Ο Βασίλης Σεβαστής με επιστολή του παραθέτει τις σκέψεις του γύρω από τον χώρο του στίβου, αναφορικά με τους δύσκολους μήνες στην εποχή του κορωνοϊού.
Ο Γενικός Γραμματέας του ΣΕΓΑΣ εκφράζει την ανησυχία του για την εξέλιξη της κατάστασης, αναφέροντας παράλληλα τις λύσεις που προτείνει ώστε ο στίβος να βγει πιο δυνατός το επόμενο διάστημα.
Αναλυτικά:
«Χρόνια Πολλά!
Εύχομαι και αυτή η επιστολή μου, να σας βρει όλους καλά!
Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος, γιατί από την προηγούμενη επικοινωνία μας δεν είχαμε πληροφορίες για περιστατικά σοβαρής νοσηλείας ή απώλειας από τον covid 19, για ανθρώπους του χώρου μας. Ελπίζω το ίδιο να συνεχιστεί και το επόμενο διάστημα, όχι μόνο για τα Μέλη της οικογένειας του Στίβου, αλλά για όλο τον κόσμο.
Θα χρειαστεί βέβαια να συνεχίσουμε όλοι την προσπάθεια συστηματικής τήρησης των μέτρων της Πολιτείας, επιβεβαιώνοντας ότι ο χώρος μας είναι από τους πιο συνεπείς και επομένως από τους πρώτους που θα διεκδικήσει την σταδιακή επανεκκίνηση των δραστηριοτήτων του και στο Σωματειακό επίπεδο, όπως έχει γίνει ήδη στο επίπεδο των «μεγάλων» Εθνικών Ομάδων, όταν αρθούν τα σημερινά μέτρα.
Σε λίγες ημέρες φεύγει το 2020, μια χρονιά με απόλυτα αρνητικό πρόσημο, όχι μόνο λόγω της πανδημίας, αλλά λόγω μιας γενικότερης αντίληψης στον πυρήνα της κυβερνητικής πολιτικής, όπως τουλάχιστον εκφράζεται από τον αρμόδιο Υπουργό, περί Κράτους – ιδιοκτήτη.
Το 2020 δυστυχώς σημαδεύτηκε αρνητικά από τις αντικειμενικές δυσκολίες που προκάλεσε η πανδημία που την επιδείνωσε μια γενικευμένη εκστρατεία συκοφάντησης και απαξίωσης των αθλητικών στελεχών όλων των βαθμίδων, μια ολομέτωπη επίθεση στις Διοικήσεις των Ομοσπονδιών που δεν «χαϊδεύουν» τα αυτιά των εκπροσώπων της πολιτικής εξουσίας, από τις αλλεπάλληλες και κατάφωρα αντισυνταγματικές νομοθετικές παρεμβάσεις, την παρότρυνση και υποβοήθηση αντιπολιτευτικών κινήσεων και σχημάτων, ενάντια στις σημερινές Διοικήσεις των περισσοτέρων Ομοσπονδιών, την περικοπή των επιχορηγήσεων κ.λπ.
Παράλληλα μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, επιχειρούνται μια σειρά πολιτικές που ονομάζονται «μεταρρυθμίσεις», αλλά μάλλον «απορρυθμίσεις» θα έπρεπε να λέγονται, αφού διενεργούνται κάτω από ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα, που συνεχώς αναθεωρούνται, σε ένα περιβάλλον που το Κράτος υπολειτουργεί, και που τελικό στόχο είχαν τον έλεγχο του εκλογικού δικαιώματος των Γενικών Συνελεύσεων των Ομοσπονδιών.
