Τον περασμένο Νοέμβριο η Γερμανία ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που αναγνώρισε επίσημα το αμφίβολο φύλο. Στην περίπτωση, δηλαδή, γέννησης νεογνού με εξωτερικά γεννητικά όργανα που δεν έχουν την τυπική εικόνα του άρρενος ή του θήλεος, καθώς και όταν η εικόνα των γεννητικών οργάνων δε συμφωνεί με τη χρωμοσωμική πληροφορία του φύλου, ο νομός δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να μην καταγράψουν το φύλο του παιδιού, αλλά να το δηλώσουν ως ακαθόριστο.
Εκτιμάται ότι γεννιούνται περίπου ένα στα 2000 παιδιά κάθε χρόνο τα οποία δεν είναι ούτε αγόρια ούτε κορίτσια, αλλά εμπίπτουν σε μια από τις 60 διαφορετικές καταστάσεις που τοποθετούνται διαγνωστικά κάτω από την ομπρέλα των διαταραχών ανάπτυξης φύλου, όπου συμπεριλαμβάνονται το άτυπο χρωμοσωμικό status, οι διαταραχές στην ανάπτυξη των γονάδων, καθώς και προβλήματα στην ανάπτυξη των έξω γεννητικών οργάνων.
Η επιστημονική κοινότητα φαίνεται να βλέπει θετικά το νέο νόμο κυρίως γιατί δίνει τη δυνατότητα να εξεταστεί προσεκτικά η ψυχοφυσιολογική ανάπτυξη του παιδιού πριν την υποβολή του σε χειρουργείου, από τη στιγμή που στην παρούσα φάση οι επιστήμονες δεν μπορούν να γνωρίζουν την ταυτότητα φύλου που θα αναπτύξει το παιδί.
Ο αντίλογος βέβαια είναι πάντα εκεί, από την καθολική εκκλησιά που θέλει να αποσυρθεί οποιαδήποτε θεωρία περί ταυτότητας φύλου από τα σχολικά βιβλία, μέχρι και τους γονείς που βιώνουν έντονο στρες από το γεγονός ότι δε γνωρίζουν το φύλο του παιδιού τους και επισημαίνουν την ανάγκη των παιδιών για σταθερότητα και βεβαιότητα.
Το ζήτημα της ταυτότητας φύλου είναι ιδιαίτερα περίπλοκο. Στα μέσα του 20ου αιώνα το χειρουργείο των ατόμων με αμφίβολο φύλο χαρακτηριζόταν ως ψυχιατρικό. Όταν όμως γεννιούνται τα παιδιά αυτά, κανείς δε καλεί τον ψυχίατρο αλλά το χειρουργό
Ένας από τους σημαντικούς επιστήμονες που αναλάμβανε παιδιά με αμφίβολο φύλο ήταν ο DR Money, ο οποίος πίστευε ότι η ταυτότητα του φύλου ήταν εύπλαστη. Πίστευε ότι οι κοινωνικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες επιδρούσαν με τα γονίδια και τις ορμόνες για να διαμορφώσουν την αντιλαμβανόμενη ταυτότητα φύλου. Αλλά σε μια περίπτωση του 1966, γνωστή ως John/Joan η θεωρία του αντικρούστηκε. Είχε συμβουλέψει τους γονείς ενός αγοριού το πέος του οποίου είχε καταπονηθεί έντονα κατά τη διάρκεια μιας κακότεχνης περιτομής, να μεγαλώσουν το παιδί σαν κορίτσι, αφού πρώτα ο ίδιος προχώρησε σε ολοκληρωτικό ευνουχισμό. Μπορεί ο Money να παρουσίασε το περιστατικό ως μια επιτυχημένη αλλαγή φύλου, αλλά δεν ήταν. Στην ηλικία των 15 το παιδί άλλαξε εκ νέου το φύλο του σε αγόρι και παντρεύτηκε μια γυναίκα. Στην ηλικία των 38 όμως αυτοκτόνησε. Οι ειδικοί ισχυρίζονται ότι κάποιοι ιατροί εφαρμόζουν το παραπάνω μοντέλο μέχρι και σήμερα, αλλά με τη βοήθεια του διαδικτύου, μετά τη δεκαετία του 90, είναι ολοένα και περισσότερα τα άτομα που έχουν υποβληθεί σε χειρουργείο καθορισμού φύλου και δηλώνουν απογοητευμένα από το αποτέλεσμα.
