Η νόσος Peyronie είναι μια διαταραχή του συνδετικού ιστού που επηρεάζει το πέος, οδηγώντας στην ανάπτυξη ινώδους ιστού, ο οποίος προκαλεί μη φυσιολογική κάμψη, στυτική δυσλειτουργία και συχνά πόνο κατά τη διάρκεια των στύσεων. Η νόσος Peyronie, που πήρε το όνομά της από τον Γάλλο χειρουργό François Gigot de la Peyronie, ο οποίος περιέγραψε την πάθηση τον 18ο αιώνα, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την ποιότητα ζωής και τη σεξουαλική λειτουργία ενός άνδρα. Ευτυχώς, υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές επιλογές, που κυμαίνονται από τη συντηρητική αντιμετώπιση έως τη χειρουργική επέμβαση. Αυτό το άρθρο διερευνά τις συνιστώμενες θεραπείες για τη νόσο Peyronie.
Μη χειρουργικές θεραπείες
- Από του στόματος φάρμακα:
– Πεντοξυφυλλίνη: Αυτό το φάρμακο χρησιμοποιείται για τη βελτίωση της ροής του αίματος και έχει δείξει κάποια αποτελεσματικότητα στη μείωση της καμπυλότητας και του μεγέθους των πλακών.
– Παραμινοβενζοϊκό κάλιο: Πιστεύεται ότι μειώνει τον σχηματισμό πλακών και μαλακώνει τις υπάρχουσες πλάκες, αν και η αποτελεσματικότητά του βρίσκεται ακόμη υπό διερεύνηση.
– Ταμοξιφαίνη: Η ταμοξιφαίνη που χρησιμοποιείται παραδοσιακά στη θεραπεία του καρκίνου του μαστού, έχει αντι-ινωτικές ιδιότητες που μπορεί να συμβάλλουν στη μείωση του μεγέθους της πλάκας και του πόνου.
- Ενέσιμες θεραπείες:
– Collagenase Clostridium Histolyticum CCH: Το μοναδικό εγκεκριμένο από τον FDA των Η.Π.Α. φάρμακο ειδικά για τη νόσο Peyronie, το CCH βοηθά στη διάσπαση της συσσώρευσης κολλαγόνου που προκαλεί την καμπυλότητα. Η θεραπεία περιλαμβάνει μια σειρά ενέσεων απευθείας στην πλάκα, ακολουθούμενη από χειροκίνητη μοντελοποίηση του πέους για να βοηθήσει στην ευθυγράμμισή του.
– Βεραπαμίλη: Ένας αναστολέας διαύλων ασβεστίου που χρησιμοποιείται συνήθως για την υψηλή αρτηριακή πίεση, οι ενέσεις βεραπαμίλης στην πλάκα θεωρητικά μπορούν να διαταράξουν την παραγωγή κολλαγόνου και να βελτιώσουν την κάμψη.
-Ιντερφερόνη: Αυτός ο αντι-ινωτικός παράγοντας πιστεύεται ότι μπορεί να μειώσει το μέγεθος της πλάκας και να ανακουφίσει τον πόνο παρεμβαίνοντας στην ινωτική διαδικασία.
- Θεραπεία με κρουστικά κύματα:
Η θεραπεία κρουστικών κυμάτων χαμηλής έντασης (LiSWT) είναι μια μη επεμβατική επιλογή που χρησιμοποιεί ηχητικά κύματα για να διασπάσει τον ινώδη ιστό και να προωθήσει την επούλωση. Αν και θεωρείται ακόμη πειραματική, ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι μπορεί να μειώσει τον πόνο και να βελτιώσει τη στυτική λειτουργία.
- Θεραπεία έλξης:
Οι συσκευές έλξης πέους εφαρμόζουν ήπια, συνεχή διάταση στο πέος. Με την πάροδο του χρόνου, αυτό μπορεί να βοηθήσει στη μείωση της κάμψης. Η θεραπεία έλξης συνιστάται συχνά σε συνδυασμό με άλλες θεραπείες για βέλτιστα αποτελέσματα.
- Μετατροπές στον τρόπο ζωής:
– Διακοπή του καπνίσματος: Το κάπνισμα μπορεί να επιδεινώσει τα αγγειακά προβλήματα και να επηρεάσει την επούλωση. Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να βελτιώσει τα αποτελέσματα άλλων θεραπειών.
