Το «ταμείο» για το 2010 έκανε ο Ζοσέ Μουρίνιο. Ο «Special One» μίλησε στην εφημερίδα «Record» και τόνισε ότι η σεζόν που έφυγε ήταν από τις καλύτερες, αφού με την Ίντερ έφτασε στην κατάκτηση του τρεμπλ.
«Ήταν φανταστική χρονιά για την επαγγελματική μου καριέρα. Έχω περάσει αρκετά καλά χρόνια, αν και αυτό με την κατάκτηση του τρεπλ, εννοώ αυτό που κατέκτησα το Τσάμπιονς Λιγκ το πρωτάθλημα και το κύπελλο, ήταν ξεχωριστό», είπε και συνέχισε:
«Με την Πόρτο, κέρδισα ήδη το κύπελλο UEFA, το πρωτάθλημα και το κύπελλο (2002-2003), όπως και το Τσάμπιονς Λιγκ και το Σούπερ Καπ (2003-2004). Με την Τσέλσι κερδίσαμε τίτλους, το κύπελλο και το Σούπερ Καπ (2006-2005) και μετά το ντάμπλ και το Σούπερ Καπ (2006-2007)».
Επανερχόμενος στην περσινή σεζόν τόνισε: «Ήταν εντελώς αναπάντεχο, γιατί κανείς δεν πίστευε πως η Ίντερ θα μπορούσε να κερδίσει το Τσάμπιονς Λιγκ σε μια περίοδο όπου η Μπαρτσελόνα και η Τσέλσι ήταν τα φαβορί. Ωστόσο έγινε, ήμαστε πρωταθλητές εξαλείφοντας και τις δύο ομάδες. Αυτό το Τσάμπιονς Λιγκ έχει πολύ μεγάλη σημασία, για το επίπεδο δυσκολίας, για τις ομάδες όπως και για αυτό που αντιπροσωπεύει αυτή η ομάδα εδώ και 50 χρόνια. Σε προσωπικό επίπεδο, νομίζω πως ήταν η καλύτερη και η πιο ολοκληρωμένη χρονιά η οποία μου έδωσε το εισιτήριο για τη Ρεάλ Μαδρίτης».
Για την μετακίνησή του από το Μιλάνο για τη Μαδρίτη: «Θα ήταν πιο εύκολο για εμένα να έμενα στην Ίντερ, ζώντας κάτω από την επιτυχία που πέτυχα, νικώντας τον εύκολο διεθνή ανταγωνισμό, όπως το ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ ή το πρωτάθλημα συλλόγων. Πήρα την απόφαση να πάω σε μια ομάδα που δεν έχει κερδίσει τίποτα εδώ και αρκετό καιρό, άσχετα με το τι πίστευα, και που δεν είναι εντελώς έτοιμο να κερδίσει. Επίσης αισθάνθηκα πως το 2010, το οποίο ήταν τέλειο στην Ίντερ και είναι τέλειο και στη Ρεάλ Μαδρίτης, ως πρόκληση».
Σχετικά με τη Ρεάλ Μαδρίτης, που φτιάχνει εξήγησε: «Η Ρεάλ Μαδρίτης δεν έχει μόνο διαφορετικό τεχνικό επιτελείο, η μισή ομάδα είναι νέα υπέγραψε στην αρχή της σεζόν. Υπάρχουν πέντε νέοι ποδοσφαιριστές από τους έντεκα. Στη Ρεάλ μετράμε 13 νίκες, 2 ισοπαλίες και μία ήττα στο πρωτάθλημα. Αν ήμαστε σε διαφορετικά λίγκα, σαν και αυτά που χάνονται αρκετοί βαθμοί, όπως της Ιταλίας ή της Αγγλίας, θα μπορούσαμε να είμαστε πρώτοι στην κορυφή. Στην Ισπανία κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και αυτό γιατί η Μπαρτσελόνα και εμείς κερδίζουμε σχεδόν κάθε αγωνιστική και το πρωτάθλημα θα κριθεί περισσότερο στα μεταξύ μας παιχνίδια».
Για τον Κριστιάνο Ρονάλντο: «Ο Ρονάλντο είναι φανταστικός, θεαματικός παίκτης. Είναι απόλαυση μου που τον συνάντησα, που είμαστε μαζί κάθε μέρα, που ζω κάθε μέρα της ζωής μου μαζί του. Η ποιότητά του ως ποδοσφαιριστή, η φιλοδοξία του, δεν έχω λόγια για να το περιγράψω».
Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον Ντι Μαρία: «Είμαι τρισευτυχισμένος με τον Ντι Μαρία. Στη Ρεάλ Μαδρίτης, το ποιο δύσκολο για ένα προπονητή δεν είναι ο προπονητής να είναι ευχαριστημένος με τον ποδοσφαιριστή, αλλά η κερκίδα να είναι με αυτόν. Ο Ντι Μαρία κατέκτησε το Μπερναμπέου και το Μπερναμπέου τον σέβεται. Μου αρέσουν αυτοί που παλεύουν, που τα δίνουν όλα στον αγωνιστικό χώρο, που δουλεύουν και αγωνίζονται με ένταση. Αυτοί που δεν τα έχουν αυτά, δεν συγχωρούνται από τους οπαδούς».
Κλείνοντας, απάντησε στο ερώτημα αν θα γινόταν ποτέ προπονητής εθνικής ομάδας: «Η Σελεσάο ήταν η μεγαλύτερη απογοήτευση για το 2010. Πιστεύω ότι δεν θα γίνω ποτέ προπονητής μιας εθνικής ομάδας λόγω της προσωπικότητας μας και της νοοτροπίας μου. Δεν θα γίνω προπονητής γραφείου, παρατηρώντας ποδοσφαιριστές, ταξιδεύοντας βλέποντας αγώνες και παίκτες. Είμαι τεχνικός που προπονεί κάθε μέρα, που παίζει τρεις φορές την εβδομάδα, αν γίνεται αυτό».
