Του Μπάμπη Παπαφιλιππάκη
Ένας χρόνος συμπληρώνεται σήμερα από την αποφράδα 26η Ιανουαρίου του 2020, την ημέρα που ο Κόμπι Μπράιαντ, η μόλις 13 ετών κόρη του Τζιάνα και ακόμα επτά άτομα άφησαν την τελευταία τους πνοή από την πτώση του ελικοπτέρου, στο οποίο επέβαιναν, στην περιοχή Καλαμπάσας της Καλιφόρνια.
Ήταν στις 08:39 το πρωί όταν ο πιλότος Άρα Ζομπαγιάν ετοιμαζόταν για την πτήση με προορισμό περιοχή κοντά στο Θάουζαντ Όουκς, όπου μια ομάδα μπάσκετ κοριτσιών, στην οποία μετείχε και η κόρη του Κόμπι, θα έδινε έναν αγώνα.
Μισή ώρα αργότερα το ελικόπτερο εθεάθη να κάνει κυκλικές διαδρομές στο Καλαμπάσας, καθώς φέρεται να είχε χάσει τον προσανατολισμό του, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν ο Κόμπι, η κόρη του Τζιάνα, ο πιλότος, οι Τζον, Κέρι και Αλίσα Αλτομπέλι, οι Σάρα και Πέιτον Τσέστερ και η Κριστίνα Μάουζερ.
Η είδηση του θανάτου του 41 ετών θρύλου του ΝΒΑ έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία και, όπως ήταν φυσικό, βύθισε στον θρήνο το παγκόσμιο μπάσκετ, σκορπώντας παράλληλα τη θλίψη σε ολόκληρο τον κόσμο.
Οι στιγμές που ακολούθησαν ήταν βγαλμένες από αρχαία τραγωδία, με χιλιάδες φιλάθλους των Λέικερς, στους οποίους μεγαλούργησε ο «Black Mamba», να συρρέουν στο «Staples Center», προκειμένου να αποτίσουν φόρο τιμής στον μεγάλο αστέρα των «λιμνανθρώπων».
Πρώην συναθλητές και αντίπαλοι, άνθρωποι της μουσικής, των τεχνών, της πολιτικής κυρίως από τις ΗΠΑ, αλλά και από τα υπόλοιπα μέρη του πλανήτη, απλός κόσμος σε όλα τα μήκη και πλάτη με βροχή από μηνύματα εξέφρασαν την οδύνη τους για τον Κόμπι Μπράιαντ, το νήμα της ζωής του οποίου κόπηκε τόσο πρόωρα και άδικα.
Πολλά παιχνίδια, τόσο στο NBA, όσο και στον υπόλοιπο κόσμο, ξεκίνησαν με παράβαση 24 δευτερολέπτων ή 8 δευτερολέπτων δεύτερης κατοχής προκειμένου να τιμηθεί με αυτόν τον τρόπο η μνήμη του Κόμπι Μπράιαντ, ο οποίος στην καριέρα του στο ΝΒΑ φόρεσε φανέλες με αυτά τα δύο νούμερα (24 και 8).
Τα σπαρακτικά λόγια της Βανέσα Μπράιαντ: «Κόμπι, να προσέχεις την Τζίτζι»
Στην επικήδεια τελετή για τη μνήμη του Κόμπι Μπράιαντ και της κόρης του, Τζιάνα, που πραγματοποιήθηκε στο «Staples Center», ράγισαν καρδιές, με 20.000 κόσμο να δίνουν το «παρών» σε αυτή.
Τίτλος της τελετής ήταν ο «Εορτασμός της Ζωής», με τους Λος Άντζελες Λέικερς να τιμούν τον παίκτη που φόρεσε για 20 χρόνια τη φανέλα τους.
Στην τελετή οι περισσότεροι θαυμαστές του «Black Mamba» ήταν ντυμένοι με τη μοβ και χρυσή μπλούζα των Λέικερς, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που δεν κατάφεραν να βρουν ένα από τα περιζήτητα εισιτήρια της τελετής, μένοντας εκτός του κλειστού.
Τραγική φιγούρα, η σύζυγος του μεγάλου αστέρα του ΝΒΑ, Βανέσα Μπράιαντ, η οποία καθήλωσε με τα σπαρακτικά της λόγια για τον Κόμπι και τη μικρή τους κορούλα, κάνοντας ακόμη πιο βαρύ το ήδη φορτισμένο κλίμα στο «Staples Center».
