Ατενίζει το μέλλον με αισιοδοξία ο Βασίλης Τανταλίδης, μετά την μακρά και επίπονη περίοδο που πέρασε, με τραυματισμούς και δύσκολες επεμβάσεις στο αριστερό γόνατο. Ο 23χρονος γυμναστής, μέλος της Εθνικής ομάδας της ενόργανης, ταλαιπωρείται από το 2015, όταν υπέστη μερική ρήξη χιαστού και μηνίσκου, όμως πλέον έχει πάρει τον δρόμο της επιστροφής στην αγωνιστική δράση και δουλεύει σκληρά για να επανέλθει στο υψηλό επίπεδο.
«Δεν απέφυγα το χειρουργείο, χρειάστηκε χρόνος για να αποκατασταθεί το πρόβλημα, αλλά σήμερα το πόδι μου είναι σε άψογη κατάσταση από πλευράς δύναμης. Κάπου-κάπου υπάρχουν μικρές ενοχλήσεις, λόγω της αλλαγής του καιρού ή λόγω της καταπόνησης, αλλά δεν είναι κάτι που με περιορίζει. Το έχω αφήσει πίσω μου και πηγαίνω παρακάτω», λέει ο αθλητής του Θεόφιλου Λαλεχού, που θα κάνει ολοκληρωμένη επανεμφάνιση στο προσεχές Πανελλήνιο πρωτάθλημα.
«Στο φετινό Πανελλήνιο σχεδιάζω να αγωνιστώ στο σύνθετο ατομικό, για πρώτη φορά μετά από πέντε χρόνια. Θα ήθελα να τερματίσω μέσα στην οκτάδα της κατάταξης, αν όχι στην πεντάδα, και επίσης να κατακτήσω μετάλλια στα πιο δυνατά μου όργανα, που είναι ο πλάγιος ίππος και το μονόζυγο. Στον ίππο έχω ετοιμάσει ένα καινούργιο πρόγραμμα με βαθμό δυσκολίας 5,90 και θέλω να δω πώς θα βγει. Στους επόμενους μήνες μπορεί να προσθέσουμε κάποια στοιχεία και να ανεβάσουμε τον συντελεστή δυσκολίας μέχρι το 6,20», αναφέρει και προσθέτει στην συνέχεια για το ισχυρότερο κίνητρο που έχει και είναι η Εθνική ομάδα:
«Ένας από τους μεγάλους στόχους μου είναι να χριστώ πάλι διεθνής με την Εθνική ανδρών και αυτός είναι ένας λόγος που δεν σταμάτησα την ενόργανη μετά τους τραυματισμούς μου. Εφόσον όλα κυλήσουν ομαλά και η εμφάνισή μου στο Πανελλήνιο και στα άλλα τεστ είναι καλή, θα ήθελα να διεκδικήσω την συμμετοχή μου στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και γιατί όχι και στο Παγκόσμιο».
Με τον μικρότερο αδελφό του, τον 21χρονο Αντώνη, συνυπήρξαν στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2012 ως μέλη της Εθνικής Εφήβων. «Ο πατέρας μου ήταν παλιός πρωταθλητής του στίβου και μας μετέφερε αυτή τη φλόγα, την αγάπη για τον αθλητισμό. Το ξεκίνημα έγινε κατά σύμπτωση, επειδή ο γιος της νονάς μου έκανε ενόργανη. Είχα πάει στο γυμναστήριο, γνώρισα το άθλημα και το αγάπησα. Ο Αντώνης δεν άργησε να με ακολουθήσει. Ασφαλώς υπάρχει ευγενής ανταγωνισμός ανάμεσά μας, αλλά είμαστε δεμένα αδέρφια, στηρίζουμε ο ένας τον άλλον και ο καθένας θέλει για τον αδερφό του το καλύτερο», δηλώνει ο Βασίλης Τανταλίδης και καταλήγει:
«Οφείλω ένα τεράστιο ευχαριστώ στους γονείς μου, επειδή μου έδωσαν την ευκαιρία να ξεκινήσω αυτό το υπέροχο άθλημα, που είναι η μητέρα όλων των αθλημάτων. Ευχαριστώ ιδιαίτερα τον πατέρα μου, που παρ’ όλες τις δυσκολίες, μου έχει προσφέρει μεγάλη στήριξη, οικονομική και συναισθηματική, όπως και τον προπονητή μου κ. Λαλεχό, γιατί χωρίς αυτόν δεν θα μπορούσαμε να είχαμε φτάσει σε υψηλό επίπεδο. Δεν θα μπορούσα να παραλείψω τον γιατρό της Εθνικής ομάδας, κ. Οδυσσέα Παξινό, που μετά τους τραυματισμούς που είχα βοήθησε ώστε να μην σταματήσει αυτό το όνειρο και μου έδωσε το έναυσμα να συνεχίσω πιο δυνατά και πιο αποφασιστικά την πορεία μου».