Είμαι βέβαιος ότι όλο αυτό θα έχει τα αντίθετα αποτελέσματα για τους εμπνευστές του, αλλά μακροπρόθεσμα αυτή η βίαιη κρατικοποίηση του αθλητικού οικοδομήματος, θα επιφέρει σημαντική συρρίκνωση της ερασιτεχνικής συμμετοχής, προσφοράς και δημιουργίας των ερασιτεχνών αθλητικών στελεχών, της καρδιάς δηλαδή και της ψυχής του σώματος που «έχτισε» τον Ελληνικό Αθλητισμό τα τελευταία 130 χρόνια.
Το 2020, ήταν μια πολύ αρνητική χρονιά και για την προοπτική των βασικών υποδομών του Στίβου στην Ελλάδα.
Σε αντίθεση με τις «μεταρρυθμιστικές» πολιτικές της αθλητικής ηγεσίας, παρακολουθούμε την πάγια μικροπολιτική της «κοσμογονίας» κατασκευής ή συντήρησης των αθλητικών υποδομών της εκλογικής περιφέρειας του πολιτικού προϊσταμένου του αθλητισμού, τις εξαγγελίες για την κατασκευή «Σπιτιών» αθλημάτων φιλικά διακείμενων σ’ αυτόν, καθώς επίσης τις εξαγγελίες ανάληψης διεθνών διοργανώσεων, συνήθως από το «πανέρι των αζήτητων», αλλά με μεγάλους προϋπολογισμούς, και με τόπο διεξαγωγής την πολιτική έδρα του κ. Υφυπουργού, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Την ίδια περίοδο, το κλειστό Στάδιο της Παιανίας παρά τις εξαγγελίες παραμένει ένα κουφάρι, το «Σπίτι» του Στίβου στο Σχιστό ματαιώθηκε, το ΟΑΚΑ ανακαινίζεται και αξιοποιείται ολόκληρο εκτός από τις στιβικές υποδομές, ειδικά του κεντρικού σταδίου και το Καυτανζόγλειο παραμένει ημιτελές γιατί ο εργολάβος δεν πληρώνεται! (;)
Τέλος η ματαίωση των δρομικών αγώνων, λόγω της πανδημίας θα στερήσει από την Ομοσπονδία μας πόρους 2-2,5 εκ. ευρώ, αφού απορρίφθηκε από την Κυβέρνηση το αίτημα για κάλυψη ενός μόνο μέρους της «ζημιάς» από μια δραστηριότητα που αποφέρει στα Ταμεία του Κράτους ετησίως πολλά εκατομμύρια ευρώ.
Στο μεταξύ συνεχίζεται με αμείωτη ένταση η λασπολογία, η παραπληροφόρηση και η διαστρέβλωση πραγματικών γεγονότων και δεδομένων σχετικά με την «ιστορία» του ΣΕΓΑΣ των τελευταίων 23 χρόνων, στην οποία βεβαίως πρωταγωνιστούν Διοικητικά Στελέχη και Τεχνικοί της Διοίκησης του 1997.
Προσωπικά το τελευταίο πράγμα που με ενδιαφέρει σήμερα είναι να συνεχίσω μια δεύτερη καριέρα σε ηγετικές θέσεις στο Δ.Σ. του ΣΕΓΑΣ.
Δεν μπορώ να δεχθώ όμως ότι:
α) Το 1997 ανατρέψαμε την τότε Διοίκηση με δικαστική παρέμβαση.
β) Παραλάβαμε ένα ΣΕΓΑΣ σε καλή κατάσταση, όπου όλα ήταν καλά για τους
αθλητές, τους προπονητές και τα Σωματεία και
γ) ότι μετά από 23 χρόνια προσφοράς, αγώνων και εμπειρίας δεν μπορούν
κάποιοι από μας να είναι ούτε απλά μέλη του Δ.Σ., λόγω ηλικίας!
δ) ότι δεν θα παραδοθεί ο ΣΕΓΑΣ στα χέρια ανθρώπων που θα εξυπηρετούν
ποικιλώνυμα συμφέροντα, οι οποίοι χρησιμοποιούν τους πρώην πρωταθλητές
μας για προκάλυψη.