«Σας ευχαριστώ πολύ που είστε εδώ, σημαίνει πολλά για εμάς. Η υποστήριξη που έχουμε νιώσει είναι τόσο σημαντική. Σας ευχαριστώ για τις προσευχές σας. Θέλω να μιλήσω για τον Κόμπι και την Τζίτζι» είπε αρχικά και συνέχισε:
«Θα ξεκινήσω με τη μικρή μου. Πάντα με φιλά το βράδυ και το πρωί. Έφυγε για το σχολείο χωρίς να με αποχαιρετήσει. Της έστειλα μήνυμα και μου είπε ότι με φίλησε αλλά δεν ήθελε να με ξυπνήσει. Ήταν το κορίτσι του μπαμπά, αλλά δεν άφηνε ποτέ τη μαμά της. Ήταν από τους καλύτερους φίλους μου. Ήθελε να χαμογελούν όλοι.
»Τον Αύγουστο έφτιαξε μια υπέροχη τούρτα για τα γενέθλια του μπαμπά της. Της άρεσε να βλέπει μαγειρικά σόου και αγώνες ΝΒΑ με τον μπαμπά της. Ήταν πολύ ανταγωνιστική, όπως ο μπαμπάς της. Το χαμόγελο ήταν πάντα στο πρόσωπό της. Ο Κόμπι έλεγε ότι είχε τη δική μου φωτιά. Μάθαινε όλους τους στίχους των τραγουδιών, ήταν το μυστικό της ταλέντο. Της άρεσε ο αθλητισμός, ήταν εξαιρετική χορεύτρια επίσης.
»Είχε αυτοπεποίθηση, αλλά δεν ήταν αλαζόνας. Ήταν πολύ γλυκιά, ήθελε την οικογένειά της μαζί. Πάντα ενδιαφερόταν για τους γύρω της. Ήταν έξυπνη. Ήξερε ισπανικά. Είχε άψογους βαθμούς και ήταν πρόεδρος στο σχολείο της. Μας έκανε όλους περήφανους και ακόμη μας κάνει. Ήταν πάντα ο εαυτός της, ήταν ηγέτης, ήταν δάσκαλος. Έδινε τις καλύτερες αγκαλιές και φιλιά, με αγκάλιαζε τόσο δυνατά. Ήταν λες και με κατάπινε. Μου λείπει τόσο πολύ. Είχε τόση ενέργεια, δεν μπορούσα να την ανταγωνιστώ σε αυτό. Μου λείπει να βλέπω το όμορφο πρόσωπό της. Ήξερα πάντα ότι θα κάνει το σωστό.
»Δεν θα τη δούμε να πηγαίνει στο λύκειο, δεν θα έχουμε την ευκαιρία να τη μάθουμε να οδηγεί. Δεν θα μπορώ να της πω πόσο όμορφη είναι, σε μια βροχερή μέρα. Η Τζιάνα θα γινόταν μια υπέροχη μητέρα. Θα γινόταν η καλύτερη παίκτρια στο WNBA, θα έκανε τεράστια διαφορά για το γυναικείο μπάσκετ. Είχε κίνητρο. Είμαι τόσο περήφανη για εκείνη. Είχε τόσα πολλά να προσφέρει σε αυτόν τον κόσμο. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς εκείνη. Σε αγαπάμε τόσο πολύ. Μου λείπετε τόσο πολύ, κάθε μέρα.
»Ο Κόμπι ήταν γνωστός ως ο μεγαλύτερος ανταγωνιστής στο παρκέ. Τον έβλεπα σαν σελέμπριτι, όχι μόνο ως παίκτη του μπάσκετ. Ήταν υπέροχος πατέρας. Ήταν δικός μου. Ήταν τα πάντα για εμένα. Γνωριστήκαμε στα 17,5 μας. Ήμουν η πρώτη του κοπέλα, ήταν ο καλύτερος φίλος μου. Ήταν ο καλύτερος. Δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια όσα νιώθω για εκείνον. Θα έκανε τα πάντα για εμένα. Δεν έχω ιδέα πώς άξιζα έναν τέτοιο άνδρα. Ήταν χαρισματικός, ρομαντικός. Ήταν ο ρομαντικός του ζευγαριού.
»Ελπίζαμε ότι θα γεράσουμε μαζί, αγαπούσαμε ο ένας τον άλλο, φτιάξαμε μια όμορφη οικογένεια. Λίγες εβδομάδες πριν φύγει, μου έλεγε ότι ήθελε να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί. Δεν προλάβαμε να το κάνουμε. Ο Κόμπι ήθελε να ταξιδέψουμε όλο τον κόσμο μαζί. Ήθελε να είναι ο πιο κουλ παππούς. Ο Κόμπι ήταν ο MVP για τις κόρες του, πάντα τους έλεγε πόσο όμορφες και έξυπνες είναι. Τους έλεγε να προχωρήσουν μπροστά. Μια φορά καθυστέρησε να πάρει τις κόρες μας από το σχολείο. Του εξήγησα ότι εγώ δεν είχα αργήσει ποτέ. Την επόμενη φορά πήγε 80 λεπτά νωρίτερα.