-Υγιεινή διατροφή και άσκηση: Η διατήρηση ενός υγιούς βάρους και η τακτική σωματική δραστηριότητα μπορούν να βελτιώσουν τη συνολική υγεία των αγγείων, βοηθώντας ενδεχομένως τη διαδικασία θεραπείας.
Χειρουργικές θεραπείες
Η χειρουργική επέμβαση προορίζεται γενικά για άνδρες με σοβαρό βαθμό κάμψης (συνήθως μεγαλύτερη από 30 μοίρες) ή για εκείνους για τους οποίους οι μη χειρουργικές θεραπείες δεν έχουν παρουσιάσει αποτελέσματα. Οι χειρουργικές επιλογές εξετάζονται συνήθως μετά τη σταθεροποίηση της νόσου, συνήθως μετά από 12 μήνες ή όταν δεν υπάρχει περαιτέρω εξέλιξη της κάμψης ή του πόνου.
- Χειρουργική επέμβαση αφαίρεσης:
-Διαδικασία Nesbit: Κάτω από το δέρμα, γίνεται μια ελλειπτική εκτομή στην φυσιολογική πλευρά του πέους, απέναντι από την γωνίωση. Στην συνέχεια γίνεται συρραφή του ελλείμματος με ράμματα.
- Μόσχευμα:
Τομή ή εκτομή πλάκας με μόσχευμα: Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο χειρουργός μπορεί να κόψει ή να αφαιρέσει την πλάκα και να τοποθετήσει ένα μόσχευμα για να καλύψει το έλλειμμα. Αυτή η προσέγγιση είναι πιο περίπλοκη και μπορεί να διατηρήσει ή ακόμη και να αυξήσει το μήκος του πέους.
- Πεϊκή πρόθεση:
Για τους άνδρες με νόσο Peyronie και σημαντική στυτική δυσλειτουργία που δεν ανταποκρίνεται σε άλλες θεραπείες, η εμφύτευση μιας πεϊκής πρόθεσης μπορεί να προσφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα. Η πρόθεση μπορεί να ισιώσει το πέος και να παρέχει αξιόπιστες στύσεις, αντιμετωπίζοντας τόσο την κάμψη όσο και τη στυτική δυσλειτουργία.
Αναδυόμενες θεραπείες
Η έρευνα για τη νόσο Peyronie είναι συνεχής και νέες θεραπείες διερευνώνται συνεχώς. Σε αυτές περιλαμβάνονται:
-Θεραπεία με βλαστοκύτταρα: Προκαταρκτικές μελέτες δείχνουν ότι τα βλαστοκύτταρα μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση και την αναγέννηση των κατεστραμμένων ιστών στο πέος.
-Γονιδιακή θεραπεία: Η προσέγγιση αυτή αποσκοπεί στην τροποποίηση της γενετικής έκφρασης που εμπλέκεται στο σχηματισμό ινώδους πλάκας.
Συμπέρασμα
Η νόσος Peyronie μπορεί να είναι μια οδυνηρή κατάσταση, αλλά υπάρχει μια ποικιλία θεραπειών που μπορούν να ανακουφίσουν τα συμπτώματα και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής. Οι μη χειρουργικές επιλογές, όπως τα φάρμακα, οι ενέσεις και η θεραπεία με έλξη, είναι αποτελεσματικές κάποιες φορές, ιδίως στα αρχικά στάδια. Οι χειρουργικές επεμβάσεις παρέχουν λύση για πιο σοβαρές περιπτώσεις. Οι άνδρες που αντιμετωπίζουν συμπτώματα της νόσου Peyronie θα πρέπει να συμβουλευτούν έναν ειδικό ανδρολόγο για να καθορίσουν το καταλληλότερο σχέδιο θεραπείας προσαρμοσμένο στις συγκεκριμένες ανάγκες τους. Καθώς η έρευνα εξελίσσεται, είναι πιθανό να προκύψουν νέες και πιο αποτελεσματικές θεραπείες, προσφέροντας ελπίδα για ακόμη καλύτερη διαχείριση αυτής της επώδυνης κατάστασης.