Είναι αλήθεια ότι το 2021 κλείνει ένας μεγάλος κύκλος. Τα 23 χρόνια είναι πολλά! Έγιναν όμως και πάρα πολλά! Από το να ξαναστήσουμε τα «ερείπια» του ΣΕΓΑΣ που παραλάβαμε, μέχρι να κτίσουμε ένα αθλητικό οικοδόμημα με στέρεες δομές, σύγχρονα προγράμματα, μεγάλες Διεθνείς διακρίσεις, εξορθολογισμό δαπανών, πρωτοποριακά και επιτυχή προγράμματα εξεύρεσης ιδίων πόρων, δημιουργία αγωνιστικών θεσμών υψηλών συμβολισμών και κύρους, στην ευρύτερη Ελληνική αθλητική πραγματικότητα κ.λπ. για να ξαναδώσουμε στον ΣΕΓΑΣ το κύρος που αρμόζει στην αρχαιότερη και μεγαλύτερη αθλητική Ομοσπονδία της Χώρας.
Αυτά όμως θα τα παρουσιάσουμε από κοινού με τον πολύτιμο συνεργάτη και φίλο τον Κώστα Παναγόπουλο, σε μια κοινή συνέντευξη Τύπου, στην πορεία για τις εκλογές του ΣΕΓΑΣ.
Το χρωστάμε, όχι μόνο στους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας, αλλά κυρίως στους δεκάδες συναδέλφους που συμμετείχαν μαζί μας στα Διοικητικά Συμβούλια του ΣΕΓΑΣ, από το 1997 μέχρι σήμερα, καθώς επίσης στους Τεχνικούς, τους εργαζόμενους και σε όλους τους εργάτες του Στίβου, που είχαν την δική τους συμβολή σ’ αυτό το έργο.
Επιπλέον όμως το οφείλουμε, ως απάντηση, στους «μεταρρυθμιστές» τύπου «Αυγενάκη» για να τους επισημάνουμε ότι το «Θαύμα» του Ελληνικού Αθλητισμού των τελευταίων δεκαετιών, οφείλεται πρωτίστως στην ψυχή, το μεράκι και το όραμα των αιρετών και άμισθων στελεχών του Αθλητισμού, που εργάζονται καθημερινά στα Σωματεία τις Ενώσεις και τις Ομοσπονδίες.
Οι Υπουργοί έρχονται και παρέρχονται.
Σήμερα όμως είμαι υποχρεωμένος να σταθώ στο 1997, γιατί τον τελευταίο καιρό επιχειρείται να ξαναγραφτεί η ιστορία του ΣΕΓΑΣ εκείνης της εποχής.
Σε ότι αφορά την καθημερινότητα και τις εσωτερικές λειτουργίες, χαρακτηρίζονταν από τις συνεχείς αντιπαραθέσεις, κινητοποιήσεις και απεργίες του προσωπικού, τις αντεγκλήσεις και παραιτήσεις κορυφαίων προπονητών, τα διαρκή παράπονα με τις δημόσιες δηλώσεις ακόμη και τις κινητοποιήσεις των πρωταθλητών της εποχής κατά της τότε Διοίκησης του ΣΕΓΑΣ.
Αυτό το κακό κλίμα συμπληρωνόταν, από τις αντιθέσεις που είχαν δημιουργηθεί μεταξύ της ηγετικής ομάδας του ΣΕΓΑΣ και πολλών άλλων Ομοσπονδιών και κορυφωνόταν με τον πόλεμο που είχε κηρυχθεί με την τότε Αθλητική Ηγεσία.
Αρκεί να ανατρέξει κανείς στα ΜΜΕ της εποχής για να έχει μια καθαρή εικόνα της κατάστασης όπως περιγράφεται πιο πάνω.
Κάποια μέλη της τότε Διοίκησης και Τεχνικοί που σήμερα πρωτοστατούν στα social media υπέρ της «ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ» βυσσοδομώντας και παραπληροφορώντας, προσπαθούν να περάσουν το σενάριο ότι η Διοίκηση τότε «έπεσε» με δικαστική απόφαση – πραξικόπημα κ.λπ.
