Ο Στέφανος Παπαρούνας, μετά τον αποκλεισμό του από το τελικό του αγωνίσματος των 3μ καταδύσεων στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα υγρού στίβου του Βερολίνου «άστραψε και βρόντηξε» στις δηλώσεις του για τις τραγικές συνθήκες προετοιμασίας που επικρατούν στην Ελλάδα.
Αναλυτικά όσα είπε ο Έλληνας αθλητής:
«Πήγα να ρισκάρω στο τέλος, αλλά δεν βγαίνει πάντα. Τόσα χρόνια έβγαινε με την προσπάθεια, τη δύναμη ψυχής, αλλά τώρα έσπασε. Η τύχη είναι μια φορά, δεν είναι πάντα. Δεν είναι θέμα προπόνησης και στον τελικό να έμπαινα, θέμα ψυχής θα ήταν. Έχω κουραστεί πια, δεν έχω στόχο, ούτε έχω όνειρα και φιλοδοξίες. Δεν πιστεύω πια σε τίποτα, δεν υπάρχει κάτι στο οποίο να ελπίζεις. Και μέχρι την τελευταία προσπάθεια με μια μέτρια κατάδυση θα μπορούσα να είμαι στον τελικό. Έμπαινα στους τελικούς με κλειστά τα μάτια και τώρα χαροπαλεύω για να βρεθώ στους δώδεκα.
Εντάξει, δεν μου αρέσει να ξεφτιλίζω έτσι τον εαυτό μου, κι αν οι συνθήκες συνεχίσουν έτσι, θα σταματήσω και θα φύγω με αξιοπρέπεια, δεν πηγαίνει άλλο. Δεν μπορώ να συνεχίσω και να νιώθω ντροπή για τη θέση που πήρα, γιατί αυτή τη στιγμή ντρέπομαι γι αυτό που έκανα, δεν είναι κάτι καλό, ούτε άσχημο, είναι κάτι κάκιστο, να μην μπορείς να μπεις στους δώδεκα της Ευρώπης, όταν έχει πάει στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όταν έχεις τελικούς.
Ντρέπομαι, θα ήθελα να πάω καλύτερα, αλλά δεν γίνεται. Οι υποσχέσεις που έδωσε ο κ. Ανδριανός, έμειναν υποσχέσεις. Αν δεν υπήρχε και το ατύχημα του Μιχάλη (σ.σ. Φαφαλή) δεν νομίζω να έδινε εντολή να έμενε ανοικτό το ΟΑΚΑ. Η υπόσχεση είναι υπόσχεση, έχει εκταμιεύσει τα χρήματα για την αγορά νέων σανιδιών και τι πρέπει να κάνουμε, να περιμένουμε άλλα τέσσερα χρόνια;
Δεν περιμένω και κάτι περισσότερο. Απλά, θα συνεχίσω κι αν δω πως δεν αλλάζει κάτι, θα φύγω με αξιοπρέπεια. Είναι προτιμότερο από το να κάθομαι να ξεφτιλίζω τον εαυτό μου στην πισίνα σαν να είμαι αρχάριος και να κάνω πρώτη φορά αγώνες».
Επιμέλεια: Μπάμπης Παπαφιλιππάκης
