Ρεμς (Σλοβενία), Κατσάρο (Ιταλία)
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Μποντίρογκα 22, Ρέμπρατσα 15, Αλβέρτης 11, Ρότζερς 9, Τζεντίλε 7, Κάτας 5, Φώτσης 5, Μπερκ 4, Κοχ 3.
Εφές Πίλσεν (Εργκίν Αταμάν): Τούρκογλου 15, Μουλαομέροβιτς 14, Μπεσόκ 13, Ντρόμπνιακ 11, Κουτλουάι 8, Ουίνσλοου 4, Ονάν 3, Βεκίλογλου 3.
Τελικός (20/4/2000): Παναθηναϊκός-Μακάμπι Τελ Αβίβ 73-67
Γήπεδο: Πυλαία
Διαιτητές: Μπραζάουσκας (Λιθουανία), Ρεμς (Σλοβενία)
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Μποντίρογκα 9, Ρέμπρατσα 20, Αλβέρτης 4, Ρότζερς 4, Τζεντίλε 3, Κάτας 17, Φώτσης 9, Μπερκ 7, Κοχ.
Μακάμπι Τελ Αβίβ (Πίνι Γκέρσον): ΜακΝτόναλντ 11, Σαρπ 5, Χένεφελντ, Χάφμαν 26, Κόμετζις 3, Μπρίσκερ 13, Τζάμσι 3, Σέφερ 6, Σέλεφ, Πόπα.
Final-4 2002 (Μπολόνια)
Με Ντέγιαν Μποντιρόγκα το τρίτο. Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε στον τελικό για τρίτη διαδοχική χρονιά, αφού κέρδισε 83-75 τη Μακάμπι Τελ Αβίβ στον ημιτελικό του Final-4 της Μπολόνια. Την προηγούμενη χρονιά οι «πράσινοι» είχαν γνωρίσει την ήττα στον τελικό της Σουπρολίγκα από τους Ισραηλινούς (2001). Στον τελικό ο Παναθηναϊκός κοντραρίστηκε με την «οικοδέσποινα» Κίντερ και κατάφερε να φτάσει στη νίκη με 89-83. Κορυφαίοι ήταν οι Μποντίρογκα, Κουτλουάι και Λάζαρος Παπαδόπουλος.
Ημιτελικός (3/5/2002): Παναθηναϊκός-Μακάμπι Τελ Αβίβ 83-75
Γήπεδο: Παλαμαλαγκούτι
Διαιτητές: Μπραζάουσκας (Λιθουανία), Λαμόνικα (Ιταλία), Αρτεάγκα (Ισπανία)
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης 11, Καλαϊτζής 2, Ρότζερς 5, Μουλαομέροβιτς 6, Μποντιρόγκα 26, Μίντλετον 15, Κουτλουάι 9, Παπαδόπουλος 9, Σάντσες.
Mακάμπι Τελ Αβίβ (Ντέιβιντ Μπλατ): Χένεφελντ, Σαρπ 3, Χάφμαν 16, Πάρκερ 11, Σέλεφ 8, Μπουρστάιν 18, Τσούρτσιτς 3, ΜακΝτόναλντ 11, Μπεσόκ 5.
Τελικός (5/5/2002): Κίντερ Μπολόνια-Παναθηναϊκός 83-89
Διαιτητές: Μπετανκόρ (Ισπανία), Μπραζάουσκας (Λιθουανία), Αρτεάγκα (Ισπανία)
Kίντερ Μπολόνια (Ετορε Μεσίνα): Τζινόμπιλι 27, Μπετσίροβιτς 4, Γκρέιντζερ 10, Φροζίνι, Αντερσεν 3, Ριγκοντό 3, Γκρίφιθ 2, Σμόντις 23, Γιάριτς 11.
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης 11, Καλαϊτζής, Ρότζερς 7, Μουλαομέροβιτς 6, Μποντιρόγκα 21, Μίντλετον 10, Κουτλουάι 22, Παπαδόπουλος 12, Σάντσες.