Θα τους θυμίσω λοιπόν ότι στη Γενική Απολογιστική Συνέλευση, στις 29/3/97 στη Λάρισα, καταψηφίστηκε τόσο ο Διοικητικός απολογισμός της τότε Διοίκησης του ΣΕΓΑΣ με 133 έναντι 76 ψήφους , όσο και ο οικονομικός με 128 έναντι 76 ψήφων. Ακολούθησε όπως ήταν φυσικό η προσφυγή 133 Σωματείων στο Δικαστήριο, για διορισμό προσωρινής Διοίκησης, με εντολή διεξαγωγής Αρχαιρεσιών, όπως και έγινε.
Αυτή ήταν η πρώτη Διοίκηση της ΑΚΑΣ, που ανέλαβε να μαζέψει τις διασπασμένες δυνάμεις του χώρου, να κλείσει τα τεράστια οικονομικά ανοίγματα, να ξαναφτιάξει Σχεδιασμό με αναπτυξιακές στοχεύσεις και να αποκαταστήσει το κύρος της Αρχαιότερης Ομοσπονδίας της Χώρας.
Ας θυμηθούμε λοιπόν κάποια ποσοτικά και ποιοτικά μεγέθη, της οικονομικής, αλλά και της γενικότερης δομής του ΣΕΓΑΣ, όπως αποτυπώνονται στον επίσημο Απολογισμό – Ισολογισμό του 1996, όπως παρουσιάστηκε στη Γενική Συνέλευση και καταψηφίστηκε, όπως ήταν φυσικό.
Την εποχή εκείνη ο ΣΕΓΑΣ είχε 63 μόνιμους υπαλλήλους. Σήμερα έχει 23!
Είχε δεκατέσσερις (14) Ε.Α.Σ. και δεκατρείς (13) Τ.Ε. με γραφεία και 30 υπαλλήλους. Σήμερα έχει δεκαέξι (16) Ε.Α.Σ. και μία (1) Τ.Ε. με δεκαέξι (16) συνολικά υπαλλήλους.
Το κόστος όλων αυτών ανέρχονταν στο 1.203.358€ για τους υπαλλήλους του ΣΕΓΑΣ και 1.381.335€ για τα λειτουργικά και τη μισθοδοσία των Ε.Α.Σ.
Μαζί με τα λειτουργικά έξοδα του ΣΕΓΑΣ ύψους 92.000,00€ μας κάνουν ένα σύνολο Διοικητικών δαπανών 2.676.693€ που ανέρχεται στο 41,5% του συνολικού προϋπολογισμού του ΣΕΓΑΣ, ύψους 6.462.885€.
Το σημερινό αντίστοιχο ποσοστό, όπως αποτυπώνεται από τα στοιχεία του Απολογισμού – Ισολογισμού του ΣΕΓΑΣ του 2019, που εγκρίθηκε ομόφωνα στη Γενική Συνέλευση του περασμένου Ιουνίου, είναι το 21,6% του συνολικού απολογισμού ύψους 7.857.381,21€., όπου οι αντίστοιχες δαπάνες είναι: (700.885+182.385,341+506.439,34+311.901= 1.701.571€), που αναλογούν στο 21,6% του συνολικού προϋπολογισμού του ΣΕΓΑΣ για το 2019.
Οι διαφορές είναι προφανείς και καταλυτικές!
Επίσης το 1996 ο ΣΕΓΑΣ δαπάνησε 120.690.291δρχ. ή αλλιώς 354.970€ για συμμετοχή και διοργάνωση αγώνων δηλαδή το 5,5% του προϋπολογισμού του!
Ακόμη στο Κεφάλαιο Δαπάνες Ανάπτυξης δαπάνησε το «ιλιγγιώδες» επίσης ποσό των 48.653.937δρχ. ή 143.100€ δηλαδή το 2% του προϋπολογισμού του!
