Πιο ώριμη από ποτέ. Αγωνιστικά και εξωαγωνιστικά. Ίσως την έχει βοηθήσει ότι πλέον δεν έχει το άγχος που καταβάλει σχεδόν κάθε αθλητή: της εξεύρεσης οικονομικών πόρων για την κάλυψη των καθημερινών της αναγκών. Ίσως πάλι το γεγονός ότι έχει έρθει στην κατάλληλη ηλικία για να… απογειωθεί αγωνιστικά. Ίσως οι καθημερινές σκληρές προπονήσεις και η προσήλωση στον στόχο. Ίσως και τα τρία μαζί. Όπως και να έχουν τα πράγματα, η Ελισάβετ Τελτσίδου είναι ό,τι καλύτερο διαθέτει το ελληνικό γυναικείο τζούντο και μια εκ των κορυφαίων αθλητριών στον κόσμο, στην κατηγορία των -70 κιλών. Και το αποδεικνύει σε κάθε ευκαιρία.
Μόλις πριν από λίγα 24ωρα, κατάφερε να περάσει σαν… σίφουνας από την Τιφλίδα, κατακτώντας το χρυσό μετάλλιο στο Γκραν Σλαμ της γεωργιανής πρωτεύουσας. Ένα μετάλλιο που αν μη τι άλλο της δίνει το δικαίωμα να κάνει όνειρα από τώρα για το Παρίσι (δεδομένου ότι βρίσκεται στο Νο-4 της Ολυμπιακής κατάταξης) αλλά και για το Νο-1 του κόσμου (είναι στο Νο-9), το οποίο θεωρεί ότι δεν είναι μακριά, από τη στιγμή που θα μπορέσει να είναι συνεπής με τους στόχους της: ένα μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα του 2023 στην Ντόχα και ένα ακόμη στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024. Στόχοι αν μη τι άλλο εφικτοί, από τη στιγμή που πλέον μπορεί να κερδίζει αθλήτριες ακόμη και με τις μεγαλύτερες αγωνιστικές περγαμηνές. Άλλωστε και η Λίζα, όπως την φωνάζουν οι φίλοι της, είναι πλέον μία από αυτές!
Το Γραφείο Τύπου της Ελληνικής Ομοσπονδίας Τζούντο, συνομίλησε με την Ελισάβετ Τελτσίδου, λίγες μόλις ώρες μετά το χρυσό μετάλλιο στην Τιφλίδα. Το τρίτο κατά σειρά (δεύτερο χρυσό) σε Γκραν Σλαμ από τον περασμένο Οκτώβριο, οπότε και ξεκίνησε ένα σερί εξαιρετικών εμφανίσεων. Είναι χαρακτηριστικό, ότι και στα έξι τελευταία Γκραν Σλαμ, το όνομά της φιγουράρει στην πρώτη πεντάδα της κατηγορίας της, κάτι που πολύ απλά σημαίνει αγωνιστική σταθερότητα και προσήλωση στον στόχο που δεν είναι άλλος από την εξασφάλιση του Ολυμπιακού εισιτηρίου για το Παρίσι, όσο το δυνατόν πιο σύντομα!
Ο λόγος στην Ελισάβετ Τελτσίδου:
Πόσο εύκολα ή δύσκολα ήρθε το μετάλλιο στην Τιφλίδα: «Αν εξαιρέσουμε τον πρώτο αγώνα όπου μπήκα παγωμένη, νομίζω ότι στη συνέχεια απλά έκανα αυτό που ξέρω καλά. Να παλεύω. Σε καμία περίπτωση δεν ένιωσα απειλή από τις αντιπάλους μου. Απλά στον εναρκτήριο αγώνα δεν μου έβγαινε αυτό που ήθελα. Το καλό ήταν, πως μέσα από αυτόν τον αγώνα ζεστάθηκα καλά για τους επόμενους. Άνοιξαν τα πνευμόνια μου και έβαλα τον εαυτό μου σε μια διαδικασία να ζοριστεί παραπάνω. Στον τελικό, το ζητούμενο για μένα ήταν να διαχειριστώ σωστά όλον τον αγώνα απέναντι σε μια αθλήτρια που είχε Ολυμπιακό μετάλλιο. Ήταν δύσκολος αγώνας, όμως τα κατάφερα και γι` αυτό ένοιωσα ακόμη μεγαλύτερη ικανοποίηση όταν ήρθε το χρυσό μετάλλιο στην κατοχή μου.
Από τον περασμένο Οκτώβριο, οπότε και ήρθε το χρυσό μετάλλιο στο Άμπου Ντάμπι, βλέπουμε μια άλλη Λίζα μέσα στα τατάμι: «Γιατί πολύ απλά ένιωσα ότι δεν παλεύω μόνη. Ήρθε η πολυπόθητη στήριξη από τους χορηγούς μου, την οποία δεν είχα πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Το γεγονός ότι δεν έχω το άγχος της καθημερινότητας και μπορώ να είμαι προσηλωμένη στις προπονήσεις μου, με βοηθάει ώστε να διεκδικώ και να φέρνω το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Παίζει ρόλο η λεπτομέρεια σε αυτό το επίπεδο. Θεωρώ ότι δεν έχω φτάσει ακόμη στο πικ, αλλά προσπαθώ κάθε μέρα για το καλύτερο. Και το γεγονός ότι έχω δίπλα μου ανθρώπους να στηρίζουν την προσπάθειά μου, με κάνει να νιώθω ότι μπορώ να καταφέρω τα πάντα».
