ΡΟΜΠΕΣ

Αθλητική στήλη,
αποκλειστικά για χουλιγκάνους, λοβοτομημένους και κάφρους

*** Χουλιγκάνοι, Λοβοτομημένοι και Κάφροι όλων των ομάδων,
όλων των κομμάτων
και όλων των θρησκειών,
σάς χαιρετώ…

*** Λοιπόν…
Αυτό το πόνημα για τον προπονητίσκο Ιβάν Γιοβάνοβιτς,
θα είχε γραφτεί αμέσως μετά το ματς Ο.Σ.Φ.Π.-Π.Α.Ο.
(τότε που ο Παναθηναϊκός έκανε θλιβερή εμφάνιση,
παραπέμποντας σε κομπλεξική ομαδούλα τής γειτονιάς),
αλλά σεβόμενος σε αποκλειστικώς ανθρώπινο επίπεδο
τη συγκλονιστική στάση που επέδειξε
μετά την επίθεση που είχε δεχθεί στη συνέντευξη Τύπου από ένα δημοσιογραφικό έμεσμα,
προέβην σε δεοντολογική αναβολή.
Αυτό το πόνημα για τον προπονητίσκο Ιβάν Γιοβάνοβιτς,
θα είχε γραφτεί αμέσως μετά και από το ματς Α.Ε.Κ.-Π.Α.Ο.
(τότε που πάλι ο Παναθηναϊκός έκανε θλιβερή εμφάνιση
παραπέμποντας σε κομπλεξική ομαδούλα τής γειτονιάς),
αλλά με βάση τα διαιτητικά εγκλήματα
που διέπραξε εις βάρος των φιλοξενουμένων ο Νταμπάνοβιτς,
προέβην ξανά σε δεοντολογική αναβολή.
Δύο φορές ο προπονητίσκος Ιβάν Γιοβάνοβιτς ήταν τυχερός μέσα στην α(πο)τυχία του.
Όμως, ευτυχώς για το Ποδόσφαιρο,
η χθεσινή αναμέτρηση Π.Α.Ο.-Βόλος απεκάλυψε στο έπακρο
αυτήν την εκκωφαντικώς υπερεκτιμημένη «φούσκα».

Παρακολουθώντας την πολλοστή θλιβερή εμφάνιση τής διάτρητης πράσινης αρμάδας,
ήξερα ότι είχε φτάσει η κατάλληλη ώρα που θα ολοκλήρωνα τη διλογία με τίτλο «ΡΟΜΠΕΣ»
(το πρώτο μέρος αναφερόταν στον καταστροφικό ιδιοκτήτη τής «Π.Α.Ε.»,
δημοσιεύθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 2023
και μπορείτε να το αναγνώσετε στον σύνδεσμο
https://www.zougla.gr/sports/article/rompes).
Μάλιστα,
όταν στο 94ο λεπτό τής αναμέτρησης
καταλογίστηκε το οφθαλμοφανέστατο πέναλτι υπέρ τού Παναθηναϊκού,
ήθελα να επιτυγχανόταν το γκολ
ώστε να μην υπήρχε η ελάχιστη εικασία πως η άποψή μου ήταν αποκύημα τού αποτελέσματος.
Συνελόντι ειπείν, δεν παίζει τον παραμικρό ρόλο για εμένα η απώλεια τού πέναλτι,
καθώς θα έγραφα ακριβώς το ίδιο πόνημα ακόμη κι αν οι «Πράσινοι» είχαν κατακτήσει τη νίκη.

*** Μετά λύπης μου -καθώς εκτιμώ τη συγκινητική αξιοπρέπειά του-
σήμερα θα πω σκληρές αλήθειες για τον προπονητή τού Παναθηναϊκού,
διότι πλέον υπάρχει πλήρης εικόνα και έχουν εξαχθεί ανεπιστρεπτί τα αμείλικτα συμπεράσματα.

Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ΑΣΧΕΤΟΣ.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι Α-ΣΧΕ-ΤΟΣ.
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι ένας κομπλεξικός προπονητίσκος
που έδειξε τις πραγματικές επαγγελματικές δυνατότητές του
όταν -εκ πληθώρας ευνοϊκών συγκυριών- προέκυψε για τον φετινό Παναθηναϊκό ο Πρωταθλητισμός.

