Ολοκληρώθηκε εχθές, 27 Φεβρουαρίου στην Άγκυρα, το πρώτο παγκόσμιο κύπελλο τρίσποντου μπιλιάρδου για το 2022.
Το θέαμα εξαιρετικό, όπως αναμενόταν, με τις εκπλήξεις να έχουν την τιμητική τους.
Το τρόπαιο κατέκτησε ο συνήθης ύποπτος τα τελευταία χρόνια, ο Ολλανδός D. Jaspers, σε έναν χλιαρό τελικό, όπου ο αντίπαλος του, ο Βιετναμέζος Q.C. Tran, δεν κατάφερε να συντονιστεί στον αγώνα, ενώ σε όλους τους προηγούμενους αγώνες, ήταν εξαιρετικά αποτελεσματικός.
Στις θέσεις 3-4 ο… άτυχος Ιταλός M. Zanetti και ο Τούρκος T. Tasdemir.
Ωστόσο, πολλοί θα πουν, μετά από τον προημιτελικό και τον ημιτελικό, ότι ήταν “θέλημα θεού” να περάσει ο Ολλανδός στον τελικό, μιας και οι δύο αυτοί αγώνες που έπαιξε, θα μείνουν στην ιστορία, ως το άκρον άωτον της μπιλιαρδικής -παθητικής- τύχης. Και θα μείνουν στην ιστορία, λόγω του ότι, είχαμε… επαναλαμβανόμενη τύχη. Θα δείτε λοιπόν, στα βίντεο που ακολουθούν, τους αντιπάλους του D. Jaspers, να χάνουν την καραμπόλα της ζωής τους..
Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε, ότι, στο Γαλλικό μπιλιάρδο, τον μεγαλύτερο ρόλο ίσως, τον παίζει το ψυχολογικό μέρος του κάθε παίκτη. Όλοι οι παίκτες, σε αυτό το κορυφαίο επίπεδο, τα ίδια “γράμματα” ξέρουν και ο όποιος στοιχηματισμός είναι απλά αφέλεια . Το πως θα εκφραστεί η ικανότητα του παίκτη στο τραπέζι, την συγκεκριμένη στιγμή-ώρα, είναι κάτι που αγγίζει τα όρια του μεταφυσικού. Η προσήλωση δε, που πρέπει να έχει ο παίκτης, την ώρα του αγώνα είναι τέτοια που, σεισμός να γίνεται την ώρα που “χτίζει” την καραμπόλα στο μυαλό του, και την στιγμή που χτυπάει την μπάλα, δεν θα πρέπει να τον αντιληφθεί. Θα πρέπει το μυαλό του, το είναι του, να γίνει ένα με το τραπέζι και τις μπάλες, κυριολεκτικώς. Και εδώ, έρχεται η εξήγηση για την επιτυχία του D. Jaspers, τα τελευταία χρόνια.
Πριν χρόνια ο Ολλανδός, όταν πήρε τον πρώτο του παγκόσμιο τίτλο, έκανε μια δήλωση, που εξηγεί τις τωρινές του επιτυχίες. Είχε δηλώσει, “ήμουν ένας αποτυχημένος παίκτης στα παιχνίδια του σερί (ελεύθερο και κάδρο). Αποφάσισα να ασχοληθώ αποκλειστικά με τις τρίσποντες. Για δεκαετίες, έκανα για 8 ώρες προπόνηση καθημερινά.”. Βλέπουμε δηλαδή έναν άνθρωπο, όπου, για να μην είναι αποτυχημένος στο άθλημα που αγαπά, να εκτελεί μια αποστολή, όπως τα κομάντος. Βλέπουμε, έναν άνθρωπο που δεν παίζει απλά για να παίζει και να απολαμβάνει το παιχνίδι. Παίζει για να πάρει το τρόπαιο. Αυτός ο στοχευμένος πόθος, είναι που του προσφέρει την αγωνιστική σταθερότητα που απαιτείται, η οποία χτίστηκε μετά από εξάσκηση δεκαετιών. Και ναι, δεν είναι το μεγαλύτερο ταλέντο στο μπιλιαρδικό στερέωμα. Όμως, είναι γνωστό σε όλους πλέον, ότι το ταλέντο, με ότι κι αν καταπιαστείς, έχει ένα μικρό μέρος στην όποια επιτυχία. Το μεγαλύτερο μέρος, είναι Μ Ε Θ Ο Δ Ι Κ Η δουλειά, και ταπεινότητα μπροστά στο μεγαλείο του στόχου.
Βέβαια, ένας παίκτης της κλάσης του Νίκου, δεν ικανοποιείται σε κάτι λιγότερο από τελικό, μιας και όταν έχεις παίξει σε τελικό παγκοσμίου, όπως αυτός, οτιδήποτε άλλο, σου φαίνεται λίγο.
Η ατυχία με τον αποκλεισμό του Κώστα ήταν ότι, αποκλείστηκε χωρίς να χάσει κανέναν αγώνα (!!!). Το φορμάτ των αγώνων ήταν με βαθμολογία, όπου υπήρχαν και ισοπαλίες και έτσι ο Κώστας αποκλείστηκε στις βαθμολογικές λεπτομέρειες. Σε κάθε περίπτωση όμως, οι εμπειρίες που αποκόμισε, σίγουρα θα είναι εφόδια για το μέλλον.
Δείτε συνοπτικά τον τελικό
Δείτε το απίστευτο φινάλε του προημιτελικού του D. Jaspers με τον Κορεάτη H.J. Kim
Δείτε το απίστευτο φινάλε του ημιτελικού D. Jaspers με τον M. Zanetti
Δείτε την νίκη του Ν. Πολυχρονόπουλου επί του S. Sayginer
Για να δείτε περισσότερους αγώνες του κυπέλλου πατήστε εδώ
Απόστολος Βουλγαρίδης