Final-4 2005 (Μόσχα)
Την ήττα από την πρωταθλήτρια Ευρώπης για το 2004, Μακάμπι Τελ Αβίβ, του Πίνι Γκέρσον, γνώρισε ο Παναθηναϊκός στον ημιτελικό του Final-4 του 2005, αφού οι παίκτες-κλειδιά του φορτώθηκαν από νωρίς με φάουλ. Το τελικό 91-82 έστειλε τους «πράσινους» στον «μικρό» τελικό. Εκεί με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ, ο Παναθηναϊκός έφτανε να χάνει με 22 πόντους διαφορά στο 19’ και τελικά, σε μία αναμέτρηση που κρίθηκε στις 2 παρατάσεις, πήρε τη νίκη με 94-91 και κατέλαβε την τρίτη θέση.
Ημιτελικός (6/5/2005): Μακάμπι Τελ Αβίβ-Παναθηναϊκός 91-82
Γήπεδο: Ολιμπίσκι Αρίνα
Διαιτητές: Γιούνγκερμπραντ (Φινλανδία), Αρτεάγκα (Ισπανία), Φακίνι (Ιταλία)
Μακάμπι Τελ Αβίβ (Πίνι Γκέρσον): Μπαστόν 14, Σαρπ 20 (3), Βούιτσιτς 11, Πάρκερ 13 (1), Σέλεφ 2, Μπουρστάιν 14 (1), Χαλπερίν, Γιασικεβίτσιους 13 (1), Κόμματος 2, Γκριν 2
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης 10 (1), Καλαϊτζής, Παπανικολάου, Λάκοβιτς 4, Μπατίστ 2, Φέμερλινγκ 4, Χατζηβρέττας 9 (1), Τσαρτσαρής 4, Διαμαντίδης 16 (2), Σκεπάνοβιτς 16 (2), Κουτλουάι 17 (4)
«Μικρός τελικός» (8/5/2005): ΤΣΣΚΑ-Παναθηναϊκός 91-94 -2 παρατάσεις (καν. αγ. 78-78, 1η παρ. 84-84, 2η παρ. 91-94).
Γήπεδο: Ολιμπίσκι Αρίνα
Διαιτητές: Φακίνι (Ιταλία), Σούντεκ (Σλοβακία), Αρτεάγκα (Ισπανία)
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ντούσαν Ίβκοβιτς): Παπαλουκάς 6, Μπράουν 21 (1), Πανόφ, Άντερσεν 14, Ντικούδης 17, Χόλντεν 10 (1), Πασούτιν, Μόνια 3, Μιούρσεπ 3, Σαφρασένκο 6, Γκρέιντζερ 11 (3).
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης 5 (1), Καλαϊτζής, Παπανικολάου, Λάκοβιτς 15 (1), Μπατίστ 28 (1), Φέμερλινγκ, Χατζηβρέττας, Τσαρτσαρής 7 (1), Διαμαντίδης 15 (2), Σάκοτα 5 (1), Κουτλουάι 19 (3), Μπάξτερ.
Final-4 2007 (Αθήνα)
Για τέταρτη φορά, πρωταθλητής Ευρώπης στέφθηκε ο Παναθηναϊκός το 2007 στο ΟΑΚΑ, μπροστά σε 18.000 φίλους του. Στον ημιτελικό, η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς επικράτησε 67-53 της Ταού, η οποία είχε προπονητή τον τεχνικό που οδήγησε τους «πράσινους» στον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο τους, τον Μπόζινταρ Μάλκοβιτς. Στον τελικό βρέθηκε απέναντι στην ΤΣΣΚΑ του Θοδωρή Παπαλουκά, ο οποίος σημείωσε 23 πόντους. Τελικά οι Ρώσοι παραδόθηκαν με το τελικό 93-91.
Ημιτελικός (4/5/2007): Παναθηναϊκός-Ταού 67-53
Γήπεδο: ΟΑΚΑ
Διαιτητές: Λαμόνικα (Ιταλία), Μπελόσεβιτς (Σερβία), Ρίζικ (Ουκρανία)
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Σισκάουσκας 11 (2), Χατζηβρέττας 3 (1), Μπετσίροβιτς 15 (2), Μπατίστ 15 (12ρ.), Βούγιανιτς 8 (2), Αλβέρτης 5, Ντελκ, Ντικούδης 7, Γιαβτόκας, Διαμαντίδης 3 (1), Τσαρτσαρής, Τομάσεβιτς.
Ταού (Μπόζινταρ Μάλκοβιτς): Χάουζ 3, Πριτζιόνι 6 (2), Βιντάλ 2, Σπλίτερ 7, Ερντογάν 11 (2), Ρακόσεβιτς 4, Πλάνινιτς 7, Πεκέρ 7, Σκόλα 6.
Τελικός (6/5/2007): Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 93-91
Γήπεδο: ΟΑΚΑ
Διαιτητές: Μιτχάνα (Ισπανία), Λαμόνικα (Ιταλία), Μπελόσεβιτς (Σερβία)
Παναθηναϊκός (Ζέλικο Ομπράντοβιτς): Αλβέρτης, Ντελκ, Μπετσίροβιτς 6, Μπατίστ 12, Σισκάουσκας 20, Χατζηβρέττας 10 (2), Ντικούδης 2, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης 15 (2), Τομάσεβιτς 16, Βούγιανιτς 12 (1).
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Έτορε Μεσίνα): Παπαλουκάς 23, Σμόντις 18 (1), Χόλντεν 11 (2), Πασούτιν, Άντερσεν 4, Σαφρασένκο 4, Τόρες 9 (1), Πονκρασόφ, Λάνγκντον 16 (3), Βαν ντεν Σπίγκελ 6
Final-4 2009 (Βερολίνο)
Δύο χρόνια μετά το 4ο, ο Παναθηναϊκός έραψε στη φανέλα του και το 5ο αστέρι! Στο Βερολίνο οι «πράσινοι» πήραν ρεβάνς για τις ήττες από τον Ολυμπιακό στους ημιτελικούς του Τελ Αβίβ (1994) και της Σαραγόσα (1995) και με 84-82 προσπέρασαν το εμπόδιο του «αιώνιου» αντιπάλου. Στον τελικό, ο Παναθηναϊκός κατάφερε να κάμψει την αντίσταση της ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Έτορε Μεσίνα με 73-71, παρά το γεγονός ότι στο ημίχρονο είχε καταφέρει να προηγηθεί με 20 πόντους. «Μοιραίος» παίκτης των Ρώσων ήταν ο Ραμούνας Σισκάουσκας, ο οποίος αστόχησε σε τρίποντο με την εκπνοή του αγώνα, χάνοντας την ευκαιρία να δώσει τη νίκη και το τρόπαιο στην «ομάδα του στρατού». Ο Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς, ο τεχνικός της «πράσινης» αυτοκρατορίας, έφτασε τους 7 τίτλους, ενώ ΜVP του Final-4 αναδείχθηκε ο Βασίλης Σπανούλης.
Ημιτελικός (1/5/2009): Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός 82-84
Γήπεδο: 02 World
Διαιτητές: Αρτεάγκα (Ισπανία), Μπραζάουσκας (Λιθουανία), Ρόκα (Πορτογαλία)
Ολυμπιακός (Παναγιώτης Γιαννάκης): Παπαλουκάς 9 (1), Τσίλντρες 11, Βούιτσιτς 14, Μπουρούσης 10 (1), Χαλπερίν 4, Γκριρ 18 (2), Βουγιούκας, Πρίντεζης 9, Έρτσεγκ 4 (1), Τεόντοσιτς 3 (1), Πάργκο
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Κέτσμαν, Σπανούλης 18 (2), Περπέρογλου 4, Μπατίστ 19, Φώτσης 5 (1), Χατζηβρέττας, Νίκολας, Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης, Πέκοβιτς 20, Γιασικεβίτσιους 18 (4)
Τελικός (3/5/2009): Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας 73-71
Γήπεδο: 02 World
Διαιτητές: Μπραζάουσκας (Λιθουανία), Αρτεάγκα (Ισπανία), Μπαχάρ (Ισραήλ)
Παναθηναϊκός (Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς): Σπανούλης 13 (3), Περπέρογλου 6 (1), Μπατίστ 6, Φώτσης 13 (3), Νίκολας 7 (1), Τσαρτσαρής 2, Διαμαντίδης 10 (2), Πέκοβιτς 6, Γιασικεβίτσιους 10 (3)
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Έτορε Μεσίνα): Ζήσης, Σμόντις 9 (1), Σισκάουσκας 13 (2), Χόλντεν 14, Λόρμπεκ 5, Λάνγκντον 13 (1), Καούν 3, Κριάπα 9 (1), Πλάνινιτς 5, Μόρις
Η «πράσινη» πορεία προς το Final-4
Φάση των ομίλων (18/10-23/12/2010)
4ος Όμιλος
1η Αγωνιστική
Βαλένθια (Ισπανία)-Παναθηναϊκός 56-72
2η Αγωνιστική
Παναθηναϊκός-ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία) 74-60
3η Αγωνιστική
Ολίμπια (Σλοβενία)-Παναθηναϊκός 85-84 παρ., 72-72 κ.α.