Και τέλος στο Κεφάλαιο «Ενισχύσεις Σωματείων» καταγράφεται ΜΗΔΕΝΙΚΟ ποσό και αντίστοιχο ποσοστό επι του προϋπολογισμού 6,5 εκατομμυρίων ευρώ!
Αυτή η κατάσταση είχε σαν αποτέλεσμα να παραλάβουμε τεράστια συσσωρευμένα χρέη, μεταξύ των οποίων και οφειλές μισθών Σωματειακών προπονητών δεκαεπτά (17) μηνών, την ίδια περίοδο που κάποια πρωτοπαλίκαρα της ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗΣ εισέπρατταν παχυλούς μισθούς και έχουν το θράσος σήμερα να σπεκουλάρουν για το ύψος της χρηματοδότησης που ο ΣΕΓΑΣ παρέχει στα Σωματεία για την ενίσχυση του προπονητικού έργου.
Αντίστοιχα, η σημερινή Διοίκηση του ΣΕΓΑΣ για δαπάνες Ανάπτυξης διέθεσε 1.850.000€ εκ των οποίων το 1.000.000€ απευθείας στα Σωματεία για δαπάνες προπονητικού έργου, μέσω Αξιολόγησης και έξοδα μετακίνησης στα Διασυλλογικά και Πανελλήνια Πρωταθλήματα!
Και όλα αυτά, γιατί όχι μόνο περιορίσαμε τα λειτουργικά κόστη κατά 50% , αλλά και γιατί το ίδια έσοδα του ΣΕΓΑΣ πλησίασαν τα 4,5 εκ. ευρώ το 2019. Γιατί αν περιμέναμε μόνο από την Κρατική επιχορήγηση, όπως η τότε Διοίκηση της Ομοσπονδίας, θα αξίζαμε την ίδια αντιμετώπιση από τα Σωματεία του ΣΕΓΑΣ.
Όλα αυτά όμως δεν έγιναν τυχαία, ούτε μας τα χάρισε κανείς, πολύ περισσότερο δεν έτυχαν επιβράβευσης από καμία Πολιτεία.
Έγιναν με σκληρή δουλειά πολλών ετών και μάλιστα σε περιόδους μνημονίων και τώρα πανδημίας και δεν αναγνωρίζονται ούτε από τεχνοκρατικά συστήματα τύπου «Χίλωνα», ούτε από την σημερινή αθλητική Ηγεσία, που με το πρόσχημα μιας επετηρίδας αρχαιότητας και με κατάχρηση της Νομοθετικής εξουσίας επιχειρεί τον εξανδραποδισμό των ιστορικών ηγεσιών του αθλητικού κινήματος και την «άλωση» των Ομοσπονδιών και όχι μόνο του ΣΕΓΑΣ, με επιχείρημα το «φρεσκάρισμα» του στελεχιακού δυναμικού των Ομοσπονδιών.
Δυστυχώς γι’ αυτούς όμως η συντριπτική πλειοψηφία των Σωματείων του ΣΕΓΑΣ θα στηρίξει για μια ακόμα φορά τη συνέχεια της σημερινής Διοίκησης του ΣΕΓΑΣ, μέσα από το ψηφοδέλτιο της ΑΚΑΣ, με επικεφαλής την Σοφία Σακοράφα, όπως έκανε τα τελευταία 20 χρόνια και σας ευχαριστώ από καρδιάς γι’ αυτό!
Εύχομαι Καλή Χρονιά, με Υγεία για όλους σας.
Το 2021 να ξαναβρούμε το χαμόγελο την αισιοδοξία και την κανονικότητα στις αθλητικές μας δραστηριότητες και στις ζωές μας.
Βασίλης Σεβαστής
Γενικός Γραμματέας Σ.Ε.Γ.Α.Σ.».