Το μυστικό της επιτυχημένης πορείας της το τελευταίο εξάμηνο: «Σκληρή δουλειά. Πιο ποιοτική προπόνηση. Και ψυχολογικά δεν έχω να σκεφτώ κάτι για το οικονομικό. Στοχοπροσήλωση. Τώρα έχω αφοσιωθεί στους στόχους μου. Έχω στήριξη και πλέον είμαι σε θέση να διαχειρίζομαι καλύτερα τις καταστάσεις που με έκαναν να μην μπορώ να συγκεντρωθώ. Πάντα δούλευα σκληρά. Όμως πλέον υπάρχει σωστός προγραμματισμός. Όλα αυτά βέβαια με σκληρή προπόνηση. Ασταμάτητα».
Σε ένα μήνα είναι το Παγκόσμιο πρωτάθλημα: «Θα με χαροποιούσε ένα μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Είναι άλλωστε απωθημένο. Τα μετάλλια που έχω κατακτήσει έως τώρα, είναι τα λιθαράκια για να φτάσω εκεί που θέλω. Και τώρα αυτό που θέλω είναι μετάλλιο στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα. Και έπονται φυσικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Θέλω να κρατηθώ σε υψηλό αγωνιστικό επίπεδο, να γίνω ακόμα καλύτερη και να βρίσκομαι στην καλύτερη δυνατή φόρμα όταν θα βρεθώ στο Παρίσι για τους Ολυμπιακούς. Να νιώθω σιγουριά».
Τι σημαίνει σιγουριά για μια αθλήτρια του επιπέδου σου: «Ότι πάω για το μετάλλιο. Και στο Τόκιο είχα βάλει στόχο το μετάλλιο, όμως ρεαλιστικά δεν είχα κερδίσει όλες τις αθλήτριες ώστε να είμαι πανέτοιμη για να πετύχω το στόχο μου. Τώρα μπορώ και τις κερδίζω όλες. Στο Τόκιο, για το επίπεδο που ήμουν, πάλεψα για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα με όλες μου τις δυνάμεις. Τώρα στο Παρίσι, το μετάλλιο, είναι περισσότερο εφικτό».
Η επίτευξη των στόχων σημαίνει αυτόματα και αποχώρηση από την ενεργό δράση: «Είμαι μικρή ακόμα, όμως δεν είμαι και άπληστη. Εάν έρθουν αυτά τα μετάλλια που επιδιώκω μέσα στα επόμενα δύο χρόνια, θα εξετάσω τις προοπτικές μου σε άλλες βάσεις. Υπάρχει και μια νέα γενιά αθλητριών που έρχεται και αποτελούν τους συνεχιστές μας. Στην Ελλάδα υπάρχουν ταλέντα. Ελπίζω ότι θα δουλέψουν σωστά και να φτάσουν στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Μακάρι και στη δική τους περίπτωση να μην έχουν το οικονομικό άγχος, ώστε ο δρόμος του πρωταθλητισμού να είναι πιο ευκολοδιάβατος. Είναι σημαντικό για έναν αθλητή, ο δρόμος που θα ακολουθήσει να μην έχει δυσκολίες, κάτι που δυστυχώς, τουλάχιστον στην Ελλάδα, δεν είναι εύκολο να ισχύσει».
Πόσο μακριά είναι το Νο-1: «Το έχω σκεφτεί το Νο-1 της Παγκόσμιας. Αν γίνουν όλα όσα θέλω, ο στόχος θα επιτευχθεί. Τώρα είμαι Νο-4 στην Ολυμπιακή και Νο-9 στην Παγκόσμια. Δεν έχω υπάρξει ποτέ τόσο ψηλά. Δεν είναι μακριά το Νο-1, οπότε γιατί όχι!»
Για το γεγονός ότι δείχνεις πιο ώριμη: «Μου το έχουν πει πολλοί ότι αποπνέω μια σιγουριά. Το νιώθω κι εγώ. Και το νιώθουν ότι το πιστεύω. Βγαίνει και στο τατάμι αυτή η σιγουριά. Πιστεύω στις δυνάμεις μου. Άλλωστε έχω δουλέψει σκληρά για να μπορέσει να έρθει αυτό το αποτέλεσμα. Με βοηθάει και το γεγονός ότι έχω τη στήριξη του κόσμου. Μου δίνει δύναμη. Σε κάθε μου βήμα, νιώθω ότι υπάρχουν δίπλα μου άνθρωποι που με στηρίζουν. Γνωστοί και άγνωστοι. Το βλέπω στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης όπου προσπαθώ να διαβάζω τα πάντα. Δίνει δύναμη σε εμάς τους αθλητές αυτή η στήριξη».
Και βέβαια η στήριξη από τους χορηγούς:« Είμαι ευγνώμων που μπορώ να έχω τη στήριξή τους. Από τον μεγάλο μου χορηγό τη Stoiximan, τον Δημήτρη Φιντιρίκο και την Katerelos Fitness. Και φυσικά από την Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, την Ελληνική Ομοσπονδία Τζούντο, αλλά και το σωματείο μου, τον ΠΑΟΚ. Τους ευχαριστώ που μου δίνουν την ευκαιρία να κάνω τη δουλειά μου χωρίς άγχος. Ειδικά σε αυτήν την χρονική περίοδο που βρισκόμαστε τόσο κοντά στους Ολυμπιακούς Αγώνες. Εκεί όπου εύχομαι να πανηγυρίσουμε όλοι μαζί ένα μετάλλιο».
