Με βουρκωμένα μάτια ο Ράφα Ναδάλ ανακοίνωσε το μεσημέρι της Πέμπτης την αποχώρησή του από την ενεργό δράση, μετά από μία λαμπρή καριέρα γεμάτη τίτλους και διακρίσεις.
Ο Ισπανός τενίστας, εκ των κορυφαίων όλων των εποχών, με ένα βίντεο στον προσωπικό του λογαριασμό στο «Χ» ευχαρίστησε το άθλημα, αλλά και τον κόσμο σε όλες τις γλώσσες, κάνοντας γνωστή την απόσυρσή τού μετά το Davis Cup του Δεκεμβρίου του 2024, το οποίο θα διεξαχθεί στη Μάλαγα.
Αναλυτικά όσα αναφέρει στην ανάρτησή του:
«Είμαι εδώ για να σας ενημερώσω ότι αποσύρομαι από το επαγγελματικό τένις», ανέφερε με λύπη στα μάτια ο 38χρονος τενίστας, κάτοχος 22 Grand Slam, προσθέτοντας: «Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια ήταν δύσκολα, ειδικά αυτά τα δύο τελευταία. Δεν μπόρεσα να παίξω χωρίς περιορισμούς. Είναι μια δύσκολη απόφαση, που μου πήρε χρόνο να πάρω, αλλά σε αυτή τη ζωή όλα έχουν αρχή και τέλος. Πιστεύω ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να βάλω ένα τέλος σε μια καριέρα που ήταν μεγάλη και πολύ πιο επιτυχημένη από ό,τι θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ».
Mil gracias a todos
Many thanks to all
Merci beaucoup à tous
Grazie mille à tutti
谢谢大家
شكرا لكم جميعا
תודה לכולכם
Obrigado a todos
Vielen Dank euch allen
Tack alla
Хвала свима
Gràcies a tots pic.twitter.com/7yPRs7QrOi— Rafa Nadal (@RafaelNadal) October 10, 2024
Στα 20 και πλέον χρόνια της εκπληκτικής καριέρας του, που τον ανέδειξε ως έναν από τους κορυφαίους όλων των εποχών, κέρδισε 22 Grand Slam και βρίσκεται στη σχετική λίστα πίσω μόνο από τον πολυνίκη (24 τρόπαια), Νόβακ Τζόκοβιτς.
Συνολικά συμμετείχε σε 30 τελικούς Grand Slam στην καριέρα του, με το ποσοστό των νικών του να φτάνουν το εκπληκτικό 73%. Ο Ναδάλ έχει πανηγυρίσει 14 Rolland Garros, τέσσερα US Open, δύο Wimbledon και ισάριθμα Australian Open.
Με μια ρακέτα από 4 ετών…
Ο Ράφα άρχισε να παίζει τένις σε ηλικία τεσσάρων ετών, με την προτροπή ενός άλλου θείου του, του Τόνι Ναδάλ, ο οποίος παρέμεινε προπονητής του μέχρι το 2017. Στα πρώτα του χρόνια, έπαιζε τένις με το αριστερό χέρι – παρότι έγραφε με το δεξί – κι εκτελούσε τα φορχάντ και τα μπακχάντ με τα δύο χέρια.
Στα 12 του, ο θείος του τον ενθάρρυνε να υιοθετήσει ένα πιο συμβατικό στιλ αριστερόχειρα τενίστα. Έτσι διατήρησε το μπακχάντ με τα δύο χέρια, αλλά εκτελούσε πλέον το φορχάντ με το ένα χέρι, ένα χτύπημα που τον χαρακτηρίζει έκτοτε και τον ανέβασε στην κορυφή του αθλήματος.
Ο Ράφα Ναδάλ, ο οποίος έγινε επίσημα επαγγελματίας το 2001, είχε εμφανιστεί μόνο σε ένα τουρνουά Γκραν Σλαμ στην κατηγορία των νέων, όταν έφτασε στους ημιτελικούς του Γουΐμπλεντον το 2002. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία την επόμενη χρονιά, μπαίνοντας στους 50 καλύτερους τενίστες του κόσμου.
Το 2004 έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην νίκη της Ισπανίας επί των ΗΠΑ στον τελικό του Ντέιβις Καπ. Επικρατώντας του Άντι Ρόντικ – τότε Νο2 στον κόσμο – σε μία αναμέτρηση τεσσάρων σετ, έγινε ο νεότερος παίκτης (σε ηλικία 18 ετών και 6 μηνών) στην ιστορία της διοργάνωσης που κέρδισε έναν αγώνα μονού για τη νικήτρια ομάδα.
Με τα δυνατά του χτυπήματα και την αγωνιστική του οξυδέρκεια έγινε αρκετά γρήγορα ένας από τους κορυφαίους τενίστες παγκοσμίως και ξεκίνησε έναν έντονο ανταγωνισμό με τον άλλο σπουδαίο τενίστα, τον ελβετό Ρότζερ Φέντερερ.
Το 2005 σημείωσε ρεκόρ για έφηβο παίκτη, σημειώνοντας 11 νίκες σε τουρνουά, συμπεριλαμβανομένου ενός θριάμβου στο ντεμπούτο του στο Ρολάν Γκαρός, έχοντας αποκλείσει τον Φέντερερ στα ημιτελικά. Την επόμενη χρονιά, εξασφάλισε πέντε ακόμη τίτλους, συμπεριλαμβανομένης της δεύτερης συνεχόμενης νίκης του στο Ρολάν Γκαρός, νικώντας αυτή τη φορά τον Φέντερερ στον τελικό. Έφτασε επίσης στον πρώτο του τελικό στο χόρτο στο Γουΐμπλεντον, αλλά ηττήθηκε από τον Φέντερερ.
Τέταρτος και ιστορικός τίτλος στο Ρολάν Γκαρός
Το 2007, ο Ναδάλ έφτασε τις 81 συνεχόμενες νίκες του σε χωμάτινες επιφάνειες, ένα ρεκόρ που σταμάτησε στο Αμβούργο, όταν ηττήθηκε στις 20 Μαΐου από τον Φέντερερ στον τελικό του τουρνουά. Αφού κέρδισε τον τρίτο του τίτλο στο Ρολάν Γκαρός, ο Ναδάλ έχασε από τον Φέντερερ σε έναν εξαντλητικό τελικό πέντε σετ στο Γουΐμπλεντον διάρκειας 3 ωρών και 45 λεπτών.
Οι δυο τους συναντήθηκαν ξανά στον τελικό του Ρολάν Γκαρός το 2008, όπου ο Ναδάλ κέρδισε τον Φέντερερ για να κατακτήσει τον τέταρτο συνεχόμενο τίτλο του τουρνουά, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ συνεχόμενων νικών του Μπιόρν Μποργκ στο Γαλλικό Όπεν.
Ο Ναδάλ και ο Φέντερερ συναντήθηκαν σε τρίτο συνεχόμενο τελικό του Γουΐμπλεντον το 2008. Αυτή τη φορά ο Ναδάλ κέρδισε τον πέμπτο τίτλο της καριέρας του σε τουρνουά Γκραν Σλαμ, σε έναν αγώνα πέντε σετ διάρκειας 4 ωρών 48 λεπτών. Ήταν ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός ανδρών στην ιστορία του φημισμένου τουρνουά. Έτσι ο Ναδάλ έγινε ο πρώτος τενίστας μετά τον Μποργκ (1980) που κέρδισε τόσο το Ρολάν Γκαρός, όσο και το Γουΐμπλεντον την ίδια χρονιά.
Τον Αύγουστο του 2008 ο Ναδάλ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο στο ατομικό ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και εκθρόνισε τον Φέντερερ από την κορυφή της παγκόσμιας κατάταξης.
Το 2009 ο Ναδάλ κέρδισε το πρώτο του τίτλο στο Όπεν της Αυστραλίας αφού κέρδισε ξανά τον Φέντερερ σ’ έναν δραματικό τελικό πέντε σετ. Έκανε ρεκόρ διαδοχικών νικών στο Ρολάν Γκαρός τον επόμενο Μάιο φθάνοντας τις 31, προτού ηττηθεί απρόσμενα στον τέταρτο γύρο της διοργάνωσης. Την ίδια χρονιά βοήθησε την Ισπανία να σαρώσει την Τσεχία και να κατακτήσει ένα ακόμη Ντέιβς Καπ.
Ο πρώτος τίτλος στο Αμερικάνικο Όπεν (US Open)
Η κυριαρχία του στο Ρολάν Γκαρός επιβεβαιώθηκε το 2010, όταν κέρδισε εύκολα τη διοργάνωση για πέμπτη φορά και ακολούθησε η κατάκτηση του δεύτερου τίτλου του στο Γουΐμπλεντον τον Ιούλιο του ίδιου έτους. Τον Σεπτέμβριο κέρδισε το πρώτο του τίτλο στο Αμερικάνικο Όπεν (US Open) κι έτσι ολοκλήρωσε νικηφόρα κατά σειρά και τα τέσσερα τουρνουά τένις του Γκραν Σλαμ, ένα επίτευγμα που μόνο λίγοι τενίστες έχουν καταφέρει.
Το 2011 κατέκτησε τον έκτο τίτλο της καριέρας του στο Ρολάν Γκαρός, επικρατώντας στον τελικό του Φέντερερ. Αφού έχασε τους επόμενους τρεις συνεχόμενους τελικούς Γκραν Σλαμ από τον Νόβακ Τζόκοβιτς, το νέο μεγάλο αστέρι του τένις, ο Ναδάλ νίκησε τον Τζόκοβιτς στον τελικό του Ρολάν Γκαρός το 2012 και κατέρριψε το ρεκόρ του Μποργκ. Πρόσθεσε άλλον έναν γαλλικό τίτλο το 2013, κι έγινε ο πρώτος τενίστας που κέρδισε οκτώ φορές ένα από τα τουρνουά του Γκραν Σλαμ. Αργότερα την ίδια χρονιά κατέκτησε το δεύτερο U.S Open της καριέρας του
Το 2014 κέρδισε το ένατο Ρολάν Γκαρός, αλλά στη συνέχεια ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και δυσκολεύτηκε ν’ ανακτήσει τη φόρμα του το 2015. Κατά τη διάρκεια αυτής της χρονιάς δεν κατάφερε να κερδίσει έναν τίτλο Γκραν Σλαμ, τερματίζοντας το ρεκόρ που είχε με την κατάκτηση τουλάχιστον ενός μεγάλου τουρνουά για 10 συνεχόμενα χρόνια. Η καλύτερη επίδοσή του σε τουρνουά Γκραν Σλαμ το 2016 ήταν απλώς ένας αποκλεισμός στον τέταρτο γύρο του U.S Open, αλλά λυτρώθηκε με την κατάκτηση του χρυσού μεταλλίου στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.
Το 2017, ύστερα από τρία χρόνια προκρίθηκε σε τελικό τουρνουά Γκραν Σλαμ και συγκεκριμένα του Όπεν της Αυστραλίας, όπου ηττήθηκε από τον Φέντερερ σ’ ένα συναρπαστικό αγώνα πέντε σετ.
Ο Ναδάλ επανήλθε στους τίτλους των τουρνουά του Γκραν Σλαμ κερδίζοντας το δέκατο Ρολάν Γκαρός τον Ιούνιο του 2017 και τρεις μήνες αργότερα το τρίτο του U.S. Open. Στο Αυστραλιανό Όπεν του 2018, ο Ναδάλ αναγκάστηκε να αποσυρθεί στους προημιτελικούς λόγω τραυματισμού, αλλά ανέκαμψε εγκαίρως για να διεκδικήσει άλλο ένα Ρολάν Γκαρός.
2022: Ξεπέρασε σε τίτλους Γκραν Σλαμ τον Φέντερερ και τον Tζόκοβιτς
Αφού έχασε τον τελικό του Αυστραλιανού Όπεν το 2019, ο Ναδάλ συνέχισε την κυριαρχία του στο Ρολάν Γκαρός εκείνη τη χρονιά κατακτώντας το 12ο τίτλο του στο συγκεκριμένο τουρνουά και αργότερα το τέταρτο U.S. Open της καριέρας του. Την επόμενη χρονιά ισοφάρισε σε τίτλους Γκραν Σλαμ (20) τον Φέντερερ όταν κέρδισε το 13ο Ρολάν Γκαρός (Το ρεκόρ τους ισοφαρίστηκε τον Ιούλιο του 2021 από τον Τζόκοβιτς με την κατάκτηση του Γουΐμπλεντον)
Μετά την ήττα του στα ημιτελικά του Ρολάν Γκαρός το 2021, ο Ναδάλ έχασε τα περισσότερα από τα εναπομείναντα τουρνουά της χρονιάς, συμπεριλαμβανομένου του Γουΐμπλεντον και του U.S. Open, λόγω τραυματισμού στο πόδι. Ξεκίνησε το Αυστραλιανό Όπεν του 2022 με χαμηλές προσδοκίες, αλλά κατέπληξε τον κόσμο του τένις, όταν στον τελικό γύρισε το παιγνίδι με τον Ρώσο Μεντβέντεφ από 0-2 σε 3-2 σετ και κατέκτησε τον 21ο τίτλο του Γκραν Σλαμ, ξεπερνώντας τους δυο μεγάλους του αντιπάλους Ρότζερ Φέντερερ και Νόβακ Tζόκοβιτς. Το 14ο Ρολάν Γκαρός ήρθε λίγους μήνες αργότερα με καθαρή νίκη επί του Νορβηγού Κάσπερ Ρουντ με 3-0 σετ (6-3, 6-3, 6-0).
Τα τελευταία χρόνια ο Ναδάλ ταλαιπωρήθηκε από συνεχείς τραυματισμούς.
Αγωνίστηκε τελευταία φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού όπου έχασε από τον Νόβακ Τζόκοβιτς στον δεύτερο γύρο, ενώ στη συνέχεια αποσύρθηκε και από τα επόμενα τουρνουά, λόγω ανησυχιών για τη φυσική κατάστασή του.