Ο πρώτος γύρος τής σεζόν ήταν κυριολεκτικώς «μαγική εικόνα» και θετικά παραμορφωτικός καθρέφτης·
ένα σφριγηλό συνολάκι με μέτριους ποδοσφαιριστές,
εφάνταζε ομαδάρα επειδή οι έτεροι τρεις ανταγωνιστές ψάχνονταν και σέρνονταν,
ενώ συνάμα έπαιρνε μεγάλες νίκες λόγω σκανδαλώδους συμπαντικής συνωμοσίας.
Τι έγινε στο εντός έδρας ντέρμπι με την Α.Ε.Κ.;
Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ
και αμέσως μετά εκέρδισε δύο πέναλτι από τα κραυγαλέα λάθη τού Χατζισαφί και τού Γκαρσία.
Τι έγινε στο εκτός έδρας ντέρμπι με τον Π.Α.Ο.Κ.;
Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ
και -αφού πρώτα κατέφερε να φτάσει στην ισοφάριση-
εκέρδισε πέναλτι από το κραυγαλέο λάθος τού Κοτάρσκι.
Τι έγινε στο εντός έδρας ντέρμπι με τον Ο.Σ.Φ.Π.;
Ο Παναθηναϊκός βρέθηκε πίσω στο σκορ
και έφτασε στην ισοφάριση -και δη, στην «ισοπαλία σα νίκη»-
κερδίζοντας πέναλτι στο τελευταίο δευτερόλεπτο των καθυστερήσεων
μετά από το εγκληματικό λάθος τού Άβιλα.
Αν προσθέσουμε στην εξίσωση τις παντελώς αγχωτικές νίκες στα τελευταία λεπτά
με ομάδες που θεωρητικώς είναι υποδεέστερες
(χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις με Άρη, Αστέρα, Παναιτωλικό, Ατρόμητο)
και αν συνυπολογίσουμε την αμέριστη στήριξη αλλά και την εκκωφαντική δυναμική
που προσέφερε ο Κόσμος τού Παναθηναϊκού,
εξηγείται απολύτως το θριαμβικό momentum
που μετέτρεψε ένα αουτσάϊντερ σε μεγάλο φαβορί για τον τίτλο.
Όμως,
σύντομα έμελλε να αναδύονταν στην επιφάνεια τα τεράστια προβλήματα και οι πολύπτυχες ανεπάρκειες…

Ο Π.Α.Ο. έκλεισε πρωτοπόρος και αήττητος τον πρώτο γύρο, έχοντας 12 νίκες και μία ισοπαλία·
οι 8 βαθμοί από την Α.Ε.Κ. κι οι 12 βαθμοί από Π.Α.Ο.Κ. και Ο.Σ.Φ.Π.,
ήταν διαφορές που απετελούσαν ισχυρότατα εχέγγυα για επάνοδο στην Κορυφή.
Συνάμα,
η διακοπή για το «Μουντιάλ» εφάνταζε ως ιδανική ευκαιρία
για να καλύπτονταν τα κενά που υπήρχαν στο ρόστερ
είτε από προκύψαντες τραυματισμούς, είτε από τις καλοκαιρινές αβλεψίες,
αλλά η επανέναρξη τού πρωταθλήματος απεδείχθη «Βατερλό»·
η φερόμενη ως «ομαδάρα τού Γιοβάνοβιτς» αποδεικνυόταν ένα λιγόψυχο συνονθύλευμα
που επρέσβευε την «Κακοποίηση τού Ποδοσφαίρου»
και οδηγούσε μαζικώς τούς φίλους τού αθλήματος στα εφημερεύοντα οφθαλμιατρεία,
με ακατάσχετη αιμορραγία στα μάτια.

Ο προπονητίσκος Ιβάν Γιοβάνοβιτς κατέρρεε ενώπιόν μας,
οι επιλογές του, τα σχήματά του, οι αλλαγές του, η διαχείρισή του, όλα ήταν θλιβερά και τραγικά,
οι εμφανίσεις τού Παναθηναϊκού ήταν θλιβερές και τραγικές,
οι βαθμοί χάνονταν αφειδώς,
η κατρακύλα έδειχνε να μην είχε σταματημό,
οι απαραίτητες μεταγραφές δεν έρχονταν,
το μούδιασμα, η αρνητική έκπληξη, η δυσπιστία, το ξενέρωμα, ήταν όλα εδώ.
Αυτό το γνώριμο συναίσθημα που επί εποχής Αλαφούζου ταλανίζει τον σύλλογο,
ήταν ξανά εδώ, και άπαντες αντιλαμβάνονταν ότι το «παραμύθι» είχε λάβει τέλος.
Προσγείωση στη σκληρή πραγματικότητα.