4η Αγωνιστική
Παναθηναϊκός-Έφες Πίλσεν (Τουρκία) 84-61
5η Αγωνιστική
Αρμάνι Μιλάνο (Ιταλία)-Παναθηναϊκός 71-81
6η Αγωνιστική
Παναθηναικός-Βαλένθια (Ισπανία) 69-73
7η Αγωνιστική
ΤΣΣΚΑ Μόσχας (Ρωσία)-Παναθηναϊκός 68-72
8η Αγωνιστική
Παναθηναϊκός-Ολίμπια (Σλοβενία) 95-88 παρ. 79-79 κ.δ.
9η Αγωνιστική
Έφες Πίλσεν (Τουρκία)-Παναθηναϊκός 79-78
10η Αγωνιστική
Παναθηναϊκός-Αρμάνι Μιλάνο (Ιταλία) 93-62
Βαθμολογία
Oμάδα | Ν-Η | Βαθμοί |
Παναθηναϊκός | 7-3 | 17 |
Ολίμπια Λιουμπλιάνα | 6-4 | 16 |
Εφες Πίλσεν | 5-5 | 15 |
Βαλένθια | 5-5 | 15 |
Αρμάνι Μιλάνο | 4-6 | 14 |
ΤΣΣΚΑ Μόσχας | 3-7 | 13 |
Η φάση των «16»
1η Αγωνιστική
Λιέτουβος Ρίτας (Λιθουανία)-Παναθηναϊκός 59-80
2η Αγωνιστική
Παναθηναϊκός-Μάλαγα (Ισπανία) 82-56
3η Αγωνιστική
Κάχα Λαμποράλ (Ισπανία)-Παναθηναϊκός 77-70
4η Αγωνιστική
Παναθηναϊκός-Κάχα Λαμποράλ (Ισπανία) 76-74
5η Αγωνιστική
Παναθηναϊκός-Λιέτουβος Ρίτας (Λιθουανία) 67-68
6η Αγωνιστική
Μάλαγα (Ισπανία)-Παναθηναϊκός 61-77
Βαθμολογία
Ομάδα | Ν-Η | Βαθμοί |
Κάχα Λαμποράλ | 4-2 | 10 |
Παναθηναϊκός | 4-2 | 10 |
Λιέτουβος Ρίτας | 3-3 | 9 |
Ουνικάχα | 1-5 | 7 |
Πλέι οφ
1ος Αγώνας – 22/3/2011
Μπαρτσελόνα (Ισπανία)-Παναθηναϊκός 83-82 (1-0)
2ος Αγώνας – 24/3/2011
Μπαρτσελόνα (Ισπανία)-Παναθηναϊκός 71-75 (1-1)
3ος Αγώνας – 29/3/2011
Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα (Ισπανία) 76-74 (2-1)
4ος Αγώνας – 31/3/2011
Παναθηναϊκός-Μπαρτσελόνα (Ισπανία) 78-67 (3-1)
Ο Παναθηναϊκός
Πρόεδρος: Παύλος Γιαννακόπουλος
Έτος Ίδρυσης: 1908
Χρώματα: Πράσινο-άσπρο
Iστοσελίδα: www.paobc.gr
Γήπεδο: Κλειστό ΟΑΚΑ, Χωρητικότητα: 20.000
Τίτλοι
31 πρωταθλήματα (1946, 47, 50, 51, 54, 61, 62, 67, 69, 71, 72, 73, 74, 75, 77, 80, 81, 82, 84, 98, 99, 2000, 01, 03, 04, 05, 06, 07, 08, 09, 10)
12 Κύπελλα Ελλάδας (1979, 82, 83, 86, 93, 96, 2003, 05, 06, 07, 08, 09)
5 Ευρωπαϊκά πρωταθλήματα (1996, 2000, 2002, 2007, 2009)
1 Διηπειρωτικό πρωτάθλημα (1996)