Μια τέτοια περίπτωση είναι αυτή του Jim Bruce, ενός συγγραφέα που γεννήθηκε με τη χρωμοσωμική ταυτότητα του άνδρα, αλλά με έξω γεννητικά όργανα και των δύο φύλων. Οι ιατροί δεν ήταν σίγουροι εάν είχε πολύ μεγάλη κλειτορίδα ή πολύ μικρό πέος και ήταν πεπεισμένοι ότι δε θα μπορούσε να έχει μια ικανοποιητική ζωή ως άνδρας. Έτσι λοιπόν, σύντομα μετά τη γέννηση του το 1976, αφαιρέθηκαν τα ανδρικά γεννητικά όργανα και ανατράφηκε ως κορίτσι. Στην ηλικία των 12 ξεκίνησε να παίρνει γυναικείες ορμόνες. Ο ίδιος μαρτυρά ότι γνώριζε πως δεν ήταν κορίτσι, ότι ήταν πολύ δυστυχισμένος, καθώς και ότι του ήταν δύσκολο να κάνει ερωτήσεις.
Όταν έφτασε στην ηλικία των 18, είχε προγραμματιστεί η υποβολή του σε μια επέμβαση κολποπλαστικής. Το καταθλιπτικό του συναίσθημα, όμως, και οι αμφιβολίες του τον οδήγησαν να ζητήσει τα ιατρικά του αρχεία. Εκεί αποκάλυψε τη φρικτή αλήθεια. Στην πραγματικότητα είχε υποβληθεί σε στείρωση μόλις γεννήθηκε και κανείς δεν του το είπε. Είχε γεννηθεί με μια διαταραχή που ανέστειλε την παραγωγή τεστοστερόνης από τον οργανισμό του και κατ’ επέκταση εμπόδιζε τη φυσιολογική ανάπτυξη των έξω γεννητικών οργάνων. Αφού έμαθε την αλήθεια αφαίρεσε χειρουργικά τους μαστούς του, έλαβε ενέσεις τεστοστερόνης και έγινε ξανά άνδρας. Το χειρουργείο ωστόσο τον είχε καταστήσει στείρο.
Σήμερα δραστηριοποιείται σε έναν οργανισμό που λέγεται Interface Project, με σκοπό την προαγωγή της ψυχοσυναισθηματικής και φυσικής υγείας των διάφυλων ατόμων.
Η διευθύντρια μιας επίσημης υποστηρικτικής ομάδας για τα άτομα με αμφίβολο φύλο με έδρα την Καλιφόρνια, εκφράζει την ανησυχία της αναφορικά με το στιγματισμό και την περιθωριοποίηση που μπορεί να επιφέρει ο γερμανικός νόμος. Προτείνει αντίθετα τη δήλωση του παιδιού ως άρρεν ή θήλυ και στη συνέχεια την αναμονή μέχρι την ουσιαστική επιλογή φύλου και το χειρουργείο. Είναι απόλυτα σύμφωνη με τον αυστραλιανό νόμο που δίνει τη δυνατότητα στον ενήλικα να επιλέξει το αναγνωρισμένο πλέον τρίτο φύλο. Σε γενικές γραμμές, υποστηρίζει ότι οι ενήλικες θα έπρεπε να μπορούν να παίρνουν τις δικές τους αποφάσεις σχετικά με την ταυτότητα φύλου τους. Ο γερμανικός νόμος όμως, προβλέπει την επιλογή του ακαθόριστου φύλου κατά τη γέννηση του παιδιού, όταν φυσικά δεν είναι σε θέση να πάρει το ίδιο αποφάσεις για το σώμα και την ταυτότητά του.
Μεγάλο ενδιαφέρον όμως, έχει η άποψη κάποιων γονέων, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι ο γερμανικός νόμος πράγματι ενδυναμώνει τόσο τους γονείς όσο και τα παιδιά. Πι συγκεκριμένα οι γονείς της Katie, ενός κοριτσιού με σύνδρομο αναισθησίας στα ανδρογόνα, υποστηρίζουν ότι ο νόμος δίνει το χρονικό περιθώριο που είναι απαραίτητο πριν καταλήξει κανείς να δηλώσει αγόρι ή κορίτσι. Μέχρι τότε έχει τη χαρά να μεγαλώνει το παιδί του και να το αγαπά, χωρίς να βιάζεται να το υποβάλει σε ένα μη αναστρέψιμο χειρουργείο. Η Katie ανέπτυξε θηλυκά χαρακτηριστικά, επειδή οι υποδοχείς των ανδρογόνων της δε λειτουργούσαν σωστά. Είχε κόλπο, αλλά δεν είχε ωοθήκες και μήτρα, ενώ παράλληλα είχε δύο μικρούς όρχεις. Τώρα στην ηλικία των 29, η Katie είναι παντρεμένη και ειδικεύεται στην παιδοψυχιατρική. Αν και είναι στείρα, επιθυμεί να γίνει μητέρα μέσω υιοθεσίας η παρένθετης κύησης.
Οι γονείς της τονίζουν ότι ο νομός ανακουφίζει τους γονείς από το άγχος ότι δεν κάνουν το σωστό.
Τελικά, το παιδί είναι αυτό που επιλέγει το φύλο του και αναλαμβάνει την ευθύνη της επιλογής του.
Πηγή : abcnews.go
Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr
