Μια νέα αμερικανική μελέτη αποκαλύπτει ότι παρά την κοινή πεποίθηση, συχνά τα θύματα βίας κατά τη διάρκεια των ρομαντικών ραντεβού είναι αγόρια, τα οποία μάλιστα δέχονται τόσο σωματική όσο και συναισθηματική κακοποίηση.

Η μελέτη επικεντρώθηκε σε ομάδες εφήβων που είχαν αυξημένο κίνδυνο να υποστούν βία κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού , δηλαδή σε αυτούς που είχαν υποστεί βία στο σπίτι ή στη γειτονιά τους ή είχαν απλά υπάρξει μάρτυρες αυτής.

Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι τα αγόρια είχαν περίπου τις ίδιες πιθανότητας με τα κορίτσια να είναι θύματα κάποιου τύπου βίας. Τα ευρήματα επίσης επιβεβαιώθηκαν από την παραδοχή των κοριτσιών ότι είχαν υπάρξει θύτες.

Οι γονείς και οι παιδίατροι είναι πολύ πιθανό να υποτιμούν όχι μόνο τη συχνότητα της βίας στα ρομαντικά ραντεβού, αλλά και το πόσο συχνά είναι τα αγόρια τα θύματα.

Ένας αριθμός μελετών στην Αμερική έχει βρει ότι τα κορίτσια είναι πολύ συχνότερα θύματα βίας σε σύγκριση με τα αγόρια, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για βία που προκαλεί σωματικές βλάβες. Η νέα αυτή μελέτη, όμως, διαφωνεί με τις προηγούμενες, πιθανώς γιατί εξετάζει έναν πληθυσμό υψηλού κινδύνου και όχι ένα δείγμα αντιπροσωπευτικό του γενικού πληθυσμού. Ανεξάρτητα από αυτό όμως, η μελέτη δείχνει ξεκάθαρα ότι και τα αγόρια μπορεί να είναι θύματα βίας. Το εύρημα αυτό είναι πολύ σημαντικό γιατί κλονίζει τη λανθασμένη εμμονή στην πεποίθηση ότι τα αγόρια είναι πάντα οι δράστες και τα κορίτσια τα θύματα.

Τα ευρήματα βασίζονται σε περισσότερα από 1100 παιδιά ηλικίας 11-17 που ρωτήθηκαν σχετικά με ένα ευρύ φάσμα βίαιων συμπεριφορών που μπορεί να λάβουν χώρα κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού. Δε ρωτήθηκαν μόνο σχετικά με τη σωματική κακοποίηση, αλλά και για το εάν είχαν ποτέ θυματοποιηθεί σεξουαλικά, συμπεριλαμβανομένης και της πίεσης του/της συντρόφου για σεξουαλική επαφή ή τη διάδοσης φημών σχετικά με τη σεξουαλικότητά τους.

Οι ερευνητές επίσης διερεύνησαν το ενδεχόμενο ψυχολογικής ή σωματικής κακοποίησης αναζητώντας συμπεριφορές όπως ο υψηλός τόνος φωνής, οι απειλές και η εξύβριση.

Σχεδόν το 11% των αγοριών είπε ότι είχε δεχτεί σωματική κακοποίηση κατά τη διάρκεια ενός ραντεβού τουλάχιστον τρεις φορές, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό στα κορίτσια ήταν 8%. Σχεδόν το ίδιο ποσοστό και από τα δυο φύλα, 4%, δήλωσε ότι είχε υποστεί σωματικό τραυματισμό.

Αναφορικά με τη ψυχολογική κακοποίηση, το 29% των αγοριών και σχεδόν το 34% των κοριτσιών είπαν ότι έχουν θυματοποιηθεί τουλάχιστον τρεις φορές ενώ στην περίπτωση της σεξουαλικής θυματοποίησης τα αντίστοιχα ποσοστά ήταν 14% για τα αγόρια και 12% για τα κορίτσια.

Τα ευρήματα σχετικά με τη σεξουαλική θυματοποίηση προκαλούν ενδεχομένως μεγάλη έκπληξη και ίσως σχετίζονται με το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε ο όρος σεξουαλικός εξαναγκασμός αντί του όρου βιασμός. Παράλληλα, φαίνεται ότι και η ηλικία παίζει σημαντικό ρόλο αφού τα μεγαλύτερα σε ηλικία κορίτσια ανέφεραν περισσότερη σεξουαλική θυματοποίηση σε σύγκριση με τα αγόρια, ενώ επίσης παραδέχονταν πιο συχνά ότι έχουν προκαλέσει σωματικά τραύματα σε σύντροφό τους, σε σύγκριση με τα αγόρια μεγαλύτερης ηλικίας.

Οι ερευνητές σημειώνουν ότι θέλει μεγάλη προσοχή η ερμηνεία αυτών των ευρημάτων και ότι είναι σημαντική η παρακολούθηση των ίδιων παιδιών για καιρό ώστε να παρατηρηθεί εάν η συμπεριφορά τους αλλάξει.

Επιπλέον, χρειάζεται περεταίρω έρευνα που θα επαληθεύσει τα ευρήματα αυτής.

Σε κάθε περίπτωση οι συγγραφείς της μελέτης που δημοσιεύτηκε μέσα στον Ιανουάριο στο έγκυρο επιστημονικό περιοδικό Pediatrics, τονίζουν ότι οι ενήλικες που συναναστρέφονται εφήβους είναι σημαντικό να γνωρίζουν ότι η βία στο πλαίσιο ενός ρομαντικού ραντεβού είναι κάτι που μπορεί να επηρεάσει και τα δυο φύλα και μάλιστα από πολύ μικρή ηλικία, μικρότερη από την αναμενόμενη. Ισχυρίζονται μάλιστα ότι η σχετική εκπαίδευση και πρόληψη θα πρέπει να αρχίζει από την αρχή του γυμνασίου. Το σχολείο είναι ο καλύτερος τρόπος να δοθούν στο παιδί οι κατάλληλες πληροφορίες και κατευθύνσεις, ενώ παράλληλα, πολύ σημαντικό ρόλο παίζουν και οι γονείς. Μπορούν να μιλήσουν στα παιδιά τους για τη διαχείριση των ρομαντικών σχέσεων και φυσικά να λειτουργούν και οι ίδιοι ως πρότυπα συμπεριφοράς.

Ιδιαίτερα όμως για τα παιδιά που έρχονται σε επαφή με τη βία στο σπίτι ή στη γειτονιά, η δράση του σχολείου και των κοινοτικών προγραμμάτων είναι πραγματικά κρίσιμης σημασίας. Τονίζεται, ωστόσο, ότι παρά την επικέντρωση της μελέτης σε αυτές τις ομάδες παιδιών δεν πρέπει κανείς να σκεφτεί ότι μόνο αυτά γίνονται θύματα ή θύτες.

Άλλες μελέτες που έχουν διεξαχθεί σε εθνικό επίπεδο στην Αμερική, έδειξαν ότι το περασμένο έτος ένα 10% των παιδιών έπεσαν θύματα σεξουαλικής βίας κατά τη διάρκεια ραντεβού, ενώ ένα άλλο 10% δέχτηκε σωματική βία. Το πρόβλημα λοιπόν βρίσκεται παντού και τους αφορά όλους.

Πηγή : medicinenet

Το άρθρο επιμελήθηκε ο Κ.Κωνσταντινίδης, Χειρουργός, Ουρολόγος-Ανδρολόγος, Πρόεδρος του Ανδρολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, www.andrologia.gr