Όταν εξέπνευσε ο Ιανουάριος, ήταν διάχυτες η σαστιμάρα και η παγωμάρα·
ο Ούγγρος «οικοδόμος» Κλάϊνχάϊσλερ ήταν απλώς «μερεμέτι» για το κέντρο,
ο Πολωνός «οικοδόμος» Πούχατς ήταν απλώς «μερεμέτι» για την άμυνα,
ο Σουηδός Γιερεμέγιεφ -πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα τής πατρίδας του-
δινόταν ανεξηγήτως δανεικός στον Λεβαδειακό,
ο Μαντσίνι ήταν το μοναδικό απόκτημα που παρήγαγε αισιοδοξία.

*** Ο προπονητίσκος Ιβάν Γιοβάνοβιτς αυτοσυστήνεται ως κόουτς που ξεψαχνίζει τις μεταγραφές,
αλλά εν τέλει πιστοποιείται αδιαμφισβητήτως
ότι πίσω από τη (δήθεν) λεπτολογία του κρύβεται ένας υποχόνδριος και ιδεοληπτικός χαρακτήρας
που συμπυκνώνεται στο άρτι εμπνευσθέν απόφθεγμα
«Το Ξεψάχνισμα είναι το Παιδί τής Ανοργασμικότητας.».

Ποιοι ήρθαν στον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι;
Ποιοι είναι τα «Αποκυήματα τού Ξεψαχνίσματος»;
Ο Σπόραρ. Ο Βέρμπιτς. Ο Μπερνάρ.
Ο ένας χειρότερος από τον άλλον.
Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο;

Ποιοι έφυγαν; Ποιοι αφέθηκαν να φύγουν;
Ο Βιγιαφάνιες και ο Γκατσίνοβιτς.
Χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο;

Θα τα πούμε όλα αύριο για το φετινό ρόστερ τού Παναθηναϊκού,
αλλά προς το παρόν θα παραμείνουμε στον άνθρωπο που βρίσκεται στον πάγκο του.

*** Ο προπονητίσκος Ιβάν Γιοβάνοβιτς είναι καλός για ομάδες που έχουν χαμηλές βλέψεις,
αλλά παθαίνει «κοκομπλόκο» όταν καλείται να επιτύχει στόχους που απέχουν τής ιδιοσυγκρασίας του
και συνεπαγωγικώς μεταφέρει τη ναφθαλινική ψυχολογία του στους ποδοσφαιριστές
(οι οποίοι -ειρήσθω εν παρόδω- αποτελούν προσωπικές επιλογές του
και ως εκ τούτου αντανακλούν την περσόνα του).

Έχω υμνήσει τον Ιβάν Γιοβάνοβιτς για τη σοβαρότητα και την αξιοπρέπεια που εκπέμπουν οι δηλώσεις του,
αλλά επιμελώς αποφεύγω πλέον να πω ότι είναι υπέροχος άνθρωπος
καθώς προβληματίζομαι ιδιαιτέρως από ορισμένες λεπτομέρειες.
Επί παραδείγματι,
γιατί δεν υπάρχει στο ρόστερ τού Παναθηναϊκού έστω ένας μαύρος ποδοσφαιριστής;
Πρόκειται για σύμπτωση ή μήπως ο εν λόγω προπονητής είναι ρατσιστής;
Αναρωτιέμαι…

Επίσης, ο τρόπος που αντιμετωπίζει σε τεχνικό επίπεδο τούς αγώνες τής ομάδας,
εκπέμπει αφόρητη μιζέρια που καταλήγει εν τέλει να είναι «Τοξικός Συντηρητισμός».
Ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς μού δίνει την αποκρουστική εντύπωση
ότι ανήκει στην κατηγορία ανθρώπων
που αν πιάσουν 500.000.000 δολάρια στο αμερικανικό «Powerball»
ψάχνουν για καμιά μεταχειρισμένη λιμουζίνα
και το μοναδικό δώρο που κάνουν σε συγγενείς και φίλους
είναι ένα πλουσιοπάροχο «τραπέζι» σε μικροαστική ταβέρνα
(«Να ανεβούμε επίπεδο, αλλά μην αρχίσουμε να σκορπάμε τα λεφτάκια μας,
διότι -αν δεν προσέξουμε- τα πεντακόσια εκατομμυριάκια θα γίνουν σύντομα καπνός.»).
Τσιγγουνιά. Κακομοιριά.