Διακρίσεις: 9 Final-4 Ευρωλίγκα-1 Σουπρολίγκα (1994, 1995, 1996, 2000, 2001 (Σουπρολίγκα), 2002, 2005, 2007, 2009, 2011), 1 ημιτελικός Πρωταθλητριών (1972), 2 ημιτελικοί Ευρωκυπέλλου (1969, 98)
Προπονητής: Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς
Ημ. Γέννησης: 09/03/1960
Πρ. Ομάδες: Παρτιζάν, Μπανταλόνα, Ρεάλ Μαδρίτης, Μπενετόν Τρεβίζο
Τίτλοι: 1 πρωτάθλημα, 1 κύπελλο Γιουγκοσλαβίας, 10 πρωταθλήματα και 6 Κύπελλα Ελλάδας, 7 πρωταθλήματα Ευρώπης, 2 Κύπελλα Σαπόρτα, 1 χρυσό σε Ευρωμπάσκετ, 1 χρυσό σε Μουντομπάσκετ
Βοηθοί προπονητή: Δημήτρης Ιτούδης, Ανδρέας Πιστιόλης, Δημήτριος Πεγιούδης
Το ρόστερ
Όνομα | Έτος γεν. | Ύψος | Θέση | Χώρα |
Μιλένκο Τέπιτς | 1987 | 2.02 | Γκαρντ | Σερβία |
Άλεξ Μάριτς | 1984 | 2.11 | Σέντερ | Αυστραλία/Σερβία |
Στράτος Περπέρογλου | 1984 | 2.04 | Φόργουορντ | Ελλάδα |
Μάικ Μπατίστ | 1977 | 2.03 | Σέντερ | ΗΠΑ |
Αντώνης Φώτσης | 1981 | 2.09 | Φόργουορντ | Ελλάδα |
Ρομέιν Σάτο | 1981 | 1.94 | Φόργουορντ | Κεντροαφρικανική Δημοκρατία |
Ντρου Νίκολας | 1981 | 1.93 | Γκαρντ | ΗΠΑ |
Κώστας Τσαρτσαρής | 1979 | 2.10 | Φόργουορντ | Ελλάδα |
Δημήτρης Διαμαντίδης | 1980 | 1.96 | Γκαρντ | Ελλάδα |
Ίαν Βουγιούκας | 1985 | 2.12 | Σέντερ | Ελλάδα |
Νικ Καλάθης | 1989 | 1.98 | Γκαρντ | Ελλάδα/ΗΠΑ |
Κώστας Καϊμακόγλου | 1983 | 2.05 | Φόργουορντ | Ελλάδα |
Γιώργος Μπόγρης | 1989 | 2.08 | Σέντερ | Ελλάδα |
Φώτης Ζούμπος | 1993 | 1.90 | Γκαρντ | Ελλάδα |
Γιάννης Καραμαλέγκος | 1994 | 1.89 | Γκαρντ | Ελλάδα |
Πάρης Μαραγκός | 1994 | 2.05 | Φόργουορντ | Ελλάδα |
Η Σιένα
Τίτλοι: 1 Κύπελλο Σαπόρτα (2002), 5 πρωταθλήματα Ιταλίας (2004, 2007, 2008, 2009, 2010), 3 κύπελλα Ιταλίας (2009, 2010, 2011)
Συμμετοχές σε Final-4: 2003 (Βαρκελώνη), 2004 (Τελ Αβίβ), 2008 (Μαδρίτη), 2011 (Βαρκελώνη)
Έτος Ίδρυσης: 1871
Έδρα: Πάλασπορτ Μενς Σάνα (6.000)
Το ρόστερ
Όνομα |
Έτος γεν. |
Ύψος |
Θέση |
Χώρα |
Τζιοβάνι Σεβερίνι | 1993 | 1.92 | Γκαρντ | Ιταλία |
Ντιέγκο Μονάλντι | 1993 | 1.85 | Γκαρντ | Ιταλία |
Μπο ΜακΚάλεμπ | 1985 | 1.83 | Γκαρντ | ΗΠΑ |
Νίκος Ζήσης | 1983 | 1.95 | Γκαρντ | Ελλάδα |