»Τους τραγουδούσε αστεία τραγούδια για να γελάσουν. Κατάφερνε να τις κοιμίσει σε λίγα λεπτά. Έκαναν μαραθώνιους ταινιών. Δεν του άρεσε όταν αργούσα στα παιχνίδια του, ανησυχούσε αν δεν με έβλεπε στη θέση μου και ρωτούσε πού βρίσκομαι στο πρώτο timeout. Του άρεσε να είναι ο προπονητής της Τζιάνα. Του άρεσε να βλέπει τη Νατάλια να παίζει βόλεϊ.
»Ήθελε να εμπνεύσει τις επόμενες γενιές. Ήταν αυτός ο τύπος άνδρα. Ήταν τόσο εύκολο να τον αγαπήσεις. Ήταν και οι δυο τους χαρούμενοι, είχαν τόση περιπέτεια μέσα τους. Δεν μπορούσαν να είναι ο ένας χωρίς τον άλλο. Έπρεπε να πάνε μαζί στον παράδεισο. Μωρό μου, να προσέχεις την Τζίτζι. Σας αγαπάμε και μας λείπετε. Αναπαυθείτε εν ειρήνη και θα τα πούμε μια μέρα. Θα σας αγαπάμε για πάντα».
Η λαμπρή του καριέρα
Ο Κόμπι γεννήθηκε στη Φιλαδέλφεια της Πενσιλβάνια. Ήταν γιος του καλαθοσφαιριστή του NBA, Τζο Μπράιαντ, και ο νεότερος από τα τρία παιδιά της οικογένειας.
Εισήλθε στο ΝΒΑ απευθείας από το λύκειο Lower Merion High School και έπαιξε σε ολόκληρη την καριέρα του στους Λος Άντζελες Λέικερς, κερδίζοντας πέντε πρωταθλήματα ΝΒΑ.
Επιλέχθηκε 16 φορές All-Star και 12 φορές στην καλύτερη αμυντική πεντάδα, αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ της αγωνιστικής περιόδου δύο φορές (το 2005-06 και 2006-07), ενώ αποτελεί τον τέταρτο σκόρερ στην ιστορία του NBA.
Μετά την έναρξη της 20ής σεζόν του με τους Λέικερς το 2015-16, το οποίο αποτελεί το δεύτερο μεγαλύτερο ρεκόρ NBA για τις περισσότερες σεζόν με την ίδια ομάδα (καταρρίφθηκε αργότερα από τον Ντιρκ Νοβίτσκι με 21 σεζόν στους Dallas Mavericks), ο Μπράιαντ ανακοίνωσε ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της.
Το 1996, μαζί του υπέγραψε στους Λέικερς και ο Σακίλ Ο’Νιλ και οι δυο τους οδήγησαν την ομάδα του Λος Άντζελες σε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα ΝΒΑ από το 2000 έως το 2002.
Μετά την αποχώρηση του θηριώδους σέντερ, την περίοδο 2003-04, ο Μπράιαντ έγινε ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας.
Στις 22 Ιανουαρίου του 2006 έκανε προσωπικό ρεκόρ πόντων, σκοράροντας 81 κατά των Τορόντο Ράπτορς, τη δεύτερη μεγαλύτερη επίδοση στο σκοράρισμα στην ιστορία του ΝΒΑ, μετά τους 100 πόντους που σημείωσε ο Γουίλτ Τσάμπερλεϊν στις 2 Μαρτίου του 1962 με τους Φιλαδέλφεια Γουόριορς ενάντια στους Νιου Γιορκ Νικς.
Τη σεζόν 2008-09 κατέκτησε για τέταρτη φορά το δαχτυλίδι του πρωταθλητή νικώντας στους τελικούς τους Ορλάντο Μάτζικ του Ντουάιτ Χάουαρντ και παίρνοντας μάλιστα για πρώτη φορά και το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών.
Την επόμενη αγωνιστική περίοδο οδήγησε ξανά τους Λέικερς στην κατάκτηση του τίτλου κερδίζοντας το βραβείο του πολυτιμότερου παίκτη των τελικών για δεύτερη φορά στην καριέρα του απέναντι στην τριάδα Γκαρνέτ, Πιρς, Άλεν, από τους οποίους είχε ηττηθεί στους τελικούς πριν δύο χρόνια στη σεζόν 2007-2008.
Ο Μπράιαντ έλαβε το Βραβείο Πολυτιμότερου Παίκτη (MVP) κατά την αγωνιστική περίοδο ΝΒΑ 2007-2008, αφού οδήγησε την ομάδα του στους τελικούς της διοργάνωσης.
Είναι ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία των Λος Άντζελες Λέικερς και ο πρώτος παίκτης στο NBA που έχει 30000+ πόντους και 6000+ ασίστ. Το 1997 αναδείχθηκε νικητής στον Διαγωνισμό Καρφωμάτων στο NBA (Slam Dunk Contest).
Επίσης έχει 4 βραβεία MVP (πολυτιμότερου παίκτη) του All-Star Game, ισοφαρίζοντας έτσι το ρεκόρ με τα περισσότερα στην ιστορία του NBA.
Δύο μεγάλα αθλητικά κανάλια στην Αμερική, το Sporting News και το TNT, ονόμασαν τον Μπράιαντ τον καλύτερο παίκτη της δεκαετίας του 2000. Το 2008 και το 2012 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου και του Λονδίνου αντίστοιχα ως μέλος της Εθνικής Ομάδας των ΗΠΑ.
Το συγκινητικό του «αντίο» στα παρκέ
Αξίζει να σημειωθεί ότι είχε συγκινήσει με μία επιστολή, μέσω της οποίας ανακοίνωσε τον Δεκέμβριο του 2015 την αποχώρησή του από την ενεργό δράση.
Σε αυτή ανέφερε: «Αγαπημένο μου μπάσκετ, από τη στιγμή που φόρεσα τις κάλτσες του πατέρα μου και ξεκίνησα νοητά να εκτελώ νικητήρια σουτ στο θρυλικό Western Forum, ήξερα πως ένα πράγμα ήταν αληθινό. Σε ερωτεύτηκα.
»Σε αγάπησα τόσο που σου έδωσα τα πάντα. Το μυαλό και το κορμί μου, το πνεύμα και την ψυχή μου. Ήμουν ένα εξάχρονο παιδί που σε αγάπησε έντονα. Δεν είδα ποτέ το τέλος του τούνελ. Είδα μόνο τον εαυτό μου να βγαίνει τρέχοντας από αυτό. Έτρεξα πάνω κάτω σε κάθε παρκέ για να κυνηγήσω κάθε μπαλιά. Μου ζήτησες να παλέψω και σου έδωσα την καρδιά μου, γιατί μου προσέφερες πολλά περισσότερα.
»Έπαιξα με ιδρώτα και με πόνο, όχι μόνο επειδή η πρόκληση με καλούσε, αλλά κι επειδή ΕΣΥ με φώναζες. Έκανα τα πάντα για ΕΣΕΝΑ, γιατί έτσι πρέπει να κάνεις όταν κάποιος σε κάνει να αισθάνεσαι τόσο ζωντανός, όσο εσύ με άφησες να νιώσω. Έδωσες σε ένα εξάχρονο παιδί το Laker dream και για πάντα θα σε αγαπώ. Όμως δεν μπορώ να σε αγαπώ τόσο αρρωστημένα για πολύ ακόμα.
»Αυτή η χρονιά είναι ό,τι μου έχει απομείνει για να σου δώσω. Η καρδιά μου μπορεί να αντέξει το σφυροκόπημα, το μυαλό μου θα το διαχειριστεί, όμως το σώμα μου ξέρει πως ήρθε η στιγμή να πω “αντίο”.
»Και είμαι εντάξει. Είμαι έτοιμος να σε αφήσω να φύγεις. Θέλω να το γνωρίζεις τώρα, ώστε και οι δυο να αδράξουμε κάθε στιγμή που μας απόμεινε. Τα καλά και τα άσχημα. Δώσαμε ο ένας στον άλλο όσα είχαμε.
»Γνωρίζουμε και οι δυο, πως ό,τι κι αν κάνω μετά θα είμαι πάντα αυτό το παιδί με τις γυρισμένες κάλτσες, στον κάδο με τα σκουπίδια στη γωνία και τα πέντε δευτερόλεπτα. Η μπάλα είναι στα χέρια μου. 5… 4… 3… 2… 1…
»Πάντα θα σε αγαπώ, Kobe».
Ο Μπράιαντ ήταν παντρεμένος από το 2001 με τη Βανέσα Μπράιαντ.
Είχε κατακτήσει και Όσκαρ
Άξιο αναφοράς είναι επίσης το γεγονός ότι δύο χρόνια μετά την αποχώρησή του από τα παρκέ και συγκεκριμένα τον Μάρτιο του 2018 κατέκτησε βραβείο Όσκαρ για τη συμμετοχή του στο «Dear Basketball», μία ταινία κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους η οποία βασίστηκε πάνω σε ένα ποίημα που έγραψε ο «θρύλος» των Λέικερς το 2015, λίγο πριν προαναγγείλει την απόσυρσή του από την ενεργό δράση.
«Αυτό το συναίσθημα είναι καλύτερο και από την κατάκτηση ενός πρωταθλήματος, για να είμαι ειλικρινής. Το ορκίζομαι. Όταν ξυπνάω το πρωί ανυπομονώ να γράψω» είχε αναφέρει μετά την παραλαβή του βραβείου του, το οποίο είχε αφιερώσει στη σύζυγό του.