*** Τι είδαμε ΚΑΙ στη χθεσινή αναμέτρηση με τον Βόλο;
Ο αγώνας ήταν «must win» για να παρέμενε ο Παναθηναϊκός στην κορυφή
και να προσποριζόταν τις (όποιες) απώλειες των ανταγωνιστών του
(το ντέρμπι Π.Α.Ο.Κ.-Α.Ε.Κ. εγγυόταν την αύξηση τής βαθμολογικής διαφοράς
είτε από τον έναν, είτε και από τούς δύο διώκτες του).
Κι όμως, το ματς εμύριζε γκέλα από τα πρώτα λεπτά…

Παντελώς αδούλευτη ομάδα στις στημένες φάσεις.
Παντελώς αδούλευτη ομάδα στα σουτ εντός και εκτός περιοχής.
Παντελώς αδούλευτη ομάδα στο «ψηλό παιχνίδι».
Ένα ανερμάτιστο «τσούκου-τσούκου μπολ» που προκαλεί ρήξη αμφιβληστροειδούς.
Ελάχιστες καλές ενέργειες, ελάχιστες εμπνεύσεις, ελάχιστοι διεμβολισμοί,
ανύπαρκτη δυνατότητα να πιεστούν ουσιωδώς οι κλειστές άμυνες,
παικτάκια που έχουν τη μόνιμη τάση να γυρίζουν την μπάλα προς τα πίσω.
Η ομαδούλα τού προπονητίσκου Ιβάν Γιοβάνοβιτς
αισθάνεται καλά και αποδίδει καλά μόνο όταν δεν υπάρχει διακύβευμα·
μία θλιβερή δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία
από μέτριους ποδοσφαιριστές που είναι πασίδηλο ότι δεν αντέχουν την πίεση
και που -κατά βάθος- δεν θέλουν να τούς διαταράσσει ο Πρωταθλητισμός την ηρεμία τους.
Άντε να προκύψει κανά κυπελλάκι μετά από ευνοϊκές κληρωσούλες, και μέχρι εκεί.

Το ματς εκραύγαζε ότι επήγαινε για ισοπαλία,
όμως οι αλλαγές που έκανε ο προπονητίσκος Ιβάν Γιοβάνοβιτς
ήταν καθυστερημένες και -κυρίως- εγκληματικές.
Στο 66΄ βγάζει τον Ιωαννίδη -ήτοι, τον «game changer» που επανειλημμένα τον έχει ξελασπώσει-
και βάζει το «ποδοσφαιρικό τίποτα», τον Σπόραρ
(γιατί άραγε δεν μπορεί μία ομάδα να παίξει με δύο φορ;).
Στο 67΄ βγάζει τον Μαντσίνι -ήτοι, τον μακράν πιο κομβικό μεσο-επιθετικό τής ομάδας-
και βάζει τον Κλάϊνχαϊσλερ που προσπαθώντας να επιβεβαιώσει τη φήμη τού «σουτέρ»
άνοιξε τρεις φορές πυρ κατά των πτηνών που ίπταντο πάνω από το γήπεδο.
Στο 77΄ βγάζει τον ανύπαρκτο Πέρεθ και βάζει τον ανθύπαρκτο Κουρμπέλη,
ο οποίος ανέβασε μεν την απόδοση τής ομάδας
αλλά όταν βρέθηκε σε θέση βολής -και μάλιστα, κοντά στη μικρή περιοχή-
έστειλε την μπάλα μόλις πέντε μέτρα άουτ.
Στο 80΄ βγάζει τον άχρωμο Τσέριν και βάζει τον αόρατο Βέρμπιτς.
Η πέμπτη αλλαγή δεν έγινε καν,
διότι το βάθος που διαθέτει ο πάγκος τού Π.Α.Ο. συγκρίνεται μόνο με τη Λούτσα·
σε απλά Ελληνικά, είναι πάγκος τής Λούτσας.

Η σπασμωδικότητα στο παιχνίδι τού Παναθηναϊκού ήταν διάχυτη,
οι ευκαιρίες που προέκυπταν από τα απελπισμένα «γεμίσματα» σπαταλούνταν,
το «Εργάκι τής Αγωνίας» ήταν μεν θελκτικό και είχε ενδιαφέρον προ μηνών,
αλλά τώρα πια παρήγαγε απώθηση λόγω τής κουραστικής επαναληπτικότητάς του.
Το χαμένο πέναλτι τού Σπόραρ απέδωσε «Ποδοσφαιρική Δικαιοσύνη»,
ΚΑΙ προσωπικώς, ΚΑΙ σε ομαδικό επίπεδο.
Η θλιβερή ομαδούλα τού προπονητίσκου Ιβάν Γιοβάνοβιτς πήρε αυτό που τής έπρεπε.

Υπήρξαν κάμποσοι ανόητοι και άμπαλοι οπαδοί (αλλά και δημοσιογράφοι),
που εξέφρασαν τη γελοία επισήμανση-δικαιολογία ότι «ο Βόλος έστησε “πούλμαν”», ότι έπαιξε κλειστά,
ότι είχε ως αποκλειστικό μέλημά του να καταστρέψει και όχι να δημιουργήσει.
Μα ακριβώς σε τέτοια παιχνίδια ξεχωρίζουν οι «μεγάλες ομάδες» από τις «μικρές ομάδες»·
ο καθείς με την αυτοσυντήρησή του.

*** Στο ίδιο έργο θεατές, λοιπόν.
Όταν περιμένεις να κάνουν οι αντίπαλοι αμυντικοί
κάποιαν εγκληματική ανοησία στις καθυστερήσεις για να νικήσεις με πέναλτι,
ε…, θα έρθει η στιγμή που θα υποστείς τη δέουσα τιμωρία.
Ήταν ο Άβιλα στο ματς με τον Ολυμπιακό. Εκεί, μπήκε το γκολ.
Ήταν ο Μορέϊρα στο ματς με τα Γιάννινα. Εκεί, μπήκε το γκολ.
Ήταν ο Λούνα στο ματς με τον Βόλο. Εδώ, δεν μπήκε το γκολ.
Τρίτη και φαρμακερή.

Έτσι πετάχτηκαν στα σκουπίδια άλλοι δύο βαθμοί·
αντί ο Παναθηναϊκός να αξιοποιήσει το βαθμολογικό πλεονέκτημα
που διέθετε στο τέλος τού πρώτου γύρου έναντι των αντιπάλων του,
αντί να τούς φορτώσει με επιπρόσθετο άγχος και να έχει εξαφανιστεί από το οπτικό πεδίο τους,
αγκομαχά να παραμείνει στη διεκδίκηση τού τίτλου.
Κι όμως, ακόμη κι έτσι, εξακολουθεί να ευνοείται από τις συγκυρίες,
καθώς η μεγάλη εκτός έδρας νίκη τής Α.Ε.Κ. επί τού Π.Α.Ο.Κ.
και η απρόσμενη ισοπαλία τού Ολυμπιακού στο εντός έδρας «φιλικό» με τον Άρη,
δίνουν κι άλλη προκλητική ευκαιρία στο μεμψίμοιρο συνονθύλευμα τού προπονητίσκου Ιβάν Γιοβάνοβιτς.
Η θλιβερή ομαδούλα που έχει θεοποιήσει το «Μισό-Μηδέν»,
είναι ακόμη γερά μέσα στο κόλπο τής κατάκτησης τού πρωταθλήματος,
ακριβώς επειδή ξεδιπλώνεται μπροστά μας
η πιο σκληροπυρηνική εκδοχή τής ρήσης «Στους τυφλούς, βασιλεύει ο Μονόφθαλμος.»:
«Στους αυτόχειρες, βασιλεύει ο Δειλός.».

Ιβάν Γιοβάνοβιτς, αν ο Παναθηναϊκός και εσύ πάρετε το πρωτάθλημα,
θα επέλθει μεν η προσωρινή λύτρωση για τον Σύλλογο,
αλλά θα έχει γυρίσει πολλά χρόνια πίσω το Ποδόσφαιρο.
Ιβάν Γιοβάνοβιτς, είσαι ιδανικός προπονητής για τον «Παναθηναϊκό» τού Αλαφούζου.
Ιβάν Γιοβάνοβιτς, είσαι ασήμαντος προπονητίσκος για τον Παναθηναϊκό.
ΚΡΙΜΑ.

Ο Αθλητάμπουρας