Μαλίκ Χέρστον | 1987 | 1.98 | Φόργουορντ | ΗΠΑ |
Μάρκο Καραρέτο | 1977 | 1.96 | Φόργουορντ | Ιταλία |
Μίλοβαν Ράκοβιτς | 1985 | 2.08 | Φόργουορντ | Σερβία |
Κσιστόφ Λαβρίνοβιτς | 1979 | 2.09 | Σέντερ | Λιθουανία |
Ριμάντας Καουκένας | 1977 | 1.92 | Γκαρντ | Λιθουανία |
Τόμας Ρες | 1980 | 2.08 | Σέντερ | Ιταλία |
Αντρέα Μικελόρι | 1978 | 2.02 | Φόργουορντ | Ιταλία |
Τζελέλ Ακιντέλε | 1983 | 2.10 | Σέντερ | Νιγηρία |
Μάρκο Γιάριτς | 1978 | 2.01 | Γκαρντ | Σερβία |
Σον Στόουνρουκ | 1977 | 2.01 | Φόργουορντ | ΗΠΑ |
Πιέτρο Αραντόρι | 1988 | 1.94 | Γκαρντ | Ιταλία |
Ντέιβιντ Μος | 1983 | 1.95 | Φόργουορντ | ΗΠΑ |
Προπονητής: Σιμόνε Πιανιτζιάνι (Ιταλία)
Ρεάλ Μαδρίτης
Τίτλοι: 8 φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης (1962, 1965, 1967, 1968, 1974, 1978, 1980, 1995), 1 ULEB Cup (2007), 4 φορές κάτοχος του Κυπέλλου Σαπόρτα (1984, 1989, 1992, 1997), 1 φορά κάτοχος του Κυπέλλου Κόρατς (1988), 3 φορές κάτοχος του Διηπειρωτικού Κυπέλλου (1976, 1977, 1978), 1 φορά νικήτρια του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων (1981), 30 φορές πρωταθλήτρια Ισπανίας (1957, 1958, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1969, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1979, 1980, 1982, 1984, 1985, 1986, 1993, 1994, 2000, 2005, 2007), 22 φορές Κυπελλούχος Ισπανίας (1951, 1952, 1954, 1956, 1957, 1960, 1961, 1962, 1965, 1966, 1967, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1977, 1985, 1986, 1989, 1993), 1 Σούπερ Καπ (1985)
Συμμετοχές σε Final-4: 1993 (Αθήνα), 1995 (Σαραγόσα), 1996 (Παρίσι), 2011 (Βαρκελώνη)
Έτος Ίδρυσης: 1931
Έδρα: Μαδρίδ Κάχα Μάχικα (15.000)
Το ρόστερ
Όνομα |
Έτος γεν. |
Ύψος |
Θέση |
Χώρα |
Τζέφερσον Φρέλιχ | 1991 | 1.93 | Γκαρντ | Βραζιλία |
Βίκτορ Αρτεάγκα | 1992 | 2.10 | Σέντερ | Ισπανία |
Άντε Τόμιτς | 1987 | 2.17 | Σέντερ | Κροατία |
Πάμπλο Πριτζιόνι | 1977 | 1.93 | Γκαρντ | Αργεντινή |
Κάρλος Σουάρεθ | 1986 | 2.02 | Φόργουορντ | Ισπανία |
Φελίπε Ρέγιες | 1980 | 2.03 | Σέντερ | Ισπανία |
