Η Νόρα Δράκου αγωνίστηκε στη Ντόχα για δεύτερη φορά στην καριέρα της σε έναν ατομικό τελικό Παγκοσμίου Πρωταθλήματος και κατέλαβε την πέμπτη θέση στα 50μ. ύπτιο, βελτιώνοντας το δικό της πανελλήνιο ρεκόρ με 27.84. Το επίτευγμα είναι ήδη σημαντικό, αλλά γίνεται εντυπωσιακό, αν συνυπολογιστεί ότι η Πατρινή κολυμβήτρια έκλεισε πριν λίγες ημέρες τα 32 και μετέχει για όγδοη φορά σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, έχοντας ως τώρα καλύτερη στιγμή την όγδοη θέση του Καζάν, το 2015.
Κι όμως, η Δράκου δεν ήταν απόλυτα ικανοποιημένη, ούτε από το χρόνο, ούτε από τη θέση της. Όπως τόνισε μετά την κούρσα, δεν θεωρεί ότι έχει φτάσει ακόμη στο «ταβάνι» της, ενώ απωθημένο της παραμένει ένα μετάλλιο και πίστευε ότι θα μπορούσε να το διεκδικήσει σήμερα, δεδομένων των πολλών σημαντικών ονομάτων που απουσιάζουν από τη διοργάνωση της Ντόχα.
«Ένας λόγος που συνεχίζω είναι ότι μου έχει μείνει απωθημένο το ευρωπαϊκό μετάλλιο και ένας δεύτερος είναι ότι δεν πιστεύω ότι έχω πιάσει το “ταβάνι” μου. Δεν έχω φτάσει σε χρόνους που να πω ότι είμαι για εκεί και ότι δεν μπορώ να κάνω κάτι παραπάνω. Τρίτος και πιο βασικός είναι ότι αγαπάω αυτό που κάνω. Αγαπάω το κολύμπι, την αδρεναλίνη, την παρέα με τα παιδιά και τον ανταγωνισμό. Κάποια πράγματα τα νιώθεις και εγώ νιώθω ότι δεν έχω φτάσει το “ταβάνι” μου. ούτε στα 50άρια ούτε στα 100άρια. Νιώθω ότι έχω να δώσω περισσότερα πράγματα. Θέλω να πιστεύω ότι αυτή η χρονιά θα κλείσει έχοντας δώσει το 100%, χωρίς απωθημένα και έχοντας φτάσει το “ταβάνι” μου σε έναν μεγάλο βαθμό, για να δω μετά τι θα κάνω με την ζωή μου», δήλωσε η Δράκου.
Αναφερόμενη στον τελικό, η Ελληνίδα πρωταθλήτρια τόνισε: «Δεν ξέρω αν ο ώμος είναι δικαιολογία (σ.σ. αντιμετωπίζει πρόβλημα τραυματισμού), αλλά χθες με επηρέασε πάρα πολύ στο ψυχολογικό κομμάτι και σήμερα ίσως να μην μπήκα 100% απελευθερωμένη. Μπήκα στο 95% απελευθερωμένη. Στις πρώτες μου χεριές ήμουν λίγο σφιγμένη, δηλαδή δεν ρόλαρα όπως ήθελα. Μέσα μου είχα πιστέψει ότι μπορούσα να πάρω μετάλλιο, είχα μπει με αυτό το μομέντουμ. Είπα στον εαυτό μου, “Νόρα μπες, δεν έχεις να χάσεις τίποτα”. Ήθελα να κολυμπήσω ένα χρόνο στο 27.7 και θεωρώ ότι τον “είχα”. Όλο αυτό (σ.σ. η κατάσταση με τον ώμο) με αποσυντόνισε, με έβγαλε από τον ρυθμό και την συνθήκη που είχα φτιάξει στο μυαλό μου. Παρόλα αυτά είναι ένα πανελλήνιο ρεκόρ. Πέντε κολυμβήτριες “κατεβήκαμε” τα 28 δευτερόλεπτα και ήμουν μέσα σε αυτές. Μετά από εννέα χρόνια παραμένω ανταγωνιστική και είμαι πολύ χαρούμενη για την επιμονή μου και το ότι δεν τα βάζω κάτω».
Η Δράκου αναγνωρίζει ότι το φετινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα είναι σαφώς πιο εύκολο απ΄ ό,τι συνήθως, αλλά όπως υπογραμμίζει «είναι βατό, αλλά δεν παύει να είναι Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ξέραμε ότι αν είμαστε σε καλή κατάσταση μπορούμε να εκμεταλλευτούμε κάποιες ευκαιρίες που θα μας δινόντουσαν. Μέχρι στιγμής η ελληνική αποστολή το έχει κάνει στο 100%. Ήρθαμε εδώ όλοι με ομαδικό πνεύμα και σε αυτό μας έχουν βοηθήσει πάρα πολύ οι “σκυταλοδρομίες” και η ευκαιρία που μας έδωσε η ΚΟΕ να τις φέρει όλες στη Ντόχα. Όλοι μαζί παλεύουμε για έναν σκοπό και αυτό μας δένει περισσότερο σαν ομάδα. Είναι μεγάλο πράγμα για μία χώρα να έχει πολλές “σκυταλοδρομίες” σε μεγάλες διοργανώσεις, καθώς δίνονται ευκαιρίες σε παιδιά που ατομικά μπορεί να μην μπορούν να κάνουν αυτό που κάνουμε εμείς».