Νίκολα Μίροτιτς | 1988 | 2.08 | Φόργουορντ | Μαυροβούνιο |
Σέρχιο Ροντρίγκεθ | 1986 | 1.89 | Γκαρντ | Ισπανία |
Νόβιτσα Βελίτσκοβιτς | 1986 | 2.05 | Φόργουορντ | Σερβία |
Μίρζα Μπέγκιτς | 1985 | 2.20 | Σέντερ | Σλοβενία |
Σέρχι Βιδάλ | 1981 | 2.00 | Φόργουορντ | Ισπανία |
Ντ’ Ορ Φίσερ | 1981 | 2.11 | Σέντερ | ΗΠΑ |
Σέρχιο Γιουγ | 1987 | 1.90 | Γκαρντ | Ισπανία |
Κλέι Τάκερ | 1980 | 1.95 | Γκαρντ | ΗΠΑ |
Προπονητής: Εμανουέλε Μολίν (Ιταλία)
Μακάμπι Τελ Αβίβ
Τίτλοι: 48 Πρωταθλήματα Ισραήλ (1954, 1955, 1957, 1958, 1959, 1962, 1963, 1964, 1967, 1968, 1970, 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1990, 1991, 1992, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2007, 2009), 38 κύπελλα Ισραήλ (1956, 1958, 1959, 1961, 1963, 1964, 1965, 1966, 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1979, 1980, 1981, 1982, 1983, 1985, 1986, 1987, 1988, 1990, 1991, 1994, 1998, 1999, 2000, 2001, 2002, 2003, 2004, 2005, 2006, 2010, 2011), 4 πρωταθλήματα Ευρώπης (1977, 1981, 2004, 2005), 1 πρωτάθλημα Σουπρολίγκα (2001)
Συμμετοχές σε Final-4 (9+1): 1988 (Γάνδη), 1989 (Μόναχο), 1991 (Παρίσι), 2000 (Θεσσαλονίκη), 2001 (Παρίσι-Σουπρολίγκα), 2002 (Μπολόνια), 2004 (Τελ Αβίβ), 2005 (Μόσχα), 2006 (Πράγα), 2008 (Μαδρίτη)
Έτος Ίδρυσης: 1932
Έδρα: Νόκια Αρίνα (10.000)
Το ρόστερ
Όνομα |
Έτος γεν. |
Ύψος |
Θέση |
Χώρα |
Τζέρεμι Πάργκο | 1986 | 1.88 | Γκαρντ | ΗΠΑ |
Ρίτσαρντ Χέντριξ | 1986 | 2.03 | Φόργουορντ | ΗΠΑ |
Ντέρικ Σαρπ | 1971 | 1.83 | Γκαρντ | Ισραήλ |
Νταβίντ Μπλου | 1980 | 2.01 | Φόργουορντ | Ισραήλ |
Λιορ Ελιάχου | 1985 | 2.07 | Φόργουορντ | Ισραήλ |
Γιανίβ Γκριν | 1980 | 2.06 | Σέντερ | Ισραήλ |
Γκάι Πνίνι | 1983 | 2.01 | Φόργουορντ | Ισραήλ |
Ταλ Μπούρστεϊν | 1980 | 1.98 | Γκαρντ | Ισραήλ |
Τσακ Έιντσον | 1980 | 2.02 | Γκαρντ | ΗΠΑ |
Μίλαν Μάτσβαν | 1989 | 2.06 | Φόργουορντ | Σερβία |
Ντορόν Πέρκινς | 1983 | 1.89 | Γκαρντ | ΗΠΑ |
Σοφοκλής Σχορτσιανίτης | 1985 | 2.06 | Σέντερ | Ελλάδα |
Προπονητής: Ντέιβιντ Μπλατ (Ισραήλ)